One Man Army 46 การกัดกระสุน (1) (บังคับตัวเองให้ทําในสิ่งที่ยาก…

Now you are reading One Man Army Chapter 46 การกัดกระสุน (1) (บังคับตัวเองให้ทําในสิ่งที่ยาก… at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

One Man Army ตอนที่ 46 การกัดกระสุน (1) (บังคับตัวเองให้ทําในสิ่งที่ยาก…

 

“แทมิน ดูเหมือนว่าเราจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงสงครามครั้งนี้ได้”

 

ซ็อนอุง ไม่สบีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเป็นหัวหน้ากิลด์สกายอะบัฟสกายมองไปที่แทมินรองหัวหน้ากิลด์สกายอะบัฟสกาย

 

“อืมม….นี่ไม่ใช่เรื่องดีเลย…”

 

แทมินพึมพําด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

 

“ก็มันช่วยไม่ได้ พวกกิลด์โกลด์รัชจอมอวดดีพวกนั้นดันเจอเส้นทางลับ”

 

“พวกมันไม่ใช่พวกที่ปล่อยพื้นที่ฟาร์มที่ดีแบบนี้แน่นอน”

 

แทมินรู้ว่านี่เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างไรก็ตามเขายังคงต้องการหลีกเลี่ยงสงครามกิลด์

 

“เนื่องจากเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ เราจะช้าไม่ได้แล้ว เราต้องต่อสู้กับพวกมันอย่างสุดกําลัง”

 

“ใช่ นายพูดถูก ถ้าเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เราจะต้องชนะเท่านั้น ฉันจะใช้การติดต่อฉุกเฉินเรียกสมาชิกกิลด์มา ทันทีที่พวกมันประกาศสงคราม… เราจะแสดงให้พวกมันเห็นว่า ชื่อกิลด์ของเราหมายความว่าอะไร(สกายอะบัฟสกาย หมาย ความว่า ฟ้าเหนือฟ้า)”

 

ในที่สุดแทมินก็ตัดสินใจ

 

กิลด์สกายอะบัฟสกายยอมแพ้การเจรจาเพราะว่ากิลด์โกลด์รัชนั้นโลภเกินไป ในท้ายที่สุดการปะทะระหว่างกิลด์ทั้งสองเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

 

หลังจากเปลี่ยนรูปลักษณ์มาเป็นลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน ซางฮยอคก็สั่งให้ NPC พ่อค้าทั้งหกซื้อไอเทมสงครามทั้งหมดโดยไม่สนราคา

 

เนื่องจากมันถึงเวลาที่สงครามจะเริ่มแล้ว เขาจึงเพิ่มราคาไอเทมสงครามโดยการซื้อไอเทมสงครามทั้งหมดบนตลาดในเวลาเดียวกัน

 

แน่นอนว่ามีพ่อค้าไม่กี่คนที่มีไหวพริบดีได้กักตุนไอเทมสงครามเหมือนกับที่ซางฮยอคทํา อย่างไรก็ตามจํานวนไอเทมสงครามที่พวกเขากักตุนนั้นราวกับเม็ดฝุ่นเมื่อเทียบกับจํานวนไอเทมสงครามที่ซางฮยอคกักตุน

 

เนื่องจากตอนนี้ยังไม่มีพ่อค้าใหญ่ในการประมูลเลย ซางฮยอคจึงสามารถผูกขาดไอเทมสงครามได้ทุกชิ้น

 

ซางฮยอคซื้อไอเทมสงครามทั้งหมดโดยไม่สนราคา ยกเว้นไอเทมสงครามที่ราคามันเวอร์เกินไป

 

เนื่องจากมันมีไอเทมจํานวนมาก เขาจึงซื้อคลังเก็บของสี่มิติขนาดใหญ่พิเศษที่ซื้อได้เฉพาะผู้บริหารเท่านั้น

 

ซางฮยอครู้ว่าสงครามกิลด์ระหว่างกิลด์สกายอะบัฟสกาย และกิลด์โกลด์รัชนะเริ่มในอีก 1 สัปดาห์

 

จนถึงตอนนี้ ทั้งสองฝ่ายแค่ตะโกนด่ากันเท่านั้น แต่กิลด์โกลด์รัชใกล้จะเริ่มโจมตีกิลด์สกายอะบัฟสกายแล้ว

 

ในเวลานั้นกิลด์โกลด์รัชได้เข้าโจมตีผู้เล่นของกิลด์สกาย อะบั๊ฟสกายที่กําลังฟาร์มอยู่ที่พื้นที่ฟาร์มใต้ดิน และกิลด์สกายอะบั๊ฟสกายก็รู้ว่าสงครามกิลด์กําลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า แต่พวกเขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะโจมตีพวกเขาโดยไม่ได้ประกาศสงครามกิลด์

 

และเมื่อเป็นเช่นนั้นกิลด์สกายอะบัฟสกายที่ถูกลอบโจมตีก็ได้ประกาศสงครามกับกิลด์โกลด์รัช แล้วสงครามกิลด์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น

 

สิ่งที่น่าสนใจก็คือการโจมตีของกิลด์โกลด์รัชนั้นไม่ได้เกิดจากคําสั่งของกิลด์โกลด์รัช แต่เป็นเพราะสมาชิกกิลด์หัวรุนแรงบางคนที่พยายามโจมตีโดยไม่ฟังคําสั่งของกิลด์

 

ด้วยเหตุการณ์นั้นกิลด์โกลด์รัชจึงทําได้แค่เริ่มสงครามกิลด์ ในสถานการณ์นี้การไปขอโทษกิลด์สกายอะบัฟสกายนั้นไม่มีประโยชน์เลย

 

ในเวลานี้ซางฮยอค ไม่สิลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนได้ติดต่อไปยังกิลด์สกายอะบั๊ฟสกาย

 

****

 

บีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเวินมองไปยังชายที่อยู่ตรงหน้าเขาซึ่งมีร่างกายอ้วนเตี้ยและเคราแพะที่ดูชั่วร้าย.. ชายคนนั้นบอกว่าตัวเองขอลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนและเป็นพ่อค้า

 

“นายต้องการให้เราซื้อไอเทมที่ราคาแพงขนาดนี้งั้นเหรอ?”

 

“ใช่แล้ว”

 

“นายกําลังพูดเหลวไหลอะไรกัน? ถ้าฉันซื้อไอเทมชิ้นเดียวกันที่การประมูลในราคาเดียวกับไอเทมที่นายขาย… ฉันจะซื้อไอเทมได้ถึง 10 ชิ้น นายนึกว่าฉันโง่งั้นเหรอ?”

 

“นายพูดว่า 10 ชิ้นใช่มั้ย… งั้นนายก็ไปประมูลซื้อไอเทม ซะสิ อย่างไรก็ตามถ้านายปฏิเสธข้อเสนอของฉันในวันนี้ ราคาจะเพิ่มเป็นสองเท่าในครั้งหน้า”

 

“เฮ้ นาย….”

 

บีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเว้นคิดว่าลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนนั้นกําลังปั่นหัวเขา แต่คนที่หยุดเขาก็คือแทมิน

 

“ซ็อนอุงอย่าพึ่งใจร้อน…”

 

แทมินสงบสติอารมณ์ของบีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเงินและมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน

 

“นายกักตุนไอเทมใช่มั้ย….?”

 

แทมินซึ่งกําลังเตรียมตัวรับมือกับสงครามกิลด์ ได้เฝ้าดูการประมูลตั้งแต่ไม่สองวันก่อน ดังนั้นเขาจึงรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในการประมูลและร้านฝากขายไอเทมในตอนนี้

 

“เป็นเรื่องดีจริงๆ ที่มีคนที่คุยรู้เรื่อง ใช่แล้ว ฉันเป็นคนทํามันเอง”

 

ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนไม่ได้ปิดบังเลย

 

“นายพูดว่านายมีไอเทมพวกนั้นมหาศาลเลยใช่มั้ย?”

 

“มันก็แล้วแต่นายจะคิด ถ้านายพบใครที่ขายไอเทมพวกนั้นในราคาที่ถูกกว่าฉัน นายก็ไปซื้อไอเทมจากพวกเขาก็ได้ อย่างไรก็ตามเมื่อนายมาขอซื้อไอเทมจากฉันในครั้งต่อไป ราคาจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า”

 

“นายหมายความว่านายมั่นใจว่านายมีไอเทมพวกนั้นเยอะ ใช่มั้ย?”

 

แทมินขมวดคิ้วเล็กน้อยพร้อมกับถามขึ้นมา

 

“ถ้าฉันไม่มั่นใจ ฉันจะไม่มาที่นี่”

 

“นายไม่คิดว่านายโลภเกินไปงั้นเหรอ?”

 

“โลภเหรอ?….นั่นคือสิ่งที่นายเห็นในตัวฉันใช่มั้ย?”

 

“การขายไอเทมในราคาสิบเท่าของราคาตลาด นั้นไม่ได้หมายความว่านายโลภงั้นเหรอ?”

 

“และใครเป็นคนกําหนดราคาตลาดกันล่ะ ถ้านายคิดว่านายสามารถซื้อไอเทมพวกนั้นในราคา “ตลาด” ได้นายก็ไปซื้อสิ”

 

แม้จะเจอกับคําเตือนของแทมิน ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน ไม่ได้สนใจเลย

 

“แน่นอนว่าราคาขึ้นอยู่กับนายเมาท์เทน แต่ฉันไม่ต้องการให้นายลืมว่าเราเป็นลูกค้านะ”

 

แทมินกําลังเตือนว่าลูกค้าคือพระเจ้า แต่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนกลับหัวเราะขึ้นมา

 

“นายกําลังจะบอกว่าฉันควรให้นายฟรีๆ เลยใช่มั้ย? โอเค ถ้างั้นเราเลิกคุยกันดีกว่า ฉันจะต้องไปหากิลด์โกลด์รัชต่อ โอ้ ใช่แล้วที่ฉันมาเพราะฉันรู้สึกดีกับกิลด์สถายอะบัฟสกายมากกว่ากิลด์โกลด์รัช และถ้านายเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมา นายสามารถติดต่อฉันทางอีเมลล์ที่ฉันพึ่งให้นายไป และในครั้งต่อไปที่เราเจอกันราคาของไอเทมทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นสองเท่า”

 

ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนยิ้มในขณะที่เขาตอบกลับ

 

ในขณะนั้นแทมินก็รู้สึกหนาวสั่น สัญชาตญาณที่เฉียบคมของแทมินบอกเขาว่าอย่าปล่อยลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนไป

 

“ระ-รอก่อน”

 

แทมินคว้าตัวซางฮยอค

 

“โอเค พูดสิ”

 

“นายรออีกหนึ่งชั่วโมงได้มั้ย? นายไม่รู้เหรอว่านี่เป็นเรื่องยากที่จะตัดสินใจ?”

 

“อืมม….30 นาที ฉันจะรอแค่ 30 นาที”

 

ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนไม่ใช่คนที่จะยอมอ่อนข้อให้ใคร เขาทําราวกับว่าเขาอยู่ในตําแหน่งที่เหนือกว่า

 

[เฮ้ เขาดูเหมือนนักต้มตุ้นนะ ทําไมนายถึงทําแบบนั้นล่ะ? แค่ปล่อยให้เขาไปก็พอ อย่าบอกนะว่าเราไม่สามารถซื้อไอเทมที่อื่นได้งั้นเหรอ?]

 

เมื่อแทมินเปลี่ยนทัศนคติของเขา บีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเว้นก็แชทกับเขาในโหมดกระซิบ

 

[รออีกหน่อยเถอะ ไม่ว่าเขาจะโกหกหรือไม่…. เราค่อยไล่เขาออกไปก็ได้หากเขาโกหก]

 

แทมินรู้ว่าไอเทมที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนขายนั้นสําคัญมากแค่ไหน เขารู้ว่าพวกเขาอาจแพ้สงครามหากเขาไม่มีไอเทมพวกนั้น

 

หากการใช้เวลา 30 นาที เพื่อหลีกเลี่ยงวิกฤตได้ เขาก็ยินดีที่จะทํา

 

แทมินสั่งให้สมาชิกกิลด์ทุกคนไปที่การประมูลและร้านฝากขายไอเทมที่ใกล้ที่สุดเพื่อตรวจสอบเศษชิ้นส่วนแห่งชีวิต น้ําศักดิ์สิทธิ์ หินมานา และหินเสริมพลัง

 

จากนั้นเขาก็ล็อกเอ้าท์ออกจากเกมและหาคนที่ขายไอเทมพวกนี้

 

30 นาทีผ่านไปในพริบตา

 

แทมินก็ได้ล็อกอินเข้าเกม เขากําลังตรวจสอบรายงานที่น่าตกใจที่ส่งมาจากสมาชิกกิลด์จํานวนมาก

 

[เราซื้อพวกมันไม่ทันเลย]

 

[ถึงแม้จะมีไอเทมพวกนี้ขายที่ร้านฝากขายไอเทมหรือที่การประมูล พวกมันก็ราคาแพงมากและถูกซื้อออกไปทันที]

 

[ไม่มีเลย]

 

[ผมจะซื้อพวกมันในราคาพิเศษภายใน 30 นาที แต่ไอเทมทั้งหมดที่ผมได้มามีแค่เศษชิ้นส่วนแห่งชีวิตไม่กี่ชิ้นและหินมานาระดับต่ําสุด 1 ก้อน]

 

[เนื่องจากมีคนประมูลซื้อพวกมันในราคาสูง ทุกคนเลยลงไอเทมประมูล แต่ไอเทมก็ถูกซื้อไปในทันที ดังนั้นจึงไม่มีใครเหลือไอเทมเลย]

 

…..

 

…..

 

แทมินเห็นข้อมูลที่น่ากังวลจากนอกเกมและเมื่อเขาตรวจสอบข้อมูลที่ได้รับจากสมาชิกกิลด์ เขาก็พบว่าเขา….ไม่สิกิลด์สกายอะบัฟสกายเจอคนที่น่ากลัวเข้าให้แล้ว

 

“มันหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย!”

 

ในขณะที่ลาร์จโกลด์เดินเมาท์เทนนั้นกําลังเพลิดเพลินกับเครื่องดื่มแสนอร่อย แทมินก็กัดริมฝีปากพร้อมกับมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน

 

[แทมินเกิดอะไรขึ้นเหรอ]

 

[ช็อนอุง….ดูเหมือนว่าเราจะพลาดแล้ว]

 

[ห้ะ? นายหมายความว่าอะไร?]

 

[ผู้ชายคนนั้น….ไม่ใช่คนธรรมดา]

 

[อะไรนะ! เขาผูกขาดไอเทมทั้งหมดจริงๆ เหรอ?]

 

[อาจจะใช่ หากไม่มีชายคนนั้นฉันคิดว่าเราสามารถรวบรวมไอเทมได้เพียงพอสําหรับหนึ่งปาร์ตี้ ไม่สิสําหรับทั้งกิลด์เลย….]

 

[ชายคนนั้นเขาโผล่มาจากไหนกัน? อ่า หัวฉันจะระเบิดแล้ว]

 

[แต่ถ้านายคิดดีๆ แล้ว นี่เป็นโอกาสของเรา]

 

[ห้ะ? นายหมายความว่าอะไร?]

 

[เราไม่ได้เป็นเพียงกิลด์เดียวที่ต้องการไอเทมสงคราม ถ้าเราผูกขาดไอเทมพวกนั้นได้ แม้ราคามันจะแพงขึ้น 10 หรือ 20 เท่า เราก็จะชนะสงครามกิลด์ครั้งนี้]

 

[โอ้…ก็จริงแหะ]

 

[งั้นซื้อไอเทมเลย ไม่สิลองขอเขาลดลงหน่อยแล้วกัน]

 

[โอเค]

 

บีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเวินพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เขาบอกว่าชายคนนั้นเป็นนักต้มตุ้นมาตลอด แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง ดังนั้นในตอนนี้เขาจึงรีบมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนด้วยความนอบน้อม

 

คําพูดของแทมินค่อนข้างสมเหตุสมผล

 

ไอเทมสงครามเป็นสิ่งที่จําเป็นสําหรับทุกฝ่ายในสงคราม ดังนั้นหากพวกเขาสามารถผูกขาดไอเทมทั้งหมดได้แล้วก็ชัยชนะจะตกเป็นของพวกเขา

 

อย่างไรก็ตาม…..นั่นเป็นเพียงแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ ของเขา

 

“ห้ะอะไรนะ? นายจะขายให้กิลด์โกลด์รัชด้วยมั้ยเหรอ?”

 

แทมินมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนด้วยความตกใจ

 

“ทําไมนายถึงแปลกใจล่ะ? ฉันขายไอเทมของฉันให้กับทุกคนที่มีเงิน”

 

“แต่นายพูดว่านายจะทําธุรกิจกับ…”

 

“ฉันไม่เคยพูดว่าจะทําธุรกิจกับพวกนายเพียงกิลด์เดียว”

 

“แต่เราทําธุรกิจกับนายเพราะเราเชื่อใจนาย นายก็ควรเชื่อใจเราด้วยและ

 

“ฉันขอโทษนะแทมิน แต่ใครเชื่อใจได้บ้างล่ะ? แม้แต่ฉันยังไม่เชื่อใจตัวเองเลย ฉันเชื่อในเงินเท่านั้น นายไม่ควรเชื่อใจฉันเช่นกัน”

 

ซางฮยอคที่กลายเป็นลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนกําลังทําตัวราวกับพ่อค้าที่โลภเงิน ในความจริงแล้วซางฮยอคนั้นวางแผนหาทองโดยไม่ให้กระทบกับการแก้แค้นส่วนตัวของเขา

 

“ถึงจะเป็นอย่างนั้น….”

 

แทมินเป็นคนประเภทที่เข้าใจสถานการณ์ได้เร็วทําให้เขารู้ว่าใครอยู่ในตําแหน่งที่เหนือกว่า

 

“หืมม นายอย่าทําตัวน่าสงสารก็ได้ ฉันเป็นคนมีเมตตา ดังนั้นฉันจะให้ข้อเสนอกับนาย”

 

ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนตัดสินใจว่าตอนนี้ได้เวลาแล้วที่จะปล่อยเหยื่อ

 

“ฉันจะเพิ่มราคาเล็กน้อย เอาเป็น 40% แล้วกัน ฉันจะเพิ่มราคาให้กิลด์สกายอะบัฟสกาย 40% และเพิ่มให้กิลด์โกลด์รัชเป็น 4009% โอ้เราไม่สามารถเชื่อใจกันได้ ดังนั้นเราควรมาทําสัญญาด้วย “ม้วนคําสาบาน” แล้วนายจะสามารถเชื่อใจฉันได้จริงมั้ย?

 

ข้อเสนอของลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนคือเขาจะขายให้กิลด์โกลด์รัช 4 เท่าในขณะที่ขายให้กับกิลด์สกายอะบัฟสกายในราคาที่สูงกว่าปกติเล็กน้อย

 

นี่เป็นข้อเสนอที่มีเพียงแค่พ่อค้าหน้าเลือดเท่านั้นที่จะทําแทมินกําลังจะสถบด่าออกมา เขารู้สึกเดือดดาลอย่ามาก

 

อย่างไรก็ตามเขาก็กลืนคําสถบหล่านั้นและยิ้มด้วยท่าทาน่าอึดอัดใจ นั่นเป็นเพียงสิ่งที่เดียวที่เขาสามารถทําได้เมื่ออยู่ต่อหน้าข้อสเนอซึ่งทําไม่สามารถยอมรับได้ แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้เช่นกัน

 

“โอ้เนื่องจากนายตัดสินใจลําบาก ฉันจะช่วยให้นายตัดสินใจได้ง่ายขึ้น ถ้านายปฏิเสธข้อเสนอนี้ ฉันจะยื่นข้อเสนอเดียวกันนี้ให้กับกิลด์โกลด์รัช แน่นอนว่านายก็รู้ว่ามันหมายความว่ายังไง”

 

หลังจากพูดจบ ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนก็มองไปที่แทมินด้วยรอยยิ้มที่ดูชั่วร้าย

 

กึกกกกก

 

แทมินกัดฟันแน่นโดยไม่รู้ตัว และพยายามอดทนให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้ หากเขาระเบิดอารมณ์ออกมาในตอนนี้ พวกเขาจะพ่ายแพ้สงครามกิลด์ครั้งนี้

 

หากพวกเขาพ่ายแพ้ในสงครามโดยที่ไม่สามารถทําอะไรได้เลย ไม่ต้องพูดถึงค่าชดเชยที่พวกเขาต้องจ่ายให้กับกิลด์โกลด์รัช

 

แม้แต่ “ภาพลักษณ์” ของกิลด์สกายอะบัฟสกายจะเสียหาย ดังนั้นคําตอบจึงชัดเจนอย่างมาก

 

กล่าวอีกนัยหยิ่งก็คือแทมินไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับข้อเสนอนนี้

 

‘เลวมาก…. เราพลาดแล้วที่มายุ่งเกี่ยวกับชายคนนี้….’

 

แทมินมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนด้วยท่าทางยอมแพ้ มันเป็นความพ่ายแพ้อย่างหมดรูปของเขา

 

ในท้ายที่สุดกิลด์สกายอะบัฟสกายต้องกัดกระสุนและยอมรับข้อเสนอที่ชั่วร้ายของพ่อค้าสงครามหน้าเลือด ‘ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน’

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

One Man Army 46 การกัดกระสุน (1) (บังคับตัวเองให้ทําในสิ่งที่ยาก…

Now you are reading One Man Army Chapter 46 การกัดกระสุน (1) (บังคับตัวเองให้ทําในสิ่งที่ยาก… at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

One Man Army ตอนที่ 46 การกัดกระสุน (1) (บังคับตัวเองให้ทําในสิ่งที่ยาก…

 

“แทมิน ดูเหมือนว่าเราจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงสงครามครั้งนี้ได้”

 

ซ็อนอุง ไม่สบีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเป็นหัวหน้ากิลด์สกายอะบัฟสกายมองไปที่แทมินรองหัวหน้ากิลด์สกายอะบัฟสกาย

 

“อืมม….นี่ไม่ใช่เรื่องดีเลย…”

 

แทมินพึมพําด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

 

“ก็มันช่วยไม่ได้ พวกกิลด์โกลด์รัชจอมอวดดีพวกนั้นดันเจอเส้นทางลับ”

 

“พวกมันไม่ใช่พวกที่ปล่อยพื้นที่ฟาร์มที่ดีแบบนี้แน่นอน”

 

แทมินรู้ว่านี่เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างไรก็ตามเขายังคงต้องการหลีกเลี่ยงสงครามกิลด์

 

“เนื่องจากเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ เราจะช้าไม่ได้แล้ว เราต้องต่อสู้กับพวกมันอย่างสุดกําลัง”

 

“ใช่ นายพูดถูก ถ้าเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เราจะต้องชนะเท่านั้น ฉันจะใช้การติดต่อฉุกเฉินเรียกสมาชิกกิลด์มา ทันทีที่พวกมันประกาศสงคราม… เราจะแสดงให้พวกมันเห็นว่า ชื่อกิลด์ของเราหมายความว่าอะไร(สกายอะบัฟสกาย หมาย ความว่า ฟ้าเหนือฟ้า)”

 

ในที่สุดแทมินก็ตัดสินใจ

 

กิลด์สกายอะบัฟสกายยอมแพ้การเจรจาเพราะว่ากิลด์โกลด์รัชนั้นโลภเกินไป ในท้ายที่สุดการปะทะระหว่างกิลด์ทั้งสองเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

 

หลังจากเปลี่ยนรูปลักษณ์มาเป็นลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน ซางฮยอคก็สั่งให้ NPC พ่อค้าทั้งหกซื้อไอเทมสงครามทั้งหมดโดยไม่สนราคา

 

เนื่องจากมันถึงเวลาที่สงครามจะเริ่มแล้ว เขาจึงเพิ่มราคาไอเทมสงครามโดยการซื้อไอเทมสงครามทั้งหมดบนตลาดในเวลาเดียวกัน

 

แน่นอนว่ามีพ่อค้าไม่กี่คนที่มีไหวพริบดีได้กักตุนไอเทมสงครามเหมือนกับที่ซางฮยอคทํา อย่างไรก็ตามจํานวนไอเทมสงครามที่พวกเขากักตุนนั้นราวกับเม็ดฝุ่นเมื่อเทียบกับจํานวนไอเทมสงครามที่ซางฮยอคกักตุน

 

เนื่องจากตอนนี้ยังไม่มีพ่อค้าใหญ่ในการประมูลเลย ซางฮยอคจึงสามารถผูกขาดไอเทมสงครามได้ทุกชิ้น

 

ซางฮยอคซื้อไอเทมสงครามทั้งหมดโดยไม่สนราคา ยกเว้นไอเทมสงครามที่ราคามันเวอร์เกินไป

 

เนื่องจากมันมีไอเทมจํานวนมาก เขาจึงซื้อคลังเก็บของสี่มิติขนาดใหญ่พิเศษที่ซื้อได้เฉพาะผู้บริหารเท่านั้น

 

ซางฮยอครู้ว่าสงครามกิลด์ระหว่างกิลด์สกายอะบัฟสกาย และกิลด์โกลด์รัชนะเริ่มในอีก 1 สัปดาห์

 

จนถึงตอนนี้ ทั้งสองฝ่ายแค่ตะโกนด่ากันเท่านั้น แต่กิลด์โกลด์รัชใกล้จะเริ่มโจมตีกิลด์สกายอะบัฟสกายแล้ว

 

ในเวลานั้นกิลด์โกลด์รัชได้เข้าโจมตีผู้เล่นของกิลด์สกาย อะบั๊ฟสกายที่กําลังฟาร์มอยู่ที่พื้นที่ฟาร์มใต้ดิน และกิลด์สกายอะบั๊ฟสกายก็รู้ว่าสงครามกิลด์กําลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า แต่พวกเขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะโจมตีพวกเขาโดยไม่ได้ประกาศสงครามกิลด์

 

และเมื่อเป็นเช่นนั้นกิลด์สกายอะบัฟสกายที่ถูกลอบโจมตีก็ได้ประกาศสงครามกับกิลด์โกลด์รัช แล้วสงครามกิลด์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น

 

สิ่งที่น่าสนใจก็คือการโจมตีของกิลด์โกลด์รัชนั้นไม่ได้เกิดจากคําสั่งของกิลด์โกลด์รัช แต่เป็นเพราะสมาชิกกิลด์หัวรุนแรงบางคนที่พยายามโจมตีโดยไม่ฟังคําสั่งของกิลด์

 

ด้วยเหตุการณ์นั้นกิลด์โกลด์รัชจึงทําได้แค่เริ่มสงครามกิลด์ ในสถานการณ์นี้การไปขอโทษกิลด์สกายอะบัฟสกายนั้นไม่มีประโยชน์เลย

 

ในเวลานี้ซางฮยอค ไม่สิลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนได้ติดต่อไปยังกิลด์สกายอะบั๊ฟสกาย

 

****

 

บีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเวินมองไปยังชายที่อยู่ตรงหน้าเขาซึ่งมีร่างกายอ้วนเตี้ยและเคราแพะที่ดูชั่วร้าย.. ชายคนนั้นบอกว่าตัวเองขอลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนและเป็นพ่อค้า

 

“นายต้องการให้เราซื้อไอเทมที่ราคาแพงขนาดนี้งั้นเหรอ?”

 

“ใช่แล้ว”

 

“นายกําลังพูดเหลวไหลอะไรกัน? ถ้าฉันซื้อไอเทมชิ้นเดียวกันที่การประมูลในราคาเดียวกับไอเทมที่นายขาย… ฉันจะซื้อไอเทมได้ถึง 10 ชิ้น นายนึกว่าฉันโง่งั้นเหรอ?”

 

“นายพูดว่า 10 ชิ้นใช่มั้ย… งั้นนายก็ไปประมูลซื้อไอเทม ซะสิ อย่างไรก็ตามถ้านายปฏิเสธข้อเสนอของฉันในวันนี้ ราคาจะเพิ่มเป็นสองเท่าในครั้งหน้า”

 

“เฮ้ นาย….”

 

บีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเว้นคิดว่าลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนนั้นกําลังปั่นหัวเขา แต่คนที่หยุดเขาก็คือแทมิน

 

“ซ็อนอุงอย่าพึ่งใจร้อน…”

 

แทมินสงบสติอารมณ์ของบีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเงินและมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน

 

“นายกักตุนไอเทมใช่มั้ย….?”

 

แทมินซึ่งกําลังเตรียมตัวรับมือกับสงครามกิลด์ ได้เฝ้าดูการประมูลตั้งแต่ไม่สองวันก่อน ดังนั้นเขาจึงรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในการประมูลและร้านฝากขายไอเทมในตอนนี้

 

“เป็นเรื่องดีจริงๆ ที่มีคนที่คุยรู้เรื่อง ใช่แล้ว ฉันเป็นคนทํามันเอง”

 

ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนไม่ได้ปิดบังเลย

 

“นายพูดว่านายมีไอเทมพวกนั้นมหาศาลเลยใช่มั้ย?”

 

“มันก็แล้วแต่นายจะคิด ถ้านายพบใครที่ขายไอเทมพวกนั้นในราคาที่ถูกกว่าฉัน นายก็ไปซื้อไอเทมจากพวกเขาก็ได้ อย่างไรก็ตามเมื่อนายมาขอซื้อไอเทมจากฉันในครั้งต่อไป ราคาจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า”

 

“นายหมายความว่านายมั่นใจว่านายมีไอเทมพวกนั้นเยอะ ใช่มั้ย?”

 

แทมินขมวดคิ้วเล็กน้อยพร้อมกับถามขึ้นมา

 

“ถ้าฉันไม่มั่นใจ ฉันจะไม่มาที่นี่”

 

“นายไม่คิดว่านายโลภเกินไปงั้นเหรอ?”

 

“โลภเหรอ?….นั่นคือสิ่งที่นายเห็นในตัวฉันใช่มั้ย?”

 

“การขายไอเทมในราคาสิบเท่าของราคาตลาด นั้นไม่ได้หมายความว่านายโลภงั้นเหรอ?”

 

“และใครเป็นคนกําหนดราคาตลาดกันล่ะ ถ้านายคิดว่านายสามารถซื้อไอเทมพวกนั้นในราคา “ตลาด” ได้นายก็ไปซื้อสิ”

 

แม้จะเจอกับคําเตือนของแทมิน ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน ไม่ได้สนใจเลย

 

“แน่นอนว่าราคาขึ้นอยู่กับนายเมาท์เทน แต่ฉันไม่ต้องการให้นายลืมว่าเราเป็นลูกค้านะ”

 

แทมินกําลังเตือนว่าลูกค้าคือพระเจ้า แต่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนกลับหัวเราะขึ้นมา

 

“นายกําลังจะบอกว่าฉันควรให้นายฟรีๆ เลยใช่มั้ย? โอเค ถ้างั้นเราเลิกคุยกันดีกว่า ฉันจะต้องไปหากิลด์โกลด์รัชต่อ โอ้ ใช่แล้วที่ฉันมาเพราะฉันรู้สึกดีกับกิลด์สถายอะบัฟสกายมากกว่ากิลด์โกลด์รัช และถ้านายเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมา นายสามารถติดต่อฉันทางอีเมลล์ที่ฉันพึ่งให้นายไป และในครั้งต่อไปที่เราเจอกันราคาของไอเทมทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นสองเท่า”

 

ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนยิ้มในขณะที่เขาตอบกลับ

 

ในขณะนั้นแทมินก็รู้สึกหนาวสั่น สัญชาตญาณที่เฉียบคมของแทมินบอกเขาว่าอย่าปล่อยลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนไป

 

“ระ-รอก่อน”

 

แทมินคว้าตัวซางฮยอค

 

“โอเค พูดสิ”

 

“นายรออีกหนึ่งชั่วโมงได้มั้ย? นายไม่รู้เหรอว่านี่เป็นเรื่องยากที่จะตัดสินใจ?”

 

“อืมม….30 นาที ฉันจะรอแค่ 30 นาที”

 

ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนไม่ใช่คนที่จะยอมอ่อนข้อให้ใคร เขาทําราวกับว่าเขาอยู่ในตําแหน่งที่เหนือกว่า

 

[เฮ้ เขาดูเหมือนนักต้มตุ้นนะ ทําไมนายถึงทําแบบนั้นล่ะ? แค่ปล่อยให้เขาไปก็พอ อย่าบอกนะว่าเราไม่สามารถซื้อไอเทมที่อื่นได้งั้นเหรอ?]

 

เมื่อแทมินเปลี่ยนทัศนคติของเขา บีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเว้นก็แชทกับเขาในโหมดกระซิบ

 

[รออีกหน่อยเถอะ ไม่ว่าเขาจะโกหกหรือไม่…. เราค่อยไล่เขาออกไปก็ได้หากเขาโกหก]

 

แทมินรู้ว่าไอเทมที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนขายนั้นสําคัญมากแค่ไหน เขารู้ว่าพวกเขาอาจแพ้สงครามหากเขาไม่มีไอเทมพวกนั้น

 

หากการใช้เวลา 30 นาที เพื่อหลีกเลี่ยงวิกฤตได้ เขาก็ยินดีที่จะทํา

 

แทมินสั่งให้สมาชิกกิลด์ทุกคนไปที่การประมูลและร้านฝากขายไอเทมที่ใกล้ที่สุดเพื่อตรวจสอบเศษชิ้นส่วนแห่งชีวิต น้ําศักดิ์สิทธิ์ หินมานา และหินเสริมพลัง

 

จากนั้นเขาก็ล็อกเอ้าท์ออกจากเกมและหาคนที่ขายไอเทมพวกนี้

 

30 นาทีผ่านไปในพริบตา

 

แทมินก็ได้ล็อกอินเข้าเกม เขากําลังตรวจสอบรายงานที่น่าตกใจที่ส่งมาจากสมาชิกกิลด์จํานวนมาก

 

[เราซื้อพวกมันไม่ทันเลย]

 

[ถึงแม้จะมีไอเทมพวกนี้ขายที่ร้านฝากขายไอเทมหรือที่การประมูล พวกมันก็ราคาแพงมากและถูกซื้อออกไปทันที]

 

[ไม่มีเลย]

 

[ผมจะซื้อพวกมันในราคาพิเศษภายใน 30 นาที แต่ไอเทมทั้งหมดที่ผมได้มามีแค่เศษชิ้นส่วนแห่งชีวิตไม่กี่ชิ้นและหินมานาระดับต่ําสุด 1 ก้อน]

 

[เนื่องจากมีคนประมูลซื้อพวกมันในราคาสูง ทุกคนเลยลงไอเทมประมูล แต่ไอเทมก็ถูกซื้อไปในทันที ดังนั้นจึงไม่มีใครเหลือไอเทมเลย]

 

…..

 

…..

 

แทมินเห็นข้อมูลที่น่ากังวลจากนอกเกมและเมื่อเขาตรวจสอบข้อมูลที่ได้รับจากสมาชิกกิลด์ เขาก็พบว่าเขา….ไม่สิกิลด์สกายอะบัฟสกายเจอคนที่น่ากลัวเข้าให้แล้ว

 

“มันหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย!”

 

ในขณะที่ลาร์จโกลด์เดินเมาท์เทนนั้นกําลังเพลิดเพลินกับเครื่องดื่มแสนอร่อย แทมินก็กัดริมฝีปากพร้อมกับมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน

 

[แทมินเกิดอะไรขึ้นเหรอ]

 

[ช็อนอุง….ดูเหมือนว่าเราจะพลาดแล้ว]

 

[ห้ะ? นายหมายความว่าอะไร?]

 

[ผู้ชายคนนั้น….ไม่ใช่คนธรรมดา]

 

[อะไรนะ! เขาผูกขาดไอเทมทั้งหมดจริงๆ เหรอ?]

 

[อาจจะใช่ หากไม่มีชายคนนั้นฉันคิดว่าเราสามารถรวบรวมไอเทมได้เพียงพอสําหรับหนึ่งปาร์ตี้ ไม่สิสําหรับทั้งกิลด์เลย….]

 

[ชายคนนั้นเขาโผล่มาจากไหนกัน? อ่า หัวฉันจะระเบิดแล้ว]

 

[แต่ถ้านายคิดดีๆ แล้ว นี่เป็นโอกาสของเรา]

 

[ห้ะ? นายหมายความว่าอะไร?]

 

[เราไม่ได้เป็นเพียงกิลด์เดียวที่ต้องการไอเทมสงคราม ถ้าเราผูกขาดไอเทมพวกนั้นได้ แม้ราคามันจะแพงขึ้น 10 หรือ 20 เท่า เราก็จะชนะสงครามกิลด์ครั้งนี้]

 

[โอ้…ก็จริงแหะ]

 

[งั้นซื้อไอเทมเลย ไม่สิลองขอเขาลดลงหน่อยแล้วกัน]

 

[โอเค]

 

บีสซอร์ดอันเดอร์เฮฟเวินพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เขาบอกว่าชายคนนั้นเป็นนักต้มตุ้นมาตลอด แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง ดังนั้นในตอนนี้เขาจึงรีบมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนด้วยความนอบน้อม

 

คําพูดของแทมินค่อนข้างสมเหตุสมผล

 

ไอเทมสงครามเป็นสิ่งที่จําเป็นสําหรับทุกฝ่ายในสงคราม ดังนั้นหากพวกเขาสามารถผูกขาดไอเทมทั้งหมดได้แล้วก็ชัยชนะจะตกเป็นของพวกเขา

 

อย่างไรก็ตาม…..นั่นเป็นเพียงแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ ของเขา

 

“ห้ะอะไรนะ? นายจะขายให้กิลด์โกลด์รัชด้วยมั้ยเหรอ?”

 

แทมินมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนด้วยความตกใจ

 

“ทําไมนายถึงแปลกใจล่ะ? ฉันขายไอเทมของฉันให้กับทุกคนที่มีเงิน”

 

“แต่นายพูดว่านายจะทําธุรกิจกับ…”

 

“ฉันไม่เคยพูดว่าจะทําธุรกิจกับพวกนายเพียงกิลด์เดียว”

 

“แต่เราทําธุรกิจกับนายเพราะเราเชื่อใจนาย นายก็ควรเชื่อใจเราด้วยและ

 

“ฉันขอโทษนะแทมิน แต่ใครเชื่อใจได้บ้างล่ะ? แม้แต่ฉันยังไม่เชื่อใจตัวเองเลย ฉันเชื่อในเงินเท่านั้น นายไม่ควรเชื่อใจฉันเช่นกัน”

 

ซางฮยอคที่กลายเป็นลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนกําลังทําตัวราวกับพ่อค้าที่โลภเงิน ในความจริงแล้วซางฮยอคนั้นวางแผนหาทองโดยไม่ให้กระทบกับการแก้แค้นส่วนตัวของเขา

 

“ถึงจะเป็นอย่างนั้น….”

 

แทมินเป็นคนประเภทที่เข้าใจสถานการณ์ได้เร็วทําให้เขารู้ว่าใครอยู่ในตําแหน่งที่เหนือกว่า

 

“หืมม นายอย่าทําตัวน่าสงสารก็ได้ ฉันเป็นคนมีเมตตา ดังนั้นฉันจะให้ข้อเสนอกับนาย”

 

ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนตัดสินใจว่าตอนนี้ได้เวลาแล้วที่จะปล่อยเหยื่อ

 

“ฉันจะเพิ่มราคาเล็กน้อย เอาเป็น 40% แล้วกัน ฉันจะเพิ่มราคาให้กิลด์สกายอะบัฟสกาย 40% และเพิ่มให้กิลด์โกลด์รัชเป็น 4009% โอ้เราไม่สามารถเชื่อใจกันได้ ดังนั้นเราควรมาทําสัญญาด้วย “ม้วนคําสาบาน” แล้วนายจะสามารถเชื่อใจฉันได้จริงมั้ย?

 

ข้อเสนอของลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนคือเขาจะขายให้กิลด์โกลด์รัช 4 เท่าในขณะที่ขายให้กับกิลด์สกายอะบัฟสกายในราคาที่สูงกว่าปกติเล็กน้อย

 

นี่เป็นข้อเสนอที่มีเพียงแค่พ่อค้าหน้าเลือดเท่านั้นที่จะทําแทมินกําลังจะสถบด่าออกมา เขารู้สึกเดือดดาลอย่ามาก

 

อย่างไรก็ตามเขาก็กลืนคําสถบหล่านั้นและยิ้มด้วยท่าทาน่าอึดอัดใจ นั่นเป็นเพียงสิ่งที่เดียวที่เขาสามารถทําได้เมื่ออยู่ต่อหน้าข้อสเนอซึ่งทําไม่สามารถยอมรับได้ แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้เช่นกัน

 

“โอ้เนื่องจากนายตัดสินใจลําบาก ฉันจะช่วยให้นายตัดสินใจได้ง่ายขึ้น ถ้านายปฏิเสธข้อเสนอนี้ ฉันจะยื่นข้อเสนอเดียวกันนี้ให้กับกิลด์โกลด์รัช แน่นอนว่านายก็รู้ว่ามันหมายความว่ายังไง”

 

หลังจากพูดจบ ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนก็มองไปที่แทมินด้วยรอยยิ้มที่ดูชั่วร้าย

 

กึกกกกก

 

แทมินกัดฟันแน่นโดยไม่รู้ตัว และพยายามอดทนให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้ หากเขาระเบิดอารมณ์ออกมาในตอนนี้ พวกเขาจะพ่ายแพ้สงครามกิลด์ครั้งนี้

 

หากพวกเขาพ่ายแพ้ในสงครามโดยที่ไม่สามารถทําอะไรได้เลย ไม่ต้องพูดถึงค่าชดเชยที่พวกเขาต้องจ่ายให้กับกิลด์โกลด์รัช

 

แม้แต่ “ภาพลักษณ์” ของกิลด์สกายอะบัฟสกายจะเสียหาย ดังนั้นคําตอบจึงชัดเจนอย่างมาก

 

กล่าวอีกนัยหยิ่งก็คือแทมินไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับข้อเสนอนนี้

 

‘เลวมาก…. เราพลาดแล้วที่มายุ่งเกี่ยวกับชายคนนี้….’

 

แทมินมองไปที่ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทนด้วยท่าทางยอมแพ้ มันเป็นความพ่ายแพ้อย่างหมดรูปของเขา

 

ในท้ายที่สุดกิลด์สกายอะบัฟสกายต้องกัดกระสุนและยอมรับข้อเสนอที่ชั่วร้ายของพ่อค้าสงครามหน้าเลือด ‘ลาร์จโกลด์เด็นเมาท์เทน’

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+