Perfect World โลกอันสมบูรณ์แบบ 1312 ได้คัมภีร์มาครอง

Now you are reading Perfect World โลกอันสมบูรณ์แบบ Chapter 1312 ได้คัมภีร์มาครอง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.
บทที่ 1312 ได้คัมภีร์มาครอง

คัมภีร์อมตะอยู่ที่นี่ ได้มันมาครองตอนนี้ได้!

ไม่มีเรื่องที่ดีไปกว่านี้แล้ว หลังมาถึงที่นี่ ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นประหลาดอย่างมาก ทำให้จิตใจระส่ำระสาย

ในที่สุดก็จะได้เห็นคัมภีร์อมตะแล้ว หวังว่าจะไม่คว้าน้ำเหลว

“เฮ่ออู่ซวงผู้น่ารังเกียจ เจ้าคิดว่าทำลายยอดเขา คนรุ่นหลังจะไม่ได้มันมางั้นหรือ? เจ้าคำนวณพลาดแล้ว รอให้ข้าทำสำเร็จ จะไปคิดบัญชีกับเจ้า!” มดเขาสวรรค์บดกราม หนี้แค้นที่สังหารพี่ชาย ความอาฆาตที่ปลิดชีพพี่สาว จะปล่อยวางได้อย่างไร?

สือฮ่าวก็ดีใจอย่างยิ่ง จิตใจลุ้นระทึก มองกุญแจกระดูกดุจหยกขาวในมือ เขาคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่า ผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้

ทั้งที่คิดว่าหมดหวังเสียแล้ว แต่กลับมีแสงสว่างสาดส่องขึ้นมา!

คัมภีร์อมตะสำคัญสำหรับเขามาก เป็นของที่เขาปรารถนา ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขาคิดว่าวันหน้าต้องอาศัยคัมภีร์นี้ข้ามผ่านอุปสรรคทั้งปวง จำต้องพึ่งพามัน

อย่างน้อย สำหรับเส้นทางที่เป็นของเขาเพียงผู้เดียว ไม่มีบรรพชนเคยเดินมาก่อน คัมภีร์เล่มนี้อาจเกี่ยวข้องกับชะตาของเขา มีอิทธิพลกว้างไกล

เพียงแต่ว่า เมื่อความตื่นเต้นผ่านไป สงบสติอารมณ์แล้ว สือฮ่าวก็จ้องอีกาไม่วางตา

ปักษาสีดำอัปมงคลตัวนี้เชื่อถือได้ไหม?

ทุกอย่างก่อนหน้านี้เป็นเช่นที่มันกล่าวทั้งหมด หากเกิดเหตุไม่คาดฝัน เช่นนั้นจะเป็นเรื่องที่เลวร้ายและน่ากลัวยิ่งนัก

ไม่ใช่เพราะสือฮ่าวสงสัยมากไป แต่ในสถานที่อันตรายแบบนี้ หลายสิ่งหลายอย่างผิดปกติ หากเขาบริสุทธิ์และไร้เดียงสา บางทีอาจสิ้นชีพวายชนม์ก็ได้!

เมื่ออีกาถูกเขาจับจ้อง ก็ไม่เดือดดาล กลับกันมันแสดงอาการชื่นชม “แม้จะตื่นเต้น แต่ก็ไม่ว่อกแว่ก สูญเสียความระมัดระวังไป นี่เป็นพื้นฐานของนักรบ มิเช่นนั้น ต่อให้มีพรสวรรค์สูงส่ง ก็อาจตายได้”

นับเป็นคำวิจารณ์ที่ใช้ได้ แฝงความชื่นชม สิ่งที่มันกังวลที่สุดคือ คนในยุคนี้ไม่เคยผ่านศึกใหญ่ ไม่เคยเห็นความโหดเหี้ยมของเลือดและไฟสงครามในยุคเซียนโบราณ ความโหดร้ายของกระดูกกองมหึมา กังวลว่าพวกเขาจะเป็นเหมือนดอกไม้ในโรงเรือน

ดูจากตอนนี้แล้ว สถานการณ์ดีกว่าที่มันคิดเสียอีก

“เจ้าทดลองใช้กุญแจกระดูกเปิดผนึกยอดเขาอมตะได้!”

ก้าวแรกต้องกระตุ้น ปลดพันธนาการชั้นนอก!

ครั้งนี้ สือฮ่าวกับมดเขาสวรรค์เข้าใกล้หน้าผาอย่างระแวดระวัง กระตุ้นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดเพื่อเปิดผนึก

ตูม!

อันที่จริงแล้ว มันเป็นความรู้สึกอย่างหนึ่ง เชื่อมต่อกับยอดเขาอมตะ ทำให้มันคืนชีพ

“เจ้ามาที่นี่นานแล้ว ทำศึกและไม่แพ้เฮ่ออู่ซวง ยอดเขาแห่งนี้ยอมรับเจ้านานแล้ว คงจะไม่ยากมากนัก” อีกาพูด มันหลบอยู่ไกลๆ

เป็นอย่างที่คิด สือฮ่าวเพิ่งลงมือทดลอง ราวกับภูเขามหึมามีชีวิตขึ้นมา คืนชีพทันใด เริ่มเปล่งแสง มีพลังชีวิตอย่างเต็มเปี่ยม

นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงอันอัศจรรย์!

ภูเขาหัวโล้นเดิมทีหม่นหมอง เป็นสีแดงคล้ำ มันเกิดจากการย้อมโดยเลือดเซียนเมื่อล้านล้านปีก่อน หมดสิ้นชีวิตชีวา

แต่ตอนนี้บนภูเขา มีต้นอ่อน เถาวัลย์เขียวงอกขึ้นมาจากพื้น ถึงขั้นว่าผุดออกจากหน้าผา เขียวชอุ่ม เจริญงอกงาม

ต่อมา ก็มีแสงทองอ่อนๆ ฉาบทับภูเขาทั้งลูก!

ยิ่งไปกว่านั้น แมกไม้ทั้งหมดกำลังเปลี่ยนแปลง ที่นี่สว่างไสว สาดแสงพุ่งทะลุชั้นเมฆ

ตูม!

เสียงสวดมนต์ดังกระหึ่มบนยอดเขา บาดแก้วหู แทบจะบรรลุ ตกอยู่ในภวังค์การหยั่งรู้ขั้นลึกซึ้ง

เสียงสวดมนต์ศักดิ์สิทธิ์และน่าเคารพ ราวกับมีสิ่งมีชีวิตอมตะเทศนาธรรมอยู่ตรงนั้น!

จากนั้นก็มีหนังสัตว์สีทองหลายแผ่นปรากฏขึ้นเหนือยอดเขา กลายเป็นกระดาษเต็มไปด้วยอักขระ แฝงพลังลึกลับจำนวนมหาศาล

อักษรเหล่านั้นเจิดจ้า ประหนึ่งดวงดาวกำลังเปล่งประกาย สือฮ่าวอยากจับจ้อง มองให้ชัดเจน แต่ทำไม่ได้

กระดาษสีทองสี่แผ่นพลิกไปพลิกมาดังพรึ่บพรั่บ ไม่อาจจับต้องความหมายของคัมภีร์ได้ เข้าใจเพียงรางๆ เท่านั้น

นี่แหละคัมภีร์อมตะ!

“เปิดผนึก!”

อีกาตะโกนลั่น เตือนสือฮ่าวว่าอย่าโอ้เอ้ให้เสียเวลา

ฝ่ามือของสือฮ่าวเปล่งแสง เขากระตุ้นพลัง ปลุกกุญแจกระดูกดอกนั้น ทำให้ที่นี่สว่างเจิดจ้าขึ้นมาโดยพลัน พร่างพรายยิ่งนัก

ชิ้ง!

กุญแจกระดูกกลายเป็นลำแสงสีขาว หายลับไปในยอดเขาอมตะ มันมุดเข้าไปในภูเขา อันตรธานหายไปแล้ว

แกรก!

เสียงสะเทือนปฐพีแว่วมา ยอดเขากำลังแตกระแหง มีลำแสงสีทองสาดออกมา ราวกับภูเขาไฟที่น่ากลัวที่สุดในโลกปริแตกในรัตติกาล รอยแยกเหล่านั้นสาดแสงร้อนระอุ เมื่อทอดมองไป เสมือนมีน้ำโลหะกำลังไหลหลั่ง

แสงสว่างทอประกาย สะท้อนไปทั่วฟากฟ้า

ตอนนี้ทุกสรรพสิ่งหม่นแสง กลายเป็นเครื่องประดับ มีแค่ภูเขาโบราณมหึมาลูกนี้สำแดงเดช แผ่กระจายกลิ่นอายลึกลับ

ครืน!

สุดท้าย ภูเขาก็ถล่ม ก้อนหินใหญ่เกลือกกลิ้งไปทั่วสารทิศ เผยให้เห็นภาพภายใน มันมีคัมภีร์ของจริง กระดาษสี่แผ่นสมจริงยิ่งนัก

“คัมภีร์อมตะ!” มดน้อยหายใจถี่กระชั้น ในที่สุดก็ได้เห็นคัมภีร์เล่มนี้แล้ว

คัมภีร์สี่หน้าเต็มไปด้วยอักขระ และมีริ้วรอยลึกลับนานาชนิด

ถึงว่าสิ่งมีชีวิตมากมายบำเพ็ญเพียรถึงขั้นสูงส่ง ส่วนใหญ่จะเลือกร่างมนุษย์ มันสมเหตุสมผล แม้แต่คัมภีร์อมตะก็เตรียมไว้เพื่อสิ่งมีชีวิตร่างมนุษย์

“เจ้าศึกษาได้ไหม?” สือฮ่าวถาม

มดเขาสวรรค์เชิดหน้า พูดอย่างมั่นอกมั่นใจว่า “ข้าไม่ใช่มดจริงๆ เสียหน่อย ข้าเป็นมดเขาสวรรค์ เป็นร่างมนุษย์อยู่แล้ว!”

พูดจบ มันก็ลุกขึ้นยืน สองมือไพล่หลัง วางท่าเหมือนมือดีสะเทือนโลกา

“หือ?” อีกาที่อยู่ไกลออกไปตกตะลึง จากนั้นก็พูดอย่างดีใจอย่างยิ่งว่า “ครั้งนี้ดียิ่งนัก คัมภีร์ฟื้นฟูได้ค่อนข้างสมบูรณ์ ไม่บกพร่อง”

“หมายความว่าอย่างไร หรือคัมภีร์อมตะทั้งเก้าแผ่นอยู่ที่นี่ทั้งหมด?” สือฮ่าวถาม

“ไม่ใช่!” อีกาส่ายหน้าปฏิเสธ “ข้าหมายความว่า กระดาษสีทองสี่แผนนี้ฟื้นฟูได้สมบูรณ์มาก”

ที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นมดเขาสวรรค์ชราหรือเฮ่ออู่ซวง ต่างก็เคยมาที่นี่ พวกเขาก็ได้คัมภีร์ทั้งสี่แผ่นเหมือนกัน เพียงแต่ว่ามีข้อบกพร่องไม่มากก็น้อย ขาดบทสวดมนต์ไม่กี่บรรทัดสุดท้ายไป

อีกากังวลว่ามันจะไม่ฟื้นฟูอย่างสิ้นเชิง ยังมีข้อบกพร่อง แต่เมื่อเห็นภาพตรงหน้ามันก็วางใจ

สือฮ่าวกับมดน้อยตื่นเต้น พุ่งออกไปทันที!

พวกเขาเดินทางไกลมาก็เพื่อคัมภีร์อมตะ ตอนนี้ได้มันมาแล้ว

กระดาษสีทองลอยอยู่ตรงนั้น และมีดวงดาวโคจรรอบๆ ภาพแบบนี้น่ากลัวไม่น้อยเลย

มันไม่เหมือนคัมภีร์เลยสักนิด หนังสัตว์ทุกแผ่นเป็นเหมือนจักรวาล เต็มไปด้วยดวงดาว ชวนให้รู้สึกหนักอึ้ง เสมือนจะทับที่นี่ให้ถล่ม

แท้ที่จริงแล้ว เมื่อสือฮ่าวกับมดน้อยสัมผัสคัมภีร์เล่มนี้ มันมีความรู้สึกแบบนี้จริงๆ หนักเหลือเกิน แตะต้องไม่ได้เลย!

สือฮ่าวกับมดน้อยตกใจอย่างมาก จากพละกำลังในตอนนี้ของพวกเขายังหมดแรง หากเป็นคนอื่นล่ะก็ ไม่มีทางสะเทือนมันได้เลยสักนิด

“ยกขึ้น!”

มดน้อยตะโกนลั่น พลิกกระดาษหนังสัตว์สีทอง พลังปราณไหลเวียน มันใช้แรงเยอะแล้ว

เจ้าสิ่งนี้เป็นของจริง มีรูปธรรมจริงๆ!

พวกเขาคิดว่าเป็นแค่ร่องรอย ไม่มีทางเป็นของจริงไปได้ ใครเล่าจะรู้ว่าเป็นวัตถุมีรูปร่างจริง

“ทำไมหนักขนาดนี้ พลังอย่างพวกเราขนสี่แผ่นได้ก็เกินขีดจำกัดแล้ว อีกหนึ่งแผ่นที่เหลือไม่ขยับเลย” มดน้อยพูด

อีกาพูดไม่ออก มองอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “คัมภีร์อมตะ เป็นคัมภีร์สูงส่ง ไม่ใช่ของทั่วไป เจ้าคิดว่าเป็นกระดาษหนังสัตว์จริงๆ หรือ? ใช้ใจจดจำก็พอแล้ว เท่ากับนำมันไปแล้ว”

“ก็ได้!” มดน้อยฝืนใจเล็กน้อย มันชอบความรู้สึกยามสัมผัสหนังสัตว์ หวังจะเก็บเป็นของสะสม

หนึ่งคนหนึ่งมดนั่งขัดสมาธิ เริ่มศึกษาอักษรเหล่านี้

“ไม่ใช่อักษรเซียนโบราณ ไม่ใช่อักษรยุคนี้เช่นกัน แต่…ข้าอ่านมันได้!” สือฮ่าวทำหน้าเคร่งขรึม

สมกับเป็นคัมภีร์สูงส่งจริงๆ อักษรเป็นการแสดงออกของธรรม เหนือขีดจำกัดของยุคสมัย ไม่ว่าคนยุคไหนก็ศึกษาได้

ช่างน่าตะลึงยิ่งนัก มันเป็นตำราสวรรค์ เป็นคัมภีร์สูงส่ง!

ทั้งสองต่างก็ไม่ใช่คนธรรมดา มีพรสวรรค์เหนือชั้น มิเช่นนั้นไม่มีทางผ่านการทดสอบ มาถึงที่นี่ได้

แม้บนกระดาษสีทองสี่แผ่นจะเต็มไปด้วยอักษร แต่พวกมันประทับลงในสมองของพวกเขาอย่างชัดเจน ไม่อาจลืมเลือนได้

และในตอนนี้เอง เรื่องประหลาดก็เกิดขึ้น กระดาษสีทองหม่นหมอง ดวงดาวรอบๆ มอดดับไปตามๆ กัน

ไม่นาน หนังสัตว์สีทองทั้งสี่แผ่นก็หายไปในผืนฟ้าอย่างไร้ร่องรอย!

“หายไปแล้วหรือ?” มดน้อยตกตะลึง

“ใช่ เพราะมันถูกพวกเจ้าจดจำแล้ว เท่ากับเป็นอมตะ ฝังรากลงในจิตใจของพวกเจ้า หากอยากให้คัมภีร์อมตะที่นี่คืนชีพอีกครั้ง คงต้องรออีกหลายปีแล้วล่ะ” อีกาอธิบาย

ทั้งสองต่างก็รู้สึกแปลกใจ คัมภีร์เล่มนี้เป็นเหมือนพืชเกษตร เมื่อเก็บเกี่ยวแล้ว จำต้องรอถึงปีหน้า

แต่การรอคอยที่นี่ ดีไม่ดีอาจเป็นตัวเลขนับหลายล้านปี แม้กระทั่งว่ายาวนานเป็นภพ!

สือฮ่าวกับมดเขาสวรรค์ดำดิ่งอยู่ในภวังค์ประหลาดบางอย่างเป็นเวลานาน ศึกษาอยู่ตรงนั้น ไม่ยอมตื่นจากภวังค์

อีกากระแอมไอ ให้พวกเขาได้สติกลับคืนมา ความดีใจอัดแน่นเต็มเปี่ยม

“ไหนบอกว่าคัมภีร์อมตะไม่มีวันดับสูญ นอกจากจะมีคนบรรลุขั้นสุดยอด หากมิเช่นนั้น ทั้งหมดจะปรากฏให้เห็น” มดน้อยไม่พอใจ เอ่ยถามข้อสงสัย ไยจึงขาดไปห้าแผ่น

“เพราะที่นี่เป็นบทแรก มันมีแค่สี่แผ่นอยู่แล้ว” อีกาตอบ

จากนั้น มันก็พูดเรื่องที่ชวนให้ละเหี่ยใจออกมา คัมภีร์อมตะมีทั้งหมดสองบท บทที่สองอยู่ในดินแดนมรณะ เขตต้องห้ามที่ยิ่งใหญ่และน่ากลัว

การเดินทางไปที่นั่น เท่ากับเอาชีวิตไปทิ้ง!

สามารถรู้ได้จากชื่อของมัน ไม่ธรรมดาเป็นแน่ ได้ชื่อดินแดนมรณะ มีตำนานและความลับมากมาย

“หากพวกเจ้าศึกษาทั้งสองบทจนบรรลุขั้นสุดยอด เช่นนั้นคัมภีร์อมตะก็จะหายไปจากทั้งสองที่ ไม่มีวันปรากฏให้เห็นอีกต่อไป” อีกาพูด

“ที่นั่นชื่อว่าแดนมรณะ ได้ยินว่าแม้แต่คนของตระกูลอมตะก็ต้องหลบเลี่ยง ไม่ยอมเข้าใกล้ จะได้บทที่สองมาได้อย่างไร?” มดน้อยเศร้าใจ

ตอนนั้น พ่อของเขาไม่รู้ว่ามีบทที่สอง เพียงแค่คาดเดาว่าคัมภีร์ไม่สมบูรณ์ หากมิเช่นนั้น พลังต่อสู้สูงส่งของพ่อเขาอาจบุกไปผจญภัยที่แดนมรณะ ไปเจอสิ่งมีชีวิตที่นั่นเป็นแน่

“ศึกษาบทแรกให้ลุล่วง ก็เพียงพอจะให้เจ้าเป็นผู้สูงสุดแล้ว อย่าลืมว่าพ่อเจ้าเองก็ศึกษาแค่บทแรกเท่านั้น ก็บรรลุเข้าขั้นอมตะแล้ว” สือฮ่าวพูด ไม่อยากให้มันมักใหญ่ใฝ่สูง รากฐานมั่นคงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด จำต้องสร้างพื้นฐานก่อน

………………………………………………………………….

Ink Stone Thailand มีความเสียใจที่ต้องแจ้งว่านิยายเรื่อง Perfect World โลกอันสมบูรณ์แบบ จะยุติการแปลและจัดจำหน่ายตั้งแต่วันที่ 27 ตุลาคม 2563 เป็นต้นไป

เนื่องจากมีค่าใช้จ่ายในการแปลค่อนข้างสูง และได้ผลตอบแทนที่ไม่คุ้มทุน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีผู้ละเมิดลิขสิทธิ์ คัดลอกผลงานแปลไปเผยแพร่ให้อ่านฟรี ซึ่งทาง Ink Stone Thailand จะดำเนินการทางกฎหมายกับบุคคลดังกล่าวต่อไป

ทั้งนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์ในรูปแบบเดียวกันนี้เกิดขึ้นอีก นักอ่านสามารถให้ความร่วมมือและสนับสนุน Ink Stone Thailand ได้ ด้วยการอ่านนิยายแปลถูกลิขสิทธิ์ผ่านแพลตฟอร์มพันธมิตรของเรา อันได้แก่ ธัญวลัย Fictionlog และ จอยลดา เท่านั้น

และหากพบเห็นการละเมิดลิขสิทธิ์บนแพลตฟอร์มอื่นนอกเหนือจากที่กล่าวมาข้างต้น ท่านสามารถแจ้งมายังพวกเราได้ผ่านทางแฟนเพจ Ink Stone Thailand (https://www.facebook.com/InkStoneThailand)

ขอบคุณที่สนับสนุนผลงานถูกลิขสิทธิ์ของเรามาโดยตลอด

ทีมงาน Ink Stone Thailand

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด