re zombie world โลกซอมบี้อีกครั้ง 22 ศึกสองมังกร

Now you are reading re zombie world โลกซอมบี้อีกครั้ง Chapter 22 ศึกสองมังกร at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 22 ศึกสองมังกร

เจ้าแมวน้อยเตรียมตัวไปเป็นเหยื่อล่อของกระต่ายแดงกลายพันธุ์ แต่มันก็คิดว่าควรที่จะแสดงให้เหมือนมากที่สุด ให้สมกับที่ท่านแมวน้อยออกโรง

ดังนั้นมันจึงเปิดกระเป๋าข้างหลังของธีโอ และหยิบซอสมะเขือเทศออก

ไนเรลถึงกลับงง? เมื่อเห็นเจ้าแมวน้อยหยิบซอสมะเขือเทศทาไปตามตัวให้เหมือนกลับเลือด และที่งงกว่าคือมันมีซอสมะเขือเทศในกระเป๋าธีโอ?

“แม้วๆๆ เมี้ยว มี้ ม้าว แม้ววววว! ม้าว มิ้วววว… (คุณยายชอบดูละคร มะลิก็จำมาจากในละคร เห็นใช้ได้ผลทุกครั้ง) ” แมวน้อยอธิบายเมื่อเห็นสีหน้าของไนเรล

“เมี้ยวๆๆๆ มี้ ง้าวว มี้ ม้าวววว (ส่วนซอสนี้เจ้าธีโอมันชอบกิน) ”

หลังจากฟังแมวน้อยอธิบายเขาก็ได้แต่พยักหน้า

ทำไม่เจ้าสองตัวนี้มันมีพฤติกรรมแปลก ๆ ปกติอสูรจะไม่ค่อยชอบมนุษย์เป็นอย่างมากและบางพวกก็จะชอบออกล่ามนุษย์เป็นหลักด้วย

‘อาจจะเป็นเพราะว่าทั้งสองตัวถูกเลี้ยงโดยมนุษย์ก็ได้’ ไนเรลกำลังคิดอยู่เจ้าคาปิบาราก็ใช้หัวของมันสะกิดเขาเพื่อเป็นสัญญาณว่าแมวน้อยออกไปแล้ว

เขาก็รีบหาที่แอบและคอยจังหวะตามแผนที่ตกลงไว้ทันที

แมวน้อยเริ่มแสดงละครตามความคิดของมันทันที มันค่อย ๆ เดินเจ็บขา ออกไปหาเจ้ากระต่ายแดงกลายพันธุ์

ด้วยขนาดตัวที่เล็ก แมวน้อยจึงต้องใช้ความพยายามสักเล็กน้อยให้กระต่ายแดงกลายพันธุ์สังเกตเห็น

“แมววววว !!!” เสียงของมันดูเสแสร้งเป็นอย่างมาก เขาถึงกับคิดว่ากระต่ายแดงมันจะหลงกลหรือ แต่เหลือเชื่อมันได้ผล

เมื่อกระต่ายแดสังเกตเห็นแมวน้อย มันก็ติดกับอย่างง่ายดาย และรีบกระโดดพุ่งมาหาแมวน้อยทันที สัตว์ตัวเล็กที่ล่าได้ง่ายแบบนี้จะหลุดมือไป

แมวน้อยถึงกับตกใจวิ่งไปตามทางที่ตกลงไว้ด้วยขาที่สั่นทั้ง4 แต่ความเร็วของมันช้าอย่างกับคานเมื่อเทียบกับความเร็วในการกระโดดของกระต่ายแดงกลายพันธุ์

ถึงแบบนั้นมันก็ยังลากเจ้ากระต่ายแดงกลายพันธุ์มายังจุดที่ไนเรลซุ่มอยู่ได้

ในจังหวะที่มันกำลังจะกระโดดกับเจ้าหนูน้อย ไนเรลก็โผล่ออกมาตวัดดาบฟันไปกลางลำตัวของมันยังกับลูกเบสบอล

ร่างของมันขาดครึ่งทันทีเมื่อโดนกับดาบ เหตุผลก็มาจากพละกำลังในการเหวี่ยงดาบนี้ของเขาที่มากเกินไป

“สงสัยต้องใช้แรงให้น้อยลง” เขาพูดและมองไปที่ร่างของกระต่าย ไส้ของมันไหลออกมากระจายไปทั่ว

หลังจากนั้นไนเรลและแมวน้อยก็จัดการล่ากระต่ายแดงกลายพันธุ์พวกนี้ต่อ ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นที่อยู่ของพวกมันเพราะเขาหาไม่นานก็เจออีกตัวและอีกตัว

แต่ในตอนนั้นเองที่เขาเจอกลับรอยลากแปลก ๆ บนพื้นใบไม้

เมื่อตามไปจนเจอมันคืองูขนาด 5 เมตรที่นอนพักผ่อนอยู่หลังจากที่กินมา แต่ทันทีที่มันได้กลิ่นของไนเรลมันก็ลืมตาขึ้นมาด้วยความกระหายที่จะกินเขา

บางครั้งสัตว์นักล่าพวกมันก็อยากจะล่าและกินมากขึ้นเพื่อวิวัฒนาการไม่ต้องพูดถึงไนเรลที่มีกลิ่นหอมน่าเย้ายวนในสายตาของงูเห่ากลายพันธุ์ขั้น 1 นี้

มันเริ่มแผ่แม่เบี้ยออกมา และส่ายไปมา

“ระวังอย่าไปมอง!!!” ไนเรลพูดยังไม่ทันจบก็ถึงกับเวียนหัวเล็กน้อยเขาพยายามดึงสติของตัวเองโดยการกัดไปที่ลิ้น

นั้นจึงทำให้เขาได้สติ เขารีบมองไปที่อื่นเพื่อไม่ให้โดนสะกดจิดอีก

ส่วนเจ้าแมวน้อยมันมีความสามารถพลังจิตอยู่แล้วดังนั้นจึงต้านทานได้ ส่วนเจ้าหนูคาปิบารามันก็กินพืชแถวนั้นไม่สนใจอะไร

ไนเรลถึงกับหมดคำพูด นี่เขาอ่อนกว่าเจ้าสองตัวนี้อีก

งูเห่ากลายพันธุ์เห็นว่าการสะกดจิตของมันไม่ได้ผลมันก็เลื้อยเข้ามาทันทีหมายจะฉกเขาให้ได้

แต่มันก็พลาดไปเพราะไนเรลกระโดดหลบไปด้านข้างทันทีพร้อมกับใช้ดาบฟันลงไปกลางหลังของมัน แต่เกล็ดของมันหนาเกินไปดาบกระเด้งออกมาทันที

ถึงแบบนั้นแรงที่ฟันไปก็ยังอยู่ ร่างของมันขดไปมาด้วยความเจ็บ เมือเห็นว่าดาบทังสแตนยังฟันมันไม่เข้าเขาจึงได้แต่ใช้

[นิ้วเหล็กในพิษ (ต่อหัวเสือกลายพันธุ์) A]

นิ้วชี้ของเขาเปลี่ยนเป็นเหล็กในแหลม จากนั้นเขาก็ต่อยไปที่เกล็ดของมันแบบย้อนศร

เหล็กในแทงเข้าไปอย่างง่ายดายพร้อมกับฉีดพิษเข้าไปเขาสามารถรู้สึกถึงมันได้

ทันทีที่พิษเข้าไปมันก็ดิ้นไปมา เนื้อบริเวณนั้นเริ่มไหม้อย่างช้า ๆ

“ยังไม่ตายเหรอ” เขาขึ้นไปค่อมและล็อคหัวของมันไว้ ใช้ดาบทุบไปที่หัวของมันอย่างแรงอีกหลายทีเกล็ดของมันเริ่มที่หลุดออก เข้าใชตาบแทงไปที่ลูกกระตาของมัน

ร่างของงูเห่าบิดไปมาและก็แน่นิ่งลงไป

เฮ้อ! ไนเรลถอนหายใจ ในที่สุดมันก็ตายแต่เขารู้สึกแปลก ๆ เพราะเจ้าสองตัวมันหมุนตัวไปมาขู่ ไปรอบ ๆ

“เกิดอะไรขั้น?” เขาหาเจ้าแมวน้อย

“เมี้ยวๆ (บางอย่างอันตรายมาก) ” แมวน้อยตั้งท่าสู้เต็มที่

รอบ ๆ ต้นไม้ใหญ่เริ่มสั่นไหว ร่างสีดำยาวเหยียดเลื้อยไปมาอย่างน่าสยดสยอง มันคืองูเห่ากลายพันธุ์ ขั้น 2 ตัวมันใหญ่มาก ยาวกว่า 20 เมตร

“ถอยเร็ว” เขารีบถอยหลังไปชนกับต้นไม้ทันที

มันพยายามบีบพวกเขาให้เข้ามุมแต่ไนเรลก็ไม่มีทางเลือกต้องถอยเข้าไป

“เมี้ยว (ด้านบน) !!!”

ตูม!!!

แต่ทันในนั้นหัวของมันก็โผล่ออกมาจากด้านบน

มันเป็นงูเห่ายักษ์กลายพันธุ์ที่บนหัวของมันมีเขาสีดำยาวงอกออกมาสองข้าง เกล็ดของมันดำทมิฬดังความมืด

ด้วยการเตือนของแมวน้อยเขาจึงหลบการโจมตีของมันทันที ถึงงูเห่ายักษ์จะโจมตีพลาดแต่หัวของมันก็เปลี่ยนทิศทางและโจมตีมาทางเขา

ไนเรลหลบไปที่โพรงไม้ด้านข้าง คลานตามแมวน้อยไป งูเห่ายักษ์กลายพันธุ์ก็ยังไม่ลดความพยายามมันเลื้อยตามเข้ามา

เขารีบออกมาจากท่อนไม้ส่วนหัวของงูเห่ายักษ์กลายพันธุ์มันติดอยู่แบบนั้น

มันใช้ร่างกายท่อนห่างเป็นตัวถ่วงน้ำหนักยกท่อนหัวที่ติดอยู่ในท่อนไม้ฟาดกับต้นไม้ขนาดใหญ่เพื่อให้ไม้ที่ครอบหัวมันอยู่แตกออก

แต่ด้วยความซวยของเขาหรือความโชคร้ายของเจ้างูเห่ายักษ์กันแน่ มันดันมีกิ้งก่ายักษ์กลายพันธุ์ขั้นที่ 2 โผล่ออกมาจากไหนไม่รู้จับเขาไปที่ข้างลำตัวของงูยักษ์กลายพันธุ์

กิ่งก่ายักษ์กลายพันธุ์เกล็ดสีน้ำตาลแดงดังเปลวเพลิง หนามแหลมตามตัวที่งอกออกมาดังมังกร มันเข้าสู้กับงูยักษ์อย่างโหดเหี้ยม

ไนเรล แมวน้อย และรีบหลบหลังของต้นไม้ใหญ่ที่ล้มลงจากแรงต่อสู้ของทั้งสองตัวทันที

“บ้าเอ๊ย!!!” ตอนนี้พวกเขาติดอยู่ในการต่อสู้ของสองยักษ์ใหญ่แล้ว ถึงแม้ระดับพวกเขาและสัตว์กลายพันธุ์ทั้งสองจะเท่ากันแต่ขนาดตัวไม่ได้เท่ากันเลย

ถ้าเกิดพลาดถูกโจมตีเข้ามาสักทีมีหวังได้นอนหยอดน้ำข้าวต้มแน่

งูเห่ายักษ์ซึ่งได้รับบาดเจ็บอยู่จากการกัดของกิ้งก่ายักษ์ ฟันของมันวิวัฒนาการจนมีลักษณะของใบเลื่อย

แต่ในขณะเดียวกันกิ้งก่าก็ถูกงูเห่ายักษ์ใช้ลำตัวของมันรัดจนแน่น

“เหมี้ยววว! มี้ เเม้ววว…” แมวน้อยชี้ใช้เขาดูที่งูเห่ายักษ์และกิ้งก่ายักษ์กลายพันธุ์ มันทำท่าทางต่าง ๆ เป็นการบอกแผนที่มันคิดได้

นั้นก็คือมันจะรอให้ทั้งสองตัวสู้กันจนหมดแรงฆ่ากันตายไปข้าง และก็ให้ไนเรลจัดการใช้ความสามารถ [นิ้วเหล็กในพิษ (ต่อหัวเสือกลายพันธุ์) A] จัดการกับตัวที่ชนะ

ไนเรลเองก็คิดในแบบเดียวกัน แต่ต้องให้พวกมันบาดเจ็บหนักทั้งคู่ ไม่ว่าตัวไหนจะชนะหรือแพ้เพื่อที่ฆ่ามันได้ง่าย ๆ

ตูม!!! ตูม!!! ตูม!!!

การต่อสู้นั้นเกิดขึ้นมาได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ยังไม่มีตัวไหนตัดสินแพ้ชนะได้

ในจังหวะนั้นเอง กิ้งก่ายักษ์กลายพันธุ์ก็ดูเหมือนจะเสียท่าให้กับท่าสะกดจิตของงูเห่ายักษ์ มันจึงถูกงูยักษ์ฉวยโอกาส ใช้ลำตัวรัดปากและตัวกิ้งก่ายักษ์ไว้แน่น

“แบบนี้ไม่ได้แล้ว ต้องทำอะไรสักอย่าง” งูยักษ์มันยังไม่ได้รับบาดเจ็บที่มาก ถ้าขืนมันชนะได้คนต่อไปที่สู้กับมันก็คงจะเป็นเขาต่อ

เขาต้องลงมือแล้ว

โดยไม่รอช้าเขาอาศัยจังหวะที่งูยักษ์เผลอกระโดดออกไปและใช้นิ้วที่เปลี่ยนเป็นเหล็กในต่อหัวเสือกลายพันธุ์ต่อยเข้าไปที่บาดแผลของงูเห่ายักษ์กลายพันธุ์ 3 ครั้งติดต่อกัน

ฟู่ กรีด ๆ ๆ ๆ!!!!!!!

งูยักษ์ถึงกับร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดคลายรัดเจ้ากิ้งก่ายักษ์ออกทันที

ด้วยความโมโหงูยักษ์หันมามองไนเรลด้วยดวงตาที่อาฆาตแค้น มันเกือบจะจัดการกับกิ้งก่านี้ได้แล้ว แต่สิ่งมีชีวิตร่างเล็กนั้นกลับลอบโจมตีมัน

แต่ขณะที่มันกำลังจะโจมตีเขา งูยักษ์ก็ถูกตบด้วยกรงเล็บของกิ้งก่าเข้าอย่างแรง ตาของมันโดนกรงเล็บจิกเข้าไปจนเลือดไหลออกมา

งูยักษ์ตกอยู่ใต้เท้าของกิ้งก่าอย่างสมบูรณ์

กิ้งก่ายักษ์เหยียบหัวของงูยักษ์และร้องคำรามออกมา ที่ประกาศถึงชัยชนะ เล็บของมันจิกผ่านเกล็ดของงูเข้าไป ส่วนกรงเล็บที่อยู่ในดวงตาของงูก็ยังแทงลึกเข้าไปเรื่อย ๆ

งูยักษ์เริ่มอ่อนแรงจากพิษของไนเรล ร่างของมันเริ่มชา เลือดไหลเวียนติดขัด ดังนั้นสภาพของมันจึงกลายเป็นเป้านิ่งให้กับกิ้งก่าจัดการอยู่ฝ่ายเดียว

“ซวยละสิ ไม่คิดว่าพิษมันจะร้ายแรงขนาดนี้” ไนเรลมองลงไปที่นิ้วที่เป็นเหล็กใน มันค่อย ๆ เปลี่ยนกลับเป็นปกติอย่างช้า ๆ

กรรร แกร่ ๆ!!! (เสียงกิ้งก่า)

มันร้องและกัดไปที่หัวของงูยักษ์กระชากตั้งแต่หัวไปจนถึงกระดูกสันหลังและแผลที่ถูกพิษของไนเรล ร่างของงูขาดครึ่งตาย ปิดฉากการต่อสู้นี้ลง

กิ้งก่ายักษ์มองมาที่ไนเรล ด้วยดวงตาที่ดุดัน มันไม่ได้สนใจเลยว่าเขาพึ่งจะช่วยชีวิตของมัน มันกลืนหัวของงูลงไปทั้งหัวและพุ่งตรงมาที่ไนเรล

“วิ่งเร็ว…” เขาหันไปบอกเจ้าแมวน้อยและคู่หูมันแต่เมื่อหันกลับไปมองปรากฏว่าพวกมันวิ่งไปไกลแล้ว

แมวน้อยหันมาบอกกับไนเรลด้วยเสียงเล็ก ๆ ของมัน “แม้วววว มี้ แม้ววว มิ้ววว เหมียว… (จะยืนงงทำอะไร? วิ่งสิเร็ว) ”

ไนเรลวิ่งสุดชีวิตพร้อมกับด่าเจ้าแมวน้อยไปด้วยที่ไม่ยอมเรียกเขา

หนึ่งคน สองอสูรวิ่งกันไปที่ผาหิน มันมีรอยแตกขนาดใหญ่พอให้คนสองคนเบียดตัวเข้าไปหลบได้อยู่

แมวน้อยและเจ้าคาปิบารามุดเข้าไปหลบทันที ส่วนไนเรลก็ไม่รอช้าเข้าไปหลบตามแมวน้อยไปติด ๆ

ตูม! ตุบ!

กิ้งก่ายักษ์ชนเข้าไปอย่างแรง มันถึงกลับส่ายหัวไปมาด้วยความมึนงง มันมองไนเรล เหยื่อของมันที่หลบไปในซอกหิน

แต่ดูเหมือนมันจะยังไม่ยอมแพ้ใช้กรงเล็บข่วนไปที่หินอย่างต่อเนื่อง

กรงเล็บตรงกลางของมันเข้าไปในซอกหินได้ ตบลงไปเฉี่ยวขาของไนเรลไปเล็กน้อย

เขารีบใช้ดาบทังสแตนยันกรงเล็บไว้ จากนั้นก็ใช้มีดสั้นทังสแตนแทงไปที่เนื้อบริเวณกรงเล็บอย่างไม่ยั้ง

“บัดซบเอ๊ย ฉันพึ่งช่วยแกนะ ตาย ๆ”

ดูเหมือนมันจะเจ็บจึงดังกรงเล็บออกมา

และทันใดนั้นกิ่งกายักษ์ก็ตัวเเข็งท่อ และเซไปเซมา ร่างมันแข็งค้างและล้มลง

“เกิดอะไรขึ้น?” ทั้งไนเรลและแมวน้อยโผล่หัวออกมาดูมันอย่างงง ๆ ในขณะที่เจ้าคาปิบาราก็หาพืชตามซอกหินกินไม่ได้สนใจอะไร

และทันใดนั้นกิ้งก่ายักษ์มันก็พยายามสำรอกหัวของงูยักษ์ที่กินเข้าไปออกมา และเขาก็คิดได้ มันกินเนื้องูยักษ์ส่วนที่มีพิษไป

ไนเรลไม่รอช้าใช้โอกาสที่ฟ้าประทานมาให้ กระโดดไปที่หัวของมันและแทงไปทันที

เขากระหน่ำแทงไม่ยังจนเกล็ดของมันหลุด จากนั้นก็ใช้ปืนลูกโม่ข้างเอวยิ่งซ้ำไปที่กะโหลกของมัน

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

หลังจากยิงรัวๆ ไป 5 นัดเขาก็แทงซ้ำไปอีก

ตอนนี้กิ้งก่าดูจะหมดสภาพ พร้อมกับหัวงูยักษ์ที่คายออกมาได้แล้ว มันพยายยามที่จะสะบัดไนเรลออกจากหัวของมัน แต่ก็สายไปแล้ว

ฉึก!!!!!

ดาบยาวทังสแตนในที่สุดก็แทงผ่านกะโหลกศีรษะของมันได้ ใบดาบแทงทะลุเข้าสู่สมองอันน้อยนิดของมัน

และดวงตาของมันก็หม่นแสงตายลงไปทั้งอย่างนั้น

ปิดฉากการต่อสู้ของสองสัตว์กลายพันธุ์ที่มีโอกาสวิวัฒนาการไปเป็นมังกร พวกมันได้ตายลงไปอย่างน่าเสียดาย ส่วนคนที่ยิ้มทีหลังก็กับกลายเป็นไนเรล

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

re zombie world โลกซอมบี้อีกครั้ง 22 ศึกสองมังกร

Now you are reading re zombie world โลกซอมบี้อีกครั้ง Chapter 22 ศึกสองมังกร at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 22 ศึกสองมังกร

เจ้าแมวน้อยเตรียมตัวไปเป็นเหยื่อล่อของกระต่ายแดงกลายพันธุ์ แต่มันก็คิดว่าควรที่จะแสดงให้เหมือนมากที่สุด ให้สมกับที่ท่านแมวน้อยออกโรง

ดังนั้นมันจึงเปิดกระเป๋าข้างหลังของธีโอ และหยิบซอสมะเขือเทศออก

ไนเรลถึงกลับงง? เมื่อเห็นเจ้าแมวน้อยหยิบซอสมะเขือเทศทาไปตามตัวให้เหมือนกลับเลือด และที่งงกว่าคือมันมีซอสมะเขือเทศในกระเป๋าธีโอ?

“แม้วๆๆ เมี้ยว มี้ ม้าว แม้ววววว! ม้าว มิ้วววว… (คุณยายชอบดูละคร มะลิก็จำมาจากในละคร เห็นใช้ได้ผลทุกครั้ง) ” แมวน้อยอธิบายเมื่อเห็นสีหน้าของไนเรล

“เมี้ยวๆๆๆ มี้ ง้าวว มี้ ม้าวววว (ส่วนซอสนี้เจ้าธีโอมันชอบกิน) ”

หลังจากฟังแมวน้อยอธิบายเขาก็ได้แต่พยักหน้า

ทำไม่เจ้าสองตัวนี้มันมีพฤติกรรมแปลก ๆ ปกติอสูรจะไม่ค่อยชอบมนุษย์เป็นอย่างมากและบางพวกก็จะชอบออกล่ามนุษย์เป็นหลักด้วย

‘อาจจะเป็นเพราะว่าทั้งสองตัวถูกเลี้ยงโดยมนุษย์ก็ได้’ ไนเรลกำลังคิดอยู่เจ้าคาปิบาราก็ใช้หัวของมันสะกิดเขาเพื่อเป็นสัญญาณว่าแมวน้อยออกไปแล้ว

เขาก็รีบหาที่แอบและคอยจังหวะตามแผนที่ตกลงไว้ทันที

แมวน้อยเริ่มแสดงละครตามความคิดของมันทันที มันค่อย ๆ เดินเจ็บขา ออกไปหาเจ้ากระต่ายแดงกลายพันธุ์

ด้วยขนาดตัวที่เล็ก แมวน้อยจึงต้องใช้ความพยายามสักเล็กน้อยให้กระต่ายแดงกลายพันธุ์สังเกตเห็น

“แมววววว !!!” เสียงของมันดูเสแสร้งเป็นอย่างมาก เขาถึงกับคิดว่ากระต่ายแดงมันจะหลงกลหรือ แต่เหลือเชื่อมันได้ผล

เมื่อกระต่ายแดสังเกตเห็นแมวน้อย มันก็ติดกับอย่างง่ายดาย และรีบกระโดดพุ่งมาหาแมวน้อยทันที สัตว์ตัวเล็กที่ล่าได้ง่ายแบบนี้จะหลุดมือไป

แมวน้อยถึงกับตกใจวิ่งไปตามทางที่ตกลงไว้ด้วยขาที่สั่นทั้ง4 แต่ความเร็วของมันช้าอย่างกับคานเมื่อเทียบกับความเร็วในการกระโดดของกระต่ายแดงกลายพันธุ์

ถึงแบบนั้นมันก็ยังลากเจ้ากระต่ายแดงกลายพันธุ์มายังจุดที่ไนเรลซุ่มอยู่ได้

ในจังหวะที่มันกำลังจะกระโดดกับเจ้าหนูน้อย ไนเรลก็โผล่ออกมาตวัดดาบฟันไปกลางลำตัวของมันยังกับลูกเบสบอล

ร่างของมันขาดครึ่งทันทีเมื่อโดนกับดาบ เหตุผลก็มาจากพละกำลังในการเหวี่ยงดาบนี้ของเขาที่มากเกินไป

“สงสัยต้องใช้แรงให้น้อยลง” เขาพูดและมองไปที่ร่างของกระต่าย ไส้ของมันไหลออกมากระจายไปทั่ว

หลังจากนั้นไนเรลและแมวน้อยก็จัดการล่ากระต่ายแดงกลายพันธุ์พวกนี้ต่อ ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นที่อยู่ของพวกมันเพราะเขาหาไม่นานก็เจออีกตัวและอีกตัว

แต่ในตอนนั้นเองที่เขาเจอกลับรอยลากแปลก ๆ บนพื้นใบไม้

เมื่อตามไปจนเจอมันคืองูขนาด 5 เมตรที่นอนพักผ่อนอยู่หลังจากที่กินมา แต่ทันทีที่มันได้กลิ่นของไนเรลมันก็ลืมตาขึ้นมาด้วยความกระหายที่จะกินเขา

บางครั้งสัตว์นักล่าพวกมันก็อยากจะล่าและกินมากขึ้นเพื่อวิวัฒนาการไม่ต้องพูดถึงไนเรลที่มีกลิ่นหอมน่าเย้ายวนในสายตาของงูเห่ากลายพันธุ์ขั้น 1 นี้

มันเริ่มแผ่แม่เบี้ยออกมา และส่ายไปมา

“ระวังอย่าไปมอง!!!” ไนเรลพูดยังไม่ทันจบก็ถึงกับเวียนหัวเล็กน้อยเขาพยายามดึงสติของตัวเองโดยการกัดไปที่ลิ้น

นั้นจึงทำให้เขาได้สติ เขารีบมองไปที่อื่นเพื่อไม่ให้โดนสะกดจิดอีก

ส่วนเจ้าแมวน้อยมันมีความสามารถพลังจิตอยู่แล้วดังนั้นจึงต้านทานได้ ส่วนเจ้าหนูคาปิบารามันก็กินพืชแถวนั้นไม่สนใจอะไร

ไนเรลถึงกับหมดคำพูด นี่เขาอ่อนกว่าเจ้าสองตัวนี้อีก

งูเห่ากลายพันธุ์เห็นว่าการสะกดจิตของมันไม่ได้ผลมันก็เลื้อยเข้ามาทันทีหมายจะฉกเขาให้ได้

แต่มันก็พลาดไปเพราะไนเรลกระโดดหลบไปด้านข้างทันทีพร้อมกับใช้ดาบฟันลงไปกลางหลังของมัน แต่เกล็ดของมันหนาเกินไปดาบกระเด้งออกมาทันที

ถึงแบบนั้นแรงที่ฟันไปก็ยังอยู่ ร่างของมันขดไปมาด้วยความเจ็บ เมือเห็นว่าดาบทังสแตนยังฟันมันไม่เข้าเขาจึงได้แต่ใช้

[นิ้วเหล็กในพิษ (ต่อหัวเสือกลายพันธุ์) A]

นิ้วชี้ของเขาเปลี่ยนเป็นเหล็กในแหลม จากนั้นเขาก็ต่อยไปที่เกล็ดของมันแบบย้อนศร

เหล็กในแทงเข้าไปอย่างง่ายดายพร้อมกับฉีดพิษเข้าไปเขาสามารถรู้สึกถึงมันได้

ทันทีที่พิษเข้าไปมันก็ดิ้นไปมา เนื้อบริเวณนั้นเริ่มไหม้อย่างช้า ๆ

“ยังไม่ตายเหรอ” เขาขึ้นไปค่อมและล็อคหัวของมันไว้ ใช้ดาบทุบไปที่หัวของมันอย่างแรงอีกหลายทีเกล็ดของมันเริ่มที่หลุดออก เข้าใชตาบแทงไปที่ลูกกระตาของมัน

ร่างของงูเห่าบิดไปมาและก็แน่นิ่งลงไป

เฮ้อ! ไนเรลถอนหายใจ ในที่สุดมันก็ตายแต่เขารู้สึกแปลก ๆ เพราะเจ้าสองตัวมันหมุนตัวไปมาขู่ ไปรอบ ๆ

“เกิดอะไรขั้น?” เขาหาเจ้าแมวน้อย

“เมี้ยวๆ (บางอย่างอันตรายมาก) ” แมวน้อยตั้งท่าสู้เต็มที่

รอบ ๆ ต้นไม้ใหญ่เริ่มสั่นไหว ร่างสีดำยาวเหยียดเลื้อยไปมาอย่างน่าสยดสยอง มันคืองูเห่ากลายพันธุ์ ขั้น 2 ตัวมันใหญ่มาก ยาวกว่า 20 เมตร

“ถอยเร็ว” เขารีบถอยหลังไปชนกับต้นไม้ทันที

มันพยายามบีบพวกเขาให้เข้ามุมแต่ไนเรลก็ไม่มีทางเลือกต้องถอยเข้าไป

“เมี้ยว (ด้านบน) !!!”

ตูม!!!

แต่ทันในนั้นหัวของมันก็โผล่ออกมาจากด้านบน

มันเป็นงูเห่ายักษ์กลายพันธุ์ที่บนหัวของมันมีเขาสีดำยาวงอกออกมาสองข้าง เกล็ดของมันดำทมิฬดังความมืด

ด้วยการเตือนของแมวน้อยเขาจึงหลบการโจมตีของมันทันที ถึงงูเห่ายักษ์จะโจมตีพลาดแต่หัวของมันก็เปลี่ยนทิศทางและโจมตีมาทางเขา

ไนเรลหลบไปที่โพรงไม้ด้านข้าง คลานตามแมวน้อยไป งูเห่ายักษ์กลายพันธุ์ก็ยังไม่ลดความพยายามมันเลื้อยตามเข้ามา

เขารีบออกมาจากท่อนไม้ส่วนหัวของงูเห่ายักษ์กลายพันธุ์มันติดอยู่แบบนั้น

มันใช้ร่างกายท่อนห่างเป็นตัวถ่วงน้ำหนักยกท่อนหัวที่ติดอยู่ในท่อนไม้ฟาดกับต้นไม้ขนาดใหญ่เพื่อให้ไม้ที่ครอบหัวมันอยู่แตกออก

แต่ด้วยความซวยของเขาหรือความโชคร้ายของเจ้างูเห่ายักษ์กันแน่ มันดันมีกิ้งก่ายักษ์กลายพันธุ์ขั้นที่ 2 โผล่ออกมาจากไหนไม่รู้จับเขาไปที่ข้างลำตัวของงูยักษ์กลายพันธุ์

กิ่งก่ายักษ์กลายพันธุ์เกล็ดสีน้ำตาลแดงดังเปลวเพลิง หนามแหลมตามตัวที่งอกออกมาดังมังกร มันเข้าสู้กับงูยักษ์อย่างโหดเหี้ยม

ไนเรล แมวน้อย และรีบหลบหลังของต้นไม้ใหญ่ที่ล้มลงจากแรงต่อสู้ของทั้งสองตัวทันที

“บ้าเอ๊ย!!!” ตอนนี้พวกเขาติดอยู่ในการต่อสู้ของสองยักษ์ใหญ่แล้ว ถึงแม้ระดับพวกเขาและสัตว์กลายพันธุ์ทั้งสองจะเท่ากันแต่ขนาดตัวไม่ได้เท่ากันเลย

ถ้าเกิดพลาดถูกโจมตีเข้ามาสักทีมีหวังได้นอนหยอดน้ำข้าวต้มแน่

งูเห่ายักษ์ซึ่งได้รับบาดเจ็บอยู่จากการกัดของกิ้งก่ายักษ์ ฟันของมันวิวัฒนาการจนมีลักษณะของใบเลื่อย

แต่ในขณะเดียวกันกิ้งก่าก็ถูกงูเห่ายักษ์ใช้ลำตัวของมันรัดจนแน่น

“เหมี้ยววว! มี้ เเม้ววว…” แมวน้อยชี้ใช้เขาดูที่งูเห่ายักษ์และกิ้งก่ายักษ์กลายพันธุ์ มันทำท่าทางต่าง ๆ เป็นการบอกแผนที่มันคิดได้

นั้นก็คือมันจะรอให้ทั้งสองตัวสู้กันจนหมดแรงฆ่ากันตายไปข้าง และก็ให้ไนเรลจัดการใช้ความสามารถ [นิ้วเหล็กในพิษ (ต่อหัวเสือกลายพันธุ์) A] จัดการกับตัวที่ชนะ

ไนเรลเองก็คิดในแบบเดียวกัน แต่ต้องให้พวกมันบาดเจ็บหนักทั้งคู่ ไม่ว่าตัวไหนจะชนะหรือแพ้เพื่อที่ฆ่ามันได้ง่าย ๆ

ตูม!!! ตูม!!! ตูม!!!

การต่อสู้นั้นเกิดขึ้นมาได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ยังไม่มีตัวไหนตัดสินแพ้ชนะได้

ในจังหวะนั้นเอง กิ้งก่ายักษ์กลายพันธุ์ก็ดูเหมือนจะเสียท่าให้กับท่าสะกดจิตของงูเห่ายักษ์ มันจึงถูกงูยักษ์ฉวยโอกาส ใช้ลำตัวรัดปากและตัวกิ้งก่ายักษ์ไว้แน่น

“แบบนี้ไม่ได้แล้ว ต้องทำอะไรสักอย่าง” งูยักษ์มันยังไม่ได้รับบาดเจ็บที่มาก ถ้าขืนมันชนะได้คนต่อไปที่สู้กับมันก็คงจะเป็นเขาต่อ

เขาต้องลงมือแล้ว

โดยไม่รอช้าเขาอาศัยจังหวะที่งูยักษ์เผลอกระโดดออกไปและใช้นิ้วที่เปลี่ยนเป็นเหล็กในต่อหัวเสือกลายพันธุ์ต่อยเข้าไปที่บาดแผลของงูเห่ายักษ์กลายพันธุ์ 3 ครั้งติดต่อกัน

ฟู่ กรีด ๆ ๆ ๆ!!!!!!!

งูยักษ์ถึงกับร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดคลายรัดเจ้ากิ้งก่ายักษ์ออกทันที

ด้วยความโมโหงูยักษ์หันมามองไนเรลด้วยดวงตาที่อาฆาตแค้น มันเกือบจะจัดการกับกิ้งก่านี้ได้แล้ว แต่สิ่งมีชีวิตร่างเล็กนั้นกลับลอบโจมตีมัน

แต่ขณะที่มันกำลังจะโจมตีเขา งูยักษ์ก็ถูกตบด้วยกรงเล็บของกิ้งก่าเข้าอย่างแรง ตาของมันโดนกรงเล็บจิกเข้าไปจนเลือดไหลออกมา

งูยักษ์ตกอยู่ใต้เท้าของกิ้งก่าอย่างสมบูรณ์

กิ้งก่ายักษ์เหยียบหัวของงูยักษ์และร้องคำรามออกมา ที่ประกาศถึงชัยชนะ เล็บของมันจิกผ่านเกล็ดของงูเข้าไป ส่วนกรงเล็บที่อยู่ในดวงตาของงูก็ยังแทงลึกเข้าไปเรื่อย ๆ

งูยักษ์เริ่มอ่อนแรงจากพิษของไนเรล ร่างของมันเริ่มชา เลือดไหลเวียนติดขัด ดังนั้นสภาพของมันจึงกลายเป็นเป้านิ่งให้กับกิ้งก่าจัดการอยู่ฝ่ายเดียว

“ซวยละสิ ไม่คิดว่าพิษมันจะร้ายแรงขนาดนี้” ไนเรลมองลงไปที่นิ้วที่เป็นเหล็กใน มันค่อย ๆ เปลี่ยนกลับเป็นปกติอย่างช้า ๆ

กรรร แกร่ ๆ!!! (เสียงกิ้งก่า)

มันร้องและกัดไปที่หัวของงูยักษ์กระชากตั้งแต่หัวไปจนถึงกระดูกสันหลังและแผลที่ถูกพิษของไนเรล ร่างของงูขาดครึ่งตาย ปิดฉากการต่อสู้นี้ลง

กิ้งก่ายักษ์มองมาที่ไนเรล ด้วยดวงตาที่ดุดัน มันไม่ได้สนใจเลยว่าเขาพึ่งจะช่วยชีวิตของมัน มันกลืนหัวของงูลงไปทั้งหัวและพุ่งตรงมาที่ไนเรล

“วิ่งเร็ว…” เขาหันไปบอกเจ้าแมวน้อยและคู่หูมันแต่เมื่อหันกลับไปมองปรากฏว่าพวกมันวิ่งไปไกลแล้ว

แมวน้อยหันมาบอกกับไนเรลด้วยเสียงเล็ก ๆ ของมัน “แม้วววว มี้ แม้ววว มิ้ววว เหมียว… (จะยืนงงทำอะไร? วิ่งสิเร็ว) ”

ไนเรลวิ่งสุดชีวิตพร้อมกับด่าเจ้าแมวน้อยไปด้วยที่ไม่ยอมเรียกเขา

หนึ่งคน สองอสูรวิ่งกันไปที่ผาหิน มันมีรอยแตกขนาดใหญ่พอให้คนสองคนเบียดตัวเข้าไปหลบได้อยู่

แมวน้อยและเจ้าคาปิบารามุดเข้าไปหลบทันที ส่วนไนเรลก็ไม่รอช้าเข้าไปหลบตามแมวน้อยไปติด ๆ

ตูม! ตุบ!

กิ้งก่ายักษ์ชนเข้าไปอย่างแรง มันถึงกลับส่ายหัวไปมาด้วยความมึนงง มันมองไนเรล เหยื่อของมันที่หลบไปในซอกหิน

แต่ดูเหมือนมันจะยังไม่ยอมแพ้ใช้กรงเล็บข่วนไปที่หินอย่างต่อเนื่อง

กรงเล็บตรงกลางของมันเข้าไปในซอกหินได้ ตบลงไปเฉี่ยวขาของไนเรลไปเล็กน้อย

เขารีบใช้ดาบทังสแตนยันกรงเล็บไว้ จากนั้นก็ใช้มีดสั้นทังสแตนแทงไปที่เนื้อบริเวณกรงเล็บอย่างไม่ยั้ง

“บัดซบเอ๊ย ฉันพึ่งช่วยแกนะ ตาย ๆ”

ดูเหมือนมันจะเจ็บจึงดังกรงเล็บออกมา

และทันใดนั้นกิ่งกายักษ์ก็ตัวเเข็งท่อ และเซไปเซมา ร่างมันแข็งค้างและล้มลง

“เกิดอะไรขึ้น?” ทั้งไนเรลและแมวน้อยโผล่หัวออกมาดูมันอย่างงง ๆ ในขณะที่เจ้าคาปิบาราก็หาพืชตามซอกหินกินไม่ได้สนใจอะไร

และทันใดนั้นกิ้งก่ายักษ์มันก็พยายามสำรอกหัวของงูยักษ์ที่กินเข้าไปออกมา และเขาก็คิดได้ มันกินเนื้องูยักษ์ส่วนที่มีพิษไป

ไนเรลไม่รอช้าใช้โอกาสที่ฟ้าประทานมาให้ กระโดดไปที่หัวของมันและแทงไปทันที

เขากระหน่ำแทงไม่ยังจนเกล็ดของมันหลุด จากนั้นก็ใช้ปืนลูกโม่ข้างเอวยิ่งซ้ำไปที่กะโหลกของมัน

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

หลังจากยิงรัวๆ ไป 5 นัดเขาก็แทงซ้ำไปอีก

ตอนนี้กิ้งก่าดูจะหมดสภาพ พร้อมกับหัวงูยักษ์ที่คายออกมาได้แล้ว มันพยายยามที่จะสะบัดไนเรลออกจากหัวของมัน แต่ก็สายไปแล้ว

ฉึก!!!!!

ดาบยาวทังสแตนในที่สุดก็แทงผ่านกะโหลกศีรษะของมันได้ ใบดาบแทงทะลุเข้าสู่สมองอันน้อยนิดของมัน

และดวงตาของมันก็หม่นแสงตายลงไปทั้งอย่างนั้น

ปิดฉากการต่อสู้ของสองสัตว์กลายพันธุ์ที่มีโอกาสวิวัฒนาการไปเป็นมังกร พวกมันได้ตายลงไปอย่างน่าเสียดาย ส่วนคนที่ยิ้มทีหลังก็กับกลายเป็นไนเรล

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+