ตอนที่ 65 นั่งชิว (2)

 

ความตกใจของปาร์ตี้อื่นกินเวลานานกว่าที่คาด แน่นอนผมรู้ว่านี่เป็นเพียงเรื่องธรรมชาติ คิมฮยอนซึงซึ่ง เงียบมาตลอดทางและตอนนี้เขาแสดงทักษะความเป็นผู้นํา ได้อย่างแปลกประหลาด เขากําลังพิสูจน์ว่าการเป็นผู้นําไม่ได้หมายความถึงการมีค่าสถานะที่สูงเสมอไป

 

อย่างไรก็ตาม มันก็อาจเป็นเช่นนั้นได้เช่นกัน ปัจจุบันคิมฮยอนซึ่งแสดงให้เห็นถึงทักษะที่หลากหลาย ซึ่งเหนือกว่าค่าสถานะปัจจุบันของเขา

 

เมื่อมองเขาแล้วสังเกตชเวยองกีกับคนอื่น ๆ ผมรู้ว่าพวก เขาคิดอะไรอยู่

 

“หมอนี้เป็นสัตว์ประหลาด !

 

* เขาเป็นอัจฉริยะ

 

ความคิดของพวกเขาถูกเขียนบนใบหน้า

 

แน่นอนว่าไม่ใช่แค่คิมฮยอนซึ่งที่ดึงดูดความสนใจทั้งหมดจองฮายันและผมยังได้รับส่วนแบ่งที่ยุติธรรมจากเวทมนตร์ที่เราแสดง

 

ความจริงก็คือการเล่นแร่แปรธาตุของผมอาศัยความสามารถทางเวทมนตร์ของจองฮายันมากกว่าในการปล่อยคาถาที่รุนแรงพอ ๆ กัน ถึงกระนั้น คนเหล่านี้ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุและไม่รู้ความลับของผม ดังนั้นพวกเขาจ งคิดว่าผมน่าทึ่ง

 

เสริมด้วยความกล้าหาญในการป้องกันที่มุ่งมั่นของปาร์คด็อกกูการเล็งเป้าหมายอันแม่นยําอย่างบ้าคลั่งของคิมเยริและคาถาที่มีประสิทธิภาพของซันฮียอง เราดูเหมือนเป็น ทีมที่สมบูรณ์แบบ

 

จู่ ๆ การเดินทางครั้งนี้ก็รู้สึกสนุก ผมรู้ความลับของคิมฮยอนซึ่ง – ว่าเขาเป็นผู้ถดถอย – ดังนั้นเขาจึงมีความ รู้เรื่องดันเจี้ยนมากพอสมควรมันเป็นความคิดที่ดีมากที่จะ ให้เขาเป็นผู้นํา

 

“สิ่งนี้ให้ความรู้สึกแตกต่าง

 

อันที่จริงตอนนี้เรารู้สึกมั่นใจมากขึ้น เราทํางานอย่างมีประสิทธิภาพ จนเกือบเหมือนมันจะเป็นไปตามสัญชาตญาณแม้การแสดงออกของจองยูราก็ยังแสดงความสับสนที่ไม่เป็นมิตร แต่เธอยังจ้องมองเราอย่างเงียบ ๆ

 

ผมรู้ว่าเธอวางแผนที่จะแสดงตัวเป็นวายร้าย เมื่อจําเป็นซึ่งจะช่วยปรับปรุงผลการสํารวจได้ในที่สุด เธอตั้งใจจะแสดงให้ทุกคนเห็นว่าการกดดันเราอย่างต่อเนื่อง เป็นกุญแจสู่ความสําเร็จของทุกคน

 

อย่างไรก็ตาม ผมได้ขัดขวางแผนการเหล่านั้น โดยที่มของเราประสบความสําเร็จในการแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเราไม่ต้องการการดูแล เพื่อที่จะเป็นทีมที่สมบูรณ์ ในท้ายที่สุดยราก็ทําได้เพียงแค่ทําลายตําแหน่งและอิทธิพลของตัวเองเท่า

 

แค่คิดถึงแผนการที่พังทลายของเธอ ก็ทําให้ผมยิ้มต่อไป!”

 

เรายังคงปราบมอนสเตอร์ตัวถัดไป ด้วยการทํางานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพ ในไม่ช้าก็มีมอนสเตอร์ทั้งหมดก็นอนอยู่บนพื้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความเงียบแปลก ๆ จึงลอยอยู่ในบรรยากาศ

 

เมื่อมองย้อนกลับไปยังกลุ่ม เราพบว่าพวกเขาจ้องมองไปที่คิมฮยอนซึ่งด้วยใบหน้าสงสัยและพบว่าสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นนั้นยากที่จะเชื่อถือชเวยองกีจึงเป็นคนพูดก่อน

 

“อา ดูเหมือนเราจะเจออัจฉริยะตัวจริง”

 

“นั่นอาจจะเกินไป ผมแค่พยายามเลียนแบบคุณเท่านั้น”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ผมไม่คิดอย่างนั้น คุณผ่านการเลียนแบบผมและคุณทําได้ดีกว่า ผมไม่ได้คาดหวังความสามารถระดับนี้จากคุณ อียองและคนอื่น ๆ ในเรื่องนี้อย่างแน่นอน” 

 

“ถ้าอย่างนั้น”

 

“ปาร์ตี้ของคุณพัฒนาขึ้นอย่างมากตั้งแต่เข้าดันเจี้ยนผมไม่ได้โกหกเมื่อบลูกิลด์จ่ายเงินจํานวนมากเพื่อคุณผม คิดว่าพวกมันมากเกินไปจริง ๆ อย่างไรก็ตามเมื่อได้เห็นพว กคุณทั้งหมดในการดําเนินการผมรู้สึกว่าการกําหนดราคาของพวกเขาเป็นสิ่งที่ถูกต้อง มันคงใช้เวลาไม่นานก่อนที่บลูกลด์จะเรียกคืนความรุ่งโรจน์ในอดีตผ่านพวกคุณทุกคน”

 

“ตอนนี้ผมรู้สึกอายที่ได้ยินแบบนั้น”

 

“ฮ่า ๆ ๆ ถ้ามันเกิดขึ้นในภายหลังอย่ามาบอกที่หลังล่ะ ว่าผมไม่พูดกับคุณ!”

 

ผมชอบบรรยากาศที่เรียบง่ายของชเวยองกีผมจดบันทึกในหัวว่าจะช่วยเขาในอนาคต หากมีโอกาส

 

แม้แต่ปาร์คด็อกกูและคิมเยริซึ่งในตอนแรกได้รับคําวิจารณ์ ก็ยังเป็นศูนย์กลางของความสนใจในเชิงบวกเนื่องจาก พวกเขาทําหน้าที่ของตัวเองได้อย่างไร้ที่ติ

 

ในขณะเดียวกันผมก็ค้นหาซากศพของมอนสเตอร์ เพื่อดูว่าจะมีอะไรที่สามารถใช้งานได้หรือไม่แต่น่าเสียดายที่ มันไม่มีจากนั้นผมก็หันไปประเมินที่เกิดเหตุอีกครั้ง ในบรร ยากาศที่น่ารื่นรมย์นี้มีเพียงจองยูราเท่านั้นที่ดูกังวล

 

ทางเลือกต่อไปของเธอจะเป็นยังไง?

 

จากสิ่งที่ผมเห็นเธอมีสองทางเลือก เธออาจจะยึดติดกับทัศนคติ “วายร้ายเพื่อการพัฒนาการที่ดีขึ้นของทุกคน” ในตอนแรกหรือเริ่มมุ่งมั่นเพื่อจะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับทุกคน

 

แน่นอนว่าถ้าเธอยึดติดกับข้อแรก เธอจะต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขบางประการ

 

เธอจะต้องกล้าหาญพอที่จะยอมรับคําพูดก่อนหน้าแต่เธอก็ต้องตอบรับความอับอายในปริมาณที่เหมาะสม เพื่อพิสูจน์ในการทําสิ่งนี้ เพราะเธอคิดว่ามันเป็นแนวทางที่ดีที่สุด ในการดําเนินการ สิ่งนี้อาจดูเหมือนง่าย แต่ในความเป็นจริงมันไม่ใช่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับคนที่มีตําแหน่งเช่นจองยูรา

 

นี่เป็นกรณีของผู้ประกอบการและนักการเมืองที่ทํางา นเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง ภายใต้สมมติฐานของการรับใช้ประชาชน

 

ผมต้องทําตัวเหมือนเคารพเธอ แต่ในความเป็นจริงผมไม่ได้ทําอย่างนั้น คนอย่างเธอไม่รู้ถึงความสําคัญของการเห็นคุณค่าตัวเองและยินดีที่จะแลก หากมันหมายถึงการหลีกหนีจากสถานการณ์ที่เลวร้าย

 

ตอนนี้การตัดสินใจขึ้นอยู่กับเธอแล้ว เธอจะพิสูจน์ตัวเองว่าเป็นคนประเภทหนึ่งหรือสอง? เธอจะพิสูจน์ว่าตัวเองฉลาดสักครั้งหรือเธอจะดือดึงกับวิธีการที่ไม่ได้ผลของตัวเอง?

 

เอาล่ะ จองยูรา”

 

เธอแสดงออกอย่างซับซ้อน

 

“คุณเป็นคนชั้นหนึ่งหรือชั้นสอง?”

 

เมื่อการแสดงออกของเธอเปลี่ยนเป็นความมุ่งมั่นผมก็ได้ คําตอบ เธอยังคงติดอยู่กับการเป็นคนชั้นสอง

 

“อา เธอยังคงยึดติดกับกลวิธีดังกล่าว ผมเข้าใจ”

 

เธอจะยังคงพยายามที่จะต่อสู้แม้รู้ว่าตัวเองจะไม่ชนะ?

 

“จากการเฝ้าดู พวกคุณทุกคนนั้นยอดเยี่ยมมาก แต่ต้องบอกว่านั่นทําให้ฉันผิดหวังจริง ๆ”

 

“คุณหมายถึง?”

 

“ถ้าคุณจะเปลี่ยนแปลงแผนกะทันหัน มันจะไม่ดีกว่าเหรอที่จะแจ้งให้เราทราบก่อน? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าแผนของคุณทําลายปาร์ตี้ของเราโดยบังเอิญ? มันจะเป็นอันตรายต่อทุกคน”

 

“จองยูรา ตอนนี้”

 

“ฉันผิดเหรอ? เราจะถูกโยนทิ้งเพราะคุณฮยอนซึ่ง ฉันรู้ว่าพวกคุณบางคนเห็นด้วยกับฉัน”

 

“ผมยอมรับว่ามันน่าตกใจนิดหน่อย แต่การเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันของคิมฮยอนซึ่งช่วยให้เราเอาชนะมอนสเตอร์ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผมเริ่มสงสัยว่าการฝึกของพวกเขาในบลูกิลด์นั้นเข้มข้นแค่ไหน”

 

“แน่นอน ฉันไม่ได้บอกว่าเขาไม่ได้ช่วยเรา อย่างไรก็ตามเขาควรจะเตือนเราล่วงหน้า ถ้าเขามีความสามารถมากขนาดนั้น เขาก็ควรจะทํามันตั้งแต่แรก”

 

ผู้หญิงคนนี้ไม่ลดความพยายามจริง ๆ

 

“ก่อนอื่นผมอยากดูว่าสมาชิกของเราปรับตัวได้หรือไมโดยเฉพาะกับปาร์คด็อกกูและคิมเยริ เมื่อผมรู้ว่าเรามีความสามารถเพียงพอ เราก็เปลี่ยนใจ ขอโทษด้วยที่ผมที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้า”

 

“โอ้ ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเอาคําขอโทษจากคุณนะฮยอนซึ่ง”

 

คิมฮยอนซึ่งแสดงความสุภาพ ท่ามกลางข้อกล่าวหาที่พุ่งตรงมาและรู้ว่าเขาไม่สามารถหักล้างจองยูราได้หลังจากนั้นเธอก็สร้างประเด็น เป็นความจริงที่คิมฮยอนซึ่งเคลื่อนไหวอย่างไม่คาดคิดและทําให้จองยูราประหลาดใจมากที่สุด 

 

อย่างไรก็ตามเนื่องจากสถานการณ์ก่อนหน้านี้ทุกกลุ่ม เข้าข้างเราอย่างสิ้นเชิง

 

“ผมคิดว่าเธอพูดรุนแรงไปหน่อยนะยูรา”

 

“ผมไม่รู้ว่านี่เป็นเพราะความอิจฉาหรืออเปล่าแต่ผมเชื่อ ว่าเราควรชื่นชม กับคิมฮยอนที่แสดงความสามารถอย่างน่า ยกย่อง”

 

“ผมคิดว่าเราจบลงแล้ว ไม่ใช่คิมฮยอนซึ่งที่ต้องตื่น แต่เป็นคุณจองยูรา”

 

“เมื่อกี้คุณพูดอะไรนะ?”

 

“ผมไม่สามารถรับรองอะไรได้ แต่ผมเหนื่อยที่ได้ยินคุณวิจารณ์คนอื่นทุกครั้ง”

 

“ฉันทําไปเพื่อการสํารวจ!”

 

“คุณช่วยด้วยวิธีไหน? หากคุณต้องการช่วยจริง ๆ ก็นําปาร์ตี้ของตัวเองอย่างมีประสิทธิภาพสิ!”

 

“อะไรนะ”

 

ชเวยองกี่ตอบกลับ เมื่อมองไปที่สีหน้าที่แดงก่ําของยูราผมรู้ว่าอิทธิพลของเธอถึงจุดต่ําสุด แม้ว่าแบล็คสวอนจะพยายามช่วยเหลือเธอในตอนนี้ แต่มันไร้ผล ไม่มีใครต้องการ ต่อต้านเรดเมอร์เซนนารีโดยสิ้นเชิง

 

ความรุนแรงของสถานการณ์ทําให้ผมอยากจะประโคมเปลวไฟให้มากขึ้น จะมีอะไรดีไปกว่าวิธีอื่นในการกระจายสถานการณ์และเปลี่ยนเป็นเสียงข้างมากของเรา ด้วย การทําตัวเป็นเหยื่อครั้งสุดท้าย

 

แต่ก่อนอื่นผมต้องได้รับอนุญาตจากคิมฮยอนซึ่ง

 

ดูเหมือนผมไม่ต้องเรียกร้องความสนใจจากเขาด้วยซ้ําคิมฮยอนซึ่งมองมายังทิศทางของผมแล้ว และเห็นได้ชัดว่าผมเก็บงําความตั้งใจใหม่ไว้

 

“ขอพูดหน่อยได้ไหม? การแสดงออกของผมพูด ผมเก่งเรื่องนี้นะรุ่นพี่”

 

ทันทีที่คิมฮยอนซึ่งพยักหน้า ผมก็เริ่มพูด

 

“ผมได้รับอนุญาตให้พูดอะไรบางอย่างได้ไหมครับ?” 

 

เมื่อได้ยินเสียง สายตาหลายคู่หันมาทางผม

 

“ครับ แน่นอน”

 

มันคงสนุก ถ้าจะยั่วยุจองยูราถ้าเป็นครั้งสุดท้าย

 

“ผมอยากจะขอโทษ ดูเหมือนว่าความพยายามของฮยอนซึ่งในการพิสูจน์คุณค่า กลับส่งผลต่อเรา…”

 

“ไม่นะ

 

“ผมขอแสดงความขอโทษอย่างจริงใจต่อแบล็คสวอนและจองยูราโดยเฉพาะ” ผมทําให้แน่ใจว่าตัวเองแสดงออก อย่างตรงไปตรงมา

 

“อันที่จริงเราเคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อน ปาร์ตี้ของเราเข้าร่วมการสํารวจครั้งนี้เพียงเพื่อรับประสบการณ์ แต่เรารู้ว่าสถานะของเราต้องทําให้คุณรําคาญ นี่คือเหตุผลที่เราคิดว่า ควรปรับตัวก่อนที่จะแสดงศักยภาพอันแท้จริง”

 

“ไม่ครับ คุณกียอง”

 

“ไม่ครับ การขอโทษเป็นไปตามลําดับ เราพยายามเต็มที่ แล้วแต่ดูเหมือนมันจะไม่เพียงพอ เนื่องจากจองยูราดู หมือนจะไม่พอใจกับการแสดงออกของเรา เราจะทําได้ดึงขึ้นในครั้งต่อไป จากการประเมินการทํางานเป็นทีมของเรา ก่อนหน้านี้ ผมคิดว่าเรารู้แล้วว่าเราทําพลาดอะไรบ้าง โปรดให้โอกาสเราอีกครั้งเถอะครับ”

 

ตอนนี้การแสดงออกของจองยูราเผยให้เห็นความวิตก กังวลที่เพิ่มขึ้นเธอรู้ว่าผมมีพรสวรรค์ในการชี้นิ้วได้อย่างง่ายดาย แล้วทําไมเธอถึงยังเลือกเดินไปตามเส้นทางนี้? 

 

หลังจากหยุดหายใจชั่วคราว ผมก็เริ่มพูดอีกครั้ง

 

“ดูเหมือนว่าทั้งหมดที่เราทําไปนั้น กลับสร้างความเดือดร้อนให้กับทุกคน”

 

“อะไรนะ?”

 

“ดูเหมือนว่าปาร์ตี้ของเราจะเป็นฝ่ายทําให้เกิดความไม่สบายใจในกลุ่ม

 

“อา. ”

 

“เรารู้ว่าคุณคงไม่มีความสุขที่ต้องติดอยู่กับการมีเราอยู่ ในทีมแต่เราไม่เคยคิดว่าคุณจะรู้สึกอึดอัดสําหรับเรื่องนี้เรา ต้องขอโทษด้วย”

 

“ผมรู้ดีว่าการรักษาบรรยากาศภายในกลุ่มเป็นสิ่งสําคัญสําหรับการสํารวจ ดังนั้นเราจึงพยายามอย่างเต็มที่แต่ดูเหมือนว่าเราจะทําได้ไม่ดีพอ ขอโทษครับกับความไม่สะดวกที่เกิดขึ้นกับพวกคุณ”

 

“ไม่ มันไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน!”

 

อย่างช้า ๆ เสียงต่าง ๆ เริ่มตอบสนองต่อคําพูดผม โดยเสนอคําพูดปลอบโยนควบคู่ไปกับการแสดงออกที่น่าอายผมอยากจะพูดมากกว่านี้ แต่เมื่อมองไปยังใบหน้าที่คาดหวังของคิมฮยอนซึ่ง ผมรู้ว่าถึงเวลายื่นไมค์ให้เขา

 

“ผมคิดว่าที่นี่ ปาร์ตี้บลูของเราผิด”

 

ผมพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ยิ้ม มันวิเศษมากที่คิมฮยอนซึ่งอ่านใจผมได้ เมื่อได้ยินพูดคําพูดของเขาบรรยากาศ ภายในกลุ่มก็เปลี่ยนไปมากขึ้น

 

“ไม่ครับ บลูกิลด์ไม่ได้ทําอะไรผิด ในความเป็นจริงมันเป็นฝ่ายตรงข้ามต่างหากที่พยายามทําให้คุณ อยู่ในแง่ลบ…”

 

“คุณไม่ควรถูกตําหนิ มีคนอื่นทําให้เกิดปัญหา…”

 

กลุ่มที่ผมใช้เป็นโล่ เปลี่ยนเป็นหอกที่เริ่มโจมตีแบล็คสวอน และทั้งหมดนี้เป็นไปได้ เนื่องจากเราจัดการกับความคิดของชเวยองกี รวมถึงอารมณ์ของเขาได้สําเร็จ

 

“ไม่ใช่ว่าคุณไม่ช่วย ในความเป็นจริง คุณมีส่วนร่วมมากมายช่วยเรากําจัดมอนสเตอร์ด้วยวิธีที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพมันมีปัญหาเดียวที่นี่” การแสดงอ อกของยองที่มืดมน “คือปาร์ตี้อื่น”

 

“อา มาแล้ว

 

“จองยูรา”

 

“ผมเสียใจจริง ๆ ที่เรามาถึงจุดนี้ อย่างไรก็ตาม ผมรู้สึกว่าตอนนี้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะชี้แจงอะไรบางอย่างกับคุณ”

 

“ผมเชื่อว่าตอนนี้เป็นเวลาเหมาะสมที่จะแจ้งให้คุณทราบ ว่าผมจะเปลี่ยนแปลงข้อตกลงในการสํารวจครั้งนี้”

 

“อ – อะไรนะ? คุณหมายถึง”

 

“ผมอยากจะแนะนําอย่างเป็นทางการให้คุณออกจากการสํารวจ

 

นี่เป็นช่วงเวลาที่แผนการของผมเสร็จสมบูรณ์