ตอนที่ 78 อาชีพที่สาม (4)

 

ผมพบว่าตัวเองต้องตะลึงกับข้อมูลชิ้นใหม่นี้

 

มันรู้สึกไร้สาระมากจนผมไม่สามารถตอบสนองได้ ผมไม่จําเป็นต้องเคลียร์ใจด้วยซ้ำ – ผู้กระทําผิดในแง่ของบุคลิกภาพและพฤติกรรม

 

‘จองฮายัน’

 

นี่คือการกระทําของจองฮายัน

 

หลายกิลด์และแคลนเข้ามาในความคิด แต่ผมรู้ว่าไม่มีใครมีเหตุผลที่ถูกต้องในการกระทําเช่นนี้ นอกจากนี้ยังมีผู้หญิงบ้าสามคนที่อยู่รอบตัวผม ซึ่งอาจถือได้ว่าเป็นผู้ต้องสงสัย

 

อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องยากสําหรับคนอย่างชาฮีรา ที่จะจ้างวิซาร์ดมาร่ายเวทย์ใส่ผม ผมยังรู้ว่าลีจีฮเยไม่มีเวลาและความสามารถในการร่ายเวทย์ประเภทนี้ ผมจะ สังเกตเห็นมันก่อนที่เธอลงมือทํา

 

ผู้ต้องสงสัยต้องเป็นคนที่ร่ายเวทย์ในขณะที่ผมหลับอยู่ในห้องของตัวเอง

 

แน่นอนว่านี่มันหมายถึงจองฮายันเท่านั้น

 

การคิดถึงเวลาที่เธอเฝ้าดูผมหลับ มันทําให้ผมขนลุกไปทั้งตัว

 

“นี่คืออะไร”

 

ก่อนเข้ากิลด์เฮาส์ จองฮายันมาที่นี่ทุกคืนเพื่อทําสิ่งต่าง ๆ แต่เมื่อผมคิดถึงเรื่องนี้ ผมก็ไม่เคยตื่นขึ้นมากลางดึกหลังจากเข้าไปในกิลด์เฮาส์เลย

 

“มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่?”

 

ผมไม่รู้แน่ชัดว่าเมื่อไร แต่ว่า…

 

ผมรู้สึกแปลกที่คิดว่าจองฮายันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อผมคิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้นที่ผมไม่ได้ตื่นขึ้นมาเลย นับตั้งแต่เราเริ่มอยู่ที่กิลด์เฮาส์ คําตอบก็มาถึงผม

 

มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

 

เมื่อใดก็ตามที่ผมเดินเข้าไปในห้องด้วยความตั้งใจที่จะนอน ผมคงจมอยู่กับความคิดของตัวเองมากจนผมคิดว่า การปวดหัวทุกวันเป็นเรื่องปกติ

 

แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการคาดเดา แต่ถ้าเป็นเรื่องจริงจองฮายันอาจได้รับการศึกษาก่อนที่เราจะมาถึงที่นี่

 

“ฮะ…

 

หลังจากพยายามแยกแยะจิตใจที่อับอายและสับสนมึนงง ผมมองกลับไปที่ฮวังจองยอนที่มองมาที่ผม ราวกับว่าเธอเพิ่งทําผิดพลาดครั้งใหญ่ ถ้าผมเป็นเธอ ผมก็จะมีปฏิกิริยาในลักษณะเดียวกันนี้ เหมือนกับว่าเธอเพิ่งบอกคนสําคัญอย่างโจ่งแจ้งว่า มีคนกําลังเฝ้าดูคุณ

 

ผมไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของผมกับจองฮายันจะเป็นอย่างไรสําหรับพวกเขา แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองน่าจะสังเกตเห็นมันได้เร็วกว่านี้

 

ผมเปิดปากพูดอีกครั้ง เมื่อรู้สึกว่าตัวเองสมควรได้รับคําอธิบายที่ดีกว่านี้

 

“ ช่วยอธิบายให้ละเอียดหน่อยได้ไหมครับ?”

 

มีความสําคัญสูงสุดที่จะต้องทราบสถานการณ์ที่แน่นอน อย่างนั้นผมก็ควรระมัดระวังเช่นกัน

 

“ดังนั้น”

 

“ ผมอยากให้คุณบอกรายละเอียดที่แน่นอน”

 

“ อืม นั่น”

 

ความลังเลของเธอทําให้ผมรู้สึกกังวลมากยิ่งขึ้น

 

นี่เป็นเพราะผมกังวลว่าคาถานี้อาจมีการทํางานที่ซ่อนอยู่ ผมไม่เคยได้ยินเรื่องการเวทมนตร์ดักฟังภายในทวีปมาก่อน แต่ผมคงไม่แปลกใจที่พบว่าจองฮายันสามารถสร้างเวทมนตร์ใหม่ด้วยตัวเอง ถ้าเป็นเช่นนั้นเธอจะได้ยินมากแค่ไหน?

 

“ แล้วฉันจะซื่อสัตย์กับคุณได้ไหม”

 

“ ได้เลยครับ ผมแค่รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย ผมหมายความว่าตัวเองคาดหวังสิ่งนี้ไว้บ้างแล้ว อย่างไรก็ตามผมไม่สนใจจริงๆ”

 

“ ถ้าคุณพูดอย่างนั้น ฉันควรจะแจ้งให้คุณทราบ คุณฮายันทําให้ฉันประหลาดใจจริง ๆ”

 

“ครับ เธอมักจะขี้หึงเกินไปในบางครั้งบางทีนั่นอาจเป็นสิ่งที่ผลักดันให้เธอทําเช่นนั้น”

 

“ พระเจ้า อาจเป็นเพราะข่าวลือทั้งหมดเกี่ยวกับเมอร์เซนนารี่ควีน ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันก็เข้าใจได้ว่าทําไมเธอถึงทํแบบนั้น”

 

“ อย่างไรก็ตามเธอสามารถซ่อนการปรากฏเวทมนตร์ของเธอได้เป็นอย่างดี”

 

“จริงเหรอ?”

 

“ คนทั่วไปจะไม่สังเกตเห็นด้วยซ้ำ ดังนั้นฉันจึงไม่แปลกใจเลยที่คุณไม่สังเกตเห็นมัน เช่นเดียวกับวิซาร์ดส่วนใหญ่ พวกเขาไม่ได้ไวต่อเวทมนตร์เป็นพิเศษเหมือนฉัน ระบบของมันซับซ้อนมากจนพวกเขาไม่สังเกตเห็น ถ้าฉันไม่มีค่าสถานะเวทมนตร์มากกว่า 80 ฉันก็คงไม่สังเกตเห็นเช่นกัน พลังเวทมนตร์นั้นเบาบางมากและเหนือสิ่งอื่นใด มันถูกออกแบบมา เพื่อหลอมรวมกับพลังเวทย์ที่เป็นเอกลักษณ์ของคุณกียอง”

 

“ อื่ม…”

 

“ จริง ๆ แล้วมันก็น่าสนใจสําหรับฉันเช่นกัน ฉันไม่คิดว่าเวทมนตร์จะสามารถใช้ในลักษณะนี้ได้ แต่ข่าวลือบอกว่าคุณฮายันเป็นอัจฉริยะ อย่างไรก็ตามคุณบอกว่าตัวเองเป็นอัลเคมิสท์ใช่ไหมคะ?”

 

“ ครับ”

 

“ คลาสของฉันแตกต่างจากเธอนิดหน่อย แต่ฉันยังสามารถบอกได้เลยว่าเธอใช้เวทมนตร์แบบไหน คําสั่งนั้นเกิดจากเวทมนตร์ขั้นพื้นฐาน”

 

“อา…”

 

“ ความลุ่มหลงประการแรก อย่างที่ผมพูดถึงคือเวทมนตร์ในการติดตามตําแหน่ง ตามชื่อมันเป็นเวทมนตร์ประเภทหนึ่งที่ออกแบบมาเพื่อช่วยให้ระบุว่าเป้าหมายว่าคุณอยู่ที่ ไหน นี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่เวทมนตร์ที่สองดูเหมือนจะน่าสนใจสําหรับฉัน”

 

” มันคือ?”

 

“ มันเป็นเวทมนตร์ชนิดหนึ่งที่คล้ายกับการสร้างเขตปลอดภัยภายในดันเจี้ยน มันเป็นเรื่องดีที่จะคิดว่ามันเป็นเวทมนตร์ส่งสัญญาณ เมื่อสิ่งมีชีวิตเข้ามาในรัศมีหนึ่ง โดยเฉ ลี่ยแล้วรัศมีจะอยู่ที่ประมาณ 50 ซม. พูดง่าย ๆ คือเป็น การดีที่จะอธิบายว่ามันเป็นเวทมนตร์ที่ส่งสัญญาณไปยังผู้ร่าย เมื่อมีใครบางคนเข้าใกล้กียองในพื้นที่ในพื้นที่หนึ่ง แน่ อนเราไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่…”

 

“ครับ”

 

“ โดยปกติแล้วในการร่ายเวทมนตร์ประเภทนี้จําเป็นต้องใช้ส่วนหนึ่งของร่างกายของเป้าหมายหรือตัวเร่งปฏิกิริยาเช่น เลือด…คุณไม่รู้เรื่องนี้จริง ๆ เหรอคะ?”

 

“ จะเกิดอะไรขึ้นครับ ถ้าเราทํามันโดยไม่มีตัวเร่งปฏิกิริยา”

 

“ มันเป็นไปไม่ได้เลยค่ะที่จะใช้เวทมนตร์ประเภทนี้โดยไม่มีตัวเร่ง เวทมนตร์นี้ยากที่จะทํา เพราะมันได้กลายร่างไปในรูปแบบที่คล้ายกับเวทมนตร์ที่คุณมี ด้วยวิธีนี้การมีตัวเร่งปฏิกิริยาจึงเป็นสิ่งจําเป็น มิฉะนั้นการเปิดใช้งานคาถาจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทํางาน”

 

“ ครับ ผมจําสิ่งนี้ได้”

 

“อา ผมรู้แล้ว

 

“ แล้วปอยผมล่ะครับ? หรือตะปู?”

 

“ ไม่ได้ค่ะ หากจะใช้สิ่งเหล่านั้น พวกมันต้องมีจํานวนมากพอ ?

 

แน่นอน ผมจําไม่ได้ว่าปล่อยให้จองฮายันสะสมผมของตัวเองไว้มากมาย

 

อย่างไรก็ตามผมรู้ว่าเธอใช้อะไร – ฟันที่ผมสูญเสียไปในดันเจี้ยน

 

มันรู้สึกไร้สาระสําหรับผมที่ต้องยอมรับความจริง ตอนนั้นผมไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะใช้มันแบบนี้

 

เมื่อผมคิดถึงเรื่องนี้ในระดับที่ลึกซึ้งขึ้น ผมจําได้ว่าจองฮายันปรากฏตัวระหว่างพูดคุยกับลีจีฮเย คาถาจะต้องแจ้งเตือนเธอ เมื่อผู้หญิงอีกคนอยู่ในรัศมีการทํางาน

 

“นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไม…”

 

นั่นคือเหตุผลทั้งหมดว่าทําไมจองฮายันถึงเริ่ม เข้าใกล้ดีจีฮเยอย่างโหดเหี้ยม ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผมรู้สึกกังวล เมื่อเห็นเธอในลักษณะนั้น

 

ในขณะเดียวกันฮวังจองยอนยังจ้องมองมาที่ผมด้วยสีหน้ากังวล – คล้ายกับแม่ เมื่อดูละครเรื่องโปรดของเธอ

 

“ เวทมนตร์ประเภทนี้รวมถึงความสามารถในการฟัง การสนทนาหรือการดูว่าบุคคลนั้นกําลังทําอะไรอยู่ไหมครับ?”

 

“ เนื่องจากในปัจจุบันมีมนต์เสน่ห์อยู่สองประเภทจึง ค่อนข้างยากที่จะบอก ยากที่จะเชื่อว่าผู้มาใหม่สามารถสร้างเวทมนตร์ประเภทนี้ได้ แน่นอนมันเป็นไปได้ เพราะการ ใช้พลังเวทมนตร์ที่ใช้อยู่ในระดับต่ำ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะรับรองวิทยานิพนธ์รูปแบบใหม่สําหรับสถาบันเวทมนตร์!”

 

“ชื่อของกระดาษแผ่นนั้นควรเป็น วิธีการสตอล์คเกอร์แฟนหนุ่มของคุณ”

 

” ยืม ”

 

“..คุณต้องการให้ฉันทําอะไรอีกไหม?”

 

“ ไม่ครับ ผมสบายดีในตอนนี้”

 

“ โอ้ คุณต้องมีความสุขกับการยับยั้งชั่งใจ มันดูแปลกสําหรับฉัน แต่มันก็โรแมนติกมากเช่นกัน”

 

โรแมนติกบ้าอะไรล่ะ

 

นี่เป็นข่าวที่น่าตกใจมาก แต่ผมรู้สึกซาบซึ้งที่ตัวเองสามารถสงบสติอารมณ์ได้

 

ผมรู้อยู่แล้วว่าจองฮายันหลงไหลในตัวผม แต่อย่างไรก็ตาม ผมรู้ว่าตัวเองสามารถจัดการกับเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดังนั้นการแลกเปลี่ยนนี้จึงไม่ทําให้ผมประหลาดใจมากเท่าที่ควร

 

แน่นอน นั่นไม่ได้หมายความว่าจะไม่ทําให้ผมตกใจ! 

 

ตอนนี้ผมสงสัยว่ามีอุปกรณ์อื่นซ่อนอยู่ ในห้องของผมหรือเปล่า

 

“ คุณช่วยขึ้นไปที่ห้องของผมได้ไหมครับถ้าคุณว่าง?” 

 

“ คะ?” รูปลักษณ์ของฮวังจองยอนที่มองกลับมา ทําให้ผมรู้สึกอายมากขึ้น ผมตระหนักว่าข้อเสนอของผมฟังดูส่อไปในทางใดทางหนึ่ง

 

“ ขอบคุณสําหรับข้อเสนอนะคัjะ แต่ฉันกลัวว่าตัวเองจะไม่สนใจเรื่องแบบนั้น….อย่าเข้าใจฉันผิด คุณเป็นคนที่น่าดึงดูด แต่ว่า…”

 

“ ผมไม่ได้หมายถึงมันในลักษณะนั้น”

 

” อ๊ะ”

 

“ ผมอยากให้คุณดูว่ามีเวทมนตร์อื่นอยู่ ในห้องของผมหรือเปล่า”

 

“ อา ฉันเข้าใจแล้ว!”

 

เป็นอีกครั้งที่ผมสังเกตได้ว่าเธอมีกลิ่นเหมือนปาร์คด็อกกูมาก

 

“ งั้นขึ้นไปด้วยกันเถอะค่ะ! ฉันอยากรู้เกี่ยวกับเวิร์กชอปของคุณ เนื่องจากเห็นได้ชัดว่ามีค่าใช้จ่ายจํานวนมาก วันนี้คงเป็นวันที่โชคดีของฉัน!”

 

“ ครับ เช่นเดียวกับผม”

 

ถ้าไม่ใช่เธอ ผมคงไม่รู้เกี่ยวกับการปรากฏของเวทมนตร์ประเภทนี้

 

ทันทีที่ผมลุกขึ้นจากที่นั่ง ผมสังเกตเห็นการแสดงออกของฮวังจองยอนอีกครั้ง มันเหมือนกับว่าเธอไม่ได้จริงจังกับเรื่องนี้ ดูเหมือนเธอจะมองว่าเราเป็นกองถ่ายละคร

 

ในขณะที่เราเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง ผมรู้สึกได้ว่าก้าวเดินของผมหนักขึ้นด้วยเหตุผลบางอย่าง อย่างไรก็ตามนี้เป็นสิ่งที่จําเป็น

 

“ นี่คือสถานที่ที่กลุ่มที่ 7 ใช้กัน ฉันได้ยินมาว่ามันดีมาก”

 

“ อันที่จริงผมไม่เคยเห็นที่พักของคนอื่นเลยพูดแบบนั้นไม่ได้”

 

ฮวังจองยอนหยุดชั่วขณะที่หน้าห้องของปาร์คด็อกกูมันบอบบาง แต่ผมจับอะไรได้บางอย่าง

 

สถานการณ์ที่น่ากลัวเกิดขึ้นจากสมองของผมในตอนนี้ ผมส่ายหัวกับตัวเองก่อนที่จะเดินต่อไป

 

ผมเปิดประตูด้วยสีหน้าสบาย ๆ สถานที่ของผมเรียบง่าย โดยรวมมีหนังสือและอุปกรณ์ต่าง ๆ บนโต๊ะทํางาน เป็นที่ยอมรับว่าห้องของผมดูรกกว่าที่คิด แต่ตอนนี้ผมยังไม่ได้จัดการกับมัน

 

“มันเป็นห้องที่เรียบร้อยจริง ๆ”

 

“ อื่ม…”

 

” ว้าว ดูเหมือนคุณจะมีหนังสือมากกว่าฉันซะอีก….”

 

“ โอ้ ผมเลิกอ่านเรื่องนี้ไปครึ่งหนึ่งแล้ว”

 

“ ยังดีที่ได้เรียน โอ้ ตายแล้ว คุณต้องการให้ฉันตรวจสอบว่ามีเวทมนตร์อื่น ๆ อยู่ในห้องใช่ไหมคะ?”

 

“ครับ ถูกต้อง.”

 

“รอสักครู่นะคะ”

 

จากนั้นฮวังจองยอนก็เริ่มมองไปรอบ ๆ ห้องด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์ ผมไม่คิดว่าผมจะมุ่งมั่นที่จะค้นหาเกี่ยวกับเวทมนตร์คาถาใด ๆ ผมรู้ว่าตัวเองไม่ควรประ เป็นพลังของจองฮายันต่ำไป

 

หลังจากนั้นไม่นาน การแสดงออกของฮวังจองยอน เริ่มเปลี่ยนไปอย่างมาก ไม่ว่าเธอจะพบอะไร เธอก็พบว่ามันน่าสนใจมาก เพราะเธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะกลั้นยิ้ม 

 

ความวิตกกังวลของผมพุ่งสูงขึ้นกับการแสดงออกนี้ ในที่สุดเธอก็พูดอีกครั้ง

 

“ มีคะ”

 

” ครับ?”

 

“ ฉันเห็นมันที่ผนังและบนเตียง”