เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1033 ก้าวต่อไปด้วยใจมุ่งมั่น

แปลโดย iPAT 

 

บนยอดเขานิรนามของภาคใต้

 

ฟางหยวนถือวิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติไว้ในมือซ้ายและถือวิญญาณอมตะดาบบินไว้ในมือขวา

 

เขามองดูพวกมัน

 

ทั้งสองมีประโยชน์ต่อเขา

 

วิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติเป็นวิญญาณสายเคลื่อนไหว ความเร็วของมันไม่แพ้วิญญาณเคลื่อนพลังปราณระดับเจ็ด สำหรับวิญญาณอมตะดาบบิน มันเป็นวิญญาณอมตะสายโจมตีที่มีชื่อเสียงมากในประวัติศาสตร์

 

ฟางหยวนเผยรอยยิ้มบางก่อนจะเก็บวิญญาณอมตะทั้งสองดวง

 

พวกมันถูกปรับแต่งโดยฟางหยวนเรียบร้อยแล้วด้วยความช่วยเหลือจากวิญญาณสติปัญญา

 

ดังนั้นตอนนี้ฟางหยวนจึงสามารถใช้งานพวกมัน

 

ด้วยการคงอยู่ของวิญญาณอมตะทั้งสอง ฟางหยวนรู้สึกมั่นใจในความปลอดภัยของตนเองมากขึ้น

 

ก่อนหน้านี้เขามีวิญญาณทัศนคติ วิญญาณเปลี่ยนวิญญาณ และวิญญาณคลี่คลายปริศนา เขาขาดวิญญาณอมตะสายเคลื่อนไหวและวิญญาณอมตะสายโจมตี ตอนนี้เมื่อฟางหยวนได้รับวิญญาณดาบทะลวงมิติและวิญญาณดาบบิน จุดอ่อนของเขาจึงถูกแก้ไขขณะที่พลังการต่อสู้เพิ่มสูงขึ้น

 

หากฟางหยวนพบเฮากงตงอีกครั้ง เขาสามารถสังหารคนผู้นี้ได้ทันที

 

เมื่อถึงจุดนี้ฟางหยวนหยุดเชื่อมต่อสวรรค์สีเหลือง

 

เนื่องจากการขนส่งวิญญาณอมตะระดับเจ็ดทั้งสองดวงทำให้สวรรค์สีเหลืองเกิดความปั่นป่วน ผู้คนพูดคุยเกี่ยวกับประเด็นนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

 

ในโลกของผู้อมตะมีผู้อมตะระดับหกอยู่มากที่สุด

 

ผู้อมตะส่วนใหญ่ไม่มีวิญญาณอมตะในการครอบครอง

 

ดังนั้นธุรกรรมวิญญาณอมตะระดับเจ็ดในสวรรค์สีเหลืองจึงส่งผลกระทบต่อจิตใจของพวกเขาเป็นอย่างมาก

 

สวรรค์สีเหลืองเป็นตลาดเปิด มันไม่สามารถเก็บความลับ แต่ฟางหยวนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพึ่งพาสวรรค์สีเหลืองเท่านั้น

 

หลังจากได้รับวิญญาณอมตะระดับเจ็ดบนเส้นทางแห่งดาบทั้งสอง ฟางหยวนหยุดเชื่อมต่อสวรรค์สีเหลืองและปล่อยให้ผู้คนตกลงสู่ความสับสนวุ่นวาย

 

เขาใช้วิญญาณถ้วยชมทิวทัศน์ติดต่อจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา

 

“เจ้าใช้แต้มผลงานไปแล้วสามสิบแต้ม” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากล่าว

 

การซื้อขายในสวรรค์สีเหลืองมีค่าธรรมเนียม

 

มันจะถูกคำนวณตามรัศมีแสงที่เกิดจากวิญญาณแสงสมบัติ

 

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเป็นผู้จ่ายค่าธรรมเนียม ดังนั้นเขาจึงใช้วิธีหักแต้มผลงานของฟางหยวน

 

แน่นอนว่าส่วนหนึ่งของแต้มผลงานที่ใช้ไปถูกนำไปซื้อวิญญาณให้กับฟางหยวน

 

“ข้าต้องการพูดคุยกับท่านเกี่ยวกับธุรกรรมวิญญาณความเด็ดเดี่ยว” ฟางหยวนเปิดประเด็น

 

เขาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นเวลานาน กระทั่งท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นมืดมิดทั้งสองจึงบรรลุข้อตกลง

 

ธุรกรรมวิญญาณความเด็ดเดี่ยว!

 

ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายด้วยความตื่นเต้น

 

สายลมที่หนาวเย็นไม่สามารถดับไฟในตัวเขา

 

ก่อนหน้าธุรกรรมวิญญาณความเด็ดเดี่ยวของฟางหยวนถูกจำกัด เหตุผลประการหนึ่งก็คือจำนวนทาสมนุษย์ขนที่ไม่เพียงพอ

 

เนื่องจากการนำวิญญาณความเด็ดเดี่ยวออกจากภูเขาตงฮันต้องใช้วิญญาณถุงสูญญากาศ แต่วิญญาณถุงสูญญากาศพึ่งพาวิญญาณอมตะความแข็งแกร่งของพลังปราณของไห่ลั่วหลัน จากนั้นทาสมนุษย์ขนจะดำเนินการหลอมรวมต่อ

 

ตอนนี้ไห่ลั่วหลันจากไปแล้วขณะที่ฟางหยวนไม่มีวิญญาณอมตะความแข็งแกร่งของพลังปราณ

 

แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาเพราะฟางหยวนเคยใช้แสงแห่งปัญญาคิดค้นเคล็ดลับใหม่ในการหลอมรวมวิญญาณถุงสูญญากาศเอาไว้แล้ว เขาเก็บเรื่องนี้เป็นความลับเพราะต้องการรักษาความร่วมมือกับไห่ลั่วหลัน

 

ดังนั้นจำนวนทาสมนุษย์ขนจึงเป็นปัญหาหลักของเขา

 

มันเป็นเรื่องยากที่จะเพิ่มจำนวนทาสมนุษย์ขน

 

ประการแรก ทาสมนุษย์ขนราคาแพงที่สุดในบรรดาทาสมนุษย์กลายพันธุ์ ยิ่งมนุษย์ขนมีทักษะในการหลอมรวมสูงเท่าใด ราคาของมันก็ยิ่งแพงเท่านั้น

 

ประการที่สอง กระบวนการหลอมรวมวิญญาณเต็มไปด้วยอันตราย ทาสมนุษย์ขนอาจตายระหว่างกระบวนการ ดังนั้นแม้ฟางหยวนจะพยายามเติมเต็มทาสมนุษย์ขน แต่จำนวนของพวกมันก็ไม่เคยเพิ่มขึ้น

 

ฟางหยวนต้องการเพาะเลี้ยงเผ่ามนุษย์ขนด้วยตนเอง แต่เขาไม่รู้วิธีและไม่สามารถทำได้

 

แต่ตอนนี้!

 

ฟางหยวนเข้าร่วมกับนิกายหลางหยา

 

มีมนุษย์ขนอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาจำนวนเท่าใด?

 

นับไม่ถ้วน!

 

แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาอาจมีประชากรมนุษย์ขนอยู่มากที่สุดในห้าภูมิภาคของโลกใบนี้

 

นี่เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ฟางหยวนยินดีให้นิกายหลางหยายืมภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโป

 

ด้วยการใช้มนุษย์ขนจำนวนมหาศาลของแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาในการหลอมรวมวิญญาณถุงสูญญากาศ เขาจะสามารถขายวิญญาณความเด็ดเดี่ยวได้มากขึ้นและได้รับผลกำไรในระดับที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

 

‘ตราบเท่าที่ยังมีสวรรค์สีเหลือง แม้ผู้อมตะภาคกลางจะต้องการปราบปรามธุรกรรมวิญญาณความเด็ดเดี่ยว พวกเขาก็ไม่สามารถทำสิ่งใด’

 

‘แม้นิกายหลางหยาจะได้รับผลประโยชน์มากกว่าครึ่ง แต่กำไรต่อเดือนในการขายวิญญาณความเด็ดเดี่ยวของข้ายังบรรลุถึงระดับหกพันหินวิญญาณอมตะ!’

 

ก่อนหน้านี้ฟางหยวนมีรายได้จากธุรกิจทั้งหมดของเขาเดือนละสองพันหินวิญญาณอมตะเท่านั้น

 

ตอนนี้หลังจากเข้าร่วมนิกายหลางหยา เพียงธุรกรรมวิญญาณความเด็ดเดี่ยว เขาก็ได้รับหินวิญญาณอมตะถึงหกพันก้อนต่อเดือน

 

นี่เป็นตัวเลขที่ผู้อมตะระดับหกทั่วไปไม่สามารถจินตนาการถึง

 

หลังจากกำเนิดใหม่ ฟางหยวนพิจารณาอย่างถี่ถ้วนเกี่ยวกับข้อดีข้อเสียก่อนจะตัดสินใจเข้าร่วมนิกายหลางหยา

 

ประการแรก วันหนึ่งเมื่อฟางหยวนถูกไล่ล่าโดยคนทั้งโลก สถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดของเขาก็คือแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา ขณะที่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาต้องการเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับเผ่ามนุษย์ขน ดังนั้นเขาจึงต้องเป็นพันธมิตรกับฟางหยวนโดยธรรมชาติ

 

ประการที่สอง แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยามีรากฐานที่ไม่อาจหยั่งถึง ในชีวิตก่อนหน้า มันสามารถต่อต้านภัยคุกคามได้ถึงเจ็ดครั้ง

 

ประการที่สาม จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาไม่สามารถโกหก ฟางหยวนสามารถจัดการเขาได้อย่างง่ายดาย

 

ด้วยเหตุผลสามประการนี้ ฟางหยวนจึงตัดสินใจเข้าร่วมกับนิกายหลางหยา

 

ในความเป็นจริงตั้งแต่คืนแรกที่ฟาหงยวนฟื้นขึ้น เขาก็ได้รับประโยชน์มหาศาลจากนิกายหลางหยาเรียบร้อยแล้ว

 

ฟางหยวนไม่เพียงใช้จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเพื่อแก้ไขสถานการณ์ เขายังใช้รากฐานของแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเพื่อเพิ่มความมั่งคั่งให้กับตนเองอีกด้วย

 

‘ข้าผ่านช่วงเวลาที่อ่อนไหวที่สุดไปแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่ต้องตรวจสอบมิติช่องว่างจักรพรรดิของข้าแล้ว’

 

มันเป็นราตรีที่ไร้ดาว สายลมหนาวกำลังพัดเข้ามา

 

ฟางหยวนเข้าไปในถ้ำสามดารา หลังจากทานอาหาร เขาก็เริ่มตรวจสอบมิติช่องว่างของตน

 

วิญญาณระดับมนุษย์จำนวนมากทำให้ประสิทธิภาพในการตรวจสอบเพิ่มสูงขึ้น

 

และนี่เป็นคืนที่ฟางหยวนไม่สามารถข่มตาหลับ

 

กระทั่งถึงยามเช้า ฟางหยวนเดินออกจากถ้ำสามดาราเพื่อชมอาทิตย์ขึ้น

 

ภาคใต้เต็มไปด้วยภูเขาและมีหมอกในตอนเช้า เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น มันดูราวกับก้อนเมฆกำลังลุกไหม้

 

แสงแรกแห่งรุ่งอรุณทำให้ขอบฟ้ากลายเป็นสีแดงทอง

 

ในไม่ช้าแสงอันสว่างไสวและร้อนแรงก็พวยพุ่งออกมาราวกับโลหะที่พึ่งถูกนำออกจากเตาเผา

 

ดวงอาทิตย์ค่อยๆเคลื่อนตัวขึ้นสู่ท้องฟ้าและสร้างเป็นฉากที่งดงามประการหนึ่ง

 

ในใจของฟางหยวนเต็มไปด้วยความทะเยอทะยานที่ก่อตัวขึ้น

 

“ภูเขามากมายราวกับขั้นบันไดที่สร้างจากเหล็กกล้า เดินหน้าไปด้วยหัวใจที่มุ่งมั่น เดิมพันกับแก่นแท้แห่งอนันต์ ใจข้ายังแสวงหานิรันดร”

 

ฟางหยวนพึมพำขณะอ้าแขนกระโดดลงจากหน้าผาก่อนที่ร่างของเขาจะพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าและมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้

 

หลังจากหนึ่งคืน เขาเข้าใจมิติช่องว่างจักรพรรดิมากขึ้นแล้ว

 

นอกจากพื้นที่ขนาดใหญ่กว่าสามแสนสามหมื่นห้าพันตารางกิโลเมตร เวลาหนึ่งวันของโลกภายยังเท่ากับเวลาสองเดือนในมิติช่องว่างจักรพรรดิ

 

หากเปรียบเทียบ เวลาในมิติช่องว่างของไห่ลั่วหลันยังมีอัตราส่วนของเวลาเท่ากับหนึ่งต่อสามสิบแปดวันของโลกภายนอกเท่านั้น

 

แต่มิติช่องว่างจักรพรรดิของฟางหยวนมีอัตราส่วนเวลาเท่ากับหนึ่งต่อหกสิบ มันเหนือกว่ามิติช่องว่างของไห่ลั่วหลันไปไกลมาก

 

อย่างไรก็ตามหากเปรียบเทียบกับพื้นที่ เรื่องของเวลายังไม่น่าประทับใจมากนัก

 

แต่นี่ก็ทำให้ฟางหยวนมีความสุขมากแล้ว

 

เหตุผลก็คือยิ่งเวลาเดินเร็วเท่าใด ฟางหยวนก็จะพบภัยพิบัติเร็วเท่านั้น มันจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเขา

 

บางทีเทพปีศาจจิตวิญญาณอาจพิจารณาถึงประเด็นนี้เช่นกัน ดังนั้นเขาจึงสร้างมิติช่องว่างที่มีอัตราส่วนของเวลาเหนือกว่ามิติช่องว่างระดับสูงสุดไม่มากนัก

 

นอกจากเรื่องของเวลา ฟางหยวนยังพบองุ่นเขียวอมตะจำนวนสิบหกผลอยู่ในมิติช่องว่างของเขา

 

สิ่งที่ทำให้มิติช่องว่างที่มีชีวิตแตกต่างจากมิติช่องว่างที่ตายไปแล้วก็คือมันสามารถผลิตพลังงานอมตะ

 

สามารถผลิตองุ่นเขียวอมตะจำนวนสิบหกผลต่อวัน นั่นหมายความว่าเขาจะได้รับองุ่นเขียวอมตะจำนวนสี่ร้อยแปดสิบผลต่อเดือน นี่เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก!

 

ฟางหยวนยังพบว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋า

 

มันเป็นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าทุกเส้นทางไม่ว่าจะเป็นไฟ วารี ปฐพี วายุ ไม้ แสง ความมืด พิษ และอื่นๆ มันมีกระทั่งร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งโชค!

 

สิ่งที่ทำให้ฟางหยวนตกใจมากขึ้นก็คือไม่เพียงร่างนี้จะมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่หลากหลาย แต่มันยังมีปริมาณมากอีกด้วย

 

เขาประเมินคร่าวๆและพบว่าโดยเฉลี่ยแล้วมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าแต่ละเส้นทางประมาณหนึ่งร้อยร่องรอย

 

ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าหนึ่งร้อยร่องรอยสามารถเพิ่มประสิทธิภาพของวิญญาณได้ถึงสามสิบส่วน

 

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ฟางหยวนสามารถใช้วิญญาณระดับมนุษยเพื่อบินในระดับเดียวกับท่าไม้ตาย

 

แต่การค้นพบนี้ทำให้ฟางหยวนรู้สึกกังวลเล็กน้อย

 

โดยปกติแล้วพลังงานแห่งเต๋าที่แตกต่างกันมักจะต่อต้านกันและทำให้พวกมันอ่อนแอลง

 

ตัวอย่างเช่นผู้อมตะที่บ่มเพาะบนเส้นทางแห่งวารี หากพวกเขาใช้วิญญาณบนเส้นทางแห่งไฟ พวกเขาจะปลดปล่อยพลังอำนาจของมันได้น้อยกว่าปกติ บางทีอาจจะเลวร้ายยิ่งกว่าผู้ใช้วิญญาณระดับมนุษย์

 

แม้ผู้อมตะจะบ่มเพาะมากกว่าหนึ่งเส้นทางแต่พวกเขาก็จะเลือกเส้นทางหลักและรองที่สอดคล้องกัน

 

นี่เป็นเรื่องพื้นฐานของโลกผู้อมตะ

 

‘แต่น่าแปลกที่ข้าไม่รู้สึกว่าพลังงานแห่งเต๋าเหล่านี้ต่อต้านกัน ในความเป็นจริงพวกมันกระทั่งส่งเสริมซึ่งกันและกัน สิ่งนี้ขัดต่อตรรกะของโลกผู้บ่มเพาะ เกิดสิ่งใดขึ้น?’

 

‘อีกประเด็นหนึ่งคือผู้ใช้วิญญาณที่ก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะต้องมีวิญญาณหลักหนึ่งดวง แต่มิติช่องว่างของข้ากลับไม่มีแม้แต่หนึ่งดวง นี่เป็นไปได้อย่างไร?’

 

ยิ่งเรียนรู้มิติช่องว่างจักรพรรดิมากเท่าใด ในใจของฟางหยวนก็ยิ่งเต็มไปด้วยคำถาม

 

‘ข้าได้ใช้วิธีการทั้งหมดในการตรวจสอบไปแล้ว ดูเหมือนข้ายังต้องการคำอธิบายเพิ่มเติมจากเทพปีศาจจิตวิญญาณ นิกายเงา หรืออิงอู๋เซี่ย’

 

‘แต่ตอนนี้ภูเขาอี้เทียนถูกปิดผนึกโดยผู้อมตะภาคใต้ขณะที่ข้าไม่รู้ที่อยู่ของอิงอู๋เซี่ย’

 

‘เอาล่ะ ลืมมันไปก่อน สิ่งสำคัญเวลานี้ก็คือการตามหานักสำรวจสวรรค์หนี่เซียง!’