Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน 1096

Now you are reading Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน Chapter 1096 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1096 จันทราหิมะบุปผาวายุ (อ่านฟรี)

แปลโดย iPAT 

 

ฟางหยวนในชุดคลุมขาวค่อยๆบินลงไปยังภาคเหนือน้อยในมิติช่องว่างจักรพรรดิ

 

เขาวางแผนที่จะเผชิญหน้ากับภัยพิบัติพิภพที่นี่อีกครั้ง

 

พื้นที่อื่นมีทรัพยากรวางอยู่ ส่วนภาคเหนือน้อยมีเพียงแดนน้ำแข็งที่ไม่สำคัญ อสูรหิมะที่เต็มไปด้วยเจตจำนงสวรรค์ถูกกำจัดไปแล้ว

 

มิติช่องว่างจักรพรรดิมีขนาดใหญ่มากแต่เป้าหมายของภัยพิบัติมีเพียงฟางหยวนเท่านั้น

 

ดังนั้นภัยพิบัติจะเกิดขึ้นในสถานที่ที่เขาอยู่

 

ขั้นแรกเขาตรวจสอบความพร้อมของตนเอง

 

มีวิญญาณจำนวนมากอยู่ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ

 

ส่วนใหญ่เป็นวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติ

 

นอกจากนั้นยังมีภูเขาตงฮันที่อยู่เคียงข้างฟางหยวน

 

ตอนนี้ภูเขาตงฮันดูต่างไปจากก่อนหน้าอย่างสิ้นเชิง ฟางหยวนทำเช่นนี้เพื่อป้องกันไม่ให้คนนอกใช้วิญญาณท่องแดนอมตะเข้ามาที่นี่ระหว่างภัยพิบัติ

 

หากฟางหยวนไม่มีวิญญาณยกภูเขาและวิญญาณพื้นที่ก่อนหน้า เขาจะไม่นำภูเขาตงฮันติดตัวมาด้วย

 

แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป

 

ด้วยวิญญาณยกภูเขา ฟางหยวนสามารถนำภูเขาตงฮันเข้ามาในมิติช่องว่างจักรพรรดิด้วยตนเอง หากเขาต้องขอความช่วยเหลือจากผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนคนอื่นๆ ไม่เพียงเขาจะสูญเสียแต้มผลงาน เขายังต้องนำผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเข้ามาในมิติช่องว่างจักรพรรดิและเปิดเผยความลับอันยิ่งใหญ่ของเขา

 

ด้วยวิญญาณพื้นที่ก่อนหน้า เขาไม่จำเป็นต้องกลัวว่าภูเขาตงฮันจะถูกทำลายในภัยพิบัติ

 

หลังจากตรวจสอบ ฟางหยวนยืนยันว่าการเตรียมการของเขาไม่มีปัญหา

 

ทันใดนั้นปราณสวรรค์พิภพปริมาณมหาศาลก็พุ่งเข้ามาในมิติช่องว่างจักรพรรดิและสร้างความปั่นป่วนครั้งใหญ่ขึ้น

 

‘ครั้งนี้มีภูเขาตงฮันอยู่ที่นี่ ปราณสวรรค์พิภพที่เข้ามาจึงมากกว่าครั้งก่อน’

 

ปราณสวรรค์พิภพพุ่งเข้ามาอย่างดุเดือด ฟางหยวนกระตุ้นใช้วิญญาณจำนวนมากที่อยู่นอกมิติช่องว่างจักรพรรดิ

 

เขาเคยทำสิ่งนี้มาแล้วเพราะมันก็คือท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติ

 

ประการแรก ท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติจะช่วยลดความรุนแรงของภัยพิบัติลดลง

 

ประการที่สอง มันสามารถดึงดูดความหมายที่แท้จริงของเทพปีศาจคลั่ง

 

ครั้งนี้เขายังปรับเปลี่ยนท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติเล็กน้อย

 

การปรับเปลี่ยนนี้เป็นหนึ่งในการเตรียมตัวรับมือกับภัยพิบัติของฟางหยวน

 

แม้ความสำเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมของเขาจะไม่สูงนัก แต่เขาเป็นปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งปัญญา การดัดแปลงเล็กๆน้อยๆไม่ใช่เรื่องใหญ่ ตราบเท่าที่เขายังค้นคว้าต่อไป ฟางหยวนมั่นใจว่าเขาจะสามารถดัดแปลงท่าไม้ตายนี้ให้เหมาะกับตนเองมากที่สุด

 

ท้ายที่สุดฟางหยวนไม่สามารถพึ่งพาจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาได้ทุกครั้งที่เขาต้องเผชิญหน้ากับภัยพิบัติ การยืมวิญญาณอมตะมีค่าใช้จาย ฟางหยวนต้องปรับเปลี่ยนท่าไม้ตายอมตะเพื่อที่จะหลุดพ้นจากการควบคุมของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาในแง่มุมนี้

 

ฟางหยวนเตรียมการทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

 

แสงสีเขียวพุ่งออกจากมิติช่องว่างจักรพรรดิและครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ของแดนน้ำแข็ง

 

องุ่นเขียวอมตะนับหมื่นผลถูกใช้ไปในกระบวนการนี้

 

ทันใดนั้นสายลมอันแผ่วเบาเริ่มพัดมาก่อนจะค่อยๆทวีความรุนแรงมากขึ้น

 

ในพริบตามันกลายเป็นพายุกรรโชกแรง

 

‘นี่คือภัยพิบัติใด?’ ฟางหยวนยืนอยู่บนยอดเขาตงฮันและรอคอยอย่างระมัดระวัง

 

แม้เขาจะไม่รู้ว่ามันคือภัยพิบัติใด แต่เขาสามารถบอกได้ว่ามันเหมือนภัยพิบัติครั้งก่อนหน้า เว้นเพียงพลังอำนาจของมันที่รุนแรงขึ้น

 

พายุพัดหิมะและน้ำแข็งขึ้นจากพื้นและปิดบังทัศนวิสัยของฟางหยวนเอาไว้

 

“เค้ง…เค้ง…”

 

‘เสียงนั่น?’ ฟางหยวนกระตุ้นใช้วิญญาณสายตรวจสอบและได้ยินเสียงระฆังดังขึ้นท่ามกลางพายุหิมะ

 

ฉากที่แปลกประหลาดนี้ทำให้ฟางหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย

 

‘อย่าบอกข้าว่า…’ ความคิดหนึ่งผลุดขึ้นในใจของเขา

 

ขณะที่เสียงระฆังดังขึ้น ดอกไม้สีเขียวขนาดใหญ่ดอกหนึ่งลอยเข้ามาชนกับภูเขาตงฮัน

 

มันทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้บนภูเขาตงฮันก่อนจะหายไปกับสายลม

 

“เค้ง…เค้ง…”

 

เสียงระฆังดังขึ้นอีกครั้งก่อนที่ดอกไม้สีเขียวสิบแปดดอกจะพุ่งเข้าชนภูเขาตงฮันและฝากรอยตำหนิไว้สิบแปดจุด

 

‘นี่คือบุปผาวายุ!’ ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้น เขายืนยันเรื่องนี้อยู่ในใจ

 

บุปผาวายุอยู่บนเส้นทางแห่งวายุ พวกมันเหมือนรถม้าสีเขียวที่พุ่งเข้าโจมตีศัตรูด้วยพลังทำลายล้างอันน่าสะพรึงกลัว

 

“เค้ง…เค้ง…”

 

ฟางหยวนพึ่งตระหนักถึงภัยพิบัตินี้ขณะที่บุปผาวายุพัดมาอีกครั้ง

 

ตอนนี้มันเพิ่มจำนวนขึ้นถึงห้าสิบดอกและโจมตีเข้ามาจากทุกทิศทาง

 

ฝุ่นควันลอยคละคลุ้งขึ้นบนภูเขาตงฮันและกระจายหายไปในสายลม

 

ฟางหยวนรีบล่าถอยออกจากยอดเขา

 

เขากัดฟันแน่นและรู้สึกหนักใจเล็กน้อย

 

‘คราวก่อนเจตจำนงสวรรค์สร้างอสูรหิมะจำนวนมาก แต่ข้าบินขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อหลีกเลี่ยงพวกมัน’

 

‘ครั้งนี้เจตจำนงสวรรค์สามารถเรียนรู้จากอดีตและเปลี่ยนกลยุทธ์โดยใช้บุปผาวายุโจมตีข้า’

 

นี่คือจุดอ่อนของฟางหยวน

 

ความเร็วของเขาต่ำกว่าบุปผาวายุขณะที่วิธีการป้องกันของเขาอยู่ในระดับมนุษย์เท่านั้น

 

‘โชคดีที่ข้านำภูเขาตงฮันมาด้วย มิฉะนั้นข้าจะไม่มีสถานที่ป้องกันตัว!’ ฟางหยวนรู้สึกยินดีกับเรื่องนี้

 

วิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้า!

 

เขาใช้วิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเพื่อกู้คืนภูเขาตงฮัน

 

แต่หลังจากนั้นบุปผาวายุจำนวนมากก็พุ่งเข้าทำลายพื้นผิวของภูเขาตงฮันอีกครั้ง

 

‘ข้าไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้ดำเนินต่อไป!’

 

‘ข้าสูญเสียพลังงานอมตะมากกว่าครึ่งไปแล้วกับท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติ’

 

‘แม้ตอนนี้ข้าจะปลอดภัย แต่การใช้พลังงานอมตะฟื้นฟูภูเขาตงฮันก็เป็นเพียงการยื้อเวลาเท่านั้น’

 

ความคิดมากมายเกิดขึ้นในใจของฟางหยวน

 

ด้วยประสบการณ์ เขาสามารถคิดวิธีรับมือกับสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว

 

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางความแข็งแกร่ง หมื่นตัวตน!

 

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลง ใบหน้าที่คุ้นเคย!

 

วิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืด!

 

ฟางหยวนจำนวนนับไม่ถ้วนยึดครองพื้นที่ของภูเขาตงฮันเอาไว้ทั้งหมด

 

หนึ่งในนั้นคำรามขึ้นสู่ท้องฟ้าขณะที่ภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งจำนวนมากพุ่งเข้าสู่พายุหิมะ

 

ในเวลาเดียวกันร่างจริงของฟางหยวนก็ใช้ท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคยเปลี่ยนตนเองให้เป็นหินก้อนหนึ่งบนภูเขาตงฮันเพื่อปกปิดตัวตน

 

ด้วยวิญญาณอมตะเปลี่ยนรูปลักษณ์ พลังอำนาจของท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคยจึงใกล้เคียงกับรุ่นดั่งเดิมของมันเป็นอย่างมาก

 

หลังจากกลายเป็นก้อนหิน ฟางหยวนไม่ขยับเขยื้อนและยังใช้วิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดผนึกกลิ่นอายของตนเองเอาไว้อีกชั้นหนึ่ง

 

“เค้ง…เค้ง…”

 

ครั้งนี้บุปผาวายุนับหมื่นดอกปรากฏขึ้นต่อหน้าภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งของฟางหยวน

 

หลังจากช่วงเวลาหนึ่งภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งที่เผชิญหน้ากับบุปผาวายุก็ถูกทำลายลง

 

ฟางหยวนส่งภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งจำนวนมากออกไปอีกครั้ง

 

บุปผาวายุที่เต้นรำอยู่กลางอากาศถูกทำลายทันที

 

หลังจากเหตุการณ์เดิมเกิดขึ้นซ้ำๆ เจตจำนงสวรรค์เริ่มตระหนักถึงกลยุทธ์ของฟางหยวน นั่นทำให้บุปผาวายุหยุดให้ความสนใจภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งและเปลี่ยนเป้าหมายเป็นภูเขาตงฮัน

 

ฟางหยวนรู้สึกถึงเจตนาร้ายของเจตจำนงสวรรค์

 

‘ภูเขาตงฮันเป็นแหล่งรายได้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของข้า เจตจำนงสวรรค์ต้องการทำลายอนาคตของข้า!’

 

โชคดีที่ฟางหยวนมีวิญญาณพื้นที่ก่อนหน้า

 

เขาเก็บชิ้นส่วนของภูเขาตงฮันเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว เขาสามารถกู้คืนภูเขาตงฮันได้ในภายหลัง ดังนั้นฟางหยวนจึงไม่สนใจการโจมตีของบุปผาวายุ

 

ท่าไม้ตายอมตะ คลื่นดาบสามชั้น!

 

ท่าไม้ตายอมตะ กำปั้นยักษ์หมื่นตัวตน!

 

ฟางหยวนพยายามตอบโต้การโจมตีของศัตรูแต่บุปผาวายุรวดเร็วเกินไป ท่าไม้ตายอมตะทั้งสองของเขากลายเป็นไร้ประโยชน์โดยเฉพาะท่าไม้ตายอมตะกำปั้นยักษ์หมื่นตัวตน แม้มันจะทรงพลัง แต่มันช้าเกินไป มันไม่สามารถสัมผัสบุปผาวายุได้แม้แต่ดอกเดียว

 

ท่าไม้ตายอมตะ ลมหายใจพิษ!

 

ฟางหยวนส่งควันพิษสีม่วงกระจายไปกับสายลม

 

บุปผาวายุเริ่มร่วงโรยเมื่อสัมผัสกับพิษร้ายแรง

 

ฟางหยวนรู้สึกมีความสุขเมื่อเห็นสิ่งนี้

 

ท่าไม้ตายอมตะลมหายใจพิษถูกพัฒนามาจากท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งปัญญาแต่มันใช้วิญญาณอมตะหัวใจหญิงงามเป็นแกนกลาง มันมีข้อบกพร่องมากมายและมีค่าไม่มาก

 

แต่ฟางหยวนสามารถพึ่งพามัน

 

ผู้ใดจะคิดว่ามันจะมีประสิทธิภาพยอดเยี่ยมในสถานการณ์นี้!

 

ภายใต้ควันพิษ พลังโจมตีของบุปผาวายุลดลงอย่างมาก

 

พายุเริ่มอ่อนกำลังลง

 

แสงอันเย็นเยียบสาดส่องลงมายังภูเขาตงฮัน

 

ฟางหยวนเงยศีรษะขึ้นและเห็นจันทร์เสี้ยวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

 

เขาพึมพำอยู่ภายใน ‘จันทราหิมะ!’

 

มันเป็นจันทร์เสี้ยวสีขาวบริสุทธิ์ราวกับหิมะ แสงของมันทำให้อุณหภูมิบนภูเขาตงฮันลดลงอย่างรวดเร็ว

 

ในไม่ช้าชั้นน้ำค้างแข็งก็เริ่มปกคลุมพื้นผิวของภูเขาตงฮัน

 

ฟางหยวนรู้สึกหนักใจ เขาคิด ‘นี่ไม่ใช่ภัยพิบัติบุปผาวายุแต่เป็นภัยพิบัติจันทราหิมะบุปผาวายุ! มันเป็นภัยพิบัติพิภพ แต่กลับทรงพลังยิ่งกว่าภัยพิบัติสวรรค์ ภัยพิบัติพิภพครั้งที่สองนี้รุนแรงเกินไปจริงๆ!’

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด