เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1127 แก้ไขสถานการณ์ด้วยการฆ่า

แปลโดย iPAT 

 

การต่อสู้พึ่งเริ่มขึ้นแต่เฟิงจุนกลับต้องการหลบหนี

 

ฟางหยวนลอบสังหารผู้อมตะระดับเจ็ดบนเส้นทางแห่งเลือดที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มของเฟิงจุนไปแล้ว นี่ทำให้พวกเขาตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

 

เฟิงจุนไม่ใช่คนโง่ แม้เขาจะขาดประสบการณ์ในการต่อสู้ แต่เขาก็รู้ว่าตนเองตกอยู่ในอันตราย

 

ตอนนี้เขาต้องการล่าถอยอย่างชาญฉลาด

 

ในการต่อสู้ระหว่างผู้อมตะ นอกจากความแข็งแกร่ง พวกเขายังต้องใช้สติปัญญาอีกด้วย

 

‘โจวหมิงเสียสติเพราะความโกรธ ไห่เจิ้งเป็นผู้อมตะระดับเจ็ด แม้พวกเราจะร่วมมือกันก็ยังไม่สามารถเอาชนะเขา เราควรไปรวมกลุ่มกับผู้อมตะคนอื่นๆและให้เฉินไคเป็นผู้นำการต่อสู้!’

 

เฟิงจุนคิดและพยายามล่าถอย

 

เขาใช้ท่าไม้ตายอมตะสายเคลื่อนไหวสร้างเมฆขึ้นใต้เท้าและดึงโจวหมิงบินออกไปด้านซ้าย

 

“ท่านกำลังทำสิ่งใด? ข้าจะข้าเขา! ให้ข้าฆ่าเขา!” โจวหมิงกรีดร้องขณะที่นางพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมแขนของเฟิงจุน

 

เฟิงจุนเผยรอยยิ้มขมขื่นและพยายามปลอมใจโจวหมิง “อย่าขยับ ข้าสร้างระยะห่างเพื่อสนับสนุนท่าไม้ตายหอกแสงของเจ้า!”

 

ได้ยินเรื่องนี้ โจวหมิงเร่งกล่าวด้วยความตื่นเต้น “เป็นความคิดที่ดี!”

 

นางมองไปที่ฟางหยวน

 

ด้วยระยะทางที่เพิ่มขึ้น หอกแสงของนางจะแข็งแกร่งขึ้น

 

ฟางหยวนมองเมฆที่อยู่ใต้เท้าของพวกเขาและเผยรอยยิ้มอย่างไร้กังวล

 

เขาไม่ได้ไล่ตามแต่บินลงไปบนพื้นและนำศพของเฉิงเทาที่แยกออกเป็นสองส่วนเก็บไว้ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ

 

“โจรชั่ว ปล่อยศพที่ใหญ่ของข้า!” โจวหมิงตะโกนเสียงดังด้วยความโกรธ

 

การกระทำของฟางหยวนต่ำช้าเกินไป เขาไม่เพียงสังหารเฉิงเทาแต่เขายังไม่ยอมทิ้งแม้แต่ซากศพของเหยื่อ

 

ฟางหยวนจะทิ้งมันได้อย่างไร?

 

พลังงานแห่งเต๋าของผู้อมตะระดับเจ็ดจะกลายเป็นรากฐานของเขา

 

เป็นเรื่องยากที่จะผสานมิติช่องว่างของผู้อื่นเข้ากับมิติช่องว่างของตนเอง แต่การได้รับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจากเป้าหมายเป็นเรื่องใหญ่

 

‘ผู้อมตะทั่วไปจะดูดซับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจากศัตรูหากพวกเขามีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่ไม่ขัดแย้งกัน แต่ร่างกายของข้าแตกต่างออกไป มันสามารถดูดซับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าได้ทุกชนิดโดยปราศจากความขัดแย้ง นี่เป็นเรื่องที่วิเศษมาก! ข้าสามารถดูดซับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจากศัตรูที่ข้าสังหารเพื่อเสริมสร้างรากฐานให้กับตนเอง นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวข้าเอง!’

 

ฟางหยวนเข้าใจเรื่องนี้อย่างชัดเจน

 

นี่เป็นร่างกายที่เทพปีศาจจิตวิญญาณต้องการใช้

 

หากเขาประสบความสำเร็จและฟื้นคืนสู่ชีวิต ผลที่ตามมาจะเป็นสิ่งที่ไม่สามารถจินตนาการถึง

 

ประการแรก เทพปีศาจจิตวิญญาณได้กลืนกินดวงวิญญาณของผู้อมตะมากมาย เขามีประสบการณ์ในการบ่มเพาะที่หลากหลาย

 

ประการที่สอง เขามีความสำเร็จอย่างน้อยระดับปรมาจารย์ในทุกเส้นทางแห่งการบ่มเพาะ

 

สุดท้ายเขายังได้รับความช่วยเหลือจากนิกายเงา

 

ด้วยสิ่งเหล่านี้เขาจะสามารถสร้างยุคสมัยแห่งการเข่นฆ่าขึ้นอีกครั้ง

 

เขาจะผสานมิติช่องว่างของผู้อมตะทั้งหมดที่เขาฆ่าและดูดซับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าทั้งหมด การเติบโตของเขาจะรวดเร็วและเกินกว่าผู้ใดจะสามารถคาดคิดถึง

 

แตกต่างจากฟางหยวนที่เป็นปรมาจารย์บนเส้นทางเพียงสี่สาย มันยากสำหรับเขาที่จะผนวกมิติช่องว่างของผู้อมตะคนอื่นๆ สิ่งที่เขาทำได้มีเพียงการดูดซับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจากศัตรูเท่านั้น

 

ฟางหยวนเก็บศพของเฉิงเทาไว้ในมิติช่องว่างของตนเอง นี่ทำให้โจวหมิงรู้สึกโกรธและเกลียดชังเขามากขึ้น

 

เฟิงจุนรู้สึกเสียใจเช่นกันแต่เขาไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมาและยังถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

‘ดูเหมือนไห่เจิ้งจะไม่มีท่าไม้ตายสายเคลื่อนไหว อินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดของเขายังไม่โตเต็มวัย พลังของมันอาจยังอยู่ในระดับหก ดังนั้นเขาจึงไม่นำมันออกมาเผชิญหน้ากับท่าไม้ตายหอกแสง?’

 

ความกังวลของเฟิงจุนลดลงเมื่อคิดถึงเรื่องนี้

 

แต่ในเวลาต่อมาปากของเขากลับอ้ากว้างด้วยความตกใจ

 

ปรากฏว่าฟางหยวนกระตุ้นใช้งานวิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติและเคลื่อนที่เข้าใกล้พวกเขาด้วยความเร็วสูง

 

“รวดเร็วนัก!?” โจวหมิงอุทาน

 

“นี่คือความเร็วที่แท้จริงของเขา!” หัวใจของเฟิงจุนแทบกระโดดออกมาจากหน้าอก ท่าไม้ตายสายเคลื่อนไหวของเขาไม่ใช่คู่แข่งของวิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติ

 

ในเวลาไม่กี่ลมหายใจฟางหยวนก็เข้าประชิดตัวพวกเขาอีกครั้ง

 

เจตนาสังหารพุ่งเข้าโจมตีหัวใจของเฟิงจุนอย่างรุนแรง

 

ท่าไม้ตายอมตะ กงล้อสายลมแห่งโชค!

 

ในช่วงเวลาวิกฤตเขาต้องใช้ท่าไม้ตายนี้อีกครั้ง

 

เช่นเดียวกับก่อนหน้าฟางหยวนถูกส่งกลับหลัง

 

‘ครั้งที่สาม ฮ่าฮ่า’ ฟางหยวนคิดและไม่รู้สึกหดหู่ใจ

 

ในที่สุดโจวหมิงก็เริ่มมีสติ

 

นางตกใจมากกับความเร็วของฟางหยวน นี่ทำให้ความโกรธของนางลดลง

 

“ไปเร็ว! คนผู้นี้แข็งแกร่งเกินไป ไปรวมตัวกับคนอื่นๆ!” โจวหมิงตะโกน

 

เฟิงจุนรู้สึกดีใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้

 

ด้วยความร่วมมือจากโจวหมิง ทั้งสองจึงสามารถเร่งความเร็ว

 

ฟางหยวนไล่ล่าต่อไปแต่ทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ เฟิงจุนจะใช้ท่าไม้ตายอมตะขับไล่เขาออกมา

 

หลังจากชั่วครู่พวกเขาก็พบผู้บ่มเพาะสันโดษอีกสองคน หนึ่งชื่อเจียงจื่อ อีกหนึ่งชื่อเกาหมี่

 

“เรามาแล้ว!”

 

ผู้บ่มเพาะสันโดษทั้งสองบินเข้าไปหาโจวหมิงและเฟิงจุน

 

ฟางหยวนไม่รู้สึกตกใจ เขารู้ว่าเฟิงจุนและโจวหมิงใช้วิธีบนเส้นทางแห่งข้อมูลแจ้งข่าวสารตลอดเวลา

 

“ไห่เจิ้ง เจ้าช่างกล้าหาญนัก เจ้ากล้าทำร้ายพวกเราที่อยู่ที่นี่!”

 

“วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า!”

 

เฟิงจุนและโจวหมิงหยุดหลบหนีและหันกลับมาเผชิญหน้ากับฟางหยวน

 

“นายน้อยไห่เจิ้ง ท่านสังหารพี่หญิงหว่านหยุนและท่านปู่งั้นหรือ?” ทันใดนั้นเสียงที่โศกเศร้าสายหนึ่งพลันดังขึ้น

 

มันคือเฉินเล่อ

 

ก่อนหน้านี้เฉินเล่อไปหาฟางหยวน แต่ในเวลานั้นฟางหยวนออกมาแล้ว

 

เฉินเล่อไม่พบฟางหยวนทำให้นางรู้สึกหมดสิ้นหนทางและไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร

 

นางไม่กล้ายกเลิกท่าไม้ตายอมตะเร้นกายและซ่อนตัวอยู่ในวังสักพักก่อนที่จะได้รับข้อความจากเฟิงจุน

 

ข้อความระบุว่าไห่เจิ้งปลอมตัวเป็นเฉินเล่อและใช้ท่าไม้ตายอมตะสังหารเฉิงเทา ไม่ว่าเฉินเล่อจะโง่เง่าเพียงใด นางก็รู้ได้ทันทีว่าเรื่องราวทั้งหมดเป็นเช่นไร

 

นางรีบไปวังของเฉินไคแต่กลับไม่พบผู้ใด

 

สุดท้ายนางจึงปรากฎตัวขึ้นที่นี่ในเวลานี้

 

“โอ้ เป็นเจ้า” ฟางหยวนมองเฉินเล่อและเผยรอยยิ้มชั่วร้าย “ในที่สุดเจ้าก็ฉลาดขึ้นแล้ว ไม่ว่าเฉินไค เฉินหว่านหยุน หรือเฉินหลี่จื่อ แม้แต่เฉิงเทา พวกเขาล้วนตายเพราะข้า ข้าเป็นผู้อมตะระดับเจ็ด หากพวกเจ้าฉลาดก็ควรยอมจำนน มิฉะนั้นพวกเจ้าจะตายทั้งหมด”

 

ใบหน้าของเฉินเล่อกลายเป็นซีดเผือด ร่างกายของนางสั่นสะท้านขึ้นอย่างรุนแรง

 

ฟางหยวนยอมรับทันที นี่ส่งผลกระทบต่อจิตใจของนางเป็นอย่างมาก

 

“ท่านทำเช่นนี้เพื่อสิ่งใด?” เฉินเล่อกรีดร้อง น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มของนาง “พวกเราทำสิ่งใดผิดต่อท่าน เหตุใดต้องทำเรื่องโหดร้ายเช่นนี้!?”

 

“อย่าฟังเขา เฉินเล่อ มารวมกลุ่มกับพวกเรา!” โจวหมิงตะโกนเสียงดัง

 

ทันใดนั้นบอลแสงสีเขียวหยกขนาดใหญ่พลันปรากฎขึ้นโดยมีฟางหยวนอยู่ตรงกลาง

 

นี่คือค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้โบราณขนาดใหญ่

 

เฟิงจุน โจวหมิง เฉินเล่อ และผู้อมตะอีกสองคนร่วมมือกันสร้างมันขึ้นมา

 

“ไห่เจิ้ง แม้เจ้าจะเป็นผู้อมตะระดับเจ็ด เจ้าก็ต้องตายที่นี่ในวันนี้!”

 

“ถูกต้อง พวกเราฝึกใช้ค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้นี้มาหลายครั้งและสามารถสังหารสัตว์อสูรบรรพกาลไปถึงแปดตัว!”

 

“เจ้าไม่สามารถหลบหนีไปจากที่นี่ ข้าจะเลาะกระดูกฉีกเส้นเอ็นของเจ้าออกมาเป็นเครื่องเซ่นไหว้สหายของเรา!”

 

กลุ่มผู้อมตะในถ้ำสวรรค์ไห่ฟานตะโกน ขวัญกำลังใจของพวกเขาเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

ฟางหยวนเผยรอยยิ้มบาง การแสดงออกของเขายังสงบนิ่ง

 

เขากลายอย่างช้าๆ “โอ้ ค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้เมืองสีเขียว? ฮ่าฮ่าฮ่า มันเป็นเพียงส่วนเล็กๆของค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้เมืองสีเขียวที่แท้จริง พวกเจ้าคิดว่าข้าไม่รู้จักมันงั้นหรือ?”

 

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณรู้สึกสังหรณ์ร้าย

 

การแสดงออกของเฉินเล่อยิ่งจมดิ่งมากขึ้น นางรู้สึกเสียใจและเกลียดชังตนเองอย่างที่สุด

 

เพราะนางเป็นคนบอกความลับเกี่ยวกับค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้เมืองสีเขียวให้แก่ฟางหยวน

 

“ข้าเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดขณะที่พวกเจ้าเป็นเพียงผู้อมตะระดับหก แน่นอนว่าข้าคาดเดาไว้แล้วว่าพวกเจ้าจะต้องใช้สิ่งนี้ หลังจากจัดตั้งมัน พวกเจ้าจะไม่สามารถหลบหนีถูกต้องหรือไม่? ฮ่าฮ่าฮ่า หากฝ่าฝืน พวกเจ้าทั้งหมดจะได้รับผลกระทบย้อนกลับและบาดเจ็บสาหัส…”

 

ฟางหยวนกล่าวเสียงเรียบ

 

เสียงของเขาไม่ดังแต่กลุ่มผู้อมตะกลับได้ยินอย่างชัดเจน

 

ขวัญกำลังใจที่เพิ่มขึ้นก่อนหน้าถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยคำกล่าวเพียงประโยคเดียวของฟางหยวน ตอนนี้พวกเขารู้สึกลังเลมาก

 

“ข้าจะแสดงพลังที่แท้จริงของข้าให้พวกเจ้าได้เห็น”

 

ฟางหยวนกระตุ้นใช้วิญญาณจำนวนมาก

 

ท่าไม้ตายอมตะหมื่นตัวตน!

 

ในพริบตาภูตมนุษย์บนเส้นทางความแข็งแกร่งนับหมื่นตนก็ปรากฏขึ้น ร่างที่แท้จริงของฟางหยวนซ่อนอยู่ท่ามกลางพวกมัน

 

การต่อสู้เริ่มขึ้นในเวลานี้

 

เฟิงจุน โจวหมิง  และผู้อมตะคนอื่นๆใช้ท่าไม้ตายทั้งหมดของพวกเขาและสร้างความเสียหายครั้งใหญ่ให้กับกองทัพภูตมนุษย์

 

ภูตมนุษย์ของฟางหยวนมีพลังป้องกันไม่สูงนัก แต่ไม่ว่าพวกมันจะถูกทำลายไปมากเท่าใด ภูตมนุษย์ตัวใหม่ก็จะปรากฏตัวขึ้นและเข้าแทนที่ตลอดเวลา

 

ฟางหยวนเตรียมพร้อมมาแล้ว

 

แม้เขาจะไม่กระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะหมื่นตัวตนอีกต่อไป เขาก็มีภูตมนุษย์จำนวนมหาศาลเก็บไว้ในมิติช่องว่างจักรพรรดิตั้งแต่เริ่มต้น

 

หลังจากทั้งหมดเขาไม่ขาดแคลนพลังงานอมตะ!

 

เฟิงจุนและคนอื่นๆตระหนักได้ทันทีว่าพวกเขาอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

 

หากไม่ใช่เพราะค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้ พวกเขาจะไม่สามารถต่อต้านกองทัพภูตมนุษย์เหล่านี้ แต่กระทั่งพวกเขาจะใช้ค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้ พวกเขาก็ยังสูญเสียพลังงานอมตะไปโดยไร้ประโยชน์

 

ในการต่อสู้ระหว่างพลังงานอมตะ ฟางหยวนเหนือกว่าอย่างสมบูรณ์ อย่าลืมว่าท่าไม้ตายบนเส้นทางความแข็งแกร่งบริโภคพลังงานอมตะน้อยมาก

 

ฟางหยวนรอคอยอย่างอดทนและเฝ้าสังเกตอย่างตั้งใจ

 

เขารวบรวมข้อมูลทุกประเภทเก็บไว้ในความทรงจำ

 

หลังจากต่อสู้เป็นเวลาหลายชั่วโมง กลุ่มผู้อมตะรู้สึกเหนื่อยล้าขณะที่พลังงานอมตะของพวกเขาก็ลดลงไปมาก

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่ตัวจริงของฟางหยวนปรากฎขึ้น

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า เฉินเล่อ ข้าต้องขอบคุณที่เจ้าให้ข้อมูลข้า มิฉะนั้นข้าจะสังหารเฉินหว่านหยุนและคนอื่นๆได้อย่างไร” ฟางหยวนหัวเราะเสียงดัง

 

เฉินเล่อรู้สึกราวกับสายฟ้าฟาดลงมาที่หัวใจของนาง มันเป็นความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูด

 

ฟางหยวนใช้โอกาสนี้เพื่อสังหาร!

 

วิญญาณอมตะดาบบิน!

 

แสงดาบพุ่งทะลุแนวป้องกันและสังหารเฉินเล่อในเสี้ยวพริบตา

 

เขาเลือกกำจัดศัตรูที่อ่อนแอที่สุดเป็นคนแรก!

 

ฟางหยวนโจมตีในช่วงเวลาสำคัญและสามารถสังหารผู้อมตะผู้หนึ่งได้ทันที

 

เมื่อเฉินเล่อเสียชีวิต ค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้เมืองสีเขียวเริ่มสูญเสียเสถียรภาพและสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

 

ผู้อมตะคนอื่นๆพยายามควบคุมมันก่อนจะประสบความสำเร็จในที่สุด

 

“ต่อไปก็ถึงเวลาตายของพวกเจ้า” ฟางหยวนเผยรอยยิ้มน่ากลัว เขาไม่ได้โจมตีแต่หลบเข้าไปอยู่ในกองทัพภูตมนุษย์เช่นเดิม

 

ใบหน้าของผู้อมตะทั้งสี่กลายเป็นซีดขาว

 

พวกเขาเป็นฝ่ายล้อมกรอบฟางหยวนแต่พวกเขากลับไม่รู้สึกมีความสุขหรือตื่นเต้น

 

ตั้งแต่เริ่มต้นฟางหยวนใช้กลยุทธ์ที่เหมาะสมที่สุดเพื่อสร้างความได้เปรียบในปัจจุบัน

 

ฟางหยวนรู้จักทักษะของผู้อมตะเหล่านี้เป็นอย่างดีขณะที่ฝ่ายตรงข้ามไม่รู้สิ่งใดเลยเกี่ยวกับตัวเขา

 

เดิมทีท่าไม้ตายอมตะเร้นกายของเฉินเล่อทำให้ฟางหยวนไม่สามารถทำสิ่งใด

 

แต่น่าเสียดายเมื่อนางเข้าสู่ค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้ นางต้องทิ้งข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนางไป

 

หลังจากทั้งหมดถ้ำสวรรค์ไห่ฟานสงบสุขมานานเกินไป พวกเขาไม่ขาดแคลนทรัพยากรแต่พวกเขาขาดประสบการณ์ในการต่อสู้ที่แท้จริง

 

แม้พวกเขาจะทะเลาะกันแต่พวกเขาไม่เคยเข้าสู่การต่อสู้แห่งชีวิตและความตาย

 

เพียงไม่นานฟางหยวนก็สามารถสังหารผู้อมตะอีกสองคนและทำลายค่ายกลวิญญาณรูปแบบการต่อสู้เมืองสีเขียว

 

เฟิงจุนและโจวหมิงพยายามหลบหนีอย่างสุดกำลัง

 

พวกเขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับฟางหยวนและพยายามหนีไปที่ภูเขามรดกอมตะ

 

ระหว่างทางฟางหยวนสามารถสังหารโจวหมิงขณะที่เฟิงจุนพุ่งเข้าไปบนภูเขามรดกอมตะด้วยร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

 

“จิตวิญญาณสวรรค์ช่วยข้าด้วย!” เขากรีดร้อง

 

สถานการณ์นี้ค่อนข้างน่าขัน ก่อนหน้านี้เขายังวางแผนกำจัดจิตวิญญาณสวรรค์ แต่ตอนนี้เขากลับร้องขอความช่วยเหลือจากมัน

 

“มันจะไม่ช่วยเจ้า” ในศาลาหิน ร่างของฟางหยวนปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน

 

เขากล่าวเสียงเรียบ ร่างกายของเขาไม่มีบาดแผลใดๆ เขายังดูหล่อเหลาราวกับการต่อสู้ก่อนหน้าไม่เคยเกิดขึ้น

 

ร่างกายของเฟิงจุนสั่นสะท้านขึ้นด้วยความหวาดกลัว เขามองไปที่ระฆังทองเหลืองแต่มันกลับไม่ตอบสนองใดๆ

 

เฟิงจุนรู้สึกสิ้นหวัง

 

“เพราะเหตุใด?” เขาพึมพำ

 

“เพราะเหตุใด!?” เขากรีดร้องอีกครั้งราวกับต้องการคำตอบจากจิตวิญญาณสวรรค์

 

“เพราะพวกเจ้าเป็นบุตรหลานของอาชญากร ก่อนบรรพชนไห่ฟานจะเสียชีวิต เขาคิดถึงจุดนี้ ดังนั้นการทดสอบสุดท้ายในการรับสืบทอดมรดกจึงระบุว่าผู้สืบทอดต้องได้รับคะแนนเสียงครึ่งหนึ่งของผู้อมตะที่อยู่ในถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน ฮ่าฮ่า แต่ในกรณีที่บุตรหลานของอาชญากรมีความเกลียดชังต่อเผ่าไห่และปฏิเสธที่จะช่วยเหลือผู้สืบทอดที่มาจากเผ่าหลัก มันจะเกิดสิ่งใดขึ้น? พวกเจ้าสร้างปัญหาให้กับพวกเราโดยเจตนา แล้วพวกเราควรทำเช่นไร?” ฟางหยวนยื่นมือข้างหนึ่งออกไปสัมผัสแผ่นหิน

 

“หากเป็นเช่นนั้นพวกเราก็ทำได้เพียงกำจัดพวกเจ้าทั้งหมด หลังจากกวาดล้างพวกเจ้าจะเหลือข้าเพียงผู้เดียว นั่นเพียงพอแล้วที่จะทำให้ข้าผ่านการทดสอบสุดท้ายและรับสืบทอดมรดกที่แท้จริงของบรรพชนไห่ฟาน”

 

ฟางหยวนกล่าวเบาๆและเผยรอยยิ้มบาง

 

เฟิงจุนล้มลงบนพื้นด้วยความสิ้นหวังและอ่อนแรง

 

เขาเงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า

 

ท้องฟ้าสีฟ้าที่เขาพยายามหลบหนีมาตลอดชีวิตแต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกรักมันขึ้นมาอย่างกะทันหัน

 

แต่ในเวลาต่อมา เขากลับได้ยินฟางหยวนกล่าว “ตอนนี้ข้าจะให้โอกาสสุดท้ายกับเจ้า หากเจ้ายอมจำนนต่อข้าด้วยความจริงใจ ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”

 

“กระไรนะ!?” เฟิงจุนรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ

 

ฟางหยวนพูดซ้ำอีกครั้ง “เจ้าเป็นคนฉลาด เจ้าสามารถสงบจิตใจในสถานการณ์คับขัน เจ้าไม่เหมือนโจวหมิงและเฉินเล่อ ข้ารู้สึกชื่นชมเจ้าในแง่มุมนี้ หากเจ้ามอบวิญญาณอมตะและมรดกบนเส้นทางแห่งโชคของเจ้าให้ข้า ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”

 

หัวใจของเฟิงจุนสั่นสะท้านขึ้น

 

“เจ้าไม่ได้โกหกข้าใช่หรือไม่?” เขาเงยหน้ามองไปที่ฟางหยวนด้วยสายตาคาดหวัง

 

“เหตุใดข้าต้องโกหกเจ้า สำหรับข้า การฆ่าเจ้าเป็นเรื่องง่ายราวกับการหายใจ แต่อย่าคิดที่จะต่อรอง” การแสดงออกของฟางหยวนเปลี่ยนไป “เจ้ามีเวลาพิจารณาเพียงสามลมหายใจ ตายหรือยอมแพ้”

 

“ข้ายอมแพ้!” เฟิงจุนตัดสินใจกล่าวออกมาโดยไม่ลังเลภายในลมหายใจแรก

 

“นี่คือวิญญาณทั้งหมดของข้า” ฟางหยวนได้รับการส่งมอบวิญญาณภายในลมหายใจที่สอง

 

เขาพยักหน้าและยื่นมือออกไปรับพวกมันเอาไว้ ภายใต้ความร่วมมือของเฟิงจุน เขาสามารถปรับแต่งวิญญาณทั้งหมดได้ในครั้งเดียว

 

“โปรดทำสัญญาพันธมิตร” เฟิงจุนสูดหายใจลึกและเตรียมพร้อมสำหรับการสร้างข้อตกลงพันธมิตร

 

“ปุ”

 

หลุมเลือดปรากฎขึ้นกลางหน้าผากของเขา

 

ใบหน้าของเฟิงจุนเต็มไปด้วยความตกใจ เขามองฟางหยวนขณะที่ค่อยๆล้มลงบนพื้น

 

ลมหายใจที่สามพึ่งผ่านพ้นไปในเวลานี้