เทพปีศาจหวนคืน  บทที่  1229 วิญญาณแห่งความรัก  (1)

แปลโดย  iPAT  

จ้าวเหลียนหยุนตื่นขึ้นในห้องลับเล็กๆแห่งหนึ่ง

“ที่นี่ที่ใด ?” นางเปิดเปลือกตาขึ้นและรู้สึกมึนงง

ห้องลับแห่งนี้ค่อนข้างมืดสลัว  มีเพียงเทียนเล่มเดียวที่ถูกจุดไว้และทำให้จ้าวเหลียนหยุนแทบไม่สามารถมองเห็นสิ่งใด

“มานี่สิ ” เสียงสูงวัยสายหนึ่งดังขึ้น

จ้าวเหลียนหยุนเดินไปตามทิศทางของเสียง

เมื่อนางเข้าใกล้มากขึ้น  นางก็เห็นหญิงชราผู้หนึ่ง

นางคือผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งของนิกายคฤหาสน์วิญญาณ

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งมองจ้าวเหลียนหยุนอย่างลึกซึ้งก่อนจะหันสายตาไปที่วิญญาณแห่งความรักที่เกาะอยู่บนไหล่ของเด็กสาว

“คุกเข่าลง ” ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าว

เสียงของนางทรงอำนาจและทำให้ผูคนรู้สึกต้องเชื่อฟังคำสั่งของนาง

ดังนั้นจ้าวเหลียนหยุนจึงก้มศีรษะลงและเห็นเบาะวางอยู่บนพื้น

นางคุกเข่าลงบนเบาะ  ร่างกายส่วนบนของนางตั้งตรงขณะที่นางมองไปที่หญิงชรา

หญิงชรากล่าว  “จงมองไปข้างหน้า ”

จ้าวเหลียนหยุนมองไปข้างหน้าและรู้สึกว่าห้องลับเริ่มสว่างขึ้น  จ้าวเหลียนหยุนอ้าปากค้างขณะที่ดวงตาเบิกกว้าง

เพราะนางเห็นป้ายหยกจำนวนนับไม่ถ้วนอยู่บนผนัง

“นี่คือวิญญาณป้ายหยกแห่งชีวิต  มันเป็นชื่อของผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณทั้งหมดตั้งแต่รุ่นที่หนึ่งจนถึงปัจจุบัน…” ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวอย่างช้าๆ

จ้าวเหลียนหยุนสูดหายใจลึกและรู้สึกตื่นตากับสิ่งที่เห็น

ที่มุมบนด้านซ้ายเป็นชื่อของผู้นำนิกายรุ่นแรก  ซุ้ยหนี่

ผู้นำรุ่นที่สอง  ซุ้ยหยู

ผู้นำรุ่นที่สาม  ซุ้ยซิน

นางยังเห็นชื่อโม่เหยา  เหลียนเซียง  และอีกหลายคนที่นางรู้สึกคุ้นเคย

จ้าวเหลียนหยุนมองชื่อเหล่านี้ด้วยความตื่นเต้น  นางเหมือนเด็กที่กำลังจ้องมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวจำนวนนับไม่ถ้วน

นางรู้ว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นดวงดาวของโลกผู้อมตะ  ผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณทุกรุ่นมีชื่อเสียงโด่งดังในทุกยุคสมัย  พวกเขาทำให้นิกายคฤหาสน์วิญญาณเจิดจรัสและรุ่งเรืองมากตลอดช่วงเวลาอันยาวนาน

จ้าวเหลียนหยุนรู้สึกงุนงงขณะที่ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวต่อ “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเจ้าคือผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณ  ป้ายหยกแห่งชีวิตของเจ้าอยู่ที่นั่นแล้ว ”

ร่างกายของจ้าวเหลียนหยุนกลายเป็นแข็งค้าง

นางจ้องมองด้วยดวงตาเบิกกว้างและกล่าวด้วยความสงสัย  “เป็นไปได้อย่างไร ? ข้ากำลังฝันอยู่หรือไม่ ? ตามกฎของนิกาย  ข้ายังไม่มีคุณสมบัติ …”

นางยังกล่าวไม่จบประโยคขณะที่นางนึกถึงบางสิ่งและหันหน้าไปทางวิญญาณที่อยู่บนไหล่ “เป็นเพราะวิญญาณดวงนี้งั้นหรือ ?”

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งพยักหน้าเล็กน้อย  “นี่คือวิญญาณแห่งความรัก  ตอนนี้มันยอมรับเจ้าแล้ว ”

เมื่อนางตื่นขึ้น  นางก็อยู่ในห้องลับแห่งนี้แล้ว  นางไม่แน่ใจว่าวิญญาณแห่งความรักเป็นอย่างไร  แต่นางรู้ว่าวิญญาณแห่งความรักเป็นวิญญาณที่มีความสำคัญกับนิกายคฤหาสน์วิญญาณ

“นี่คือวิญญาณแห่งความรัก !?” จ้าวเหลียนหยุนอุทานเสียงแหลม

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งพยักหน้าอีกครั้ง

จ้าวเหลียนหยุนรู้สึกมีความสุข  แต่ความสุขนี้กะทันหันเกินไป  มันยอดเยี่ยมเกินไป  นั่นทำให้นางเริ่มกังวลและไม่สบายใจ

นางกลัวว่าทุกสิ่งจะไม่ใช่เรื่องจริงแต่เป็นความฝัน

ดังนั้นนางจึงเริ่มถามด้วยความประหม่า  “เพราะเหตุใด ?”

เหตุใดวิญญาณแห่งความรักถึงเลือกนาง ?

เหตุใดนางถึงกลายเป็นผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณ ?

เหตุใดเรื่องทั้งหมดนี้ถึงเกิดขึ้น ?

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งไม่ตอบ  นางถอนหายใจก่อนจะกล่าวอย่างช้าๆ  “เจ้าเคยอ่านตำนานมนุษย์คนแรกหรือไม่ ? มีบทหนึ่งกล่าวไว้ ”

เมื่อมนุษย์ได้รับวิญญาณแห่งความรัก  วิญญาณความเด็ดเดี่ยว  และวิญญาณทรยศ  เขาสามารถเดินหน้าต่อไป

วันหนึ่งเขาได้ยินเสียงมาจากด้านหลัง  “โอ้  มนุษย์  ในที่สุดข้าก็พบเจ้า  ช้าก่อน  รอข้าด้วย ”

มนุษย์คนแรกหันหลังกลับเพื่อพบกับมนุษย์หิมะที่วิ่งเข้ามาหาเขา

“มนุษย์หิมะ ?” มนุษย์คนแรกสงสัย

มนุษย์หิมะกล่าว  “โอ้  มนุษย์  ในที่สุดข้าก็พบเจ้า  ข้าเป็นมนุษย์หิมะที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่า  พวกเขากล่าวว่ามนุษย์หิมะกลัวไฟ  ข้าต้องการพิสูจน์ว่ามันไม่เป็นความจริง  ข้าเดินทางไปทั่วโลกและสามารถกำหราบแสงแห่งความรุ่งโรจน์ที่อยู่บนท้องฟ้า เพลิงเทพปฐพีบนพื้นพิภพ  และเพลิงมังกรล่องคลื่นในทะเล  แต่ข้าได้ยินว่ามีเพลิงชนิดที่สี่อยู่บนโลกใบนี้  มันเรียกว่าเพลิงรัก  เมื่อถูกเผาผลาญ  มันจะเปลี่ยนรูปแบบชีวิตทั้งหมดให้กลายเป็นเถ้าถ่าน  ข้าไม่เชื่อมัน  ข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีวิญญาณแห่งความรัก  ดังนั้นข้าจึงต้องการทดลองมัน ”

“เพลิงรัก ?” มนุษย์คนแรกประหลาดใจ  นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่องนี้

ดังนั้นเขาจึงนำวิญญาณแห่งความรักออกมาและถาม  “โอ้  วิญญาณ  เจ้าสามารถปลดปล่อยเพลิงรักออกมาหรือไม่ ?”

วิญญาณแห่งความรักตอบ  “ข้าสามารถและไม่สามารถ ”

มนุษย์คนแรกและมนุษย์หิมะรู้สึกสับสน  พวกเขาถามต่อ  “เจ้าหมายความว่าอย่างไร ?”

วิญญาณแห่งความรักอธิบาย  “ข้าสามารถเพราะข้าเป็นผู้จุดเพลิงรัก  แต่ข้าไม่สามารถเพราะเพียงตัวข้ายังไม่พอแต่ต้องมีหัวใจสองดวง ”

“หัวใจสองดวง ?” มนุษย์หิมะกังวล  นางถอดหัวใจออกมาจากหน้าอก

หัวใจดวงนี้ทั้งใหญ่และแข็ง

มนุษย์หิมะกล่าว  “นี่คือหัวใจจักรพรรดินีของข้า  แต่น่าเสียดายที่มีเพียงดวงเดียว ”

มนุษย์กล่าว  “ไม่จำเป็นต้องกังวล  ข้าก็มีหัวใจดวงหนึ่ง ”

มนุษย์คนแรกเคยมีหัวใจดวงหนึ่งแต่เขามอบมันให้กับวิญญาณแห่งความหวังไปแล้ว

ต่อมาเขาได้รับหัวใจแห่งความเดียวดายแต่วิญญาณตัวตนครอบครองมันอยู่

เขามีหัวใจที่แห้งแล้งเช่นกัน

ดังนั้นเขาจึงนำมันออกมา

หัวใจที่แห้งแล้งทั้งเหี่ยวแห้งและอ่อนแอ  นี่เป็นเพราะครั้งหนึ่งมนุษย์คนแรกเคยใช้เลือดจากหัวใจในเหวธรรมดาเพื่อหล่อเลี้ยงต้นไม้แห่งความสำเร็จ

วิญญาณแห่งความรักบินเข้าไปในหัวใจที่แห้งแล้งก่อนจะบินเข้าไปในหัวใจจักรพรรดินีและบินกลับออกมา

มันบินขึ้นสู่ท้องฟ้าและกล่าวว่า  “เอาล่ะ  หากต้องการเพลิงรัก  ให้หัวใจทั้งสองดวงสัมผัสกัน ”

มนุษย์หิมะกับมนุษย์คนแรกนำหัวใจทั้งสองดวงมารวมกัน

ประกายไฟปะทุขึ้น

เปลวเพลิงลุกไหม้ขึ้นอย่างรวดเร็ว

เพลิงรัก !

เพลิงรักแผดเผาหัวใจที่แห้งแล้งของมนุษย์คนแรกและทำให้มันกลายเป็นเถ้าถ่านไปในพริบตา

มนุษย์คนแรกตะลึง

วิญญาณแห่งความรักกล่าว  “ความรักมีราคาที่ต้องจ่ายแต่มนุษย์ก็เต็มใจที่จะเสียสละเพื่อมัน ”

มนุษย์หิมะหัวเราะ  “โอ้  มนุษย์  โชคดีที่เจ้ามีหัวใจสองดวง  มิฉะนั้นเจ้าอาจตายไปแล้ว ”

มนุษย์หิมะมองหัวใจจักรพรรดินีในมือของนาง

เพลิงรักห่อหุ้มหัวใจดวงนี้เอาไว้แต่มันกลับทำให้หัวใจดวงนี้เปล่งประกายมากขึ้น

มนุษย์หิมะกล่าว  “โอ้  เพลิงรักค่อนข้างน่าประทับใจ  มันไม่เหมือนแสงแห่งความรุ่งโรจน์  เพลิงเทพปฐพี  หรือเพลิงมังกรล่องคลื่น ”

หลังกล่าวจบคำ  นางเก็บหัวใจจักรพรรดินีกลับไปที่หน้าอก

หลังจากนั้นร่างกายของนางก็เริ่มลุกไหม้ขึ้น  หิมะบนร่างของนางเริ่มหลอมละลายภายใต้ดวงตะวัน

นางตกใจและรีบตบเบาๆเพื่อดับเพลิงรัก

แต่เพลิงรักไม่อาจมอดดับ

ในที่สุดร่างกายของมนุษย์หิมะก็ละลายจนหมดสิ้นและทิ้งไว้เพียงหัวใจที่ลุกโชนด้วยเพลิงรักเท่านั้น

มนุษย์คนแรกตกใจมาก  เขารู้สึกว่ามนุษย์หิมะผู้นี้แข็งแกร่งมาก  แต่ผู้ใดจะคิดว่านางจะหายไปในลักษณะนี้

“เพลิงรักช่างบ้าคลั่งนัก ” มนุษย์คนแรกตกตะลึง

วิญญาณแห่งความรักกล่าว  “ผลลัพธ์ของความรักจะแตกต่างกันไปในหัวใจแต่ละดวง  หัวใจของมนุษย์หิมะเป็นหัวใจจักรพรรดินี  แต่เจ้ามีหัวใจที่แล้งแห้งและมันถูกเผาทำลายลงอย่างสมบูรณ์  นี่คือผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น ”

ผลลัพธ์ของความรักจะแตกต่างกันไป  ความรักที่เกิดขึ้นแต่ละครั้งเหมือนการเสี่ยงโชค

มนุษย์คนแรกคิดถึงบางสิ่ง  “โอ้  วิญญาณแห่งความรัก  เจ้ากล่าวว่าความรักทำให้มนุษย์เต็มใจที่จะเสียสละ  นี่วิเศษมาก  ข้าจะรักกับมนุษย์วิหคและทำให้พวกมันเต็มใขบินเพื่อข้า  ด้วยวิธีนี้ข้าจะสามารถช่วยบุตสาวออกจากเหวธรรมดา ”

แต่ในจังหวะนี้เสียงสายหนึ่งกลับดังขึ้น  “ท่านพ่อ ”

จากเปลวเพลิงที่ลุกไหม้อยู่บนหัวใจจักรพรรดินี  เด็กชายผู้หนึ่งกระโดดออกมา

เขาคือเยี่ยนฮวงเล่ยซื่อ

เยี่ยนฮวงเล่ยซื่อกระโดดเข้าสู่อ้อมกอดของมนุษย์คนแรก  “ท่านพ่อ  ดังนั้นข้าก็มีพี่สาว  ข้าสนับสนุนท่าน  ไปช่วยพี่สาวกันเถอะ ”

มนุษย์คนแรกดีใจมาก  เขาลูบศีรษะของบุตรชายและกล่าว  “บุตรชายของข้า  เจ้าฉลาดมาก !”

มนุษย์คนแรกออกเดินทางอีกครั้ง  เขากลับไปที่รังของมนุษย์วิหค

มนุษย์คนแรงกล่าวกับมนุษย์วิหค  “พวกเจ้ามีหัวใจหรือไม่ ?”

มนุษย์วิหคตอบ  “เราทุกคนมีหัวใจแห่งเสรีภาพ ”

มนุษย์หัวเราะ  “เช่นนั้นเรามารักกันเถอะ  ข้ามีหัวใจและยังมีวิญญาณแห่งความรัก ”

มนุษย์วิหคส่ายศีรษะ  “หัวใจแห่งเสรีภาพของพวกเราจะถูกเพลิงรักเผ่าทำลายลงอย่างสมบูรณ์ ”

ความรักคือการสูญเสียอิสรภาพ

มนุษย์ยังยืนกราน  “ผลลัพธ์ของความรักจะแตกต่างกันไปในหัวใจแต่ละดวง  อย่ามองหัวใจเพียงดวงเดียว  หัวใจแห่งความเดียวดายของข้าจะเข้าสู่กระบวนการนี้เช่นกัน ”

แต่ไม่ว่ามนุษย์จะหว่านล้อมอย่างไร  มนุษย์วิหคก็ไม่ตกลง