เทพปีศาจหวนคืน  บทที่  1230 วิญญาณแห่งความรัก  (2)

แปลโดย  iPAT  

มนุษย์คนแรกไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร  เขาถามวิญญาณแห่งความรัก  “โอ้  วิญญาณ  พวกเขาไม่ต้องการรักข้า  เจ้าต้องช่วยข้าและจุดเพลิงรักในหัวใจของพวกเรา ”

วิญญาณแห่งความรักถอนหายใจ  “นี่เกินขีดความสามารถของข้า  ข้าไม่สามารถบังคับให้ผู้ใดรักกัน  ไม่ว่าอย่างไรหัวใจสองดวงก็ต้องสัมผัสกัน ”

มนุษย์คนแรกส่ายศีรษะ  “ไม่  นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะช่วยบุตรสาวของข้า  ข้าไม่สามารถยอมแพ้  วิญญาณตัวตน  ข้าต้องพึ่งเจ้าแล้ว ”

วิญญาณตัวตนพยักหน้าและใช้ความแข็งแกร่งของตนเอง

มันเคยกินวิญญาณความแข็งแกร่งเข้าไป  นั่นทำให้มนุษย์คนแรกมีความแข็งแกร่งของตนเอง

ดังนั้นมนุษย์วิหคจึงถูกจับโดยมนุษย์คนแรก  หัวใจของพวกมันถูกนำออกมาสัมผัสกับหัวใจของมนุษย์คนแรก

แต่ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น  หัวใจเหล่านั้นไม่ก่อให้เกิดประกายไฟแห่งรัก

วิญญาณแห่งความรักถอนหายใจ  “โอ้  มนุษย์  การบังคับหัวใจของผู้อื่นเป็นไปไม่ได้  มันเป็นเพียงการสร้างความเกลียดชังเท่านั้น ”

หลังวิญญาณแห่งความรักกล่าวจบประโยค  วิญญาณดวงหนึ่งก็ปรากฏขึ้นต่อหน้ามนุษย์คนแรก

มนุษย์คนแรกมองวิญญาณดวงนี้  แน่นอนว่ามันคือวิญญาณความเกลียดชัง

วิญญาณความเกลียดชังบินเข้าไปในหัวใจของมนุษย์วิหค

พวกมันเริ่มตะโกน  “มนุษย์  เจ้าทำเกินไปแล้ว  เจ้าข่มเหงพวกเรา  พวกเราจะตอบแทนเจ้าอย่างสาสม !”

ดังนั้นพวกมันจึงบินขึ้นสู่ท้องฟ้าและปล่อยแสงออกมาจากปีก

วิญญาณอิสรภาพ

วิญญาณอิสรภาพจำนวนมากหลอมรวมกันกลายเป็นวิญญาณเสรีภาพขนาดใหญ่

วิญญาณเสรีภาพพรากวิญญาณแห่งความรักไปจากมนุษย์คนแรก

“จากนี้ไปความรักจะเป็นอิสระ ” วิญญาณเสรีภาพกล่าว

วิญญาณตัวตนของมนุษย์คนแรกบินออกมาและต้องการแย่งวิญญาณแห่งความรักกลับคืน แต่มันไม่สามารถเอาชนะวิญญาณเสรีภาพ  มันทำได้เพียงกัดวิญญาณแห่งความรักเท่านั้น

วิญญาณตัวตนกล่าวด้วยความโกรธ  “ความรักเป็นของตนเองเช่นกัน !”

…..

หลังจากจ้าวเหลียนหยุนได้ยินคำกล่าวของผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่ง นางยังรู้สึกมึนงง

จ้าวเหลียนหยุนเคยได้ยินตำนานมนุษย์คนแรกมาก่อน  แต่นางคิดว่ามันเป็นเรื่องสมมติ

ในความเป็นจริงนางไม่ได้คาดหวังว่าคุณย่าที่เข้มงวดผู้นี้จะพูดคุยกับนางเกี่ยวกับตำนานมนุษย์คนแรกในบรรยากาศที่หนักหน่วงและจริงจังเช่นนี้

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งของนิกายคฤหาสน์วิญญาณเห็นการแสดงออกของจ้าวเหลียนหยุนและตระหนักว่าเด็กหญิงผู้นี้ไม่เคยใส่ใจเกี่ยวกับตำนานมนุษย์แรก

ดังนั้นผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งจึงเปิดปากกล่าว  “วิญญาณแห่งความรักบนไหล่ของเจ้าคือวิญญาณอมตะระดับเก้า  แต่มันมีข้อบกพร่องที่สำคัญอยู่เช่นกัน ”

“ข้อบกพร่องใด ?” จ้าวเหลียนหยุนถาม

“มันไม่สามารถปรับแต่ง ” ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวอย่างเคร่งขรึม

“ท่านหมายความว่าอย่างไร ? กระทั่งผู้อมตะก็ไม่สามารถปรับแต่งมันงั้นหรือ ?” จ้าวเหลียนหยุนถาม

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งยิ้ม  “ไม่เพียงผู้อมตะ  กระทั้งผู้อมตะระดับเก้าก็ไม่สามารถทำได้  ในประวัติศาสตร์มีหลายคนเคยทดลองเรื่องนี้  เทพอมตะตะวันเดือดพยายามปรับแต่งวิญญาณแห่งความรักเป็นเวลาสามปีติดต่อกันโดยไม่หยุดพัก แต่เขายังล้มเหลวอย่างน่าสังเวช ”

จ้าวเหลียนหยุนเบิกตากว้างเมื่อได้ยินเรื่องนี้  นางอุทาน  “มีสิ่งที่เทพอมตะหรือเทพปีศาจไม่สามารถทำได้อยู่ด้วย !?”

“เทพอมตะเป็นเพียงผู้ที่มีพลังการต่อสู้สูงที่สุดบนโลกใบนี้  แต่พวกเขาไม่สามารถทำทุกสิ่ง  ในอดีต  เทพปีศาจปล้นสวรรค์และเทพอมตะตะวันเดือดต้องขอให้บรรพชนผมยาวหลอมรวมวิญญาณให้กับพวกเขา นี่คือข้อสรุปที่เห็นชัด ” ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวอย่างช้าๆ

“ดังนั้นวิญญาณแห่งความรักจึงไม่สามารถควบคุมได้  มันเป็นอิสระและไม่มีผู้ใดสามารถสั่งมันได้ ” ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวทิ้งท้าย

“แต่เหตุใดมันถึง …” จ้าวเหลียนหยุนไม่รู้ว่าควรกล่าวสิ่งใด  นางมองไปที่วิญญาณแห่งความรักบนไหล่ของนาง

ในสายตาของนาง  วิญญาณแห่งความรักช่างสดใสและเปล่งประกาย

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าว  “นี่คือการยอมรับจากวิญญาณแห่งความรัก  สถานการณ์นี้เกิดได้ยากมาก  ครั้งสุดท้ายที่มันเกิดขึ้นคือเทพธิดาโม่เหยา ”

“เหตุใดมันถึงเลือกข้า ?” จ้าวเหลียนหยุนถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งส่ายศีรษะ  “ข้าไม่แน่ใจ  แต่นิกายของเราได้สรุปไว้สองประเด็น  ประการแรก  คนผู้นั้นต้องเชื่อมั่นในความรัก  ประการที่สอง  ความรักของคนผู้นั้นต้องบรรลุถึงระดับที่ยิ่งใหญ่มาก  ยิ่งความรักของเจ้าลึกซึ้งเท่าใด  เจ้าก็มีโอกาสได้รับการยอมรับจากวิญญาณแห่งความรักมากเท่านั้น ”

“เป็นเช่นนี้ ” จ้าวเหลียนหยุนกระพริบตาขณะฟังคำตอบ

นางตระหนักว่าเพราะนางรักหม่าหงหยุนอย่างสุดซึ้งและยินดีที่จะสละชีวิตของตนเพื่อความรัก นั่นทำให้วิญญาณแห่งความรักยอมรับนาง

เหตุใดสิ่งนี้จึงไม่เกิดขึ้นกับฟงจินฮวง ?

เพราะนางไม่มีคนรัก

ความรักชนิดนี้ไม่ใช่ความรักของคนในครอบครัวหรือมิตรภาพ

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวต่อ  “แน่นอนเพราะวิญญาณแห่งความรักไม่สามารถควบคุม  เราจึงต้องใช้ประโยชน์จากความรักเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากวิญญาณแห่งความรัก ดังนั้นกฎของนิกายคฤหาสน์วิญญาณของเราจึงถูกสร้างขึ้น  กฎข้อนี้กล่าวว่าผู้ใดก็ตามที่ได้รับการยอมรับจากวิญญาณแห่งความรัก ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย  คนผู้นั้นจะกลายเป็นผู้นำนิกายรุ่นต่อไป ”

จ้าวเหลียนหยุนกระพริบตา  “มีผู้นำชายด้วยงั้นหรือ ?”

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งยิ้ม  “นิกายของเรามีสมาชิกหญิงเป็นส่วนใหญ่  แต่เราก็มีสมาชิกผู้ชายเช่นกัน  เหตุใดพวกเขาจะไม่สามารถเป็นผู้นำ ? ดูที่ป้ายหยกแห่งชีวิตที่อยู่ตรงกลาง  มันเป็นชื่อของเฉิงหยูซาน  ที่มุมล่างด้านขวายังมีชื่อเฉียนหยวนเหลียง  คนเหล่านี้ล้วนเป็นบุคคลที่อุทิศตนเพื่อความรักในประวัติศาสตร์ของนิกายคฤหาสน์วิญญาณ”

“แท้จริงแล้ววิญญาณแห่งความรักมีพลังอำนาจที่หลากหลายและแตกต่างกันไปในแต่ละคน ในสายตาเจ้า  มันดูเป็นอย่างไร ?”

จ้าวเหลียนหยุนกล่าวอย่างตรงไปตรงมา  “มันดูเหมือนสายรุ้งหลากหลายสีสันที่ส่องประกายงดงาม ”

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งพยักหน้า  “ในสายตาของข้า  มันดูเหมือนหินสีเทาที่ไม่น่าสนใจแม้แต่น้อย ”

“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร ?”

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งเผยรอยยิ้มบางก่อนจะปิดเปลือกตาลงและกล่าว “ข้าเลิกเชื่อในความรักมานานแล้ว  ดังนั้นข้าจึงเห็นวิญญาณแห่งความรักเป็นเช่นนี้  ในอดีต  ผู้นำนิกายแต่ละคนเห็นวิญญาณแห่งความรักแตกต่างกันไป  บางคนเห็นมันเหมือนน้ำที่ใสสะอาด  บางคนเห็นดอกท้อ  และยังมีรูปลักษณ์ที่หลากหลายในสายตาของแต่ละคน ”

“วิญญาณแห่งความรักสามารถปลดปล่อยพลังอำนาจที่แตกต่างกันไปในแต่ละคน”

“โปรดชี้แนะด้วย ” จ้าวเหลียนหยุนกล่าว

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวต่อ  “โดยปกติแล้วไม่ว่าจะเป็นวิญญาณระดับมนุษย์หรือวิญญาณอมตะ  พวก มันจะสามารถปลดปล่อยพลังอำนาจได้เพียงหนึ่งเดียวเช่นวิญญาณศรวารี  มันสามารถยิงศรวารีออกไป  แต่วิญญาณแห่งความรักแตกต่างกัน  กล่าวได้ว่าพลังอำนาจของมันไร้ขีดจำกัด  ตัวอย่างเช่นมันสามารถยิงเปลวเพลิงออกไป  มันสามารถรักษาอาการบาดเจ็บ  มันสามารถป้องกันการโจมตีของศัตรู  หรืออื่นๆ ”

จ้าวเหลียนหยุนมีความสุขมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้  “น่าทึ่งมาก !”

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งส่ายศีรษะ  “วิญญาณแห่งความรักเป็นวิญญาณอมตะระดับเก้า  มันมีความพิเศษตามธรรมชาติ  มันมีพลังอำนาจที่ไร้ขีดจำกัด  แต่มันไม่สามารถควบคุมได้  หากเจ้าต้องการใช้มันโจมตี  มันอาจพาเจ้าบินหนี  หากเจ้าต้องการใช้มันป้องกัน  มันอาจรักษาอาการบาดเจ็บของเจ้า  บ่อยครั้งเมื่อเจ้าต้องการใช้งานมัน  มันจะไม่ทำสิ่งใดเลย  แต่ เมื่อเจ้าไม่ต้องการมัน  มันจะทำงานและปลดปล่อยพลังอำนาจของมันออกมา ”

จ้าวเหลียนหยุนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย  แต่ในไม่ช้านางก็รวบรวมสติ  “ถึงเป็นเช่นนั้นมันก็ยังเป็นวิญญาณอมตะระดับเก้า  พลังอำนาจของมันย่อมไม่ธรรมดา ”

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าว  “เจ้ากล่าวได้ถูกต้อง  แต่เจ้าลืมบางสิ่ง  พลังอำนาจมีราคาที่ต้องจ่าย  ทุกครั้งที่เจ้าใช้วิญญาณแห่งความรัก  มันจะพรากบางสิ่งไปจากเจ้า ”

จ้าวเหลียนหยุนรู้สึกประหม่า  “มันคือสิ่งใด ?”

“สี่งที่ธรรมดาที่สุด  นั่นคือพลังงานอมตะ  แต่เจ้าไม่ใช่ผู้อมตะ  มันอาจพรากความงามของเจ้า  สายตาของเจ้า  หรืออายุขัยของเจ้าไป ” ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งกล่าวอย่างเคร่งขรึม

ใบหน้าของจ้าวเหลียนหยุนกลายเป็นซีดเผือด  นางต้องมองวิญญาณแห่งความรักที่เกาะอยู่บนไหล่ของนางอีกครั้ง

แต่ตอนนี้สายตาของนางกลับเปลี่ยนไปจากก่อนหน้า

“วิญญาณอมตะต้องการเอาชีวิตของข้างั้นหรือ ? หากเป็นเช่นนั้น  ข้าก็จะใช้มันให้คุ้มค่า !” จ้าวเหลียนหยุนตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว

นางรวบรวมความกล้าและกล่าวกับผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่ง  “หากสามารถช่วยท่านพี่หม่าหงหยุนแม้ต้องจ่ายด้วยราคามหาศาล  ข้าก็ยินดี  ผู้อาวุโส  หากข้ากลายเป็นผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณ  ข้าสามารถยืมพลังของนิกายเพื่อไปที่ภาคเหนือหรือไม่ ?”

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งไม่ตอบจ้าวเหลียนหยุนในทันที

นางแสดงออกอย่างซับซ้อน

เมื่อไม่นานมานี้ราชันมังกรของวังสวรรค์ได้ตื่นขึ้น  เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายออกไป  สิบนิกายโบราณตกลงสู่ความโกลาหล

ราชันมังกรอยู่ในระดับเดียวกับโป้ชิงในแง่ของความแข็งแกร่ง  ด้วยความแข็งแกร่งนี้  เขาได้สร้างเผ่าพันธุ์มนุษย์มังกรขึ้นมาด้วยตัวของเขาเอง

กล่าวอีกนัยหนึ่ง  เขาเป็นตำนานที่มีชีวิต  แต่ชื่อของเขาไม่ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์  กระทั่งสิบนิกายโบราณก็มีผู้คนที่รู้จักเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ราชันมังกรมีความอาวุโสมาก  เขาอายุมากอย่างไม่น่าเชื่อ  เมื่อเขาตื่นขึ้น  เทพธิดาจื่อเว่ยต้องสละตำแหน่งผู้นำให้เขาทันที

ผู้อมตะวังสวรรค์ทั้งหมดต่างเห็นด้วยกับเรื่องนี้

ราชันมังกรทำความเข้าใจสถานการณ์อย่างรวดเร็วและถ่ายทอดคำสั่งให้จ้าวเหลียนหยุนเป็นผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณรุ่นต่อไป

ไม่เพียงเท่านั้นแต่ราชันมังกรยังมอบมิติช่องว่างเทียมให้กับจ้าวเหลียนหยุนเพื่อทำให้นางกลายเป็นผู้อมตะเทียม ยิ่งไปกว่านั้นเขายังสั่งให้สิบนิกายโบราณร่วมมือกับจ้าวเหลียนหยุนเพื่อนำคณะเดินทางมุ่งหน้าไปภาคเหนือและช่วยหม่าหงหยุนออกมา

สิบนิกายโบราณไม่สามารถคัดค้านและไม่มีผู้ใดกล้าตั้งคำถาม

จ้าวเหลียนหยุนยังไม่ได้รับข่าวดังกล่าว

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งไม่ต้องการให้นางรู้

จ้าวเหลียนหยุนเห็นผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งไม่ตอบคำถาม  นางรู้สึกกังวลมากและเกรงว่าหญิงชราจะปฏิเสธ

แต่ในไม่ช้าผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งก็เปิดปากกล่าว  “จ้าวเหลียนหยุน  เจ้าเป็นปีศาจต่างโลกที่ได้รับมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ บางทีเจ้าอาจกลายเป็นผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณที่โดดเด่นที่สุด ”

“และอาจเป็นเพราะลักษณะพิเศษของเจ้า …”

“ไม่จำเป็นต้องกังวล  วังสวรรค์ถ่ายทอดคำสั่งลงมาแล้ว  สิบนิกายโบราณจะจัดตั้งคณะเดินทางเพื่อมุ่งหน้าไปยังภาคเหนือและช่วยเหลือหม่าหงหยุนคนรักของเจ้า”

“อา …” จ้าวเหลียนหยุนเบิกตากว้าง  นางทั้งมีความสุขและประหลาดใจมาก