เทพปีศาจหวนคืน  บทที่  1301 มหายุคที่ใกล้เข้ามา

แปลโดย  iPAT  

ภาคกลาง  ถ้ำมังกรเร้น

“คารวะท่านเจ้าวัง ” ผู้อมตะสองคนคุกเข่าลงบนพื้น

หนึ่งแก่และหนึ่งหนุ่ม

ปู่และหลานชาย

พวกเขาคือผู้อมตะจากนิกายเมฆาวายุ

ผู้อมตะวัยเยาว์คือฟงเฉินซื่อ  ผู้อมตะชราคือเฒ่าไป่เฟิง  คนผู้นี้เป็นผู้อมตะระดับแปดที่มีชื่อเสียงของภาคกลางและมีโอกาสเข้าสู่วังสวรรค์

การเป็นสมาชิกวังสวรรค์ไม่ใช่เรื่องง่าย

การบ่มเพาะระดับแปดยังไม่เพียงพอ  พวกเขายังต้องเป็นชนชั้นสูงในระดับแปด  มาตรฐานนี้ไม่เคยลดลงตั้งแต่วังสวรรค์ถูกสร้างขึ้น

เฒ่าไป่เฟิงกำลังคุกเข่าอยู่ต่อหน้าชายชราที่ดูอ่อนแอมาก

แต่ชายชราผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดา  เขามีต้นกำเนิดที่ยิ่งใหญ่

เพราะเขาคือราชันมังกร !

“ลุกขึ้น  พาข้าเข้าไปข้างใน ” ราชันมังกรกล่าว

“รับทราบ ” เฒ่าไป่เฟิงตอบรับ

ครู่ต่อมาราชันมังกรก็ไปถึงส่วนลึกที่สุดของถ้ำมังกรเร้น

มันเป็นรอยแยกใต้พิภพที่มีความลึกยิ่งกว่าโลกใต้บาดาลของภาคเหนือ

มันสามารถบรรจุเมืองขนาดใหญ่หลายพันเมืองได้อย่างไม่มีปัญหา

ราชันมังกรและเฒ่าไป่เฟิงราวกับฝุ่นละอองเมื่อเปรียบเทียบกับมัน

จากมุมมองของพวกเขา  รอยแยกใต้พิภพถูกปกคลุมไปด้วยความมืดที่ไม่สามารถมองเห็นสิ่งใด

“ครืน …”

ทันใดนั้นรอยแยกใต้พิภพแห่งนี้กลับเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นอย่างรุนแรง

เศษหินร่วงหล่นลงจากที่สูง

แผ่นดินไหวทำให้เกิดคลื่นเสียงที่ทำให้ผู้คนรู้สึกตื่นตระหนก

การแสดงออกของเฒ่าไป่เฟิงเปลี่ยนไป  เขาเร่งกระตุ้นใช้วิญญาณอมตะในมิติช่องว่างของเขา  จากนั้นแสงสว่างจึงปรากฏขึ้น

แท้จริงแล้วมีค่ายกลวิญญาณขนาดใหญ่อยู่ที่นี่

เปรียบเทียบกับค่ายกลวิญญาณของภาคใต้ที่ปิดผนึกอาณาจักรแห่งความฝันเอาไว้ ค่ายกลวิญญาณของที่นี่เหมือนช้างขณะที่ค่ายกลวิญญาณของภาคใต้เหมือนลูกแมว

เฒ่าไป่เฟิงควบคุมค่ายกลวิญาณด้วยเหงื่อที่ไหลลงมาจากหน้าผาก

“รุนแรงมาก ” ในฐานะผู้อมตะระดับแปดชั้นยอด  เขากลับรู้สึกถึงความยากลำบาก

ค่ายกลวิญญาณนี้ผนึกรูปแบบชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวเอาไว้  เฒ่าไป่เฟิงแทบไม่สามารถจัดการกับมัน

“ฮ่าฮ่าฮ่า  ผ่านไปหลายปี  เจ้ายังมีชีวิตอยู่อีกงั้นหรือ ? ไต่เจิ้งเฉิง ” ราชันมังกรกล่าว

“โฮก …” เสียงคำรามของมังกรดังขึ้นจากส่วนลึกของรอยแยกใต้พิภพ

แสงระยิบระยับจากค่ายกลวิญญาณค่อยๆลดความสว่างไสวลง  หน้าผากของเฒ่าไป่เฟิงเต็มไปด้วยเหงื่อ  เขาคิด  ‘กระทั่งมีค่ายกลวิญญาณ  เสียงของมันก็ยังดังมาก  หากข้าต้องเผชิญหน้ากับมังกรปีศาจตัวนี้โดยตรง  ข้าเกรงว่า …’

ราชันมังกรไม่หวั่นไหว  เขาประเมิน  “ดูเหมือนอารมณ์ของเจ้าจะไม่เปลี่ยนแปลง  เจ้ายังอารมณ์ร้อนเหมือนเดิม ”

“เจ้าแก่ต้องสาป !” ครั้งนี้เป็นเสียงของมนุษย์ที่ดังออกมาจากค่ายกลวิญญาณ

ในเวลาต่อมา  ศีรษะมังกรขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางแสงระยิบระยับ

มันคือมังกรปีศาจ  ไต่เจิ้งเฉิง !

สัตว์อสูรแรกกำเนิดในตำนานที่ถูกสร้างขึ้นจากความโกรธ  ความเกลียดชัง  และความแค้นอันไร้ที่สิ้นสุด

มันเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติจากอารมณ์ด้านลบของมนุษย์และมีสติปัญญาเทียบเท่ากับมนุษย์

แรกเริ่มมันทำได้เพียงคำราม  แต่หลังจากเรียนรู้  มันสามารถปลุกทะเลวิญญาณ  พูดภาษามนุษย์  และบ่มเพาะจนบรรลุสู่ขอบเขตอมตะ

มันเคยสร้างหายนะให้กับภาคกลาง  แต่สุดท้ายราชันมังกรก็สามารถกำหราบมันและผนึกไว้ที่นี่

วังสวรรค์ไม่สามารถสังหารมันเพราะมันเกิดจากอารมณ์ด้านลบของมนุษย์  ตราบเท่าที่ยังมีมนุษย์อยู่บนโลกใบนี้  มังกรปีศาจก็จะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

นั่นเป็นเหตุผลที่วังสวรรค์ต้องใช้ค่ายกลวิญญาณขนาดใหญ่เพื่อกำหราบมัน

วังสวรรค์จะส่งผู้อมตะหมุนเวียนมาดูแลสถานที่แห่งนี้ตลอดเวลา  ครั้งนี้เป็นฟงเฉินซื่อที่ลอบขายทรัพยากรอมตะและถูกลงโทษให้มาปกป้องถ้ำมังกรเร้นแห่งนี้ อย่างไรก็ตามปู่ของฟงเฉินซื่อรู้ว่าหลานชายของเขาไม่สามารถทำเรื่องนี้เพียงลำพัง ดังนั้นเขาจึงสละโอกาสที่จะเข้าร่วมวังสวรรค์เพื่อมาดูแลมังกรปีศาจตนนี้

หลังจากมังกรปีศาจเห็นราชันมังกร  มันโกรธมาก

ทั้งสองเป็นศัตรูเก่าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

“แม้เจ้าจะคำรามเท่าใด  เจ้าก็ไม่สามารถหลบหนีจากที่นี่ ” ราชันมังกรกล่าว

ไต่เจิ้งเฉิงหัวเราะ  “ฮ่าฮ่าฮ่า  ข้าเกือบลืมไปแล้ว  เจ้าแก่ต้องสาป  เจ้ากำลังจะตายในไม่ช้า  อายุขัยของเจ้ากำลังจะสิ้นสุดลง  วิญญาณอายุยืนไม่สามารถช่วยเจ้าได้อีกต่อไป  ฮ่าฮ่าฮ่า  ช่างน่าขันนัก  เจ้ากดขี่ข่มเหงข้า  แต่ข้ายังมีชีวิตขณะที่เจ้ากำลังจะตาย ”

ราชันมังกรพยักหน้า  “เจ้าพูดถูก  บางครั้งข้าก็อิจฉาเจ้า  เจ้ามีอายุยืนยาวโดยธรรมชาติ  นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้พบกัน  ให้ข้ายืมอายุขัยของเจ้าสักสิบปี ”

ราชันมังกรถอนหายใจ

เฒ่าไป่เฟิงตกใจเมื่อเขาสูญเสียการควบคุมค่ายกลวิญญาณอย่างกะทันหัน

ไต่เจิ้งเฉิงถูกปราบปรามโดยราชันมังกร  ค่ายกลวิญญาณนี้ก็ถูกสร้างขึ้นโดยเขาเช่นกัน

กล่าวให้ถูกต้องมากขึ้น  ราชันมังกรคือเจ้าของที่แท้จริงของค่ายกลวิญญาณนี้

“โฮก …” ไต่เจิ้งเฉินกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

ราชันมังกรดูดกลืนพลังชีวิตของมันเข้าไป

‘ดูเหมือนค่ายกลวิญญาณนี้จะไม่ได้มีไว้เพื่อกำหราบไต่เจิ้งเฉินเพียงอย่างเดียว แต่มันยังมีความสามารถเช่นนี้ ’ เฒ่าไป่เฟิงคิด

ระหว่างการดูดพลังชีวิต  ร่างของราชันมังกรเริ่มโป่งพองขึ้นราวกับบอลลูนที่มีกิ่งก้านสาขา  ใบหน้าสีขาวซีดของเขากลับสู่สภาพปกติ  ผมสีขาวของเขาเปลี่ยนเป็นสีเข้ม  หลังค่อมค่อยๆยืดตรง

ติ่งเนื้อบนศีรษะของเขาพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าและส่องแสงแวววาวราวกับโลหะ

“บึม !”

กลิ่นอายของผู้อมตะระดับแปดปะทุขึ้น

เฒ่าไป่เฟิงก้าวถอยหลังกลับไปอย่างไม่สามารถต่อต้าน

เห็นแผ่นหลังอันสง่างามของราชันมังกร  เฒ่าไป่เฟิงรู้สึกยกย่องอยู่ภายใน

ในทางตรงข้าม  มังกรปีศาจไต่เจิ้งเฉินกลายเป็นอ่อนแอลง

มันกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า  “เจ้าแก่บัดซบ  อายุขัยเพียงสิบปี  มันเหมือนข้าฉี่รดตัวเจ้า  ฮ่าฮ่าฮ่า ”

ราชันมังกรกล่าวอย่างเฉยเมย  “มังกรปีศาจ  เจ้าไม่เข้าใจข้า  ราชันมังกรจะเกรงกลัวต่อความตายได้อย่างไร ? ข้าตื่นขึ้นมาคราวนี้เพื่อชดเชยความผิดพลาดครั้งก่อน  สิบปีก็เพียงพอแล้ว ”

“พอแล้วงั้นหรือ ? เจ้าพยายามทำสิ่งใด ?” มังกรปีศาจถาม

“มันจะเป็นสิ่งใดได้  ยุคที่ยิ่งใหญ่กำลังจะมาถึง ” ราชันมังกรกล่าวอย่างมีความหมาย

“ยุคที่ยิ่งใหญ่ ? มหายุคงั้นหรือ ? อย่าบอกว่ารอยแยกใต้พิภพกำลังจะหลอมรวมกัน  กำแพงภูมิภาคกำลังจะพังทลายลงและรวมห้าภูมิภาคให้เป็นหนึ่ง …เดี๋ยว ! เจ้าแก่ต้องสาป  อย่าพึ่งไป  บอกข้าทุกสิ่ง !” ไต่เจิ้งเฉินตะโกน

แต่ราชันมังกรเพียงก่นเสียงเย็นเย้ยหยัน  เหตุใดเขาต้องสนใจเชลย ? เขาหันหลังกลับและออกจากถ้ำมังกรเร้นไปโดยไม่ลังเล

…..

ภาคใต้

สถานกที่ไร้นาม

แม่น้ำแห่งหนึ่ง

นี่คือสาขาของสายธารแห่งกาลเวลา !

กลุ่มของอิงอู๋เซี่ยรออยู่ที่ริมแม่น้ำเป็นเวลานาน

เป็นเพียงเวลานี้ที่ร่างหนึ่งโผล่ขึ้นมาจากสายธารแห่งกาลเวลา

“เร็ว  ช่วยนายท่าน !” อิงอู๋เซี่ยตะโกน

ไห่ลั่วหลันและไป่หนิงปิงร่วมมือกับอิงอู๋เซี่ยเพื่อกระตุ้นใช้ค่ายกลวิญญาณ

ภายใต้พลังอำนาจของค่ายกลวิญญาณ  ราชันภูเขาม่วงสามารถหลบหนีออกจากสายธารแห่งกาลเวลาได้ในที่สุด

‘ราชันภูเขาม่วงสามารถเข้าออกสายธารแห่งกาลเวลาได้อย่างปลอดภัย !’ ไป่หนิงปงลอบตกตะลึงอยู่ภายใน

“นายท่าน  ท่านทำสำเร็จหรือไม่ ?” อิงอู่เซี่ยเร่งถาม

ราชันภูเขาม่วงพยักหน้า  “ข้าพบเจตจำนงของร่างหลักแล้ว ”

“แล้วเป็นอย่างไร ?” อิงอู๋เซี่ยมีความสุขมาก

แต่ราชันภูเขาม่วงกลับแสดงออกอย่างเคร่งขรึม  “ข้าใช้มรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงเพื่อตรวจสอบอดีตและอนาคต  ก่อนที่ฟางหยวนจะเกิดใหม่  นิกายเงาของเราประสบความสำเร็จ  พวกเราสามารถเลื่อนยุคที่ยิ่งใหญ่ออกไปห้าร้อยปี  พวกเราทำลายเทพอมตะแห่งความฝันก่อนที่นางจะสามารถเติบโต  กระทั่งวังสวรรค์ก็ยังอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเรา  น่าเสียดายที่ฟางหยวนเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง  นิกายเงาไม่สามารถหยุดมัน  ยุคที่ยิ่งใหญ่กำลังจะมาถึง !”

อิงอู๋เซี่ยตกใจมาก

ไป่หนิงปิงและไห่ลั่วหลันมองหน้ากันด้วยความงุนงง

ไป่หนิงปิงถาม  “ยุคที่ยิ่งใหญ่หมายถึงสิ่งใด ?”

อิงอู๋เซี่ยสูดหายใจลึกก่อนตอบ  “รอยแยกใต้พิภพจะหลอมรวมกัน  กำแพงภูมิภาคจะหายไป  ห้าภูมิภาคจะกลายเป็นหนึ่งและเทพอมตะแห่งความฝันจะถือกำเนิดขึ้น !”

ไห่ลั่วหลันและไป่หนิงปิงตะลึง

ในเวลาเดียวกัน

ฟางหยวนกลับไปยังภาคใต้ภายใต้รูปลักษณ์ของวูอี้ไห่

‘ในที่สุดข้าก็กลับมาแล้ว ’

‘คราวนี้ข้าต้องคลี่คลายอาณาจักรแห่งความฝันอย่างสุดกำลังเพื่อเพิ่มระดับความสำเร็จของข้า!’

‘ยังพอมีเวลา ’

‘หลังจากห้าร้อยปี  ในสงครามห้าภูมิภาค  ข้าอาจกลายเป็นปรมาจารย์เอกบนทุกเส้นทาง !’