Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน 1322 ข้อจำกัดของฝ่ายธรรมะ
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1322 ข้อจำกัดของฝ่ายธรรมะ
แปลโดย iPAT
ภาคใต้ ภูเขาอี้เทียน ค่ายกลวิญญาณ
“วูอัน (วูเหลียว ) คารวะท่านวูอี้ไห่ ” ในค่ายกลวิญญาณของตระกูลวู วูเหลียวและวูอันทักทายฟางหยวนด้วยความเคารพ
ฟางหยวนพยักหน้า “นั่งลงและอธิบายว่าเกิดสิ่งใดขึ้น ผู้อาวุโสวูเป่ยได้รับบาดเจ็บสาหัสจริงๆงั้นหรือ ?”
วูเหลียวและวูอันชำเลืองมองหน้ากัน วูเหลียวเงียบและปล่อยให้วูอันรายงาน “นายท่าน นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น …”
เดิมทีตระกูลปาก็พยายามต่อต้านตระกูลวูอยู่แล้ว เมื่อตระกูลวูพบกับความยากลำบากจากปัญหาจากทุกทิศทาง ตระกูลปาจึงร่วมวงเคลื่อนไหว
ปาเต๋อวางแผนมานาน วูเป่ยไม่มีทางเลือกนอกจากต้องต่อสู้กับเขา
ผลของการประลองคือชัยชนะของตระกูลปา
“เราไม่ได้คาดหวังว่าท่านวูเป่ยจะได้รับบาดเจ็บร้ายแรงถึงเพียงนี้ แม้ท่านวูเป่ยจะแพ้ในการประลอง แต่ท่านก็ประสบความสำเร็จในภารกิจ ”
“ถูกต้อง แม้ท่านวูเป่ยจะแพ้ปาเต๋อ แต่ท่านวูเป่ยยังสามารถเข้าประชุมกับตระกูลเฉียวและตระกูลอื่นๆ นั่นทำให้เราคิดว่าอาการบาดเจ็บของท่านไม่ร้ายแรงนัก ”
เมื่อวูอันกล่าวจบ วูเหลียวก็กล่าวเสริม
ฟางหยวนเย้ยหยันอยู่ภายในแต่ภายนอกแสดงออกด้วยความกังวล “ข้าเข้าใจสถานการณ์แล้ว ตอนนี้ข้าอยู่ที่นี่ ดังนั้นทุกอย่างจะเป็นเหมือนเดิม ข้าจะไม่เคลื่อนไหวหากศัตรูไม่ขยับ ”
“รับทราบ ” วูเหลียวและวูอันตอบรับทันที
พวกเขาไม่แปลกใจกับคำสั่งดังกล่าว
ความกังวลของทุกคนก็คือความแข็งแกร่งของวูอี้ไห่จะเปรียบเทียบกับปาเต๋อได้อย่างไร?
แม้วูอี้ไห่จะสามารถเอาชนะเซี่ยเฟยกุ้ย แต่มันก็เป็นการประลองที่ตัดสินด้วยกฎ
แม้เขาจะสามารถแก้ปัญหาเกี่ยวกับหอยภูเขา แต่ไม่มีการต่อสู้เกิดขึ้น มันเป็นการเจรจากับสัตว์ประหลาดเฒ่าเคลื่อนภูเขา
นอกจากนั้นข่าวลือเกี่ยวกับเฉียวซื่อหลิวยังเป็นเรื่องที่ทำให้ผู้คนรังเกียจเขา
“หากไม่มีสิ่งใดแล้ว พวกเจ้าสองคนก็ออกไปได้ ข้ารีบมาที่นี่ ข้ารู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย ” ฟางหยวนโบกมือ
วูเหลียวจากไปทันทีแต่วูอันลังเลก่อนจะกล่าวเบาๆ “นายท่าน มีบางสิ่งที่ข้าต้องรายงาน …”
“พูด ” ฟางหยวนรู้ว่าวูอันต้องการรายงานสิ่งใด
แน่นอนว่าคำกล่าวของวูอันไม่ได้อยู่นอกเหนือจากความคาดหมายของฟางหยวน มันเกี่ยวกับธุรกิจซื้อขายโอกาส
“สถานการณ์ค่อนข้างตึงเครียด ตระกูลอื่นๆกำลังวิตกและหวาดกลัว เราควรหยุดธุรกิจนี้สักระยะหรือไม่ ?” วูอันถาม
ฟางหยวนเงียบไปครู่หนึ่ง “ไม่จำเป็นต้องกังวล ข้าบอกไปแล้วว่าทุกอย่างจะเหมือนเดิม หากไม่มีสิ่งใดแล้วเจ้าก็ออกไปได้ ”
“รับทราบ ” ร่องรอยของความสุขปรากฏขึ้นบนใบหน้าของวูอันขณะที่เขาโค้งคำนับและจากไป
ตราบเท่าที่ธุรกิจซื้อขายโอกาสยังดำเนินต่อไป วูอันก็สามารถทำกำไรได้ต่อไป แล้วเหตุใดเขาจะไม่มีความสุข ?
แม้ธุรกิจจะถูกเปิดโปงโดยตระกูลปา ความรับผิดชอบของวูอันก็ยังต่ำมากเพราะหัวหน้าของเขาอนุญาตให้ดำเนินธุรกิจนี้ต่อไป
ฟางหยวนตระหนักถึงความคิดของวูอันเป็นอย่างดี
เขาเย้ยหยันอยู่ภายใน ‘วูอันผู้นี้ช่างสายตาสั้นนัก ’
มันเป็นเรื่องจริงที่สถานการณ์ในปัจจุบันของตระกูลวูดูไม่ดีนัก แต่ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ยังเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของภาคใต้้
ปาเต๋อฉลาดมาก แม้เขาจะเคลื่อนไหว เขาก็ไม่ได้โจมตีธุรกิจซื้อขายโอกาส เขารู้ขีดจำกัดของตนเองเพราะผลประโยชน์นี้ไม่ได้เป็นของตระกูลวูเพียงตระกูลเดียวแต่ยังรวมถึงตระกูลอื่นอีกหลายตระกูล
หากเขาโจมตีธุรกิจนี้ มันจะนำไปสู่ความเป็นอริศัตรูกับกองกำลังอื่นๆ เมื่อเวลานั้นมาถึงกองกำลังพันธมิตรของตระกูลวูจะร่วมมือกันจัดการตระกูลปา
ด้วยความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับสถานการณ์ของภาคใต้ทั้งหมด ปาเต๋อจึงไม่ได้โจมตีไปที่จุดนี้เพื่อสร้างความยากลำบากให้กับตนเอง หากเขาทำ ผลลัพธ์จะไม่น่าพอใจ เว้นเพียงตระกูลวูจะล้มลง เมื่อเวลานั้นมาถึงมันจะเป็นเวลาเติมเชื้อเพลิงลงในกองไฟ
ไม่ว่าจะเป็นปาเต๋อหรือฟางหยวน พวกเขาต่างเข้าใจจุดนี้
เรื่องราวบนโลกใบนี้เหมือนเกมส์หมากรุก ผู้เล่นที่เก่งที่สุดมักวางแผนการเคลื่อนไหวในอนาคตเอาไว้ล่วงหน้า พวกเขาจะรู้ว่าเมื่อใดควรใช้กลยุทธ์ใดและตัวหมากชิ้นไหนที่จะสร้างผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
ด้วยเหตุนี้ธุรกิจซื้อขายโอกาสจึงดำเนินต่อไป สิ่งที่จะทำให้ปาเต๋อเคลื่อนไหวไม่ใช่ธุรกิจนี้แต่เป็นตระกูลวู !
ปัจจัยในการตัดสินใจมักไม่ใช่ตัวปัญหาแต่เป็นปัจจัยภายนอก
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ฟางหยนวก็หันหน้าไปทางตระกูลวูโดยไม่รู้ตัว
วูหยงอาจเป็นผู้อมตะระดับแปดแต่เขายังตกลงสู่กับดักของฟางหยวน
เพราะนี่ไม่ใช่การแข่งขันด้วยความแข็งแกร่งแต่เป็นประสบการณ์
เหตุผลที่ฟางหยวนเริ่มเข้าหาเฉียวซื่อหลิวไม่ใช่เพราะตัวของเฉียวซื่อหลิวเองแต่เขาทำเพื่อให้ได้กลับมายังอาณาจักรแห่งความฝัน
วูหยงสามารถอดทนต่อความโลภของวูอี้ไห่แต่เขาไม่สามารถอดทนต่อการแย่งชิงอำนาจในตระกูลวู
ที่เป็นสิ่งที่สามารถคาดเดา
ก่อนที่วูตู๋ซิ่วจะเสียชีวิต นางต้องการมอบวิญญาณอมตะของนางให้กับวูอี้ไห่
สายเลือดและต้นกำเนิดของวูอี้ไห่ได้รับการยอมรับแล้ว เมื่อเขาได้รับอำนาจบางอย่าง เขาจะกลายเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่สำหรับวูหยง
เดิมทีวูตู๋ซิ่วคอยระวังตระกูลเฉียวมาตลอด ตอนนี้วูหยงก็ต้องป้องกันภัยคุกคามจากตระกูลเฉียวและวูอี้ไห่เช่นกัน
เมื่อตระกูลเฉียวกับวูอี้ไห่ใกล้ชิดกัน แล้ววูหยงจะไม่ตื่นตัวได้อย่างไร ?
ก่อนหน้านี้วูอี้ไห่กลับเข้าสู่ตระกูลวูด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลเฉียว โดยเฉพาะการออกหน้าของผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่สามของตระกูลวู มันทำให้วูหยุงต้องระวังตัวมากขึ้น
และตอนนี้ดูเหมือนวูอี้ไห่จะกลับไปร่วมมือกับตระกูลเฉียวอีกครั้ง มันยิ่งทำให้วูหยงวิตกกังวล
การกระทำของวูหยงเป็นแผนการที่เตรียมไว้อย่างพิถีพิถัน
เขาไม่ได้ถามโดยตรงว่าฟางหยวนยังต้องการกลับไปอาณาจักรแห่งความฝันหรือไม่
แต่เขาให้ฟางหยวนเลือกภารกิจสามอย่าง
มีความหมายอยู่เบื้องหลังตัวเลือกทั้งสาม
ภารกิจแรก ภูเขาซวนหมิง มันเป็นงานหนักที่สุดโดยธรรมชาติ มันจะเกิดความขัดแย้งและต่อสู้ขึ้นอย่างแน่นอนเนื่องจากมีวิญญาณอมตะเข้ามาเกี่ยวข้อง หากฟางหยวนเลือกภารกิจนี้ มันหมายความว่าเขายินดีเสี่ยงชีวิตเพื่อตระกูลและวูหยงสามารถใช้ประโยชน์จากเขาได้อีกมากในอนาคต
ภารกิจที่สาม งานเลี้ยงวันเกิดของผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่สองของตระกูลอี้ มันคือการทดสอบ ตระกูลอี้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับทะเลตะวันออก หากฟางหยวนเลือกภารกิจนี้ นั่นหมายความว่าเขายังคงผูกพันกับทะเลตะวันออกอยู่ในส่วนลึกของหัวใจ
ภารกิจที่สอง ป้องกันอุทกภัยจากแม่น้ำมังกรแดง นี่คือกับดัก
ตระกูลวูและตระกูลเฉียวมีอาณาเขตอยู่ใกล้กับแม่น้ำมังกรแดงทั้งคู่ ตระกูลวูต้องการป้องกันน้ำท่วม ตระกูลเฉียวก็เช่นกัน
ดังนั้นมีโอกาสที่ผู้อมตะของทั้งสองตระกูลจะร่วมมือกัน
เมื่อฟางหยวนเลือกภารกิจนี้ หัวใจของวูหยงกลายเป็นเย็นเยียบ แม้เขาจะยิ้มแย้ม แต่เขาได้ตัดสินใจย้ายวูอี้ไห่ออกไปทันที เขาไม่สามารถปล่อยให้วูอี้ไห่ติดต่อกับตระกูลเฉียวได้อีกต่อไป
เฉียวซื่อหลิวเป็นหนึ่งในสามเทพธิดาที่งดงามที่สุดของภาคใต้ นางมีความงามที่น่าหลงใหล แม้ตอนนี้หัวใจของวูอี้ไห่จะไม่สั่นคลอน แต่ผู้ใดจะสามารถบอกได้ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร ?
กระทั่งผู้ชายที่โดดเด่นก็ไม่สามารถต้านทานเสน่ห์ของหญิงงาม โดยเฉพาะหญิงงามเช่นเฉียวซื่อหลิว
นอกจากความงามแล้ว นางยังมีความเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ที่ไม่ธรรมดา
เมื่อวูอี้ไห่แต่งงานกับเฉียวซื่อหลิว มันจะกลายเป็นเรื่องที่ทำกำไรหมาศาลให้กับเขาและตระกูลเฉียว
วูอี้ไห่สามารถใช้ตระกูลเฉียวเพื่อเพิ่มอำนาจในตระกูลวูให้กับตนเอง สุดท้ายตระกูลเฉียวจะสามารถทำลายขีดจำกัดในอดีตของพวกเขาได้สำเร็จ พวกเขาจะสามารถเจาะลึกเข้าสู่แกนกลางของต้นไม้ใหญ่ที่เรียกว่าตระกูลวู
แล้ววูหยงจะปล่อยให้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ?
เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งสองอย่างรุนแรงเพราะมันอาจย้อนกลับมาจัดการเขา
ยิ่งไปกว่านั้นฝ่ายธรรมะก็มีกฎเกณฑ์ที่ต้องทำตาม เขาไม่สามารถกระทำการอย่างตรงไปตรงมาเหมือนฝ่ายปีศาจ
วูหยงคิดและพบว่ามันยากที่จะจัดการวูอี้ไห่ แม้จะมีหลักฐานการทุจริตของวูอี้ไห่แต่วูอี้ไห่ก็เป็นน้องชายของเขา
หลังจากครุ่นคิด วูหยงก็นึกถึงอาณาจักรแห่งความฝัน
เขาสามารถใช้อาณาจักรแห่งความฝันเพื่อเนรเทศวูอี้ไห่ให้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
ความสำเร็จที่ผ่านมาของวูอี้ไห่ทำให้วูหยงตัดสินใจในที่สุด
เขาลงมือทันทีหลังจากตัดสินใจ แม้เขาจะให้ฟางหยวนเลือกภารกิจสามอย่าง แต่ในความเป็นจริงฟางหยวนไม่มีตัวเลือก พวกมันเป็นเพียงบททดสอบเท่านั้น
‘ฝ่ายธรรมะเป็นเช่นนี้ ’
‘หากผู้ใดไม่อยู่ข้างบนก็จะไม่มีอิสระ ’
‘แต่กระทั่งจะอยู่บนจุดสูงสุด องค์กรก็จะกลายเป็นโซ่ตรวนที่ผูกมัดพวกเขาเอาไว้ ’
ฟางหยวนถอนหายใจอยู่ภายในแต่เขารีบจัดการอารมณ์ของตนเองและเริ่มมองไปที่อาณาจักรแห่งความฝันที่อยู่ข้างหน้า
เขากลับมาที่นี่อีกครั้ง วิญญาณอมตะสองดวงยังเป็นของเขา
อาณาจักรแห่งความฝันขยายตัวและเคลื่อนไหวตลอดเวลา
‘โอ้ อาณาจักรแห่งความฝันนี้ค่อนข้างดี มันเกิดจากความทรงจำและประสบการณ์ของเจ้าของ ไม่ใช่จินตนาการที่ไร้สาระ ’
ฟางหยวนตรวจสอบและเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝันทันที
วิสัยทัศน์ของเขาเปลี่ยนไป
บนเนินเขาที่ลาดเอียงเล็กน้อย ผู้อมตะวัยกลางคนหันหลังกลับมาหาฟางหยวน “บุตรชายของข้า เจ้ารู้หรือไม่ว่าเหตุใดตระกูลตู้ของเราจึงมีอำนาจเหนือเทือกเขาแห่งนี้?”
ฟางหยวนตรวจสอบตนเองและพบว่าเขากลายเป็นเด็กไปแล้ว
“ท่านพ่อ ข้าไม่รู้ ” เขาตอบ
“เพราะเส้นทางแห่งค่ายกล !” เสียงของผู้อมตะวัยกลางคนดังขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ
“เส้นทางแห่งค่ายกล ?” ฟางหยวนพึมพำ
“ถูกต้อง เส้นทางแห่งค่ายกล ” ดวงตาของผู้อมตะวัยกลางคนส่องประกายคมชัด
“ท่ามกลางเส้นทางมากมาย เส้นทางแห่งค่ายกลอาจเป็นเส้นทางที่ซับซ้อนที่สุด บุตรชายของข้า ตั้งแต่วันนี้ข้าจะมอบแก่นแท้บนเส้นทางแห่งค่ายกลให้กับเจ้าและแนะนำวิธีการบ่มเพาะของเจ้า” ผู้อมตะวัยกลางคนกล่าวด้วยสายตาที่เร้าร้อน
“ท่านพ่อ ข้าจะตั้งใจเรียนอย่างแน่นอน ” ฟางหยวนตอบกลับ
ผู้อมตะวัยกลางคนส่ายศีรษะ “ตั้งใจเรียนยังไม่พอ เจ้าต้องประสบความสำเร็จ พยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ประสบความสำเร็จ เจ้าต้องเก่งกว่าทุกคนและต้องเป็นผู้อมตะที่อายุน้อยที่สุดเพราะเจ้าคือบุตรของตู้ซื่อเฉิน เพราะเจ้าคือว่าที่ผู้นำตระกูลตู้ !”
Comments