เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1785 การร่วงหล่นของปาชื่อปา

 

อิงอู๋เซียและคนอื่นๆแสดงออกอย่างจริงจัง

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์บางคนลังเล พวกเขาคิด เหตุใดเราจึงใช้วิธีที่ทรงพลังที่สุดตอนนี้? มันไม่เร็วเกินไปงั้นหรือ?”

 

ฟางหยวนมีความทรงจําในชีวิตก่อนหน้า เขารู้ว่าเซี่ยชาพบข้อมูลมากมายเกี่ยวกับค่ายกลนี้แล้ว นางเพียงเก็บไว้ เมื่อนางโจมตีอย่างกะทันหัน เทพธิดากระต่ายขาวจะเสียชีวิต ขณะที่ฟางหยวนและคนอื่นๆจะถูกโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัว

 

ครั้งนี้ฟางหยวนจะไม่ทําพลาดเช่นเดิม

 

“เราจะโจมตีผู้ใด? ลัวเว่ยหยินหรือเซียชา?” ไปหนึ่งชิงถาม

 

ค่ายกลวิญญาณอมตะปีแห่งความตายสามารถยิงลําแสงที่ทรงพลังออกไป เวลาของเป้าหมายจะเดินช้าลง พวกเขาจะไม่สามารถป้องกันตัว

 

ถั่วเว่ยหยินเป็นผู้สืบทอดของเทพอมตะสวรรค์พิภพ เขามีวิธีการและไพ่ตายที่น่าอัศจรรย์

 

เชี่ยชาเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา นางสามารถทําลายค่ายกล นางเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ต่อค่ายกลนี้

 

การตัดสินใจครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย

 

คําตอบของฟางหยวนสั้นมาก “ไม่ใช่ทั้งถั่วเว่ยหยินและเชี่ยชา เราจะโจมตีผู้อมตะระดับเจ็ด”

 

ปาเซียปายังซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางผู้คนเหล่านี้

 

เมื่ออสูรปีแรกกําเนิดอีกตัวเข้าสู่สนามรบ เขาต้องอดทนต่อความปรารถนาที่จะลงมืออย่างจริงจัง

 

“ค่ายกลนี้ยังมั่นคง ข้าต้องรอต่อไป!”

 

“ช่วงเวลาที่ข้าลงมือต้องเป็นช่วงเวลาที่สําคัญที่สุด ข้าต้องจับฟางหยวนให้ได้ในครั้งเดียว!”

 

ขณะที่เขากําลังคิดเรื่องนี้ อสูรบีบรรพกาลที่อยู่ใกล้เขากลับหยุดนิ่ง หลังจากนั้นกายาแห่งความฝันที่ซ่อนตัวอยู่ในร่างของมันก็ระเบิดตัวเองและทําให้อาณาจักรแห่งความฝันกระจายออกไปอย่างรวดเร็ว

 

ปาชื่อปาตกใจ “หือ?”

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่ลําแสงสีขาวพุ่งเข้าไปหาเขาโดยไม่คาดคิด

 

“อันใด?” ดวงตาของปาชื่อปาเบิกกว้างขึ้น เวลาของเขาเดินช้าลงหลายเท่า

 

ในสายตาของเขา อาณาจักรแห่งความฝันพุ่งเข้ามาหาเขาด้วยความเร็วสูง

 

“ข้า

 

ปาชื่อปาต้องการกรีดร้องแต่เขาไม่มีเวลาทําสิ่งใด

 

เขาถูกขังอยู่ในอาณาจักรแห่งความฝันทันที

 

“เกิดสิ่งใดขึ้น?”

 

“อา…นี่คืออาณาจักรแห่งความฝัน!”

 

“ท่านปาชื่อปา!”

 

“บัดซบ! ฟางหยวนค้นพบตัวตนของท่านปาชื่อปาแล้ว!”

 

ผู้อมตะภาคใต้หลายคนกรีดร้อง การโจมตีนี้กะทันหันเกินไป มันทําให้หัวใจของพวกเขาสั่นไหวอย่างรุนแรง

 

“มีผู้อมตะระดับแปดคนที่สามงั้นหรือ?” ผู้ใต้บังคับบัญชาของฟางหยวนตกใจมาก

 

ในวินาทีที่ปาชื่อปาปลดปล่อยกลิ่นอายระดับแปดออกมา เขาก็ถูกจับตัวทันที ทุกอย่างสายเกินไป เขากลายเป็นตัวตลกที่ไร้ประโยชน์

 

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ เซี่ยชาแทบกระอักเลือดออกมาด้วยความโกรธ

 

พวกเขาเก็บไพ่ตายใบนี้เอาไว้มานาน แต่ฟางหยวนกลับค้นพบมัน ปาชื่อปายังไม่เคยใช้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของตนออกมา แต่ฟางหวนกลับกําจัดเขาไปแล้ว

 

เชี่ยชาโกรธมาก

 

นางกรีดร้องและกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะของนางทันที

 

ท่าไม้ตายอมตะพัดฤดูร้อน

 

ในชีวิตก่อนหน้าเซียชาใช้ท่าไม้ตายนี้สร้างความเสียหายครั้งใหญ่ให้กับฟางหยวนนางทําลายค่ายกลวิญญาณอมตะปีแห่งความตาย เทพธิดากระต่ายขาวเสียชีวิตขณะที่คนอื่นๆได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่ตอนนี้?

 

“รับพัดฤดูร้อนของข้า!” เซี่ยชาโบกพัดในมืออย่างไร้ปรานี

 

เสียงลมกรรโชกแรงดังขึ้น

 

“ดี ข้ากําลังรออยู่!” ฟางหยวนตะโกนด้วยดวงตาส่องประกาย

 

ค่ายกลวิญญาณอมตะปีแห่งความตายระเบิดแสงสีเงินออกไปรอบๆและดูดซับพลังอํานาจของพัดฤดูร้อนเอาไว้

 

“อันใด!?” เซี่ยชาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

 

ท่าไม้ตายอมตะที่นางฝากความหวังไว้ไร้ประโยชน์!?

 

“อีกครั้ง!” นางสะบัดพัด

 

สายลมกรรโชกแรงสังหารอสูรปีหลายตัว กระทั่งอสูรปีแรกกําเนิดยังแทบไม่สามารถต่อต้าน กองทัพอสูรปีถูกปัดเปาออกไป

 

แต่ในวินาทีต่อมา แสงสีเงินก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง สายลมกรรโชกแรงถูกดูดซับเข้าไปอย่างสมบูรณ์

 

เซียชา “…”

 

นางโกรธมาก หัวใจของนางเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง นางสะบัดพัดออกไปอย่างบ้าคลั่ง

 

อย่างไรก็ตามภายใต้แสงสีเงิน พลังทําลายล้างของพัดฤดูร้อนดูราวกับภาพลวงตา

 

เซี่ยซาอ้าปากค้างด้วยความงุนงง หลังจากชั่วครู่นางจึงเปิดปากกรีดร้อง “เป็นไปไม่ได้!”

 

ในความเป็นจริงมันเป็นไปไม่ได้

 

เห็นได้ชัดว่านางตกเป็นเหยื่อ ท่าไม้ตายอมตะพัดฤดูร้อนของนางถูกตอบโต้อย่างสมบูรณ์

 

เซี่ยชากรีดร้องอยู่ในใจ “ข้าไม่ค่อยได้ใช้ท่าไม้ตายอมตะพัดฤดูร้อน เหตุใดฟางหยวนจึงรู้เรื่องนี้และสามารถคิดวิธีตอบโต้?”

 

“นี่เป็นความฝันใช่หรือไม่?

 

“มันไร้เหตุผลอย่างสิ้นเชิง!”

 

แต่แน่นอนว่ามีเหตุผลอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

 

เพราะในชีวิตก่อนหน้าไม่เพียงฟางหยวนจะได้รับท่าไม้ตายอมตะพัดฤดูร้อนแต่เขายังดัดแปลงมันให้เหนือชั้นยิ่งขึ้นไปอีก

 

ดังนั้นไพ่ตายที่เชี่ยชาภาคภูมิใจจึงถือเป็นท่าไม้ตายตกรุ่นในสายตาของฟางหยวน

 

ในชีวิตนี้ฟางหยวนพิจารณาถึงท่าไม้ตายอมตะของเซี่ยชาเอาไว้แล้ว เขาแก้ไขค่ายกลวิญญาณอมตะเพื่อรับมือนางโดยเฉพาะ

 

เหตุผลที่เขาอนุญาตให้นางเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระจนถึงตอนนี้เป็นเพราะเขาต้องการลดความแข็งแกร่งของอสูรปีแรกกําเนิดและจับพวกมันเป็นทาส นอกจากนั้นเขายังต้องการตรวจสอบรากฐานของผู้อมตะภาคใต้เหล่านี้

 

ความจริงก็คือสําหรับฟางหยวน เซี่ยชาเป็นผู้อมตะระดับแปดที่เป็นภัยคุกคามน้อยที่สุด

 

อารมณ์ที่ปั่นปวนของเชียชาทําให้นางเผยช่องว่างอย่างรวดเร็ว

 

ฟางหยวนฉวยโอกาสนี้ใช้อาณาจักรแห่งความฝันจับนาง

 

ถั่วเว่ยหยินเผยรอยยิ้มขมขื่น เขาทําได้เพียงใช้ท่าไม้ตายบางอย่างบังคับให้ตนเองหลับไปขณะที่อาณาจักรแห่งความฝันเคลื่อนที่เข้ามากลืนกินเขา

 

สามผู้อมตะระดับแปดถูกจับกุม ผู้อมตะระดับเจ็ดกลายเป็นตื่นตระหนก

 

พวกเขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดสถานการณ์จึงกลายเป็นเช่นนี้

 

แสงสีเงินพุ่งเข้าโจมตีไปชิวจงและหลิวห่าวตามด้วยคนอื่นๆ

 

ลําดับนี้ได้รับการอนุมานมาอย่างพิถีพิถันโดยฟางหยวน

 

ไม่นานหลังจากนั้นแสงสีขาวก็พุ่งมาจากขอบฟ้า

 

แสงสีขาวกลายเป็นผู้อมตะระดับแปด

 

เขาก็คือผู้อมตะบนเส้นทางแห่งแสงของวังสวรรค์ จวินเฉินกวง

 

“หลิวห่าวและคนอื่นๆหายตัวไปที่นี่คือ?” จวินเฉินกวงเริ่มตรวจสอบพื้นที่และพบร่องรอยที่น่าสงสัย

 

“มันดูไม่ดีสําหรับหลิวห่าว มีการต่อสู้ที่ดุเดือดเกิดขึ้นที่นี่อย่างแน่นอน น่าเสียดายที่หลิวห่าวไม่ได้ขอกําลังเสริม มันเป็นค่ายกลวิญญาณอมตะหรือเขตแดนอมตะ?”

 

ครู่ต่อมาหน้าผากของจวินเฉินกวงก็ปกปคลุมไปด้วยเหงื่ออันเย็นเยียบ

 

ความตกใจปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

 

เบาะแสทั้งหมดชี้ให้เห็นว่าเชี่ยชาและคนอื่นๆตกลงสู่หลุมพรางของฟางหยวน “ฟางหยวนน่าจะใช้ประโยชน์จากอาณาจักรแห่งความฝัน” ในไม่ช้าเขาก็พบอาณาจักรแห่งความฝันขนาดเล็กถูกทิ้งไว้ในสนามรบ “นอกเหนือจากอาณาจักรแห่งความฝัน ฟางหยวนไม่มีวิธีอื่นที่สามารถสร้างผลลัพธ์เช่นนี้ คือ?”

 

จวินเฉินกวงรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ เขาเร่งจากไปทันที

 

หลังจากนั้นบ้านไม้ไผ่สายลมก็นําวหยง จ่อซิวหยู และคนอื่นๆมาถึงที่เกิดเหตุ

 

“พวกเขาหายไปที่นี่!” ผู้อมตะภาคใต้แสดงออกอย่างจริงจัง

 

“ตรวจสอบว่าเกิดสิ่งใดขึ้น ตระกูลของข้าไม่สามารถติดต่อผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่หนึ่งของเรา!” ผู้อมตะตระกูลเซียกังวลมาก

 

“เราไม่สามารถติดต่อท่านปาชื่อปาเช่นกัน!” ผู้อมตะตระกูลปาก็กังวลมากเช่นกัน

 

ในชีวิตนี้นอกจากเซี่ยชา ปาชื่อปาก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าสงสารไม่ต่างกัน

 

“ดูเหมือนจะมีสาขาของสายธารแห่งกาลเวลาอยู่ที่นี่”

 

“ยังมีค่ายกลวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลา ดูเหมือนจะเกิดการต่อสู้ที่ดุเดือด”

 

“มีอาณาจักรแห่งความฝันอยู่ที่นี่” บางคนค้นพบอาณาจักรแห่งความฝันขนาดเล็กที่เหลืออยู่

 

“ระวัง” ผู้อมตะภาคใต้ปิดล้อมอาณาจักรแห่งความฝันเอาไว้

 

“อาณาจักรแห่งความฝันกําลังหดตัวลง” บางคนอุทาน

 

หลังจากไม่นานวิญญาณหลายดวงก็หลุดออกมาจากอาณาจักรแห่งความฝัน

 

เช่นเดียวกับชีวิตก่อนห้า พวกมันคือจดหมายเรียกค่าไถของฟางหยวน

 

ผู้อมตะภาคใต้ตกสู่ความโกลาหล

 

“นี่นี่”

 

“โกหก! สิ่งนี้จะเป็นไปได้อย่างไร? กลุ่มที่พวกเราจัดตั้งขึ้นถูกฟางหยวนจับจริงๆงั้นหรือ?”

 

“นี่เป็นการหลอกลวงครั้งใหญ่!”

 

“แต่เหตุใดพวกเราไม่สามารถติดต่อผู้อมตะของเรา?”

 

ผู้อมตะภาคใต้ไม่แน่ใจ พวกเขาเริ่มพูดคุย หลังจากนั้นถั่วเว่ยหยินก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างช้าๆ

 

ถั่วเว่ยหยินตื่นขึ้นและเห็นกลุ่มของวูหยง เขาอุทาน “ไม่!”

 

การปรากฏตัวและคํากล่าวของเขาทําให้ความหวังสุดท้ายของกลุ่มผู้อมตะภาคใต้พังทลายลง

 

ฝ่ายธรรมะของภาคใต้จัดตั้งกลุ่มไล่ล่าและสังหารฟางหยวน แต่นอกจากพวกเขาจะไม่สามารถฆ่าฟางหยวน พวกเขายังถูกฟางหยวนจับเป็นเชลย!

 

นี่ทําให้ฝ่ายธรรมะของภาคใต้กลายเป็นตื่นตระหนก

 

พวกเขาสูญเสียใบหน้าและบุคคลสําคัญของตระกูล

 

ตอนนี้ฟางหยวนยังกรรโชกทรัพย์ แล้วพวกเขาจะทําอย่างไร?

 

ผู้อมตะภาคใต้เหล่านี้ไม่ต้องการสิ่งใดมากไปกว่าบดขยี้ศพของฟางหยวน แต่ไม่มีผู้ใดรู้ว่าปีศาจตนนี้อยู่ที่ใด

 

ท่าไม้ตายอมตะไข่มุกหยก!

 

ฟางหยวนปรากฏตัวขึ้นที่เทือกเขาห้าภูมิภาค

 

เขาไม่สนใจปฏิกิริยาของผู้อมตะภาคใต้ สายตาของเขาสั่นไหวเมื่อเขามองเทือกเขาแห่งนี้ เขาต้องการรับมรดกห้าภูมิภาคของเต๋จูขณะที่ยังมีเวลาเหลืออยู่

 

Related