เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1891 จะเป็นผู้ใดได้นอกจากข้า

 

เกาะที่พวกเขาถูกส่งไปไม่ใหญ่นัก กลุ่มผู้อมตะไม่ได้ตรวจสอบและเร่งเดินทางไปรวมตัวกันกลางเกาะทันที

 

ที่นี่ทําให้พวกเขาตกใจ

 

เสาทองคําขนาดใหญ่เรืองแสงสว่างไสวราวกับคริสตัล

 

มันคือคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปด หอคอยเกียรติยศ!

 

มีข้อความแนะนําภูมิหลังและรายละเอียดเกี่ยวกับมรดกที่แท้จริงของเทพอมตะสวรรค์พิภพสลักเอาไว้

 

เพื่อให้ได้รับมรดกที่แท้จริงของเทพอมตะสวรรค์พิภพ พวกเขาต้องยอมรับภารกิจที่ปรากฏอยู่บนหอคอยเกียรติยศ พวกเขาสามารถใช้แต้มบุญแลกเปลี่ยนกับสมบัติล้ําค่า

 

หากบางคนไม่ยินดีรับภารกิจ พวกเขาทําได้เพียงรออยู่บนเกาะแห่งนี้ พวกเขาไม่สามารถออกจากเกาะหรือออกจากถ้ําสวรรค์วาฬมังกรฟ้า

 

แน่นอนว่าเทพอมตะสวรรค์พิภพจะไม่ปล่อยให้พวกเขากลับไปมือเปล่า ทรัพยากรอมตะบนเกาะถูกจัดเตรียมไว้สําหรับพวกเขา

 

สามร้อยวันหลังจากนี้ทุกคนจะถูกส่งออกไป

 

หลังจากอ่านข้อความ กลุ่มผู้อมตะต่างตกตะลึง

 

“เกาะแห่งนี้มีทรัพยากรอมตะอยู่จริงๆ ต้นไม้บันไดเมฆ หญ้าสายลม เหล็กไก่ และสมบัติอื่นๆไม่ใช่ของปลอม”

 

“พวกมันถูกบางคนนําออกไปแล้ว!”

 

“คนผู้นั้นต้องเป็นชูอิง!”

 

“ชูอิงอยู่ที่ใด? เหตุใดเราไม่เห็นเขา?”

 

“ข้าพบชูอิงแล้ว!” ฮวาชี้นิ้วออกไป

 

กลุ่มผู้อมตะมองไปยังตําแหน่งที่ฮวาที่ชื่นําและพบชื่อของชอิงปรากฏอยู่บนหอคอยเกียรติยศ

 

การจัดอันดับแต้มบุญ ชูอิง แปดสิบสองแต้ม

 

นอกจากชอิงก็ไม่มีชื่อของคนอื่นอีก

 

“คนผู้นี้!” เหรินซิ่วผิงกัดฟันด้วยความโกรธ

 

ในจังหวะนี้แต้มบุญของชองก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง มันกลายเป็นเก้าสิบสามแต้ม

 

ต่อมาหอคอยเกียรติยศก็ส่องประกายขึ้น

 

กลุ่มผู้อมตะรีบถอยหลัง

 

เมื่อแสงจางหายไปฟางหยวนก็ปรากฏตัวขึ้น

 

“ชูอิง!” เพิ่งเจียงอุทาน

 

“ในที่สุดเจ้าก็ปรากฏตัว” ดวงตาของถูเทาเทากลายเป็นแดง…เมื่อเขาคิดถึงหลุมเหล็กไก่ที่กลายเป็นว่างเปล่า

 

“โอ้ พวกเจ้ามาแล้ว” ฟางหยวนพยักหน้าเบาๆและกล่าวเสียงเรียบ

 

“ทัศนคตินี้คือสิ่งใด!” เฉินตันไม่พอใจ

 

ทัศนคติที่ไม่แยแสของฟางหยวนท่าให้ทุกคนโกรธจัด

 

เฉินกงเจ๋งก้าวไปข้าหน้าและกล่าวด้วยน้ําเสียงที่เอาแต่ใจ “บอกข้า! เจ้านำทรัพยากรอมตะทั้งหมดบนเกาะนี้ไปหรือไม่?”

 

“จะเป็นผู้ใดได้นอกจากข้า” ฟางหยวนตอบอย่างไม่แยแสและรีบไปรับภารกิจต่อไปจากหอคอยเกียรติยศ

 

กลุ่มผู้อมตะยิ่งโกรธมากขึ้น

 

คนผู้นี้รับผลประโยชน์ไปหมดแล้วแต่ยังท่าตัวหยิ่งผยอง!

 

เหรินซิ่วฝังกล่าวอย่างเคร่งขรึม “เราเห็นข้อความที่สลักไว้บนเสาแล้ว ทรัพยากรอมตะทั้งหมดถูกจัดเตรียมไว้โดยเทพอมตะสวรรค์พิภพเพื่อพวกเรา ชองมันมากเกินไปหรือไม่ที่เจ้าจะนําพวกมันไปทั้งหมด เจ้าต้องอธิบายเรื่องนี้กับพวกเรา!”

 

ฟางหยวนไม่แม้แต่จะมองเห็นชีวผิง เขากดฝ่ามือลงบนเสาเพื่อเลือกภารกิจและหายตัวไป ณ จุดเกิดเหตุ

 

กลุ่มผู้อมตะตกตะลึงอีกครั้ง

 

เฉินฉีตะโกนด้วยความโกรธ “คนผู้นี้!”

 

“เขามาจากที่ใด? เขาไม่สนใจแม้แต่ท่านเฉินกงเจิ้ง” เหรินซิ่วผิงกล่าวด้วยใบหน้าซีดเผือด

 

“ตรวจสอบเขาหลังจากออกไป” เฉินกงเจิ้งเป็นผู้อมตะระดับแปดและเป็นผู้อาวุโสสูงสุดล่าดับที่หนึ่งของตระกูลเฉิน เขาสามารถสงบจิตใจลงอย่างรวดเร็ว เขาเดินเข้าหาหอคอยเกียรติยศและเลียนแบบฟางหยวน

 

ชองแสดงท่าทางไม่เกรงกลัว เขาอาศัยเพียงความจริงที่ว่าเราไม่สามารถต่อสู้ที่นึ่งั้นหรือ?” เฉินกงเพิ่งคิด “ชูอิงเป็นเพียงผู้บ่มเพาะสันโดษระดับเจ็ด เราสามารถจัดการเขาได้ในภายหลัง สิ่งสําคัญในเวลานี้คือหอคอยเกียรติยศ!

 

การกระทําของฟางหยวนก่อนหน้านี้เป็นตัวอย่างที่ดีสําหรับพวกเขา

 

ในชีวิตก่อนหน้าเมี่ยวหมิงเฉินและคนอื่นๆยังรู้สึกสงสัยเมื่อมาถึงหอคอยเกียรติยศ พวกเขาแจกจ่ายทรัพยากรอมตะบนเกาะก่อนจะรับภารกิจ

 

แต่ตอนนี้ฟางหยวนตื่นขึ้นเป็นคนแรกและเริ่มลงมือก่อน

 

สิ่งเดียวที่เหลือให้กับผู้อมตะกลุ่มนี้มีเพียงหอคอยเกียรติยศเท่านั้น

 

มีภารกิจมากมายปรากฏอยู่บนหอคอยเกียรติยศ

 

ตัวอย่างเช่นช่วยมนุษย์เงือกในเมืองชายหาดทางทิศใต้ ขุดดอกบัวสีทองที่ทะเลสาบสีเงิน สร้างบ่อน้ําบน เกาะปลาแห้ง หมู่บ้านสามสายเกิดโรคระบาดและต้องการสมุนไพรจํานวนมาก เผ่านักดนตรีติดอยู่ในป่าหมอก และต้องการความช่วยเหลือ น้ําพุจิตวิญญาณธรรมชาติของภูเขาแสงเหนือเกิดปัญหาที่ต้องได้รับการแก้ไข อย่างเร่งด่วน

 

กลุ่มผู้อมตะยืนมองด้วยความมึนงง

 

คล้ายกับชีวิตก่อนหน้า พวกเขาพบสถานการณ์เดียวกันอีกครั้ง

 

ภารกิจเหล่านี้เป็นเพียงข้อความสั้นๆ มันไม่มีรายละเอียด พวกเขาไม่ได้รับข้อมูลที่มีประโยชน์

 

“ชูอิงรู้บางสิ่งหรือไม่?” บางคนพึมพํา

 

ทุกคนเงียบ ความเกลียดชัง ความโกรธ และความสงสัยที่มีต่อฟางหยวนทวีความรุนแรงมากขึ้นอีกครั้ง

 

มีรายการสมบัติที่สามารถใช้แต้มบุญแลกปลี่ยนปรากฏอยู่ด้านหลังของหอคอยเกียรติยศ อย่างไรก็ตามมันเขียวไว้เพียงชื่อสิ่งของและไม่ได้กล่าวถึงรายละเอียด

 

หลังจากพูดคุย กลุ่มผู้อมตะตระหนักว่าพวกเขาต้องลองรับภารกิจเพื่อค้นหาความจริง เฉินกงเจิ้งเป็นคนแรกที่เลือกภารกิจ

 

ในชีวิตก่อนหน้า กลุ่มแปดคนของเมียวหมิงเฉินรวมถึงฟางหยวนมาที่หอคอยเกียรติยศและพบภารกิจเพียงสิบภารกิจปรากฏอยู่ แต่ครั้งนี้มีคนมากขึ้น ภารกิจก็มีมากขึ้นเช่นกัน

 

พวกเขาเลือกภารกิจและค่อยๆถูกส่งตัวไปยังจุดหมาย

 

ภารกิจของเฉินกงเพิ่งคือการสร้างบ่อน้ําที่เกาะปลากลม

 

เขาปรากฏตัวขึ้นในทะเลทรายแห่งหนึ่ง

 

รูม่านตาของเฉินกงเจิ้งหดเล็กลง เขาเป็นผู้อมตะระดับแปดที่มีร่องรอยของพลังงานแห่งเดําจํานวนมาก วิธีขนส่งทั่วไปไม่สามารถใช้งานกับเขา แต่เขากลับถูกส่งตัวมาที่นี่อย่างง่ายดาย มันต้องเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่และลึกลับที่ส่งตัวเขามาที่นี่

 

“สมกับเป็นการจัดเตรียมของเทพอมตะสวรรค์พิภพ” เฉินกงเจิ้งถอนหายใจ เขามองไปรอบๆและเริ่มตรวจสอบสภาพแวดล้อม

 

เฉินกงเจิ้งสัมผัสถึงบางสิ่งได้อย่างรวดเร็ว “โอ้ วิธีการตรวจสอบของข้าใช้ได้ผลดีที่นี่ มันไม่เหมือนเกาะเริ่มต้น”

 

ห่างออกไปหลายสิบลี้มีหมู่บ้านเล็กๆตั้งอยู่กลางทะเลทราย

 

เฉินกงเจิ้งยืนอยู่ที่เดิมและลอบฟังเสียงสนทนาของผู้คนในหมู่บ้าน

 

ครูต่อมาเขาก็ยืนยันว่าตนเองอยู่บนเกาะปลากลม เกาะแห่งนี้เคยมีหมู่บ้านจํานวนมาก แต่เมื่อหลายสิบปีก่อน มันเริ่มแห้งแล้งและกลายเป็นทะเลทราย ตอนนี้มันเหลือหมู่บ้านเพียงไม่กี่แห่ง

 

“นหมายความว่าข้าต้องสร้างบ่อน้ําใกล้กับหมู่บ้านเหล่านี้งั้นหรือ?” หลังจากเข้าใจสถานการณ์ เฉินกงเจิ้งก็พ่นลมหายใจออกมาและสามารถผ่อนคลาย

 

ภารกิจนี้ง่ายกว่าที่เขาคิดไว้มาก

 

หลังจากทั้งหมดมันเป็นภารกิจระดับมนุษย์

 

แต่กระทั่งมันจะเป็นภารกิจระดับอมตะ ภารกิจส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่ปัญหาสําหรับผู้อมตะระดับแปดเช่นเขา

 

เฉินกงเลิ้งคิดถึงฟางหยวนและพึมพํากับตนเอง “ชอิงเป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ดแต่เขารวบรวมแต้มบุญได้ เก้าสิบสามแต้มอย่างรวดเร็ว นี่แสดงให้เห็นว่าภารกิจต้องง่ายมาก”

 

แม้หลังจากทราบสถานการณ์แล้ว เฉินกงเจิ้งก็ยังไม่รีบร้อนดําเนินการ เขาต้องทดสอบหลายสิ่ง ตัวอย่างเช่นเขาสามารถทิ้งภารกิจนี้และบินออกจากเกาะหรือไม่ เขาสามารถสื่อสารกับโลกภายนอกหรือไม่ เขาสามารถใช้วิธีการใดได้บ้างในสถานการณ์นี้

 

เฉินกงเจิ้งไม่ได้ติดต่อกับมนุษย์ เขาใช้วิธีบนเส้นทางแห่งเสียงและลอบขุดบ่อน้ําใกล้หมู่บ้าน

 

เพื่อเปลี่ยนสภาพแวดล้อมของที่นี่ เฉินกงเจิ้งต้องค้นหาน้ําบาดาลที่อยู่ใต้ดิน ด้วยการใช้แหล่งน้ําเหล่านี้ เขาจะสามารถสร้างบ่อน้ําลึกรอบๆ

 

หลังจากชั่วครู่เขาก็เริ่มดําเนินการ

 

“ผู้ใดจะคิดว่าวันหนึ่งข้าต้องลงมือทําเรื่องเช่นนี้ด้วยตนเอง” เฉินกงเจิ้งหัวเราะ

 

เขาสร้างบ่อน้ํามากกว่าสามสิบบ่อ มันเป็นภารกิจที่ง่ายมากสําหรับผู้อมตะระดับแปด

 

นอกจากนี้เขายังค้นพบหลายสิ่ง ตัวอย่างเช่นเขาพบว่าตนเองไม่สามารถออกจากที่นี่ เขาสามารถเคลื่อนที่อยู่บนเกาะแห่งนี้เท่านั้น การสื่อสารถูกตัดขาด ลืมสวรรค์สีเหลืองไปได้เลย เขาไม่แม้แต่จะสามารถส่งข้อความ ไปหาเฉินตันกับเฉินฉี เขาไม่สามารถโจมตีชาวบ้าน การโจมตีทั้งหมดของเขาจะล้มเหลวขณะที่เขาจะได้รับผลกระทบย้อนกลับ เขาสามารถเปิดมิติช่องว่างและนําบางสิ่งออกมาแต่เขาไม่สามารถนําบางสิ่งจากเกาะปลากลมเข้าไปในมิติช่องว่างของเขา

 

เฉินกงเพิ่งได้รับข้อมูลมากมายจากมนุษย์เหล่านี้ พวกเขาสามารถออกจากเกาะปลากลมและท่องเที่ยวไปในทะเล ในอดีตเคยเกิดความขัดแย้งระหว่างหมู่บ้านและมีผู้คนเสียชีวิตเป็นจํานวนมาก

 

สรุปได้ว่าถ้ําสวรรค์วาฬมังกรฟ้าให้อิสระแก่ผู้อยู่อาศัยขณะที่ผู้อมตะที่รับภารกิจถูกจํากัดอย่างมาก

 

สําหรับวิธีที่พวกเขาถูกจํากัด เฉินกงเจิ้งไม่สามารถตรวจสอบ เขาไม่สามารถจัดการหรือหลีกเลี่ยงมัน สิ่งนี้ทําให้เขารู้สึกชื่นชมเทพอมตะสวรรค์พิภพมากขึ้นไปอีก