เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 972 แผนการใหม่

แปลโดย iPAT 

 

“เกิดสิ่งใดขึ้น? สนามรบแห่งความโกลาหลอยู่ที่ใด?” ฟางหยวนเต็มไปด้วยความสงสัยและผิดหวัง

 

หลังจากเกิดใหม่ เขารีบมาที่ภูเขาอี้เทียนทันทีโดยคิดว่าจะสามารถยึดครองคฤหาสน์วิญญาณอมตะ

 

แต่เมื่อเขาค้นลึกลงไปใต้พิภพ เขากลับไม่พบสนามรบแห่งความโกลาหล กระทั่งผีดิบอมตะสุดยอดกายาเทพยุทธ์ที่แท้จริงระดับแปดก็ไม่อยู่เช่นกัน

 

“เป็นไปได้หรือไม่ว่ามีเหตุผลบางอย่างอยู่เบื้องหลังการปรากฏขึ้นของสนามรบแห่งความโกลาหล ข้ามาเร็วเกินไป ดังนั้นจึงไม่พบมันงั้นหรือ?” ฟางหยวนขมวดคิ้วและครุ่นคิด

 

เขาเดาถูก

 

ก่อนหน้านี้เหตุผลที่สนามรบแห่งความโกลาหลปรากฏขึ้นเป็นเพราะไป่หนิงปิง

 

เขากระตุ้นใช้วิญญาณอมตะลึกลับที่ได้รับมาจากผู้อมตะเฒ่าม่านเยี่ยนซื่อ

 

เป็นธรรมชาติที่ฟางหยวนจะไม่รู้รายละเอียดและไม่มีวิญญาณอมตะลึกลับดวงนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่พบสิ่งใดเลย

 

หากสนามรบแห่งความโกลาหลถูกฝังไว้ที่นี่จริงๆ มันอาจถูกยึดครองไปนานแล้ว

 

โดยปราศจากทางเลือกอื่น ฟางหยวนทำได้เพียงจากไปอย่างเงียบๆเท่านั้น

 

เมื่อไม่สามารถยึดครองสนามรบแห่งความโกลาหล ฟางหยวนจึงต้องเปลี่ยนแผน

 

เขากระตุ้นใช้วิญญาณท่องแดนอมตะและปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งที่ค่ายกลวิญญาณใต้บาดาลของภาคเหนือ

 

เขาเข้าสู่จุดศูนย์กลางของค่ายกลวิญญาณโดยตรง

 

มันเป็นทะเลทรายสีม่วงขนาดใหญ่

 

ที่นี่เต็มไปด้วยทรัพยากรอมตะที่ล้ำค่าและหายาก

 

ความทรงจำของฟางหยวนยังกระจ่างชัด เขาไม่จำเป็นต้องตรวจสอบและสามารถตรงไปรวบรวมสมบัติได้ทันที

 

สมบัติเหล่านี้ล้ำค่ามาก สมบัติที่มีค่าน้อยที่สุดยังเป็นทรัพยากรอมตะระดับแปด

 

ไม่นานหลังจากนั้นทรัพยากรอมตะกึ่งระดับเก้าทั้งสิบแปดชิ้นก็ตกอยู่ในกำมือของฟางหยวนอีกครั้ง

 

เขาทำลายข้อมูลทั้งหมดที่อยู่ในค่ายกลวิญญาณก่อนจากไป

 

แน่นอนว่าเขาไม่ยินดีทิ้งวิธีฟื้นฟูมิติช่องว่างแห่งชีวิตและความตายไว้ให้ผู้อื่น

 

ก่อนจากไปเขากวาดตามองสถานที่แห่งนี้อีกครั้งและลอบถอนหายใจ

 

เขาเห็นทรัพยากรอมตะมากมายอยู่ในทะเลทรายสีม่วงแต่เขาก็รู้ว่าตนเองไม่สามารถเก็บเกี่ยวพวกมัน

 

ในชีวิตก่อนหน้าฟางหยวนต้องวางแผนอย่างรอบคอบก่อนจะสามารถเข้ามาถึงที่นี่ แต่ในชีวิตนี้เขากลับสามารถมุ่งหน้ามาที่นี่และรวบรวมสมบัติได้โดยตรงโดยใช้เวลาและพลังงานน้อยที่สุด กระบวนการทั้งหมดนั้นง่ายดายราวกับความฝัน

 

ด้วยการใช้วิญญาณท่องแดนอมตะอีกครั้ง ฟางหยวนออกจากสถานที่แห่งนี้และกลับสู่แดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หู

 

การหลอมรวมวิญญาณอมตะเปลี่ยนรูปลักษณ์ล้มเหลว ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าความสำเร็จและทรัพยากรมากมายสูญสลายไป

 

ในการหลอมรวมวิญญาณอมตะครั้งนี้ เขาต้องจ่ายด้วยทรัพยากรทั้งหมด

 

หลังจากกำเนิดใหม่ อาจกล่าวได้ว่าเขายากจนมาก

 

ดังนั้นสมบัติที่เขาพึ่งได้รับจึงถือเป็นความช่วยเหลือที่มาได้ถูกเวลา

 

ในความเป็นจริงฟางหยวนต้องการเก็บพวกมันไว้ในช่วงเวลาที่เขาต้องการหลอมรวมวิญญาณอมตะระดับแปด

 

แต่นั่นยังอีกนาน การบ่มเพาะของเขาอยู่ในจุดต่ำสุดของระดับหก การก้าวเข้าสู่ระดับแปดไม่ใช่สิ่งที่จะเกิดขึ้นเร็วๆนี้

 

ฟางหยวนคิดมาแล้วว่าจะใช้ประโยชน์จากพวกมันอย่างไร

 

เช่นเดียวกับชีวิตก่อนหน้า ฟางหยวนขายทรัพยากรอมตะหลายชิ้นในสวรรค์สีเหลืองและสร้างความแตกตื่นขึ้นอีกครั้ง

 

กระทั่งในสวรรค์สีเหลือง ทรัพยากรเหล่านี้ก็ถือเป็นสมบัติล้ำค่าและหายาก

 

ฟางหยวนแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่เขาต้องการและสามารถให้อาหารวิญญาณอมตะทั้งหมดของเขายกเว้นวิญญาณอมตะความแข็งแกร่งของตนเองและวิญญาณสติปัญญา

 

ลองทบทวนวิญญาณอมตะในการครอบครองของฟางหยวน

 

วิญญาณอมตะบนเส้นทางความแข็งแกร่งจำนวนห้าดวงคือ วิญญาณความแข็งแกร่งของตนเอง วิญญาณยกภูเขา วิญญาณดึงแม่น้ำ วิญญาณความแข็งแกร่งของอินทรีย์มงกุฎเหล็ก และวิญญาณกินความแข็งแกร่ง

 

วิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งดวงดาวจำนวนสามดวงคือ วิญญาณศรดาวตก วิญญาณร่องรอยดารา และวิญญาณแสงดาว

 

วิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งโชคจำนวนสามดวงคือ วิญญาณเชื่อมโยงโชค วิญญาณช่วงเวลาแห่งโชค และวิญญาณเรียกภัยพิบัติ

 

นอกจากนี้เขายังมี วิญญาณกาลเวลา วิญญาณท่องแดนอมตะ วิญญาณหัวใจหญิงงาม วิญญาณล้างใจ และวิญญาณคลี่คลายปริศนา

 

ในชีวิตก่อนหน้าฟางหยวนได้รับวิญญาณอมตะเปลี่ยนรูปลักษณ์มาในช่วงเวลานี้ แต่หลังจากเกิดใหม่ เขาล้มเหลวในการหลอมรวมมัน

 

สำหรับวิญญาณสติปัญญาระดับเก้า ฟางหยวนไม่สามารถปรับแต่งมันและทำได้เพียงวางมันไว้ในแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูเท่านั้น

 

โดยปกติแล้วผู้อมตะระดับหกไม่แม้แต่จะมีวิญญาณอมตะหนึ่งดวงในการครอบครอง

 

จำนวนวิญญาณอมตะในการครอบครองของฟางหยวนชัดเจนกว่าเหนือกว่าระดับหกไปไกลแล้วโดยยังไม่ต้องกล่าวถึงวิญญาณสติปัญญา

 

ดังนั้นการให้อาหารวิญญาณอมตะเหล่านี้จึงถือเป็นภาระใหญ่หลวงของฟางหยวนมาตลอด

 

ตอนนี้ปัญหาการให้อาหารถูกแก้ไข ฟางหยวนจึงรู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย

 

“จิตวิญญาณแผ่นดิน” ฟางหยวนเรียกเบาๆอยู่ในห้องลับ

 

“นายท่าน ข้าอยู่นี่” จิตวิญญาณแผ่นดินเสี่ยวหูปรากฏตัวขึ้นด้วยรอยยิ้มแจ่มใสและพุ่งเข้ากอดขาของฟางหยวนเอาไว้ทันที

 

“นายท่าน ข้าไม่ได้รบกวนท่านเพราะเห็นว่าท่านกำลังยุ่ง แต่ข้าคิดถึงท่านจริงๆ” เสี่ยวหูกล่าวอย่างไร้เดียงสาพร้อมกับสะบัดพวงหางสีขาวของนาง “แม้นายท่านจะน่าเกลียดก็ตาม”

 

ฟางหยวนหัวเราะและลูบศีรษะเสี่ยวหูก่อนออกคำสั่ง “ไปสั่งมนุษย์ขนในหอคอยหินให้เพิ่มกำลังผลิตวิญญาณถุงสูญญากาศ”

 

“รับทราบ” จิตวิญญาณแผ่นดินเสี่ยวหูตอบรับทันที

 

“ไปได้แล้ว”

 

“ทราบแล้ว…” เสี่ยวหูมองฟางหยวนด้วยสายตาไม่เต็มใจก่อนจะหายตัวไปในที่สุด

 

เมื่อเสี่ยวหูจากไป ฟางหยวนกระตุ้นใช้วิญญาณท่องแดนอมตะเดินทางต่อไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา

 

เวลานี้จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยายังไม่เปลี่ยนร่าง เขายังอยู่ในรูปลักษณ์ของชายชราผมขาวชุดคลุมยาวและดูอ่อนโยน

 

“เหตุใดเจ้าจึงมาที่นี่? เจ้ารวบรวมสมบัติที่ข้าร้องขอได้แล้วงั้นหรือ? หากไม่ เราก็ไม่มีสิ่งใดต้องพูดคุยกัน!” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาสะบัดแขนเสื้อกล่าวอย่างเฉยเมย

 

เนื่องจากความต้องการที่มากเกินไปของฟางหยวนทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา

 

ฟางหยวนต้องการความช่วยเหลือจากจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาแต่ชายชราร้องขอทรัพยากรอมตะที่หายากเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน

 

ต้นกำเนิดของทรัพยากรดังกล่าวมาจากสวรรค์ทั้งเก้า

 

หากไม่ใช่เพราะความหายากของมัน จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาจะไม่มอบภารกิจนี้ให้กับฟางหยวน

 

“แน่นอน ข้าได้มาแล้ว ดูนี่” ฟางหยวนหัวเราะโดยไม่สนใจท่าทีที่เย็นชาของฝ่ายตรงข้าม

 

“เจ้าได้มันมาจริงๆ!?” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยามองทรัพยากรอมตะในมือของฟางหยวนและกล่าวด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

 

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้มองฟางหยวนในแง่ดีนัก

 

ถูกต้อง

 

นี่เป็นภารกิจที่เกินขีดความสามาถของฟางหยวนในชีวิตก่อนหน้า แต่ชีวิตนี้เขามีทรัพยากรอมตะระดับแปดอยู่ในมือ เหตุใดเขาต้องกังวลว่าจะไม่สามารถซื้อสิ่งที่ต้องการ?

 

ฟางหยวนส่งกลีบดอกไม้พิษให้กับจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาและร้องขอวิญญาณความคิดดาราระดับมนุษย์จำนวนมากรวมถึงวิญญาณระดับมนุษย์ดวงอื่นๆ

 

เขารู้แล้วว่าแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาที่แท้จริงเป็นอย่างไร

 

สิ่งสำคัญก็คือคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปดหม้อหลอมรวม

 

มนุษย์ขนจำนวนนับไม่ถ้วนอาศัยอยู่ที่นี่

 

แดนศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถมองเห็นในเวลานี้เป็นเพียงก้อนเมฆบนท้องฟ้าของแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาที่แท้จริงเท่านั้น ด้านล่างยังมีสามทวีปที่เต็มไปด้วยประชากรมนุษย์ขนที่ใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบสุข

 

ด้วยความช่วยเหลือจากพวกเขา มันเป็นเรื่องง่ายที่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาจะหลอมรวมวิญญาณระดับมนุษย์จำนวนมาก

 

“บนพื้นฐานที่ข้ามี ข้าสามารถช่วยเจ้าในเรื่องนี้” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาตอบก่อนกล่าวเพิ่ม “แต่ครั้งหน้าข้าหวังว่าเจ้าจะนำเกล็ดกิเลนจันทร์เสี้ยวมาให้ข้าอย่างน้อยสามสิบชิ้นมิฉะนั้นข้าจะไม่ฟังคำขอใดๆจากเจ้าทั้งสิ้น”

 

น้ำเสียงของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยายังเย็นชาแต่ใบหน้าของเขาไม่ได้เย็นชาอีกต่อไป

 

ฟางหยวนพยักหน้าและใช้วิญญาณท่องแดนอมตะจากไปอย่างเงียบๆ

 

เขามีวิธีฟื้นฟูมิติช่องว่างแห่งชีวิตและความตายรวมถึงวิธีเปลี่ยนร่างบนเส้นทางความแข็งแกร่งที่ได้รับแรงบันดาลใจมากจากท่าไม้ตายเพลิงนิพพานของนางมารผลาญสวรรค์ เขาสามารถกำจัดร่างผีดิบอมตะ แต่เขายังไม่มีแผนการที่จะทำเรื่องนี้

 

การมีชีวิตหมายถึงศักยภาพที่จะก้าวหน้าเท่านั้น ตอนนี้เขายังเป็นผู้อมตะในจุดต่ำสุดของระดับหก หากเขากลับเป็นผู้อมตะที่มีชีวิต เขาจะสูญเสียความแข็งแกร่งทางกายภาพและทำให้เขาอ่อนแอลง

 

สิ่งสำคัญก็คือฟางหยวนเหลืออายุไขไม่มาก

 

เขาให้จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาหลอมรวมวิญญาณต่างๆเพื่อรองรับสถานการณ์ในอนาคต

 

ทรัพยากรอมตะแลกกับวิญญาณระดับมนุษย์ นี่ถือเป็นการสูญเสียของฟางหยวน แต่ฟางหยวนไม่กังวล

 

เขามีแผนการของตนเองเกี่ยวกับจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น

 

ฟางหยวนปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งของภาคกลาง

 

มีต้นไม้พิเศษอยู่ที่นี่

 

มันก็คือต้นไม้แห่งความฝัน

 

‘มันยังอยู่ที่นี่จริงๆ’ ฟางหยวนซ่อนตัวและตรวจสอบมันอย่างมีความสุข

 

ในชีวิตก่อนหน้าเขาได้รับข้อมูลนี้มาจากโม่เหยา แต่เมื่อเขามาถึงที่นี่ มันก็ถูกโค่นลงไปแล้ว

 

อย่างไรก็ตามหลังจากกำเนิดใหม่ ฟางหยวนไม่ต้องดิ้นรนเข้าร่วมกับกองกำลังพันธมิตรผีดิบเพื่อหาวิธีกำจัดร่างผีดิบและสามารถมาที่นี่ได้เร็วกว่าในชีวิตก่อนหน้า