เรื่องราวในข่าวไม่ได้เป็นการต่อสู้ของ เฉินฟาน ที่ ร้านอาหารว่านเฉิง หรือผู้หญิงตะวันตกที่ถูกคุกคามทางเพศ

“ สวัสดีผู้ชม! ฉันเป็นนักข่าว เสี่ยวลู่ ปัจจุบันทำงานบนเรือวิจัย Ocean 6 ซึ่งตอนนี้อยู่ห่างจากชายฝั่งไปทางตะวันออกเฉียงเหนือมากกว่า 20 ไมล์ทะเล…”

เมื่อเรือวิจัยทางวิทยาศาสตร์ของรัฐบาลมาตรวจวัดไหล่ทวีปอีกครั้งเมื่อวานนี้พบว่ามีเรือ 5 เสาจมซึ่งสงสัยว่ามาจากราชวงศ์หมิง

หน่วยงานบริหารมรดกทางวัฒนธรรมของรัฐให้ความสนใจในเรื่องนี้เป็นอย่างมากและได้ส่งทีมนักดำน้ำมืออาชีพของรัฐบาลไปสำรวจก้นทะเลทันที

ผลการสำรวจเป็นที่น่าตื่นเต้นโดยพิสูจน์ได้ว่าเรือจมมีเครื่องเคลือบล้ำค่าจำนวนมากจากราชวงศ์หมิง

“ หน่วยงานบริหารมรดกทางวัฒนธรรมแห่งรัฐได้ตัดสินใจที่จะเริ่มการกู้ซากเรือที่จมได้รับการคุ้มครองโดยเริ่มตั้งแต่วันนี้ ด้านล่างนี้คือภาพที่ถ่ายโดยนักดำน้ำลึก”

เฉินฟานไม่สามารถแม้แต่จะเช็ดเหงื่อเย็นออกจากหน้าผากของเขาได้ เขานอนลงบนโซฟาอย่างรวดเร็วและเปลี่ยนสติไปที่ปลาไหลไฟฟ้าที่เขาละเลยมาครึ่งวัน

สิ่งมีชีวิตที่มีลักษณะคล้ายงูสีดำยาวแปดเมตรกำลังล่องลอยไปตามพื้นทรายที่เงียบสงบ ปลาตัวเล็ก ๆ ในบริเวณนั้นจ้องมองไปที่สิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดและไม่เคลื่อนไหว

ทันใดนั้นดวงตาของมันก็เบิกกว้างและมันเริ่มว่ายน้ำเร็วราวกับสายฟ้ารบกวนผืนทราย

“ ขอพระเจ้าทรงเมตตา…พระเจ้าได้โปรด…โปรดบอกฉันว่านั่นไม่ใช่เรือที่ฉันพบ!”

เฉินฟานทำให้ปลาไหลว่ายด้วยความเร็วสูงสุดอธิษฐานในใจอย่างเงียบ ๆ

เมื่อเฉินฟานเข้าใกล้เรือที่จมลงด้วยความเร็วดุจสายฟ้าความแข็งแกร่งทางจิตใจที่เขาภูมิใจในตัวเองก็สลายไป ฉากตรงหน้าทำให้เขาอยากร้องไห้

ด้านบนเขามีนักดำน้ำหลายสิบคนในชุดดำน้ำเต็มกำลังตรวจสอบเรือที่จมด้วยสปอตไลท์ ตาข่ายขนาดใหญ่แยกเรือที่จมออกจากสภาพแวดล้อม

“ไม่นะ! นี่เป็นเรื่องเศร้าและเจ็บปวดมาก”

เฉินฟานรู้สึกราวกับว่ามีดาบวิ่งผ่านหัวใจของเขา

เขากัดฟันแน่นและว่ายไปมาสักพัก ในที่สุด เฉินฟาน ก็ล้มเลิกความคิดที่จะตีพวกมันด้วยไฟฟ้า เนื่องจากสมบัติถูกค้นพบแล้วจึงไม่มีประโยชน์ที่จะร้องไห้เพราะนมที่หก ตราบใดที่เขายังมีอวตารปลาไหลไฟฟ้าก็จะมีโอกาสได้โชคอีกครั้ง

เฉินฟานลากร่างที่เศร้าหมองของปลาไหลกลับไปที่เดิมจากนั้นปรับสติของเขาให้กลับมาที่ร่างของเขาและล้มหัวลงบนเตียงก่อน

หลังจากค้นพบเรือที่จมเฉินฟานคิดว่าเขาอาจจะเป็นเหมือนเจ้าชายที่แต่งงานกับเจ้าหญิงในเทพนิยายและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป

อย่างไรก็ตามตามที่กล่าวไปเมื่อฝนตกก็จะเทลงมา เขาเกิดเหตุการณ์ในตอนเช้าและเมื่อเขากลับบ้านเขาต้องแบกรับความเจ็บปวดจากการสูญเสียสมบัติที่พบในเรือที่จม!

แผนเดิมของเขาคือใช้จ่ายเงินและปรนเปรอตัวเอง เขาอยากตกหลุมรักสาวสวยทั่วโลก เขาอายุ 20 ปีและยังไม่มีแฟน

หลังจากคิดถึงเรื่องนี้บนเตียงมาระยะหนึ่งแล้วเฉินฟานก็ตัดสินใจค้นหาทางออนไลน์เพื่อดูว่ามีวิธีอื่นในการสร้างโชคจากมหาสมุทรหรือไม่

แม้ว่าเขาจะมีเงินประมาณ 200,000 หยวน แต่ เฉินฟาน ก็ไม่พอใจ แม้แต่บ้านธรรมดาราคาไม่กี่แสนและราคายังคงสูงขึ้นตามอัตราเงินเฟ้อ นอกจากนี้เขายังมีการจำนองบ้านหลังปัจจุบันของเขาซึ่งมีขนาดเพียง 100 ตารางเมตร เขากังวลว่าเงิน 200,000 หยวนจะไม่เพียงพอสำหรับเขาในอนาคต

เฉินฟาน เปิดคอมพิวเตอร์ของเขาเข้าสู่ระบบฟอรัมชื่อ ‘บ้านแห่งทะเล’

ฟอรัมนี้ค่อนข้างเป็นที่รู้จักในพื้นที่ชายฝั่งหลายแห่ง เป็นเวทีระดับมืออาชีพด้านมหาสมุทรโดยมีผู้เชี่ยวชาญด้านการวิจัยมหาสมุทรในจังหวัดเข้าร่วม

หลังจากค้นหาตลอดทั้งบ่าย เฉินฟาน ก็ตระหนักว่าไม่มีวิธีอื่นใดที่ปลาไหลจะช่วยให้เขาได้รับโชค

ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจถามไปรอบ ๆ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นอัปโหลดโพสต์ที่มีชื่อว่า“ Summoning all the Experts” ในฐานะความหวังสุดท้ายของเขาเขาจึงมอบเครดิตทั้งหมดให้เป็นรางวัล

เขาถามว่า“ ถ้าคุณอยู่ในทะเลและควบคุมงูทะเลยาว 10 เมตรได้อย่างเต็มที่คุณจะหาเงินได้อย่างไร?

เฉินฟาน ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป เขารู้ว่ายิ่งเขารอนานเท่าไหร่เขาก็จะได้รับคำตอบมากขึ้นเท่านั้น

เขาตัดสินใจเปลี่ยนสติไปที่ปลาไหลไฟฟ้า เขายังไม่ได้กระตุ้นต่อมใต้สมองของปลาไหลไฟฟ้าในวันนั้นเขาจึงตัดสินใจว่าจะทำเช่นนั้นเพื่อให้เวลาผ่านไป

เนื่องจากเฉินฟานทำสิ่งนี้มานับครั้งไม่ถ้วนเขาสามารถกำหนดเป้าหมายไปยังจุดที่ถูกต้องได้ทันทีโดยไม่ต้องค้นหา คราวนี้ เฉินฟาน รู้สึกบางอย่างแปลก ๆ

มันเป็นความรู้สึกที่ละเอียดอ่อน ถ้าเฉินฟานไม่สงบสติอารมณ์ก่อนที่จะกระตุ้นต่อมใต้สมองก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะสังเกตเห็น รู้สึกราวกับว่ามีบางสิ่งที่ไม่ควรมีอยู่ในปลาไหลไฟฟ้า

เฉินฟานรู้สึกงงงวยเนื่องจากปลาไหลไฟฟ้าสามารถกินปลาได้หลายร้อยปอนด์ต่อวันและร่างกายของมันควรอยู่ในสภาพที่ดีที่สุด มันเป็นไปไม่ได้ที่มันจะมีปัญหา

เฉินฟานหยุดกระตุ้นต่อมและสงบลง เขาใช้คลื่นเหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้าไหลจากหัวไปหางเพื่อให้รู้สึกว่าปัญหาคืออะไร

“ เอ๊ะนี่คืออะไร”

หลังจากตรวจสอบหลายครั้งในที่สุด เฉินฟาน ก็พบสาเหตุของปัญหา

มี เอพิฟิซีส เล็ก ๆ งอกออกมาระหว่างกระดูกสันหลังใกล้เอวของเขา เอพิฟิซีส เป็นกระดูกผิดปกติที่เติบโตระหว่างกระดูกปกติคล้ายกับ ไดสพาเซีย ของกระดูก

“ สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร” เฉินฟาน รู้สึกสับสน ในชั้นเรียนศาสตราจารย์ชีววิทยาได้สอนว่าการผิดปกติของกระดูกจะส่งผลกระทบต่อสัตว์บกเท่านั้นไม่ใช่ในน้ำเนื่องจากกระดูกของสัตว์น้ำทนต่อแรงกดน้อยกว่าสัตว์บก นอกจากนั้นชิ้นส่วนเดียวของสัตว์น้ำหลายชนิดคือกะโหลก ส่วนที่เหลือของโครงกระดูกในปลาเหล่านั้นประกอบด้วยกระดูกอ่อนและกระดูกอ่อนเองก็เป็น เอพิฟิซิส ประเภทหนึ่ง

คล้ายกับว่ามีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่สามารถเป็นโรคริดสีดวงทวารได้ ขณะที่พวกเขายืนตัวตรง โรคริดสีดวงทวารเป็นผลมาจากความกดดันที่ไม่เป็นปัญหาสำหรับสัตว์ที่ไม่มีกระดูกสันหลังตั้งตรง แนวคิดเดียวกับที่ใช้กับ ไดสพาเซีย ของกระดูก มีความเสี่ยงสูงกว่าที่คนงานจะพัฒนาปัญหานี้ในช่วงอายุ 40 ปีเนื่องจากจะต้องออกแรงกดที่กระดูกมากขึ้น

แม้ว่า เอพิฟิซีส เหล่านี้ในกระดูกสันหลังของปลาไหลจะไม่ใหญ่พอที่จะส่งผลต่อความยืดหยุ่นของกระดูกสันหลัง แต่ เฉินฟาน ก็ยังกังวลมาก

หาก เอพิฟิซีส เหล่านี้ขยายใหญ่ขึ้นก็จะส่งผลต่อความสามารถในการว่ายน้ำของปลาไหลไฟฟ้า ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดมันจะอุดช่องว่างระหว่างกระดูกล็อคกระดูกสันหลังและทำให้มันไร้ประโยชน์

แม้ว่าเขาจะไม่รู้แน่ชัด แต่ เฉินฟาน ก็คิดว่ามันเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการกระตุ้นของต่อมใต้สมอง

เพื่อพิสูจน์ว่าข้อสันนิษฐานของเขาถูกต้องเฉินฟานมุ่งเน้นไปที่ต่อมใต้สมองและยังคงกระตุ้นบริเวณที่หลั่งฮอร์โมนการเจริญเติบโต หลังจากครึ่งชั่วโมงของการกระตุ้น เฉินฟาน ก็หยุดทำงานและตรวจสอบ เอพิฟิซีส ภาพใส ๆ ที่เขาเห็นแทบทำให้เขาแทบคลั่ง

ชั้นของเนื้อเยื่อ เอพิฟิซิส ที่ไม่จำเป็นได้เริ่มแบ่งตัวแบบไมโทติกในอัตราที่สูงมาก เซลล์กำลังแบ่งตัวอย่างรวดเร็ว ถ้าใครผ่านเขามาในช่วงเวลานั้นเขาจะไม่ลังเลที่จะโจมตีคน ๆ นั้นด้วยแรงดันไฟฟ้าสูงสุดของเขา

สถานการณ์เลวร้ายลง

การกระตุ้นต่อมใต้สมองของเขามากเกินไปต้องทำให้ฮอร์โมนการเจริญเติบโตหลั่งออกมามากเกินไป ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้กระดูกสันหลังไม่สามารถดูดซับได้ทั้งหมดดังนั้น เอพิฟิซีส จึงดูดซับเข้าไปแทน

การรู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้มากนัก การหาวิธีแก้ปัญหานั้นสำคัญกว่า ยังเหลือเวลาอีกสิบเดือนก่อนที่ปลาไหลจะแก่เกินไปที่จะเติบโตได้อีกต่อไป ถ้าเขารอจนถึงตอนนั้นเพื่อแก้ไขปัญหาเขากลัวว่า เอพิฟิซิส อาจเริ่มงอกขึ้นระหว่างฟันของปลาไหล

เมื่อเห็นการเติบโตของ กระดูกอ่อน จำนวนมากในใจของเขา เฉินฟาน ก็รู้ว่าเขามีภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

เขาสามารถหยุดกระตุ้นต่อมใต้สมองได้ แต่จากนั้นปลาไหลไฟฟ้าจะไม่โตเกินแปดเมตร

ทันใดนั้น เฉินฟาน ก็มีความคิด “ เป็นไปได้หรือไม่ที่จะทำให้เซลล์เจริญเติบโตเสื่อมลงซึ่งกลายเป็นเอพิฟิซีส”

การใช้แรงดันไฟฟ้าที่อ่อนแออาจกระตุ้นการทำงานของเซลล์ซึ่งหมายความว่าเซลล์อาจถูกทำลายด้วยการกระตุ้นด้วยไฟฟ้าแรงสูง

เคมีบำบัดแบบกำหนดเป้าหมายด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่ใช้ในด้านการแพทย์ใช้การฆ่าเชื้อด้วยแม่เหล็กความร้อนกับเซลล์มะเร็ง แต่ยังไม่ได้รับการอนุมัติให้ใช้กับผู้ป่วย

กรณีของ เฉินฟาน นั้นแตกต่างออกไปเนื่องจากเขาสามารถควบคุมคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าได้ ด้วยการเหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้าไม่มีความเสี่ยงที่จะทำลายดีเอ็นเอของแกนีในเซลล์

เฉินฟาน ระดมการเหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้าในร่างกายของปลาไหลไฟฟ้าและกำหนดเป้าหมายไปที่ชั้นของเนื้อเยื่อกระดูกอ่อน เขาพยายามใช้ความร้อนที่ปล่อยออกมาจากการชนกันของทั้งประจุบวกและลบในส่วนโค้งทางไฟฟ้าเพื่อทำลายชั้นทั้งหมด

“อา!” ในทันทีที่ความร้อนถูกปลดปล่อยเฉินฟานรู้สึกปวดสมองราวกับถูกค้อนทุบ!

หากการทำลายเซลล์กระดูกเพียงชั้นเดียวทำให้เขาเจ็บปวดมากเฉินฟานคาดเดาว่าเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากหากเขาทำลายกระดูกอ่อนส่วนเกินทั้งหมด

เฉินฟาน ลองอีกครั้งในชั้นที่สองโดยลองใช้เทคนิคใหม่ ขั้นแรกเขาใช้อาร์กไฟฟ้าที่ทรงพลังเพื่อทำลายเซลล์ประสาทที่ติดกับพื้นผิวของกระดูกอ่อนทันทีเพื่อให้กระแสประสาทที่ตรวจพบความเจ็บปวดไม่สามารถส่งไปยังสมอง

ปลาไหลไฟฟ้ามีกระดูกสันหลัง 52 ชิ้น เฉินฟานเพิ่งสร้างกระดูกสันหลังที่ 16 เสร็จเมื่อความคิดที่ไร้สาระ แต่เป็นไปได้ผุดเข้ามาในหัวของเขา

ปลาไหลไฟฟ้ามีกระดูกสันหลังขนาดเล็กเช่นเดียวกับจิ้งจก ในจิ้งจกมีรอยแยกทั้งด้านซ้ายและด้านขวาที่กระดูกสันหลังที่ 16 สิ่งนี้ติดอยู่กับขาหน้าสองข้างของจิ้งจก ที่กระดูกสันหลัง 32 ขาหลังสองข้างติดกัน

“ ทำไมเราไม่เพิ่มขาสองคู่ให้กับปลาไหลไฟฟ้า”

เฉินฟานรู้สึกตื่นเต้น

“ ถ้ามันได้ผลมันจะไม่กลายเป็นมังกรไฟฟ้าหรือ?”