ตัวตนของพวกเขาถูกเปิดเผยแล้ว ซือหยูไม่คิดจะซ่อนตัวตนอีก

 

“ขอบคุณ!”

 

ซือหยูพูดขอบคุณและไปยังห้องรับรองของแขกพิเศษโดยมีคนรับใช้เดินนำทาง

 

เมื่อเห็นซือหยูกับพรรคพวกเดินเข้าไป รอยยิ้มของตู่หมิงฮั่วก็แทนที่ด้วยสีหน้าดุร้าย

 

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าตบเจ้าทำไม?”

 

ตู่หมิงฮั่วยืนมือไพล่หลังถาม

 

ชายแก่ลูบใบหน้า

 

“เพราะข้าไม่ตรวจสอบตัวตนของคนให้ดี และหาเรื่องผิดคน”

 

แต่คาดไม่ถึงที่ตู่หมิงฮั่วส่ายหัว

 

“นั่นก็แค่รองเจ้าตำหนัก! ถ้าหลิงเสี่ยวเทียนไม่มาเอง พวกเราตระกูลตู่ก็ไม่ต้องไปกลัวเจ้าเด็กสองคนนั่น! การฆ่าพวกมันก็ง่ายดายนัก!”

 

“ข้าตบเจ้าก็เพราะเจ้ามันจิตใจคับแคบ! เจ้าทำเช่นนี้เพียงเพื่อขนวิหคเพลิง! มันไม่คุ้มค่าเลย!”

 

ตู่หมิงฮั่วมองชายแก่ด้วยความผิดหวัง

 

“อนาคตของเจ้าก็ขึ้นอยู่กับจิตใจของเจ้า ถ้าเจ้าอยากได้สิ่งที่ยิ่งใหญ่ เจ้าก็ต้องกล้าฝันแล้วกล้าทำให้เป็นจริง!”

 

ตู่หมิงฮั่วสั่งสอน

 

ชายแก่ตัวสั่นยอมรับ เขาก้มหน้า

 

“แล้วเจ้าได้มองชายที่แขนขาดหรือไม่?”

 

ตู่หมิงฮั่วหรี่ตา

 

ชายแก่ตัวแข็งทื่อ เขาหันมาตอบอย่างระวัง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย

 

“เขาดูจะคล้ายกับ…นายน้อยในอดีต! ตู่หลง!”

 

ตู่หมิงฮั่วตอบกลับ

 

“ใช่แล้ว นั่นแหละเขา!”

 

ตู่หมิงฮั่วแววตาเยือกเย็น

 

“ถ้าเขาออกไปแล้ว เขาจะกลับมาให้พวกเรากังวลเพื่อสิ่งใดกัน?”

 

“ไปบอกนายท่านเดี๋ยวนี้ ให้เขาตัดสินใจ!”

 

ชายแก่ไม่โต้แย้ง เขาไปทำตามคำสั่งทันที

 

ที่ห้องพิเศษ

 

ห้องนี้กว้างและสบาย มันตั้งอยู่ในที่สูงเพื่อให้คนที่มาเข้าร่วมได้เห็นทุกอย่างในงานประมูล

 

ซือหยูนั่งบนเก้าอี้นุ่มและครุ่นคิด

 

ตระกูลตู่นั้นเป็นภัยต่ออาณาจักรทมิฬ แล้วเหตุใดราชาแห่งความมืดถึงปล่อยให้พวกเขารอดมาจนถึงตอนนี้เล่า?

 

ด้วยจิตวิญญาณของราชาแห่งอาณาจักรทมิฬ เขาไม่แสดงความสงสารเวทนาเลยสักครั้ง แต่ทำไมเขาถึงไม่กำจัดตระกูลตู่กัน?

 

ถ้าตัดหญ้าโดยไม่ถอนราก มันก็จะเติบโตขึ้นมาอีกครั้ง

 

หรือว่าราชาแห่งความมืดมีเรื่องอะไรเกินขึ้นในอดีต…แล้วไม่กล้าทำลายพวกเขา?

 

แต่ราชาแห่งความมืดก็เป็นนักรบที่ไร้เทียมทานในทวีป เขาเหนือกว่าราชาในอดีตทุกคน

 

ใครกันจะหยุดราชาแห่งความมืดได้?

 

เขาครุ่นคิด และตู่หลงก็หัวเราะขึ้นมา

 

“ดูเหมือนว่าข้าไม่ควรจะกลับมานะ”

 

เขามีความหลักแหลมอยู่แล้ว เขาจะไม่สังเกตเห็นสายตาประหลาดของตู่หมิงฮั่วได้อย่างไร?

 

ซือหยูไม่ตอบ นี่เป็นทางเลือกของตู่หลง

 

การประมูลกำลังจะเริ่มขึ้น

 

ผู้คนในชั้นล่างเริ่มเคลื่อนไหว พวกเขามาจากขุมกำลังที่ต่างกันในทวีป ฐานพลังของพวกเขาสูงส่ง

 

ด้วยสายตาผู้คนมากมาย ตู่หมิงฮั่วกลับมาดำเนินการประมูล

 

“สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่าน การประมูลที่พวกท่านตั้งตารอเริ่มขึ้นแล้ว!”

 

ตู่หมิงฮั่วพูดเสียงดัง

 

“ข้าขอชิ้นแรกจะได้หรือไม่?”

 

ฟึ่บ ฟึ่บ–

 

ผ้าม่านเปิดออก สาวรับใช้สองคนถือคัมภีร์โบราณที่ฉีกขาดเดินเข้ามาอย่างช้าๆ

 

“ชิ้นแรกคือคัมภีร์ฝึกสัตว์อสูรของหนึ่งในแปดตระกูลโบราณ ตระกูลยี่! ระดับความสมบูรณ์อยู่ที่สามในสิบส่วน!”

 

เมื่อได้ยิน เหล่าผู้คนส่งเสียงดังขึ้นมาทันที

 

ชื่อของแปดตระกูลนั้นเป็นความลับกับคนมากกว่าเก้าในสิบส่วนของทวีปเฉินหลง

 

มีเพียงคนไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้รับรู้ถึงตำนานนั้น

 

ใครจะไปคิดว่าของประมูลชิ้นแรกจะเป็นของจากตระกูลที่หายไปจากหน้าประวัติศาสตร์อย่างตระกูลยี่แห่งแปดตระกูลกัน?

 

“อย่างที่ทุกคนรู้ ตระกูลยี่แห่งแปดตระกูลนั้นเชี่ยวชาญการฝึกสัตว์อสูรและควบคุมได้ตามใจนึก”

 

เหล่าผู้คนเริ่มพูดคุยกัน

 

พวกเขารอคอยการเริ่มให้ราคา

 

แม้ว่าจะเป็นคัมภีร์ที่มีพลังสามในสิบส่วนและผลของมันก็อาจจะไม่น่าประทับใจ แต่ก็ยากที่จะมองข้ามชื่อของหนึ่งในแปดตระกูล

 

“ข้าคงไม่ต้องพูดถึงความตระการตาของคัมภีร์นี้ คนที่ส่งมาให้ข้าเพียงแค่ขอตำราอำมฤตเท่านั้น แต่ต้องเป็นตำราแบบเต็มเล่ม”

 

เมื่อได้ยิน เสียงวุ่นวายกว่าครึ่งของคนก็เงียบไป!

 

วิชาระดับอำมฤตนั้นไม่ได้พบเจอได้ง่ายๆ อย่างน้อยก็มีไว้สำหรับเหล่าผู้ทรงอำนาจในทวีป

 

และก็ยากยิ่งกว่าที่จะได้ตำราฉบับเต็ม!

 

ตำราระดับอำมฤตถูกส่งต่อกันมาตั้งแต่ครั้งโบราณ ส่วนมากเหลือเพียงแค่เศษชิ้นส่วนตำราเท่านั้น

 

ฉบับเต็มนั้นหายากมาก

 

นอกจากสามขุมกำลังหลัก ตำหนังรองของอาณาจักรทมิฬ และหนึ่งในแปดตระกูลเก่า…ตระกูลตู่ ก็ไม่มีใครยืนยันได้ว่าคนอื่นจะมีตำราวิชาระดับอำมฤตแบบเต็มเล่ม

 

ราคามหาศาลเช่นนี้ทำให้คนไม่อยากได้มัน

 

ตอนนี้เหลือไม่กี่คนที่มีความลังเลในสายตา

 

“ข้าสงสัยว่าอีกฝ่ายต้องการวิชาแบบใด?”

 

คำถามดังขึ้นมาจากกลุ่มผู้คน ยังมีคนที่คิดจะยอมรับข้อเสนอ

 

“ใช่แล้ว พูดถึงวิชาที่อีกฝ่ายต้องการก่อนเถอะ ค่าของวิชาโจมตีกับวิชาสนับสนุนแตกต่างกันมากนัก วิชาโจมตีก็มีหลายประเภท ยากที่จะบอกค่าได้แค่คำว่าวิชาระดับอำมฤตแบบเต็มเพียงอย่างเดียว”

 

ตู่หมิงฮั่วยิ้ม เขากำลังจะตอบ

 

แต่ก็มีเสียงดังออกมาจากห้องรับรองพิเศษ

 

“ข้ามีทุกวิชาที่เขาต้องการ คัมภีร์นั่นเป็นของข้า”

 

ซือหยูเคยได้ยินเสียงนี้ นี่ไม่ใช่หนึ่งในบุตรของหอสดับหิมะ เว่ยเทียนเฉินหรอกรึ?

 

คำพูดของเขาฟังดูบ้ามาก

 

เขาไม่ถามว่าอีกฝ่ายต้องการวิชาแบบใดและตัดสินเอาเองว่าของประมูลเป็นของเขา!

 

นี่ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าหอสดับหิมะมีตำราระดับอำมฤตฉบับเต็มอยู่มากเพียงใด!

 

“วิชาโจมตีธาตุเพลิง”

 

ตู่หมิงฮั่วมองไปยังห้องรับรองพิเศษ

 

ในห้องรับรองเงียบไปชั่วครู่

 

พรึ่บ–

 

ตำราสีเพลิงถูกโยนออกจากห้องรับรอง

 

ตู่หมิงฮั่วยื่นมือรับ เขายิ้มและโยนคัมภีร์ที่ฉีกขาดไปที่ห้องรับรองพิเศษ

 

“ยินดีด้วย การประมูลชิ้นแรกจบลงแล้ว”

 

เหล่าผู้คนมองที่ห้องรับรองของเว่ยเทียนเฉิน สีหน้าพวกเขาตกตะลึง

 

ซือหยูนั้นตกใจ เว่ยเทียนเฉินมีตำราอยู่กับตัวด้วยงั้นรึ?

 

ฮั่วฉีหลานใบหน้าเคร่งเครียด

 

“สมกับเป็นอาลักษณ์วิเศษ เว่ยเทียนเฉิน! ว่ากันว่าเขามีความทรงจำที่จะภาพได้! เขาจดจำทุกสิ่งที่เห็นได้ตลอดกาล”

 

“และเขาก็ยังบ่มเพาะวิชาพิเศษที่ทำให้ดึงความทรงจำจากสมองออกมาเป็นกระดาษได้อีก นั่นจึงทำให้คนเรียกเขาว่าอาลักษณ์วิเศษ”

 

ยังมีคนที่มีพรสวรรค์ประหลาดอยู่บนโลกในนี้

 

ซือหยูตกใจมาก

 

การประมูลดำเนินต่อไป

 

แต่ของที่ถูกนำมาประมูลล้วนเป็นของธรรมดา ยังห่างไกลเกินกว่าที่จะเตะตาได้

 

เป็นเช่นนั้นจนมีของชิ้นหนึ่งปรากฏขึ้น

 

“ต่อไป เรามีของจากตระกูลตู่”

 

ตู่หมิงฮั่วหยิบกล่องหยกออกมา หยดสีเพลิงอยู่ด้านในนั้น

 

เมื่อมันปรากฏออกมา แหวนเทพน้ำแข็งของซือหยูก็ทำงาน

 

ซือหยูตกใจเล็กน้อย แหวนเทพน้ำแข็งของเขาเป็นสมบัติเทพที่พังแล้ว แหวนโดยส่วนมากถูกทำลาย คุณสมบัติวิญญาณลดลงไปกว่าครึ่ง

 

แม้จะเป็นเช่นนั้น แต่มันก็ทำงานเมื่อหยดสีเพลิงนั้นอยู่ในระยะที่นับว่าใกล้

 

หยดสีเพลิงนั้นน่ากลัวขนาดนี้เชียวรึ?

 

เหล่าผู้คนเงียบไปนานก่อนจะส่งเสียงดังขึ้นอีกครั้ง

 

“ไม่นะ! นั่นมันหยดหมื่นพลของตระกูลตู่!”

 

“มันจะทำให้สมบัติเทพลืมความทรงจำของเจ้าของเมื่อถูกเอาไปล้าง นั่นคือของที่มีแต่ตระกูลตู่เท่านั้น!”

 

หยดหมื่นพล!

 

ตู่หลงรู้สึกโหยหา

 

“สระหมื่นพลจะหยดหนึ่งหยดในทุกสิบปี ถ้าเจ้าได้มันมา เจ้าจะชำระล้างสมบัติเทพได้ มันเคยมีอยู่เป็นบ่อเล็กๆที่รวบรวมมาหมื่นปี แต่ก็ถูกราชาแห่งความมืดเอาไป หลายร้อยปีที่ผ่านมา จำนวนที่ตระกูลตู่มีนั้นเหลือเพียงน้อยนิด”

 

“หยดที่เจ้าเห็นนั่นมีพลังหนึ่งในสิบส่วนของของจริง”