“นี่มันพลังของอสูร”

 

ราชาปีศาจเบิกตากว้างพร้อมกับความกลัวบนใบหน้า แม้แต่ราชาปีศาจเองก็ไม่รู้ตัวว่าเสียงของเขากำลังสั่นเครือ

 

เถ้าสีดำหลุดร่อนจากร่างวิญญาณชายแก่ที่ถูกผา ราวกับว่าสัตว์อสูรดุร้ายจากครั้งโบราณที่หลับใหลอยู่ในตัวเขากำลังตื่นขึ้น!

 

วิญญาณชายแก่ในตอนนี้ดูน่ากลัวและหวาดหวั่นมากกว่าทุกตัวตนใด เขามองเพลิงวิญญาณที่ไหม้ร่างวิญญาณของเขาไปมาก ชายแก่กัดฟันและเริ่มทำท่าทางด้วยมือทั้งสอง

 

วิญญาณของเขาแบ่งออกเป็นสองส่วนทันที ส่วนร่างวิญญาณที่อ่อนแอที่ดูเหมือนจะเป็นกลุ่มเถ้าได้รวมตัวกันแน่นในร่าง มันอ่อนแอจนดูเหมือนว่าแม้แต่สายลมก็พัดมันจนกระจัดกระจายได้

 

เขาใช้พลังวิเศษลึกลับบางอย่างในการสะบั้นวิญญาณออกจากกัน! พลังเช่นนี้ทำให้ซือหยูตกใจมาก พลังของวิญญาณชายแก่เหนือความคาดหมายของซือหยูอีกครั้ง

 

หลังจากที่เขาแบ่งวิญญาณเป็นสองส่วน วิญญาณส่วนที่สองได้ถูกเพลิงวิญญาณลุกไหม้ขณะที่วิญญาณแรกเริ่มเป็นอิสระจากเพลิงวิญญาณ วิญญาณชายแก่ไม่กล้าจะคลายใจ เขารีบหยิบเอาแหวนทองปราบมารออกมาและอัดพลังชีวิตลงไป

 

แสงสีทองผ่องอำไพเปล่งประกาย เสียงบทสวดดังทั่วพื้นที่ รอยขี้เถ้าที่เกิดจากเพลิงวิญญาณเริ่มที่จะกลับมาเป็นวิญญาณเดิม ดูเหมือนว่ามันจะเป็นพลังที่ใช้ฟื้นฟูวิญญาณ

 

เถ้าสีดำในร่างของเขาหายไปในเวลาไม่นาน วิญญาณชายแก่ถอนหายใจเมื่อกำจัดความเสียหายออกไปได้แม้ในแววตาจะยังมีความกลัวอยู่

 

สีหน้าชายแก่หม่นหมองหลังจากที่เขาถอนหายใจ เขาจ้องมองซือหยูอย่างไม่ละสายตา

 

“เจ้าโง่ รู้ไหมว่าเจ้ากำลังจะก่อเรื่องใหญ่แค่ไหน?”

 

“ในอดีต ข้าเคยสู้กับอสูรจากต่างโลก เพื่อที่จะฆ่ามัน ข้าไม่ลังเลที่จะสละร่างกายตัวเอง ท้ายสุดข้าต้องผนึกมันเอาไว้ในวิญญาณของข้า เจ้าเกือบจะปล่อยมันเป็นอิสระแล้ว! จะต้องมีอีกไม่รู้กี่ชีวิตที่ตายเพราะเจ้า!”

 

ราชาปีศาจส่ายหน้าเมื่อรู้เรื่องนี้

 

“นั่นเป็นพลังที่เกิดจากอสูรจริงๆ”

 

สีหน้าของทั้งชายแก่และราชาปีศาจยืนยันกับซือหยูว่าสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึงไม่ใช่ตัวตนธรรมดาๆ แต่ซือหยูก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากมองชายแก่ด้วยแววตาเหยียดหยาม

 

เพราะชายแก่เองเป็นคนที่จู่โจมเขาอย่างเด็ดขาดไร้ปรานี เขาต้องการจะสังหารซือหยู! บอกตรงๆแล้วสิ่งที่เขาทำนั้นไร้ซึ่งความเมตตา! ซือหยูจึงสงสัยว่าคนอย่างเขาจะเป็นห่วงถึงสิ่งมีชีวิตอื่นที่ไม่ใช่ตัวเองได้ยังไง!

 

ชายแก่พูดชื่นชมตนเองในการเป็นผู้เสียสละเพื่อเผ่าพันธุ์มนุษย์! ความจริงแล้วชายแก่อาจจะแค่บังเอิญมาเจอกับอสูรและทำอะไรไม่ได้นอกจากต่อสู้ และเพราะการต่อสู้นั้น ร่างกายของเขาจึงถูกทำลายและวิญญาณจึงต้องไปหลอมรวมอยู่กับเสี้ยววิญญาณอสูร!

 

“แล้วมันยังไง? เจ้าฆ่าข้าได้ แต่ข้าทำอะไรเจ้าไม่ได้งั้นเรอะ?”

 

ซือหยูอยากจะหัวเราะออกมา

 

ชายแก่สีหน้าหม่นหมองงอย่างมาก เขาถอนหายใจแรงหลายครั้ง

 

“เจ้าสมควรตาย”

 

จากนั้น ชายแก่ขยับมือทั้งสองสร้างแสงสีครามออกจากร่างวิญญาณ หากมองจากที่ไกลๆจะดูเหมือนเพลิงที่กำลังลุกไหม้ แต่ถ้าหากสัมผัสดีๆจะพบว่ามันเยือกเย็นเป็นอย่างมาก

 

แม้แต่ซือหยูเองก็ตัวสั่นจากพลังนี้ เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาเย็นขึ้น ราวกับว่าเขากำลังอาบน้ำแข็ง!

 

นี่มันอะไรกัน? ซือหยูใจสั่น นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นวิญญาณของคนปล่อยพลังอันเยือกเย็นออกมาเช่นนี้

 

“ถ้าเจ้ามีพรสวรรค์วิญญาณเหมือนข้า ข้าก็จะใช้ต้นกำเนิดเพลิงวิญญาณเยือกแข็งเพื่อฆ่าเจ้า! จงภูมิใจซะที่ต้องตายด้วยพลังนี้”

 

ชายแก่เบิกตากว้างขณะที่ร่างกายปกคลุมไปด้วยเพลิงสีครามที่ลุกท่วม

 

พื้นที่รอบข้างไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลยจากเพลิง แต่สิ่งมีชีวิตรอบๆกลับตายหมด เพลิงเยือกแข็งนี้แช่แข็งดวงวิญญาณได้โดยตรง!

 

สติและจิตใจของซือหยูเริ่มยุ่งเหยิง เขารู้สึกว่าเขากำลังจะหลับใหลอย่างยาวนาน แต่ก็โชคดีที่วิญญาณของเขาแตกต่างจากคนทั่วไป เขาตอบสนองโดยการกัดลิ้นตัวเองเพื่อใช้ความเจ็บปวดกระตุ้นประสาทสัมผัส

 

เขาตกตะลึงกับเพลิงนี้เป็นอย่างมาก! ซือหยูรีบปล่อยเพลิงวิญญาณของตัวเองออกมาและส่งเพลิงไปปะทะกับเพลิงวิญญาณเยือกแข็ง

 

แต่ซือหยูก็ต้องใจหายเมื่อตอนที่เพลิงปะทะกัน เพลิงของซือหยูไม่ได้ต้านทานเพลิงของชายแก่ได้เลย! นั่นแสดงให้เห็นว่าวิชาวิญญาณของแต่ละคนไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน!

 

ชายแก่ยิ้ม

 

“วิชาลับวิญญาณของเจ้าเป็นวิชาที่ระดับต่ำต้อยที่สุด แต่เจ้าก็ยังอยากจะเผชิญหน้ากับข้ารึ? อย่าทำให้ตัวเองขายหน้าไปหน่อยเลย!”

 

เพลิงวิญญาณเยือกแข็งของชายแก่ซัดใส่ซือหยูราวกับน้ำป่าขณะที่เขาพูด วิญญาณของซือหยูถูกโอบล้อมไปด้วยเพลิงวิญญาณเยือกแข็ง

 

ความเย็น ความตาย ความโศกเศร้า การขัดขืนอย่างไร้ความหมาย ทุกอย่างกำลังเกิดในวิญญาณของซือหยู วิญญาณของเขากำลังตื่นตระหนกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

 

แต่ซือหยูก็ยังมีหม้อเก้ามังกรที่ป้องกันการโจมตีวิญญาณได้อย่างไร้เทียมทาน แต่ก่อนที่หม้อเก้ามังกรจะได้ตอบสนอง…มันก็ถูกแช่แข็งไม่ต่างกัน!

 

ซือหยูใจหาย

 

นี่เป็นวิชาที่น่ากลัวมาก…แม้แต่หม้อเก้ามังกรก็ทำอะไรไม่ได้งั้นรึ?

 

นี่เป็นครั้งแรกที่หม้อเก้ามังกรล้มเหลวในการป้องกันการโจมตีทางวิญญาณ จิตใจของเขาสั่นคลอนอย่างหนักเมื่อรับรู้ถึงสิ่งนี้ สติของเขากำลังหยุดนิ่ง

 

เขาฝืนที่จะขยับตัวเมื่อสติกำลังเลือนลางจางหาย เขาใช้มือข้างหนึ่งทำอะไรบางอย่าง

 

วิญญาณชายแก่ตกใจที่ซือหยูยังขยับได้และไม่กล้าจะประมาท เขารู้ว่าเด็กคนนี้มีวิชาที่คาดเดาไม่ได้ซ่อนอยู่มากมาย ดังนั้นเขาจึงบินถอยขณะที่มองดูท่าทีของซือหยู

 

ในตอนนั้นกรงเล็บที่เต็มไปด้วยพลังภูติพุ่งเข้ามาจากด้านหลังชายแก่และทะลวงอกร่างวิญญาณ! พลังภูตินี้มีพลังกันกร่อนอันทรงพลังและกลืนกินดวงวิญญาณชายแก่อย่างรวดเร็ว!

 

ชายแก่หันไปมองอย่างไม่เชื่อสายตาเมื่อพบกับเจ้าของกรงเล็บ มันคือกรงเล็บของราชาปีศาจที่ติดอยู่ในลำดับห้าธาตุ!

 

“นี่เจ้า…”

 

วิญญาณชายแก่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ณ ตอนนี้ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าราชาปีศาจออกมาจากลำดับห้าธาตุได้แล้ว!

 

เขาไม่รู้เลยว่าทำไมราชาปีศาจถึงกล้าจู่โจมเขา! เพราะชายแก่ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้ราชาปีศาจได้ตกลงเป็นพันธมิตรกับซือหยูตั้งแต่ในทวีปเฉินหลง ตอนนี้ทั้งคู่กำลังทำตามคำสัญญา

 

ใช่แล้ว…ราชาปีศาจคือไพ่ตายที่แท้จริงของซือหยู!