ตอนที่32 ได้เวลาออกไปแล้วสิ

“ได้แต่ต้องทำตามที่ฉันบอกนะ” จากนั้นเบลซ เจ้าดาบน้อย เอมิเลีย และ เหมียนเหมียนก็เดินลงไปข้างล่าง

~หอพักหญิง~

ชั้นที่1

ประตูเหล็กที่เบลซปิดล็อคไว้ในตอนแรกตอนนี้มันเต็มไปด้วยรอยบุ๋มเข้ามาจากการกระแทกและมีเสียง กระทบกันตลอดเวลาดูเหมือนว่าการที่ประตูเหล็กจะพังก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น

“เอาหละเตรียมพร้อมนะฉัน เจ้าดาบน้อย ชิน มาข้างหน้า เอลลี่ แล้วก็เหมียนเหมียนอยู่ข้างหลัง เรย์ลินเปลี่ยนตำแหน่งตามใจ ส่วนเธอ เอมิเลียอยู่ห่างจากข้างหลังไปอีกสิบเมตร” เบลซพูดจากนั้นทุกคนก็เริ่มประจำตำแหน่ง

“พอฉันให้สัญญาณฉันจะพังตัวล็อคนะ” เบลซพูดพร้อมกับตั้งง้าวขึ้น

“สาม”

“สอง”

“หนึ่ง”

“ปัง!” ง้าวแทงออกไปโดนสลักข้าง กลไกล็อคเสียหายทันทีและประตูก็ถูกหนูกลายพันธ์พังเข้ามา

“จี๊ดดดดด”

“จี๊ดดดดดดดดด”

“จี๊ดดดดด”

หนูขนเพลิงหลายสิบตัวทะลักเข้ามา

“โกร๊วซซซซซซซ” เจ้าดาบน้อยคำรามลั่นก่อนจะส่งแรงกดดันที่เกือบเท่าหัวหน้าเขตออกมาถึงกับทำให้หนูกลายพันธ์ทุกตัวชะงัก

“ฟูววววววววว” อัคคีสีม่วงร้อนแรงแผดเผาหนูกลายพันธ์ไป8-10ตัว ขนของพวกมันลุกไหม้ด้วยเปลวเพลิงแต่ถูกไฟเผาจนตาย แต่ว่ามีตัวนึงที่รอด

มันเป็นหนูกลายพันธ์ขนสีส้มดวงตาสีแดงมันใช้พลังธาตุเพลิงสีส้มธรรมดาๆปกคลุมร่างกายตนเองถึงแม้เพลิงอเวจีจะเหนือกว่าแต่มันก็ยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้แต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่รับบาดเจ็บ

“ฉัวะ” ตอนนั้นเองเรย์ลินอาศัยช่วงชุลมุนกระโดดลงมาจากฝ้าเพดานลงมามีดเลาะกระดูกที่ปกคลุมไปด้วยคมวารีแต่สีดำทมิฬแผ่ออร่าเย็นจับใจแทงลงกลางกระหม่อมของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้สิ้นชีพทันทีแล้วเขาก็ใช่ความสามารถของธาตุมืดหักแหแสงรอบตัวเองและหายไปอีกครั้งด้วยความเร็วสูง

“หนูขนเพลิง<ไฟ>(ขาว)ระดับ5 ถูกสังหารได้รับเหรียญชีวิตx6”

ความรู้สึกที่สู้ด้วยตัวเองได้มันรู้สึกดีจริงๆด้วยเรย์ลินคิดอยู่ในใจของตัวเองอย่างปลอดโปร่ง

ที่จริงก่อนที่เบลซจะให้สัญญาณเขาจัดตำแหน่งตามใจตัวเองก็คือหลบอยู่บนฝ้าเพดานอยู่แต่แรกแล้ว

“เพลิงอัสนี”

“ฆ่า!” เบลซตะโกนสั้นๆก่อนที่จะตวัดง้าวกรีดนภาออกไปปลิดชีวิตของพวกมันไปอีก6-7ตัว

“ฉับ ฉับ ฉับ ฉับ ฉับ” เอลลี่ก็พุ่งแทรกขึ้นมาจากข้างหลังคมมีดสายลมที่อยู่ที่ตัวดาบเชือดเฉือนลำคอของพวกมันไปอีก5ตัว

“จี๊ดดดดดดดด”

“จี๊ดดดดดดดดดดด”

ฝูงหนูกลายพันธ์เริ่มสำผัสได้ถึงลางไม่ดีแต่ด้วยสติปัญญาที่ต่ำเลยทำให้ยังคงบุกเหมือนเดิม

“ชิบ ชิบ ชิบ” เบลซสบโอกาสเรียกเถาโลหิตออกมาสามเถา เถานึงถูกส่งลงไปบนพื้นคอยดูดซับแอ่งเลือดส่วนอีกสองเถาก็เรียกมาแบบพร้อมเคลื่อนไหวกันเพื่อนของเขาพลาดหรือแม้แต่ตัวเขาเอง

“พุฟฟ พุฟฟฟ พุฟฟฟ” ชินเองก็ทั้งฟาดทั้งทุบกระบองหนามศิลาออกไปอย่างต่อเนื่อง

ในตอนนั้นเองหนูกลายพันธ์ตัวหนึ่งก็ลอดผ่านเข้ามาได้เนื่องจากการเคลื่อนที่ของเขาเข้ามาช้าและมันก็วิ่งตรงดิ่งไปทางเอมิเลียทันที่

ตอนแรกเบลซก็คิดว่าจะแทงเถาโลหิตออกไปจัดการมันแต่ว่าเขาก็เลิกทำเพราะว่า

“ฮู่!” เจ้าหญิงกระต่ายขนมปุยฝ้าย เหมียนเหมียนกระโดดมาขวางไว้เขาเล็กของมันเรืองแสงแสงสีชมพูและสว่างขึ้นเรื่อยๆ

“พิ่ว” ลำแสงสีชมพูถูกยิงออกไปชนกับหนูกลายพันธ์กำลังวิ่งเข้าใส่

“จี๊ดด จี๊ด จี๊ดด จี๊ด จี๊ดดด” หนูกลายพันธ์ตัวนั้นชักดิ้นชักงอเหมือนกับโดนไฟช็อตก่อนที่ร่างกายจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นขนมปุยฝ้ายสีชมพูแล้วขนาดของมันก็ค่อยๆหดเล็กลงจนเหลือขนมปุยฝ้ายรูปหนูกลายพันธ์สีชมพูขนาดเท่าฝ่ามือ

“ความสามารถอะไรวะเนี่ย” เบลซอดไม่ได้ที่จะสบทเขาไม่คิดว่าความสามารถของมันจะจัดการสัตว์อสูรได้ในที่เดียวแบบนี้ที่สำคัญคือมันไม่สำคัญซักเท่าไหร่ว่าจะยิ่งโดนตรงไหนแค่ยิงโดนก็พอก็สามารถฆ่าได้ทันที

“แผลบๆ” เหมียนเหมียนเลยริมฝีปากทีก่อนที่จะเดินไปกินขนมปุยฝ้ายอย่างเต็มปากเต็มคำ

เบลซกลับไปโฟกัสกับการต่อสู้ต่อเนื่องจากเขาสามารถวางใจเจ้ากระต่ายตัวนั้นได้แล้ว

“ฉัวะ” ง้าวกรีดนภาถูกกวัดแกว่งอีกครั้ง ครั้งนี้พวกเข้าสามารถค่อยๆฆ่าหนูกลายพันธ์ได้ ไม่รีบมากเลยไม่ใช้พลังธาตุโจมตีแค่การโจมตีธรรมกับระดับที่สูงกว่าก็เพียงพอแต่ว่าเพื่อนๆของเขาที่ระดับไม่มากก็ยังคงต้องใช้พลังธาตุอยู่ อีกอย่างคือหนูกลายพันธ์ธรรมดาเริ่มไม่ค่อยมีผลต่อการเลื่อนระดับของเขาแล้ว เลยตั้งใจจะฆ่าน้อยลงเพื่อให้เพื่อนๆของเขาได้ระดับมากขึ้น

“ฟิ้วววว” ตอนนั้นเองมีศรสีเขียวจากที่ไหนไม่ทราบมันพุ่งเข้ามาทางเบลซด้วยความเร็วสูง

เถาโลหิต! เบลซส่งเถาโลหิตออกไปหยุดลูกศรนั้นไว้

“แคร้ง” ทันทีที่ลูกศรปะทะกับเถาโลหิตมันก็กระเด้งออกทันทีแต่เบลซก็ยังรับรู้ถึงแรงปะทะและกัดกร่อนจากมันได้

“รู้สึกได้ถึงการฉีกกระชากของแรงลมแล้วก็…การกัดกร่อนแบบนี้พิษ!” เบลซตกใจอยู่ในใจเขาไม่คิดว่าจะเจอสัตว์อสูรสองธาตุติดๆกันแบบนี้ปกติแล้วคนทั้งฐานหากันหลายเดือนอาจจะเจอแค่ตัวเดียวหรือไม่เจอเลย

“ไม่แน่ว่านี้อาจเป็นช่วงแรกๆของวันแห่งหายนะพวกที่ประจำพื้นที่เลยยังไม่ย้ายไปป่าลึกจำนวน็อาจจะยังเยอะอยู่ไม่ก็เพราะว่ายังไม่โดนฆ่ารึปล่าว แต่ก็พอเข้าใจได้เพราะว่าที่นี้มีคนที่หนีตายมารวมตัวกันเยอะ เลยดึงดูดพวกสัตว์อสูรสองธาตุจากเขตรอบข้างที่ต้องการพลังงานเยอะในการวิวัฒนาการมาจากเขตรอบๆ เพราะตั้งแต่ขามาเบลซก็สังเกตเห็นแล้วว่าพวกสัตว์อสูรในรัศมีประมาณ3กิโลเมตรมารวมตัวกันที่มหาวิทยาลัยหมด

เบลซเหลือบมองไปยังทางที่ยิงมาเขาเห็นเป็นแมลงสาบเกาะอยู่ที่ตึกฝั่งตรงข้ามที่เยื้องออกไปทางขวาสองตึก

“ประเมิน”

“แมลงสาบพิษวาโย<พิษ ลม>(ขาว)ระดับ7”

แมลงสาบเหมือนจะสัมผัสได้ว่าเบลซมองมี่มันและมันก็ไม่ได้โง่ถึงมันจะเป็นสัตว์อสูรสองธาตุแต่มันก็รู้สึกว่าระดับของ มันยังสู้เบลซไม่ได้ มันจึงกลับเข้าไปหลบอยู่ในตึก

“เอาหละฉันได้เวลาออกไปแล้ว” เบลซพึมพัมหลังจากที่เห็นว่าเหลือหนูกลายพันธ์อีกไม่กี่สิบตัว ตัวที่มีพลังธาตุ2ตัวก็ฆ่าตัวธาตุไฟไปแล้วหนึ่งตัว เหลือธาตุน้ำอีกตัวซึ่งก็คือหนูยักษ์วารีที่เคยเจอมาแล้วถึงจะดูระดับสูงกว่าตัวที่แล้วแต่ว่าไม่มีทักษะ เอลลี่ ชิน เรย์ลิน แล้วก็เหมียนเหมียน สามารถจัดการพวกหนูกลายพันธ์ได้อย่างแน่นอน ส่วนเจ้าดาบน้อยก็น่าจะตัวต่อตัวกับหนูยักษ์วารีได้ ส่วนเค้าจะออกไปล่าไอแมลงสาบสองธาตุที่ยิงศรลมกับพิษเมื่อกี้

“แถมแกยังมีทักษะเป็นธนูด้วย ถ้าเอาไปให้จางมู่คงจะเป็นอะไรที่สุดยอดมากๆแน่เลย ยอด!”

แล้วเบลซก็ตะโกนบอกเพื่อนๆ “พวกนายฉันจะไปล่าไอตัวเมื่อกี้ก่อนนะ เจ้าดาบน้อยนายไปจัดการหนูยักษ์วารี ส่วนคนที่เหลือเคลียร์หนูกลายพันธ์ให้เรียบร้อยหละ

แล้วเบลซก็วิ่งฝ่าออกไปแล้ววิ่งไปทางตึกที่แมลงสาบธาตุพิษและลมหลบซ่อนอยู่ทันที

“แอ๊ดดดด” เบลซค่อยเปิดประตูออก ตึกในละแวกนี้ก็เป็นหอพักหญิงพักหญิงทั้งหมดตึกนี้ก็เช่นกัน

“น่าเสียดายแทนพวกเขาจริงๆ”

เบลซมองไปยังศพของหญิงสาวสิบกว่าคน ใบหน้าสาวๆที่มีชิวิตชีวาของพวกเขาได้รับการกัดแทะมอมแมมดูน่าอนาถมากแต่เดิมสาวๆเหล่านี้ควรจะสนุกกับชีวิตของพวกเธอที่เป็นนักศึกษามหาลัยและใช้ชีวิตกับครอบครัวแต่ตอนกลายเป็นศพที่เย็นเหยียบไปแล้ว

“หลับสบายนะ” เบลซคิดจากนั้นเพลิงสีส้มลุกโชดช่วงจากผ่ามือก็เผาร่างของพวกเธอกลับสู่ธุลี แล้วมุ่งหน้าไปต่อ