The Great Merchant in the Cataclysm 20:ล้างบางซอมบี้

Now you are reading The Great Merchant in the Cataclysm Chapter 20:ล้างบางซอมบี้ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

กลิ่นน้ำมันดีเซลแผ่กระจายไปในอากาศ ,แต่ซอมบี้ ได้ยินเสียงจากลำโพงเท่านั้น . พวกมันละเลยกลิ่นที่น่ารังเกียจ ,ยังคงวิ่งไปข้างหน้าโดยไร้ความกลัว.

ไม่มีมนุษย์อยู่บนท้องถนน.ผู้รอดชีวิตทุกคนกำลังซ่อนตัวอยู่ในบ้านของพวกเขา ในตอนนี้ ,กำลังรอความช่วยเหลือที่ไม่เคยมาถึงจากกองทัพหรือตำรวจ . เนื่องจากกฎในช่วงระยะเวลาแก้ไขจุดบกพร่อง ,ซอมบี้พวกนี้ไม่สามารถตามมนุษย์ที่อยู่นอกระยะการล่าได้ ,ดังนั้นพวกมันจึงหิวโหยมาเป็นเวลากว่าครึ่งวัน.จางมู่เป็นมนุษย์เพียงคนเดียวที่พวกมันพบ ,ดังนั้น พวกมันจึงไล่ตามเขาไปอย่างเมามันโดยไม่มีความคิดอื่นใด .

ดังนั้น ,เมื่อจางมู่และด้วงออบซิเดี้ยนเฝ้าดูพวกมันอย่าเงียบๆและสงบจากระยะไกล ,ซอมบี้ได้วิ่งเข้าไปในสถานีน้ำมัน ซึ่งปกคลุมด้วยชั้นของน้ำมันดีเซล .

สาม !

สอง !

หนึ่ง !

ระเบิด !

จางมู่นับเวลาตามความเร็วของซอมบี้.

ตู้ม !

ซอมบี้ที่อยู่แถวหน้าได้รับการจุดประกายจากจางมู่ก่อนหน้านี้.ตามที่จางมู่คาดไว้ ,เปลวไฟบนร่างกายของพวกมันจะจุดในอากาศ ,แนวของไฟลุกโชนขึ้นฟ้าเสียงดังสะนั่น.ซอมบี้ในแถวแรกถูกเผาโดยเปลวไฟในทันที ,แต่มันยังไม่จบ.

เปลวไฟเคลื่อนไปตามน้ำมันดีเซลที่อยู่บนพื้น ,ผ่านซอมบี้ที่อยู่แถวหลัง.

ตู้ม ! ตู้ม ! ตู้ม ! ในหลายตำแหน่ง ,ความหนาแน่นของน้ำมันดีเซลในอากาศยังคงถึงจุดระเบิด.ลำโพงน่าจะระเบิดเป็นชิ้น ๆเนื่องจากเสียงเพลงได้หยุดลง.มีเพียงเสียงของไฟและการระเบิด.

แม้ว่าลำโพงจะพังไปแล้ว ,เสียงของระเบิดยังคงกระตุ้นหูของซอมบี้.พวกมันไม่กลัวที่จะตรงเข้าไปในไฟและยังคงวิ่งเข้าไปในทะเลเพลิงราวกับแมลงเม่า.

สัญชาตญาณที่เรียบง่ายของพวกมัน บอกพวกมันว่าเหยื่อของพวกมันกำลังซ่อนตัวอยู่หลังทะเลเพลิง.ตราบเท่าที่พวกมันวิ่งออกไปจากแสงไฟพวกมันก็จะสนุกกับอาหารมื้อใหญ่ .

ในเวลาเดียวกัน ,จางมู่กำลังให้อิสรภาพแก่เจ้าแมลงตัวน้อย.

“แย่มากที่ข้าไม่สามารถหาลำโพงได้มากกว่านี้.พวกมันมีประสิทธิภาพมาก ! ด้วยลำโพงที่มากขึ้น ,ข้าสามารถออกแบบกับดักที่ฆ่าซอมบี้จำนวนมากเท่าที่ข้าต้องการ ! ปีศาจระดับแรกไม่รู้ว่าความกลัวคืออะไร.ฮาฮ่า นี่คือเหตุผลที่ข้ารักสมองที่โง่ของพวกมัน!  ซอมบี้บางตัวล้มผ่านทะเลเพลิง ? ไม่ดีสำหรับเจ้าเพราะข้าคาดหวังแบบนี้ ! ไม่มีทางออกสำหรับพวกเจ้าทั้งหมด !

แม้ว่าเปลวของไฟเกือบจะแตะใบหน้าของจางมู่ ,เขายังคงหัวเราะอย่างหยาบคาย.ด้วงออบซิเดี้ยนมองมาที่เขาจากไหล่ของเขาด้วยความอยากรู้.มันกระพือปีกเล็กๆของมันด้วยความตื่นเต้น ,เพราะว่าจางมู่สัญญากับมันว่าจะให้คริสตัลจำนวนมากกับมันหลังจากกำจัดซอมบี้.

ด้วงออบซิเดี้ยนได้รับแรงจูงใจจากจางมู่.มันค่อยๆเป็นตัวละโมบขนาดเล็ก.ในขณะนี้ ,มันหวังแค่ว่าซอมบี้มากขึ้นเรื่อยๆจะวิ่งไปในทะเลเพลิง.

กว่าครึ่งหนึ่งของซอมบี้แออัดอยู่ในสถานีน้ำมัน.เนื้อและเลือดส่วนใหญ่ของซอมบี้มอดอยู่ในไฟ.

ด้วงออบซิเดี้ยนรู้สึกกระวนกระวาย.มันคำนวณและพบว่าจะมีซอมบี้กว่าร้อยตัวล้มลงในทะเลเพลิง ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป.มันรู้อย่างชัดเจนว่าจางมู่และตัวมันเองไม่สามารถจัดการกับซอมบี้จำนวนมากได้.ถ้าเป็นเช่นนั้น ,พวกเขาต้องยอมฆ่าพวกมันและเก็บคริสตัล.

จางมู่รู้สึกว่ามันมีอารมณ์ผ่านความผูกพัน ระหว่างจิตวิญญาณของพวกเขา .เขาลูบศีรษะและยิ้มให้มัน “อย่ากังวลไม่มีใครหนีออกจากมือข้าได้ ! ข้า ,จางมู่ ,ไม่เคยทำธุรกิจที่ขาดทุน! ดูสิ ,เกมเพิ่งเริ่มต้น! “

เมื่อได้ยินคำพูดของจางมู่ ,ความใจเย็นของลิตเติ้ลแบล็คก็ค่อยๆกลับมา.

ใช่ ,ทุกอย่างยังอยู่ภายใต้การควบคุม

ปัง !

เสียงระเบิด ดังขึ้นอย่างฉับพลันในสถานีน้ำมัน. สถานีน้ำมันทั้งหมดพังถล่ม ,สร้างการไหลของอากาศผ่านกองทัพซอมบี้ทั้งหมด ราวกับปากปีศาจกระหายเลือด ที่กลืนกินเหยื่อทั้งหมดของมัน.

การระเบิดทำให้อากาศรุนแรงราวกับพายุ.จางมู่ไม่กล้าที่จะสังเกตการณ์. เขาซ่อนตัวอยู่หลังกำแพง ,จากความกลัวที่จะได้รับบาดเจ็บจากเศษที่กระเด็นในอากาศ .

ทำไมสถานีน้ำมันถึงระเบิด ? มันเป็นเพราะจางมู่สั่งให้ด้วงออบซิเดี้ยนแทะเปิดถังน้ำมันจากตรงกลางของมันให้มีเพียงครึ่งหนึ่งของน้ำมันที่ไหลออก. เปลวไฟได้จุดประกายน้ำมันที่ยังคงอยู่ในถังและก็ทำให้พวกมันระเบิดในที่สุด .

มันเป็นระเบิดครั้งใหญ่จริงๆ.ซอมบี้ทั้งหมดถูกกลืนกินโดยคลื่น เพลิง.

ห้านาทีต่อมา ,จางมู่ค่อยๆเอาหัวออกมาจากด้านหลังของกำแพง.อากาศนั้นยังคงร้อน ,แต่มองมาที่สถานีน้ำมัน ,เขาไม่สามารถหยุดความสุขในใจและรอยยิ้มบนใบหน้าได้.

สถานีน้ำมันได้กลายเป็นความเสียหายทั้งหมด .ขาและแขนของซอมบี้หักกระจุยกระจายทั่วทั้งพื้น ,ดำและไหม้ราวกับถ่าน.

น่าเสียดาย ,ไม่มีใครเป็นพยานรู้เห็นความสำเร็จทั้งหมดของจางมู่.

จางมู่เริ่มเตรียมอาหารค่ำของเขา รอให้ไฟมอดและอากาศเย็นลง .

ถึงเวลาฆ่า ,เขาพยายามที่จะให้อาหารเป็นขนมปังและนมแก่ลิตเติ้ลแบล็ค ,แต่ลิตเติ้ลแบล็คอ้วกพวกมันทั้งหมดออกมาทันที.มันรู้สึกเศร้าใจมากๆในใจ.อาหารที่เรียกว่า ”ขนมปัง ”และ ”นม ”น่าขยะแขยงเกินไป! ทำไมจางมู่กินพวกมันด้วยความกระหาย ? มีแค่เนื้อสัตว์ที่สามารถกินได้ในโลกหรือ ?

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด