จางมู่และด้วงออบซิเดี้ยนรอเป็นเวลาทั้งสิ้นหนึ่งชั่วโมง.เขาไม่กล้าวิ่งเข้าไปในทะเลเพลิงในตอนนี้ ,ดังนั้น   เขาแค่แหย่ด้วงออบซิเดี้ยน ,เพื่อฆ่าเวลา.

ท้องฟ้าค่อยๆมืดขึ้น .

จางมู่ยืนขึ้น ,สังเกตไปที่สถานีน้ำมันจากระยะไกล. เขากินขนมปังชิ้นสุดท้ายในมือ.

ร่างกายของเขาได้รับพลังแล้ว ,ดังนั้น พลังงานที่เขาเผาผลาญในทุกๆวันก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก.โชคดี ,ที่เขามีแหวนพ่อค้า ,เพื่อที่เขาจะเก็บอาหารไว้ในนั้น.มิฉะนั้น ,แม้ว่าเขาจะเติมอาหารในกระเป๋าเป้ ,เขาก็จะกินพวกมันทั้งหมดในมื้ออาหาร.

ถึงเวลาแล้วที่จะไป .

ด้วงออบซิเดี้ยนกำลังเล่นอยู่บนพื้น.จางมู่หยิบมันขึ้นและวางมันลงบนบ่า ,แล้วมองไปที่สถานีน้ำมัน.ตอนนี้มันกลายเป็นกองอิฐแล้ว.

เขาได้รับกองสมบัติมหาศาลเป็นครั้งแรก หลังจากการเกิดใหม่ของเขา!

พวกเขาค่อยๆก้าวไปยังสถานีน้ำมัน ,แล้วเพิ่มความเร็วหลังจากมั่นใจว่าไฟได้มอดลง.

“ดูสิ ,เจ้าสามารถเข้าไปในพื้นที่นี้และกินคริสตัลจำนวนมากเท่าที่เจ้าสามารถทำได้. ”

นิ้วของจางมู่ชี้ไปยังพื้นที่ ,บอกให้ด้วงออบซิเดี้ยนมองไปที่คริสตัลด้วยตัวของมันเอง.

ในความเป็นจริง ,หัวใจของจางมู่ก็มีเลือดไหลออกมาอย่างไม่เต็มใจในขณะที่พูด.เขาไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้แม้แต่คริสตัล.อย่างไรก็ตาม ,เขารู้ว่าชีวิตของด้วงออบซิเดี้ยนอยู่ในขอบเขตของเขา ,ดังนั้น อำนาจของมันก็เป็นส่วนหนึ่งของอำนาจของเขา.คิดถึงเรื่องนี้ ,ใจของเขาก็ยับยั้งความโลภของเขาได้ในที่สุดสำหรับคริสตัล.

จางมู่ไม่ยอมแพ้ต่อโอกาสใด ๆ เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา.

เขาไม่ได้มีสัตว์ที่กลายพันธุ์ในชีวิตที่ผ่านมาของเขาเพราะมีเพียงนักวิวัฒนาการประเภท ผู้ฝึก เท่านั้นที่สามารถควบคุมสัตว์ที่กลายพันธุ์ได้ .

อย่างไรก็ตาม ,เขาเคยได้ยินมาจากพ่อค้าคนอื่นๆว่านักวิวัฒนาการประเภทผู้ฝึกต้องการวัสดุหลากหลายเพื่อฝึกฝนสัตว์กลายพันธุ์ของพวกเขา.สำหรับพวกเขา ,พวกพ่อค้ารายย่อย เป็นแหล่งที่มีเสถียรภาพที่พวกเขาซื้อวัสดุและคริสตัล .

เมื่อเขาได้ยินจำนวนของคริสตัลที่พวกวิวัฒนาการประเภทผู้ฝึกต้องการไปฝึกฝนสัตว์กลายพันธุ์ของพวกเขา ,เขาถึงกับตกใจ. อย่างไรก็ตามสัตว์ที่กลายพันธุ์ยังมีราคาแพงมาก.ทั้งหมดนี้ ,มันเป็นธุรกิจที่ร่ำรวย .

จางมู่เป็นเพียงพ่อค้ารายย่อยแปลกหน้าในชีวิตที่ผ่านมาของเขา.โดยธรรมชาติ ,ไม่มีนักวิวัฒนาการประเภทผู้ฝึกมาซื้อสินค้าจากเขา ,ดังนั้น เขาจึงไม่รู้ถึงรายละเอียด.อย่างไรก็ตาม ,ตอนนี้   ในที่สุดเขาก็รู้ความหมายของ “การใช้เงินอย่างกับน้ำ”

หลังจากจางมู่บอกลิตเติ้ลแบล็คให้กินคริสตัลเท่าที่จะทำได้ ,มันค่อยๆบินไปในพื้นที่ราวกับปลอกกระสุนออกจากปืนไรเฟิล.แม้ว่าอากาศรอบๆมันกระเพือมและย่น.

ภายใต้การตกใจอ้าปากค้างของจางมู่ ,ด้วงออบซิเดี้ยนยื่นขาของมันออกอย่างรวดเร็ว ,หยิบคริสตัลออกจากคอซอมบี้ตัวหนึ่งไปอีกตัวหนึ่ง.ห้านาทีต่อมา ,ด้วงออบซิเดี้ยนได้กินไปมากกว่าห้าสิบคริสตัล.

จางมู่ถึงกับตกใจ.ห้าสิบคริสตัลไม่ใช่คริสตัลระดับแรก ,แต่มันเป็นคริสตัลระดับสอง ! มันเป็นปีศาจอะไร !

เมื่อเทียบกับด้วงออบซิเดี้ยน ,เขาหยิบคริสตัลสองอันออกมาภายในห้านาที.จางมู่หยุดหยิบคริสตัลออกมาและมองไปที่ด้วงออบซิเดี้ยน.

สิบนาทีต่อมา ,ในที่สุดด้วงออบซิเดี้ยนก็หยุดกิน.ภายใต้การจ้องมองอันน่าหดหู่ของจางมู่ ,มันบินเซกลับไปที่จางมู่.

จางมู่มองไปที่มันขึ้นและลง.เขาพบว่าร่างของมันใหญ่ขึ้นและขาของมันยังโตขึ้นสองเซนติเมตรด้วยเหมือนกัน. การเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่นที่สุดคือเส้นสีดำบนหัวของมัน.พวกมันกลายเป็นชัดเจนมากขึ้น .

“เจ้ากินคริสตัลไปจำนวนเท่าไร ?”

ด้วงออบซิเดี้ยนตื่นเต้นมาก.มันไม่เข้าใจว่าจางมู่คร่ำครวญและตอบว่า ”คริสตัลหนึ่งร้อยอัน ! เจ้านาย ,ข้าไม่สามารถกินได้อีกแล้ว.ข้า ต้องการพักผ่อน “

จางมู่หัวเราะเยาะ ,”ไม่มีทาง.เจ้าได้รับมันพอแล้วใช่ไหม ? ดังนั้นไปทำงาน ! ไปหาคริสตัลที่เหลือทั้งหมด ! ให้ไว.หรือเจ้าต้องการให้ข้ากระตุ้น ?

ด้วงออบซิเดี้ยนได้สังเกตเห็นใบหน้าที่มืดมนของจางมู่.มันเข้าใจแล้วว่ามันกินมากเกินไป.มันบินกลับไปทำงานในทันที ,เพราะกลัวว่าจะโดนตำหนิโดยจางมู่.เพราะว่ามันแค่ต้องหยิบคริสตัลออกจากคอของซอมบี้ ,มันมีประสิทธิภาพในการทำงานสูงมาก. จางมู่แทบจะไม่สามารถก้าวเดินต่อไปได้.

คริสตัลหนึ่งเม็ด ,คริสตัลสองเม็ด…คริสตัลสิบเม็ด…คริสตัลร้อยเม็ด…ลิตเติ้ลแบล็คและจางมู่ ร่วมมือกัน.หลังจากนั้นไม่นาน ,พวกเขาก็หยิบออกมามากกว่าครึ่งหนึ่งของคริสตัลจากซอมบี้ที่อยู่รอบๆสถานีน้ำมัน .

จางมู่  มีคริสตัลห้าร้อยในกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาตอนนี้.จางมู่พบว่าด้วงออบซิเดี้ยนลักลอบกินคริสตัลหลายเม็ดในขณะที่มันทำงานอยู่ ,แต่เขาทำเป็นตาบอดใส่เทคนิคเล็ก ๆน้อย ๆของมัน.

ทันใดนั้น ,ด้วงออบซิเดี้ยนก็หยุดและกระพือปีกอยู่ที่ความถี่สูง .ตาของมันจ้องไป ที่สถานที่ที่อยู่หลังซากปรักหักพังและส่งอารมณ์ที่ไม่สบายใจและกังวลไปยัง จางมู่ ผ่านทางพันธะจิตระหว่างพวกเขา.

แสงสีเขียวตรงนั้นคืออะไร ?

จางมู่มองไปที่สายตาของด้วงออบซิเดี้ยน.ค่อยๆ ,แสงสีเขียวค่อยๆเพิ่มขึ้น.จางมู่อ้าปากค้างหลังจากที่รู้ว่าพวกมันเป็นใคร .

แสงสีเขียว…พวกนั้นมาจากตาของหนูกลายพันธุ์นับร้อยดวง !

จางมู่ ต้องการที่จะวิ่งหนีไป ,แต่หนูเหล่านี้ไม่ได้ตะครุบมาที่เขา.พวกมันวิ่งไปที่ซอมบี้ที่ถูกเผาและเริ่มแทะพวกมัน.สถานที่ที่พวกมันไม่ปล่อยให้เหลือแม้กระทั่งกระดูก.

“ไม่! คริสตัลของข้า! “จางมู่ร้องไห้หลังจากตระหนักถึงความจริงที่เจ็บปวด.เสียงของเขาดึงดูดความสนใจของหนูกลายพันธุ์เหล่านี้.

มันน่าขยะแขยงเกินไปที่ถูกจ้องโดยหนูกลายพันธุ์นับร้อย.

“ชิบหาย ! หนี ,ลิตเติ้ลแบล็ค.หนีเร็ว ! จางมู่หันหลังและวิ่งหนีไปโดยไม่ลังเล.ลิตเติ้ลแบล็คเร็วกว่าเขา.มันเปลี่ยนร่างกลับไปเป็นร่างเล็กๆและบินไปที่ไหล่ของจางมู่ทันที.

ฝูงของหนูไม่ไล่ตามพวกเขา .สิ่งล่อใจของเนื้อซอมบี้และคริสตัลใหญ่เกินไป.จางมู่และด้วงออบซิเดี้ยนไม่มีค่าสำหรับมันจากการไล่ล่า.

“ระยะเวลาการแก้จุดบกพร่องเป็นเรื่องยากเกินไป! ไม่น่าแปลกใจที่ไม่มีใครกล้าที่จะเดินไปรอบ ๆ ในช่วงเวลานี้! ”จางมู่สาปแช่ง .

อย่างไรก็ตาม ,นี่เป็นสิ่งที่เขารู้ .นี่คือวิธีการเอาชีวิตรอดของสัตว์ที่กลายพันธุ์ระดับต่ำกว่าที่เขารู้:การล่าสัตว์แบบกลุ่ม .จางมู่ด้วงออบซิเดี้ยนเป็นข้อยกเว้นจริงๆ.