The Great Merchant in the Cataclysm

 

ตอนที่46:เริ่มต้นค้าขาย

 

ตอนเที่ยง,หลังจากรับประทานอาหารกลางวันกับ หยวนรุย, จางมู่เดินตรงไปยังทางที่ชี้ โดยแหวนพ่อค้าสาขาของร้านค้าแห่งยุคในเมืองซีอานอยู่ตรงนี้

 

มันถูกปกคลุมไปด้วยลําแสงในช่วงระยะเวลาการแก้จุดบกพร่อง แต่หลังจากผ่านไปมากกว่าสามวัน,ร้านค้าแห่งยุคก็ยากที่จะมองเห็นคนธรรมดาในกรณีนี้มันมีโอกาสมากที่มันจะไม่ถูกพบโดยใครมาเป็นเวลานาน

 

อย่างไรก็ตาม,มันจะไม่เกิดขึ้นจริงเพราะร้านค้าแห่งยุค จะดึงดูดผู้คนอย่างสุ่มคนเหล่านั้นมีข้อได้เปรียบเพราะพวกเขาโชคดี

 

การเป็นพ่อค้า,ยกเว้นความสามารถที่ยอดเยี่ยมและความสามารถในการวางแผน,โชคเป็นปัจจัยสําคัญที่สุด

 

ในกรณีนี้ในชีวิตที่ผ่านมาของจางมู่,พ่อค้าย่อยเกือบทั้งหมดคือนักวิวัฒนาการที่มีความสามารถ หลังจากตื่นขึ้นมาในช่วงแรกและได้พบร้านค้าแห่งยุคด้วยตัวเองในชีวิตที่ผ่านมาของเขาในฐานะคนธรรมดาที่ถูกชักจูงจากพ่อค้าแห่ง ยุคเขากลายเป็นพ่อค้ารายย่อยที่ห้าเนื่องจากโชคล้วนๆ

 

พ่อค้าย่อยแห่งยุคในเมืองหลัวหยางต่างรวยมาก แม้แต่จางมู่ ในฐานะพ่อค้าธรรมดา ก็มาถึงระดับที่ได้รับความเลื่อมใสจากผู้คนมากที่สุด เมืองหลัวหยางเป็นดินแดนแห่งสมบัติที่มีพรสวรรค์อันยิ่งใหญ่หลายแห่งผุดขึ้นมา

 

ในขณะที่หลินฮุยให้ความเคารพต่อเขาอย่างมาก, จางมู่รักษาคําพูดของเขาและไม่ได้เอาอะไรมาจากสะพานฮุยมิน ในทางตรงกันข้าม,จางมู่มองลงมาถึงสินค้าที่นี่และในทางกลับกัน,เขาก็ไม่อยากมีปัญหา.หลังจากที่ทุกอย่างเกิดขึ้น,ทรัพยากรเหล่านี้ไม่ได้มีความสําคัญกับจางมู่,แต่พวกมันเป็นอาหารสะสมของหลินฮุยและคนในครอบครัวของเขา มันขึ้นอยู่กับความอยู่รอด

 

หลินฮุยมีอํานาจและวิธีการที่ยอดเยี่ยม,แต่เขาก็เป็นคนดีมากเกินไปที่จะอยู่รอดในโลกที่ทรยศนี้

 

ในชีวิตที่ผ่านมาของเขาเคยมีคนเช่นหลินฮุยจํานวนมาก,แต่พวกเขาค่อยๆหายไป เมื่อพวกเขาทั้งหมดตาย.

 

นั่นเป็นเหตุผลที่จางมู่ไม่ได้จําหลินฮุยเป็นเรื่องปกติ สําหรับคนเช่นหลินฮุยจะจมเป็นฝุ่นในหน้าประวัติศาสตร์

 

“คนดีจะตายไว ในขณะที่ปีศาจจะอยู่ตลอดไป” คําพูดเก่าๆนี้ยังคงมีเหตุผล

 

จางมู่คิดอยู่สักพัก เนื่องจากราคาซื้อขายจะยังคงเหมือนเดิมก่อนเที่ยงคืน,เขาอาจตกลงกันได้ในครึ่งชั่วโมงสุดท้าย.กล่าวได้ว่า เขามีเวลาเก็บคริสตัลมากกว่าสิบชั่วโมงในเมืองซีอาน ถ้าเขาโชคดีเขาอาจจะล่าสัตว์กลายพันธุ์บางตัวได้

 

คิดถึงเรื่องนี้ จางมู่ไม่ต้องการเสียเวลาอีกต่อไป แม้แต่วินาทีเดียว เขาดึงหยวนรุยที่นั่งอยู่บนพื้น,โยนลิตเติ้ลแบล็คออกมาจากไหล่ของเขาและพูดอย่างเร้าร้อนว่า,” “นําทางไป.ไปที่สถานที่ที่เราสามารถหาซอมบี้เป็นจํานวนมากได้ ข้าจะให้รางวัลแก่เจ้า”

 

ลิตเติ้ลแบล็คหันกลับไปในอากาศและถามจางมู่ในใจด้วยท่าทางที่ง่วงนอน” รางวัลอะไร?ข้ารู้สึกว่าไม่มีอะไรที่สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้ข้าตอนนี้”

 

“จริงหรือ? ถ้าข้าบอกเจ้าว่ามันสามารถช่วยให้เจ้าถึงระดับสอง,เจ้าจะรู้สึกมีแรงจูงใจมากขึ้นไหม? “

 

ในคําสั่งที่ให้เจ้าลิตเติ้ลแบล็คมีสัมผัสของกลิ่น,จางมู่ได้ให้คํามั่นสัญญาโดยไม่ลังเลเลย

 

จริงๆแล้วเลิตเติ้ลแบล็คไม่สนใจคริสตัลเลยเพราะมันติดอยู่ในคอขวด เมื่อมันดูดซับพลังงานอย่างไรก็ตาม,หลังจากได้ยินจางมู่พูด,กําลังใจมันขึ้นอย่างรวดเร็ว.มันหากลิ่นในอากาศอย่างระมัดระวังและกระพือปีกของมันบินออกไปในทิศทางนั้น

 

จางมู่หัวเราะ.คําพูดเก่ากล่าวไว้ว่า,” กระดูกที่ดีจะถูกผูกไว้เพื่อดึงดูดสุนัขที่ดี”ลิตเติ้ลแบล็คไม่ได้หมดหวังจริงๆ

 

ไม่อยากทํางาน? แล้วข้าจะให้เจ้าทํางานให้ข้าด้วยเงิน!

 

จางมูไม่ต้องการเสียเวลา,ดังนั้น เขาจึงได้ให้หยวนรุยขี่หลังและวิ่งตามหลังลิตเติ้ลแบล็คด้วยความเร็วเต็มพิกัด

 

ลิตเติ้ลแบล็คได้รับแรงผลักดันจากโอกาสที่จะได้รับรางวัลอันยิ่งใหญ่และเดินทางมาถึงสถานที่ภายในสิบนาทีได้อย่างรวดเร็ว.

 

จางมู่วิ่งกวดลิตเติ้ลแบล็คได้ทันที หลังจากวางหยวนรุยลงและหายใจเข้าออก,เขาก็ตกใจกับภาพอยู่ข้างหน้าเขา “มีมากมาย! ซอมบี้ในเมืองนี้อยู่ที่นี่ทั้งหมด?”

 

ลิตเติ้ลแบล็คถามด้วยน้ําเสียงบริสุทธิ์ใจ”เจ้าขอให้ข้าหาสถานที่ที่มีซอมบี้เยอะที่สุด”

 

ซอมบี้อยู่กระจายไปทั่วทั้งสถานที่ต่างผลักและดันกัน.

 

สถานที่แห่งนี้น่าจะอยู่ใกล้กับศูนย์กลางของเมือง,ที่ห้างสรรพสินค้าชุกชุม.บางทีที่นักวิวัฒนาการไม่กล้ามาที่นี่ คงเป็นเพราะซอมบี้ที่มหาศาลไม่เห็นสัญญาณของการสู้รบใด

 

ลิตเติ้ลแบล็คได้นําจางมู่และหยวนรุยมาที่ซอยเล็กๆ กล่าวได้ว่า,จางมู่และหยวนรุยกําลังยืนอยู่ท่ามกลางศูนย์การค้าที่พลุกพล่าน

 

ขณะที่จางม่คิดถึงสิ่งที่เขาควรทํา ลิตเติ้ลแบล็คก็หัวเราะในใจผ่านพันธจิตระหว่างพวกเขา

 

ทันใดนั้น,จางมู่ก็มีลางสังหรณ์ไม่ดี.ตามที่คาดไว้เสียงคํารามของลิตเติ้ลแบล็คก็กระหึมผ่านถนน ที่มีเพียงซอมบี้ไม่กี่ตัวที่อยู่ในสายตาของพวกเขา

 

จางมู่กําลังจะตะโกนคําพูดที่ไม่เหมาะสม เมื่อลิตเติ้ลแบล็คกลายร่างใหญ่และบินขึ้นไปในอากาศ, จับหยวนรุยด้วยกรงเล็บและโยนเธอลงบนหลังของมัน

 

หยวนรุยนั่งอยู่บนหลังของลิตเติ้ลแบล็ค โดยยังไม่หายจากการช็อค ลิตเติ้ลแบล็คถ่อมตัวลงมาเล็กน้อยและบินขึ้นสูงไป,โฉบและเฝ้ามองซอมบี้ที่วิ่งไปหาจางมู่จากทุกทิศทุกทาง

 

มันเป็นปรากฏการณ์ที่สวยงามที่ซอมบี้นับพันตัววิ่งด้วยความเร็วตรงไปหาจางมู่เมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆจากรอบๆ

 

“ฮ่าๆ ขอบคุณสําหรับการที่ตบหัวข้าบ่อยๆ, ข้าจะออกจากสนามรบไปกับเจ้า!” ลิตเติ้ลแบล็คคิด.

 

จางมู่ไม่มีเวลาให้ความสนใจกับสิ่งที่ลิตเติ้ลแบล็คกําลังคิด.เขาไม่กลัวซอมบี้ระดับแรกที่อ่อนแอ,แต่เขาก็ไม่สามารถรับมือกับพวกมันจํานวนมากในเวลาเดียวกันได้ เขาไม่สามารถทําอะไรได้นอกจากการอธิษฐานขอให้ดอกบัวเลือดปีศาจ สามารถทนต่อแรงกระแทก ในขณะที่เขาพยายามเบียดผ่านฝูงซอมบี้

 

สิ่งที่เขาควรทําตอนนี้ก็คืออดทนให้นานที่สุดเท่าที่เป็นไปได้!

 

เช่นเดียวกับที่จางมู่กําลังจะถูกโจมตีโดยซอมบี้พวกนี้ เถาวัลย์จํานวนมากที่แข็งแรงออกมาจากแขนซ้ายของจางมู่สร้างเป็นโล่คุ้มกันอย่างหนัก

 

“บูม!”

 

ซอมบี้ถูกตีอย่างหนักไปที่มัน!

 

เห็นว่าขอบกั้นของโล่ที่ถูกสร้างโดยดอกบัวเลือดปีศาจหดตัว,จางมู่ก็กังวลใจ

 

แต่เมื่อเถากําลังสัมผัสกับผิวหนังของจางมู่เม้นก็ปิดลง

 

ไม่น่าเชื่อทนดอกบัวเลือดปีศาจต่อผลกระทบจากซอมบี้นับพันตัว

จางมู่มองไปที่ลิตเติ้ลแบล็คอย่างหวาดกลัว,ซึ่งมันก็น่ากลัวจริงๆ

 

“เด็กไม่ดี,รอดูว่าข้าจะลงโทษเจ้าอย่างไร”

 

หลังจากนั้น, จางมู่ก็เริ่มโจมตีกลับ!