The Great Merchant in the Cataclysm

ตอนที่52:นับทุกนาที!

ไม่ว่าพวกเขาจะจินตนาการอะไรมาก่อน ครั้งหนึ่งหลินฮุยและ ผู้ติดตามของเขาได้เห็นซากศพของซอมบี้จํานวนมาก โดยเฉพาะหัวของนักวิวัฒนาการจํานวนมาก,พวกเขากลัวมาก,ไม่มีใครกล้าที่จะตามจาง

ในเวลาเดียวกัน ขณะที่พวกเขาพบการสังหารที่น่าสยดสยอง,ด้วยความช่วยเหลือของประสาทรับกลิ่นของลิตเติ้ลแบล็ค,จางมู่ได้พบกับซอมบี้กลุ่มที่สอง

มองไปที่ฝูงซอมบี้ข้างหน้าเขา,จางมู่สงสัยว่าจะมีปัญหาไหมถ้าเขาฆ่าซอมบี้แบบนี้เช่นเดียวกับที่เขาเคยทํามาก่อน ซอมบี้จํานวนมากที่เขาฆ่า,นักวิวัฒนาการจํานวนมากและคนธรรมดาจะรอดชีวิตได้มากขึ้น แต่ก็จะทําให้อนาคตไม่สามารถคาดเดาได้มากขึ้น

หลังจากครุ่นคิดไปชั่วครู่ จางมู่ก็ส่ายหัวและยิ้ม.ไม่ว่าซอมบี้กี่ตัวที่เขาฆ่าในเมืองเหล่านี้ เมื่อเทียบกับทั่วโลก,มันก็เป็นเหมือนการลดลงของมหาสมุทร

คิดแบบนี้เขารู้สึกโล่งใจเขาไม่ได้มีพลังเพียงพอที่จะสงสัยว่าพฤติกรรมของเขานั้นดีหรือไม่ดีสําหรับคนอื่นสิ่งเดียวที่เขาต้องการอการเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง

หลิวชั่วให้คําเตือนจางมู่จริงๆ ซึ่งทําให้เขาตระหนักว่า,แม้ว่าเขาจะมีดอกบัวเลือดปีศาจและลิตเติ้ลแบล็คเขาก็ยังคงเป็นเพียงแค่คนธรรมดาที่สามารถเรียกสองสิ่งที่กลายพันธุ์ได้พวกมันมีเจ้านาย ที่แข็งแกร่งกว่าหลิวชั่วในโลกนี้และตอนนี้เขาเกือบจะถูกสังหารแล้วเขาไม่มีเหตุผลที่จะหยิ่ง

ในสายตาของจางมู่,ซอมบี้ตรงหน้าเขาเป็นประกายคริสตัลที่สามารถนํามาใช้เพื่อแลกกับขวดยาระดับสองสําหรับการวิวัฒนาการเป็นระดับสองในคืนนี้

” หยวนรุย,ติดตามข้าอย่างใกล้ชิด.คืนพลังงานของข้า เมื่อข้าต้องการเข้าใจ? ”

จางม่มองที่เธออย่างจริงจัง,ขณะที่ดอกบัวเลือดปีศาจได้เข้าสู่ช่วงพักที่เงียบสงบ,จางมู่จะมีปัญหาในการต่อสู้กับซอมบี้ 800 รอบโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือ

“ได้! ฉันเข้าใจ.ฉันจะอยู่ใกล้คุณ! ” หยวนรุยตอบ

เมื่อเห็นเธอพยักหน้า,จางมู่จับมือเธอและเดินตรงไปยังฝูงซอมบี้

หลังจากมองไปที่นาฬิกาข้อมือของเขา,จางมู่ยิ้มและพูดว่า”เหลืออีก 7 ชั่วโมงครึ่ง มันง่ายดายลิตเติ้ลแบล็คขยายใหญ่และเริ่มทํางาน”

หลังจากได้ยินอย่างนั้น,ลิตเติ้ลแบล็คก็ขยายตัวขึ้นและพุ่งตัวลงบนพื้นอย่างหนัก,ยกฝันเป็นจํานวนมาก

มันเป็นสิ่งเร้าใจอย่างแน่นอน สําหรับหูของซอมบี้ เขาถือทั้งสองกริชของเขา,จางมู่เริ่มตื่นเต้นกับซอมบี้ที่วิ่งมาหาเขา

เมื่อพวกมันเข้ามาใกล้พวกเขา,ลิตเติ้ลแบล็คก็วิ่งเข้า ไปในฝูงชนมันหยิบซอมบี้เข้าไปในปากของมันและคว้าอีกตัวด้วยกรงเล็บของมัน,ฆ่าพวกมันด้วยความเร็วสูง

ลิตเติ้ลแบล็คไม่ใหญ่พอที่จะปิดกั้นถนนทั้งหมด.จางมู่ขอให้มันย้ายไปทางขวา เพื่อให้เขาสามารถรับมือกับศัตรูที่มาจากด้านซ้าย

เมื่อเขาปลดปล่อยกริชของเขา เขาพบว่ากรงเล็บของลิตเติ้ลสีดําคมกว่าดาบแทงค์ของเขา พวกมันแทงผ่านกระดูกซอมบี้ได้อย่างง่ายดาย.

โจมตีไปอีกครั้ง, จางมู่ไม่มีเวลาที่จะพักผ่อน.ซอมบี้มากขึ้นๆเรื่อยๆเริ่มโจมตีมาที่เขา เนื่องจากพวกมันไม่สามารถทําลายการป้องกันของจางมู่ได้

เมื่อเวลาผ่านไป, จางมู่ก็รู้สึกกดดันมากขึ้น เขาต้องแกว่งกริชของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ในขณะที่เหงื่อเริ่มไหลเต็มหน้าผากราวกับน้ําฝน, หยวนรุยรู้สึกกังวลเมื่อมองไปที่เขา แต่เขาไม่ได้ขอให้เธอใช้ความสามารถของเธอ เธอจึงซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเขา

จางม่และลิตเติ้ลแบล็คสร้างแนวป้องกันซึ่งสามารถหยุดซอมบี้ได้และค่อยๆเคลื่อนไปข้างหน้า

ปราศจากดอกบัวเลือดปีศาจ,ความสามารถของจางมู่ก็ต่ํามากมันเหมือนกับเขากลับไปสู่ยุคไอน้ําจางม่รู้สึกเหนื่อยหลังจากที่ฆ่าซอมบีไปประมาณ 150 ตัว

เขาชะลอตัวลงและก้าวถอยหลัง ” หยวนรุย,ช่วยข้า”

เมื่อหยวนรุยได้ยินเสียงเรียกของจาง เธอหัวเราะและเดินเข้าไปใกล้จางมู่เอามือของเธอวางไปบนหลังของจางมู่และเติมพลังลงในร่างของจางมู่

ด้วยพลังของหยวนรุย,จางมู่รู้สึกฟื้นฟูราวกับว่าความเหน็ดเหนี่อยของเขาได้หายไป

นอกจากนี้ ในขณะที่ร่างกายและจิตวิญญาณของเขาได้รับการฟ์นตัวสู่จุดสูงสุด, จางมูได้ใช้พลังอํานาจที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาและเพิ่มความเร็วอีกครั้งเพื่อกลับไปฟาดฟันฝูงซอมบี้พร้อมกับลิตเติ้ลแบล็ค

อีก 15 นาทีต่อมา.จางมู่ตะโกนอีกครั้ง,” หยวนรุย,อีกครั้ง”

ในขณะที่เธอเดินมาและถ่ายโอนพลังงานเกือบทั้งหมดของเธอให้กับเขา หลังจากนั้นเธอก็หอบ เหนื่อยเป็นตายและพิ่งไปที่หลังของลิตเติ้ลแบล็ค

ยังคงมีซอมบี้กว่าสองร้อยตัวเหลืออยู่

ความละโมบของจางม่ถูกปลุกเร้า การเก็บคริสตัลเป็นความหลงใหลของเขาจริงๆ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา พวกเขาก็หยุดลง.จางมู่และหยวนรุยให้การสนับสนุนซึ่งกันและกัน ในขณะที่พวกเขาเฝ้ามองลิตเติ้ลแบล็คกําลังหยิบคริสตัลออกจากร่างของซอมบี้อยู่อย่างกระปรี้กระเปร่าทั้งสองคนหมดแรงในขณะที่มันยังคงมีชีวิตชีวา

“ข้าประเมินตัวเองสูงเกินไป.พวกเราควรเลือกซอมบี้ฝูงเล็กๆในครั้งต่อไปเมื่อพลังงานของเจ้าถูกใช้หมดแล้วเราไม่สามารถทําเช่นนี้ได้อีกในวันนี้,” จางม่พูดและยักไหล่

หยวนรุยกระพริบตาและพูดด้วยอารมณ์ขัน,”ลุง,คุณอ่อนแอ มากๆ”

เมื่อหยวนรุยเห็นท่าทางที่เขินอายของจางมู่เธอก็หลุดหัวเราะ

ออกมา.