การที่ ซึนาเดะ สามารถเอาชนะ นินจาซึนะ มากกว่า 10 คน ได้นั้นเป็นเรื่องที่ไม่แปลก

เพราะในบรรดา นินจาซึนะ เหล่านั้น มีนินจาที่เป็นระดับ โจนิน อยู่ประมาณ 5 – 6 คน เท่านั้น และพวกเขาก็อ่อนแอมาก

ส่วนนินจาคนอื่น ๆ ที่เหลือเป็นเพียงแค่นินจาระดับ โจนิน ประเภทสอดแนม ทำให้พวกเขาไม่เก่งในเรื่องการต่อสู้สักเท่าไร

ถ้าเป็นเช่นนี้แล้ว ซึนาเดะ ไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้แล้วละก็ เธอก็ไม่ควรเป็น 1 ใน 3 นินจาในตำนาน และเธอก็ไม่ควรเป็น โฮคาเงะ รุ่นที่ 5 ด้วยเช่นกัน

ตู้ม!!

หลังจากที่ ไนโตะ ต่อยหมัดสุดท้ายออกไป หุ่นของ ย่าโจ ตัวสุดท้ายก็ถูกทำลาย

จากนั้น ไนโตะ ก็มองไปที่ ยาโจ

เพราะเขารำคาญหุ่นเหล่านั้นมาก ดังนั้น ไนโตะ จึงต้องจัดการกับพวกมันเสียก่อน!

วิธีที่ดีที่สุดในการโจมตี นักเชิดหุ่น คือต้องมุ่งเป้าไปที่ตัวนักเชิดเอง แต่ นักเชิดหุ่น ก็สามารถใช้หุ่นของเขาในการป้องกันตัวได้ แต่ถ้าคุณทำลายหุ่นเหล่านั้นทั้งหมดได้ ก็เท่ากับว่าคุณสามารถลดพลังของเขาลงได้ครึ่งหนึ่งเลยทีเดียว!

ฟึ้ว!!

ทันใดนั้น ไนโตะ ก็รีบพุ่งเข้าหา ย่าโจ และขว้างหมัดใส่เธอ

เปรี้ยง!!!

พลังสั่นสะเทือนของ ไนโตะ พุ่งออกมา ย่าโจ ยื่นมือออกไปและพยายามป้องกันการโจมตีของเขาเอาไว้ แต่ด้วยพลังอันมหาศาลนี้ ทำให้มือของเธอแต่ออกเป็นเสี่ยง ๆ

แต่สิ่งที่แปลกก็คือ เธอไม่มีเลือดออกมาเลย…มันเป็นเศษชิ้นเล็ก ๆ ที่ลอยอยู่ในอากาศพร้อมกับกระดาษบางอย่างติดอยู่ที่ชิ้นส่วนเหล่านั้น!

เมื่อเห็นอย่างนั้น ไนโตะ ก็หยุดในทันที

“นี้มัน…ล้อเล่นกันใช่ไหม?!”

ทันใดนั้น ชิ้นส่วนเหล่านี้ก็ระเบิดขึ้นกลางอากาศ พลังระเบิดปะทะเข้ากับ ไนโตะ อย่างจัง ในขณะที่ ย่าโจยืนอยู่บนพื้น

ตู้ม!!!

ไนโตะ พยายามหยุดการระเบิดด้วยพลังสั่นสะเทือนของเขาในวินาทีสุดท้ายก่อนที่แรงระเบิดจะฆ่าเขาได้ แต่เขาก็กระเด็นออกไปจนไถลไปกับพื้น และได้รับแรงระเบิดจนมีเลือดไหลออกจากปากของเขา ในขณะที่ ย่าโจ พยายามสกัดกั้นการระเบิดด้วย โล่จักระ

หลังจากนั้น ย่าโจ ก็หันหลังกลับและวิ่งออกจากสนามรบในทันที

เธอไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง

ย่าโจ รู้ว่า ถ้าเธอยังดันทุรังต่อสู้กับ ไนโตะ ต่อไป เธอจะต้องตายอย่างแน่นอน

เธอ…ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ ไนโตะ

ไนโตะ ยืนขึ้นทันที จากนั้นเขาก็ปัดฝุ่นออกจากตัว เขาไม่เป็นอะไรมาก เพราะเขาสามารถป้องกันแรงระเบิดส่วนใหญ่ไว้ได้

“เธอแข็งแกร่งจริง ๆ นี้เป็นครั้งแรกที่มีคนหนีเราไปได้…”

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ นินจาซึนะ ที่เหลือก็มาถึงขีดจำกัดของพวกเขาแล้ว

ย่าโจ…พ่ายแพ้ให้ ไนโตะ อย่างนั้นเหรอ?!

ล้อกันเล่นหรือเปล่า!

“ท่านโจ…แพ้จริงเหรอเนี่ย?”

“หน่วยลับคนนี้แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?!”

นินจาซึนะ ที่เหลือมีหน้าตาที่ไม่อย่างจะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็น ทุกคนต่างก็สูญเสียกำลังใจในการต่อสู้ไปจนหมด และเกิดความหวาดกลัวขึ้นมาเป็นอย่างมาก

ถึงอย่างไร ย่าโจ เธอก็ไม่ใช่ หน่วยลับ

เธอเป็นหนึ่งใน นินจาที่แข็งแกร่งที่สุดของหมู่บ้านซึนะ ในเวลานั้น!

เธอเป็นที่ 2 รองจาก ผู้บัญชาการหน่วยลับของหมู่บ้านซึนะ เท่านั้น!

ด้วยความเก่งเช่นนี้ ย่าโจ จึงเป็นที่เคารพนับถือของ นินจาซึนะ ทุกคนเป็นอย่างมาก

แต่เธอก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับ คนแปลกหน้าที่สวมหน้ากากและแต่งตัวประหลาด ๆ จาก โคโนฮะ!

“มัน…มันเป็นใครกัน?!”

“หน่วยลับ ธรรมดา ๆ ไม่น่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้!”

นินจาซึนะ ที่เหลือดูสับสนและตกใจเป็นอย่างมาก พวกเขาจึงกำลังเตรียมที่จะหลบหนีเช่นกัน

“ไม่จำเป็นต้องบอกชื่อกับคนตายหรอกนะ”

“คนตาย…รู้ชื่อฉันไปก็เท่านั้น”

ทันใดนั้น ไนโตะ ที่อยู่ไกลจากพวกเขาก็วิ่งเข้าหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว

นินจาเหล่านั้น ต้องการจะหนี แต่นั้นก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ด้วยความช่วยเหลือของ ซึนาเดะ ทำให้ ไนโตะ สามารถจัดการกับ นินจาที่เหลือทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย

มีนินจาคนหนึ่งหนีรอดไปได้ไกลพอสมควร แต่ ไนโตะ ก็ปลดผนึก ดาบคุซานางิ ของเขาออกมาและส่งคลื่นกระแทกไปหานินจาคนนั้น จนทำให้นินจาคนนั้นขาดเป็น 2 ส่วน

“อืม…ฉันไม่คิดว่าเธอจะเอาชนะ ย่าโจ ได้นะเนี่ย”

ซึนาเดะ มองไปที่สนามรบที่ยุ่งเหยิง จากนั้นเธอก็ถอนหายใจและมองไปที่ ไนโตะ ด้วยสายตาที่สวยงามของเธอ

ย่าโจ ไม่ได้นำยาพิษมาด้วยในการต่อสู้ครั้งนี้ เธอคิดว่า ไนโตะ จะถูก ย่าโจ วางยาพิษในระหว่างการต่อสู้ แต่เธอก็ไม่ได้คาดหวังว่า ไนโตะ จะสามารถเอาชนะ ย่าโจ และบีบให้เธอต้องล่าถอยไปได้

ยิ่งเธอมอง ไนโตะ เท่าไร เธอก็ยิ่งชื่นชมเขามากขึ้น

“ขอโทษ ผมปล่อยให้เธอหนีไปได้”

ด้วยสีหน้าเศร้า ๆ ไนโตะ มองไปที่ ดาบคุซานางิ ในมือของเขาและพูดว่า “ถ้าผมใช้ ดาบคุซานางิ ตั้งแต่ทีแรก เธอก็คงจะไม่สามารถหนีไปได้ ทั้ง ๆ ที่ดาบของผมสามารถทำลาย โล่จักระ ได้อย่างง่ายดายแท้ๆ”

ซึนาเดะ กำลังชื่นชมในตัวของ ไนโตะ แต่ประโยคนี้ของเขาก็ทำให้เธอต้องหยุดคิด

เธอรู้สึกประหลาดใจกับความคิดของ ไนโตะ เขาสามารถเอาชนะ ย่าโจ ผู้เป็นหนึ่งในนินจาที่แข็งแกร่งที่สุดของหมู่บ้านซึนะ ได้ แต่เขากลับไม่พอใจ แล้วเขาต้องการอะไรมากกว่านี้อีกละ?!

แต่สุดท้าย เธอก็ถอนหายใจอย่างหมดหนทาง

ไนโตะ เติบโตอย่างรวดเร็ว ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาที่จะคิดแบบนี้… ซึนาเดะ เป็นอัจฉริยะ แต่เมื่อเทียบกับ ไนโตะ แล้ว เธอก็รู้สึกว่าเธอไม่สมควรถูกเรียกว่า อัจฉริยะ เลย

อย่างไรก็ตาม ในด้านของ นินจาแพทย์ ซึนาเดะ ยังคงภูมิใจในตัวเอง เพราไม่มีใครที่เก่งกว่าเธอ และนี่ทำให้เธอเป็น อัจฉริยะ!

เธอกำลังรอคอยโอกาสที่จะแสดงมันให้ ไนโตะ ได้เห็น

อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่ ไนโตะ ได้รับบาดเจ็บ แม้เขาจะเพิ่งต่อสู้กับ ย่าโจ มาก็ตาม

แต่ถ้า ไนโตะ รู้ว่า ซึนาเดะ คิดอะไรอยู่ เขาก็คงเอามีดกรีดเส้นเลือดของเขาในทันที

……

แคว้นแห่งฝน

ณ ค่ายบัญชาการของหมู่บ้านซึนะ

มีคนสะบักสะบอมคนหนึ่ง ปรากฏตัวพร้อมใบหน้าที่มืดมน และเดินเข้าไปในค่ายอย่างช้า ๆ โดยไม่พูดอะไรเลย

นินจาซึนะ ที่เฝ้ายามอยู่หน้าประตู 2 – 3 คน พวกเขาดูสงสัยและพยายามหยุดคนคนนี้เอาไว้ แต่พวกเขาก็ต้องตะลึง เมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้ พวกเขาก็จำคนคนนี้ได้ทันที

“ทะ…ท่านโจ?!”

“เกิดอะไรขึ้นครับ?!”

พวกเขาตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อมองไปที่ ย่าโจ ที่มีเลือดอยู่เต็มตัว

นี้คือ ย่าโจ หนึ่งนินจาที่แข็งแกร่งที่สุดของหมู่บ้านซึนะ!

พวกเขาไม่เคยเห็น ย่าโจ ในสภาพที่สะบักสะบอมแบบนี้มาก่อน ใครทำเธอได้ถึงขนาดนี้?!

ย่าโจ ไม่พูดอะไรเลย เธอเดินตรงไปที่ห้องบัญชาการและเมื่อเธอปิดประตู เธอก็กระอักเลือดออกมาทันที

อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่ได้บาดเจ็บอะไรมากนัด เพราะเธอเองก็เป็น นินจาแพทย์ เธอจึงทำการรักษาตัวเองตลอดที่ทางกลับมาที่ค่ายแห่งนี้

แต่จิตใจของเธอก็บอบช้ำเป็นอย่างมาก เพราะเธอเพิ่งได้รับความพ่ายแพ้ครั้งยิ่งใหญ่

ในเวลานี้ ย่าโจ ไม่ได้คิดเกี่ยวกับความพ่ายแพ้ของเธอเลย ในใจของเธอมีอยู่เพียงคำถามเดียวเท่านั้น

หน่วยลับคนนั้นเป็นใคร?

คนที่มีพลังมากเช่นนี้ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเป็นเพียงหน่วยสนับสนุนของ ซึนาเดะ และเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะปกปิดตัวตนมาได้จนกระทั่งตอนนี้ เขาเป็นคนที่อันตรายมาก

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เธอก็ต้องการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับ หน่วยลับ คนนี้ให้ได้

หลังจากที่เธอนั่งเงียบไปนาน ๆ ในที่สุด ย่าโจ ก็ออกคำสั่ง

“ส่งคำสั่งฉุกเฉินไปที่ สำหนักงานหน่วยลับ เดี๋ยวนี้”