“น่าแปลก”

ไนโตะ ลืมตากว่าขณะที่เอามือจับคางและเผยให้เห็นร่องรอยของความสงสัย

จักระนั้นเป็นแหล่งกำเนิดของชีวิต การที่จะแปลงมันเป็นพลังอีกแบบหนึ่งอย่างเช่น พลังวิญญาณ นั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก

“สัมผัสพิเศษของเราจะสัมผัสถึง พลังวิญญาณ ได้หรือเปล่าน่ะ?”

หลังจากที่ความคิดเหล่านี้เข้ามาในหัวของ ไนโตะ เขาก็หลับตาลง และปิดกั้นประสาทสัมผัสทั้ง 5 ของเขา เพื่อให้เขาสามารถใช้สัมผัสพิเศษได้อย่างเต็มที่

ในที่สุด ไนโตะ ก็รับรู้ถึงการมีอยู่ของ พลังวิญญาณ

ไนโตะ ไม่สนใจจักระทั้งหมดที่ไหลผ่านร่างกายของเขา และมุ่งไปที่ พลังวิญญาณ ของเขา

“พลังวิญญาณ ยิ่งใหญ่มากจริง ๆ…ดูเหมือนว่ามันจะเกี่ยวข้องกับ แรงดันจักระ ความมุ่งมั่น และสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้”

หลังจากค่อย ๆ สัมผัสถึงมัน ไนโตะ ก็เริ่มสัมผัสลึกลงไปเรื่อย ๆ

อย่างไรก็ตาม จักระของ ไนโตะ ก็ยังคงคอยแทรกเข้ามา ทำให้เขาไม่สามารถจับทิศทางของ คาถาแปลงวิญญาณ และรวมพลังวิญญาณเข้ากับพลังร่างกายได้

ไนโตะ เริ่มเชื่อมโยง แรงดันจักระ ความมุ่งมั่นและสิ่งต่าง ๆ เข้ากับพลังวิญญาณของเขา แต่วิธีการนี้ดูเหมือนจะทำได้ยาก

ไม่ใช่ว่ามันไม่ยอมทำงาน แต่เมื่อเขาพยายามรวมพวกมันทั้งหมดเข้าด้วยกัน พวกมันจะระเบิดออก ทำให้เกิดผลกระทบด้านวิญญาณโดยที่มองไม่เห็น

การระเบิดจากการหลอมรวมของพวกมันทั้งหมด จะก่อให้เกิดผลกระทบโดยตรงกับพลังวิญญาณ

มันเหมือนกับเป็นภาพลวงตา แต่การระเบิดนี้มีระยะที่กว้างและแตกต่างจาก พลังสั่นสะเทือน มาก

ในระหว่างการทดลอง ระเบิดที่มองไม่เห็นนั้น ทำให้ผู้คนและนินจาคนอื่น ๆ ที่อยู่ด้านนอกพากันตกใจยกใหญ่ มันทำให้ทั้งหมู่บ้านตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย พวกเขาคิดว่ามีคนพยายามบุกเข้าหมู่บ้านแห่งนี้

แม้แต่ อุจิฮะ ก็ยังได้รับผลจาก คลื่นสั่นสะเทือนวิญญาณ นี้จนทำให้พวกเขาบางคนถึงกับทรุดตัวลง

“เราคงไม่สามารถเรียนรู้ คาถาแปลงวิญญาณ ได้สำเร็จ แต่ดูเหมือนว่า เราจะสร้าง คลื่นสั่นสะเทือนวิญญาณ ขึ้นมาแทน…”

เนื่องจากการฝึกวิชานี้ ทำให้เกิดความวุ่นวานในหมู่บ้าน ดังนั้น ไนโตะ จึงมุ่งหน้าไปยังเนินเขาที่อยู่ด้านหลังหมู่บ้าน

นอกเหนือจาก คลื่นสั่นสะเทือนวิญญาณ แล้ว ไนโตะ ก็ยังสามารถใช้แรงสั่นสะเทือนเพื่อกำหนดเป้าหมายทุกทิศทางได้อีกด้วย มันคล้ายกับ ข่ายเทพพิชิตฟ้า แต่ก็ยังแตกต่างกันมาก

จากนั้น ไนโตะ ก็ลองฝึกอีกครั้ง เพื่อดูว่าเขาจะสามารถผสมผสาน คลื่นสั่นสะเทือนวิญญาณ และ พลังสั่นสะเทือน ได้หรือไม่

แม้ว่าความรุนแรงอาจไม่ได้เพิ่มขึ้นมากนัก แต่การเพิ่มประสิทธิภาพของ พลังสั่นสะเทือน ของเขาเพียงเล็กน้อยจะมีประโยชน์และอาจไปได้ดีหากสามารถทำให้มันแข็งแกร่งขึ้นได้ในภายหลัง

หลังจากลองทำอยู่ 2 – 3 ครั้ง ไนโตะ ก็ไม่สามารถทำมันได้ พลังสั่นสะเทือน นั้นแข็งแกร่งเกินไปมากแล้ว ดังนั้นมันจึงทำลาย พลังวิญญาณ ในทันทีที่พวกมันสัมผัสกัน

และ พลังวิญญาณ เพียงอย่างเดียวนั้น ก็ยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะไปถึงระดับ คาเงะ

เพื่อต้องการเพิ่มพลัง คลื่นสั่นสะเทือนวิญญาณ จำเป็นต้องมีแรงผลักดันที่แข็งแกร่ง และในทางกลับกัน จะดีกว่าถ้าเขาเริ่มต้นจากพื้นฐานของมุมมองทางจิตวิญญาณนั่นคือหาวิธีที่จะเข้าถึงและเสริมสร้างจิตวิญญาณของเขา

ทุกสิ่งที่พลังวิญญาณต้องการเป็นสิ่งที่ ไนโตะ ต้องการเสมอ หากเขาสามารถเสริมกำลังได้เขาจะได้รับภูมิต้านทานที่แท้จริงและอื่น ๆ อีกมากมาย

อย่างไรก็ตาม โลกนี้มีก็ยังมี วิชาสายคาถาวิญญาณ อยู่มากมาย และมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ศึกษาเรื่องนี้

“เราคงต้องกลับไปเริ่มใหม่ ทางเดียวที่เราจะทำได้ก็คือกลับไปฝึก คาถาแปลงวิญญาณ และหาทางอื่นในการเข้าถึงพลังระดับจิตวิญญาณผ่านทางจักระของเรา”

“เมื่อเราทำแบบนั้นได้แล้ว เราค่อยหาวิธีเสริมกำลังให้พลังวิญญาณที่หลัง ไม่อย่างนั้นเราจะเสียเวลาเปล่า ๆ”

หลังจากที่ ไนโตะ นั่งลงบนก้อนหิน เขาก็ก้มหัวลง และเริ่มนั่งสมาธิ ในที่สุดหลังจากผ่านไป 2 – 3 ชั่วโมง เขาก็หยุดฝึกและพร้อมที่จะกลับไปที่หมู่บ้าน

ไนโตะ เริ่มมองหาความช่วยเหลือ และคนแรกที่เขาคิดก็ไม่ใช่ใครนอกจาก คาโต้ ดัน ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้คาถานี้

เมื่อเขากำลังคิดหาวิธีที่จะพบตัว ดัน เขาก็เห็นร่างหนึ่งเดินมาไกล ๆ

“ไนโตะ นายฝึกเสร็จหรือยัง?”

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนคนนี้ก็คือ คุชินะ เธอหา ไนโตะ ไม่เจอในหมู่บ้าน ดังนั้นเธอจึงออกมาข้างนอกเพื่อตามหาเขา

หลังจากที่เธอทำอย่างนั้นมาหลายปี มันก็กลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะหา ไนโตะ เจอได้

“เอาล่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ”

ไนโตะ ยืนขึ้นและพุ่งลงมาจากภูเขา และปรากฏตัวอีกครั้งต่อหน้า คุชินะ

ไนโตะ มองใบหน้าที่น่ารักของเธอและอดไม่ได้ที่จะบีบแก้มเธอ

“มันจะมืดแล้วน่ะ รีบไปกันเถอะ!!”

แก้มของ คุชินะ แดงเล็กน้อย จากนั้นเธอก็จับแขน ไนโตะ แล้วเริ่มวิ่งไปที่หมู่บ้าน

ไนโตะ มองดูเธอแล้วยิ้ม จากนั้นก็ตามเธอไป

มันน่าแปลกที่ไม่มีหน่วยลับตามเธอมาเลย

เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุชินะ ก็เคยถูกจับตัวไปในการ์ตูน มันค่อนข้างแปลกที่พวกเขาสามารถพาเธอออกจากหมู่บ้านได้

ไนโตะ รู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อยและเขาก็ส่ายหัวทันที เขาไม่รู้ว่าพวกเขาใช้วิธีไหนในการพา คุชินะ ออกไปจากหมู่บ้าน แต่เขาคิดว่าเหตุการณ์นี้จะไม่เหมือนเดิม

หลังจากเดินไปครู่หนึ่ง ตึกราบ้านช่องก็เริ่มปรากฏให้เห็น

ทันใดนั้น คุชินะ ก็หันหน้ามาหา ไนโตะ และใบหน้าของเธอก็ดูลึกลับ จากนั้นเธอก็กระซิบกับเขาว่า “ ไนโตะ นายรู้ไหม เมื่อวันก่อนฉันแอบตาม เมอิ ไป แล้วฉันก็เห็นสิ่งที่เธอทำอยู่ทุกวี่ทุกวัน”

“หืม?”

ไนโตะ รู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คิดว่า คุชินะ จะทำเรื่องแบบนี้

“เหมือนเธอกำลังแอบดูใครบางคนอยู่ แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร”

“อืม…เธออาจกำลังทำภารกิจอยู่”

ถึง ไนโตะ จะพูดแบบนั้น แต่เขาก็รู้สึกว่าว่ามีบางอย่างผิดปกติ ตัวละครนี้ไม่เคยถูกพูดถึงในการ์ตูนมาก่อน การมีอยู่ของเธอนั้นน่าแปลก เพราะเธอไม่ใช่ พลังสถิตร่าง และเธอก็ไม่แข็งแกร่งพอแม้แต่จะเป็นนินจาเลยด้วยซ้ำ