เมื่อ ไนโตะ จากไป หน่วยลับก็รีบวิ่งเข้าไปใน สำนักงานกองกำลังตำรวจโคโนฮะ และเมื่อพวกเขาเห็นสภาพของที่นี่ พวกเขาก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก!

“นี่…มันเกิดอะไรขึ้น?!”

“ไนโตะ เป็นคนทำเรื่องแบบนี้กับ ตระกูลอุจิฮะ เหรอ?”

แม้แต่นินจาระดับสูงก็แทบจะลืมหายใจเมื่อเห็นภาพนี้

ใน มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 2 ทำให้ โคโนฮะ สูญเสียตระกูลเก่าแก่ไปนับ 1,000 ตระกูล จน ตระกูลอุจิฮะ กลายเป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดที่เหลืออยู่ใน โคโนฮะ

แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าตระกูลที่ถูกเรียกว่าเป็นตระกูลใหญ่ จะถูก ไนโตะ ทำลายได้ในเวลาเพียงแค่แปบเดียว!

แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญกว่าก็คือ ไนโตะ กล้าโจมตีพวกเขาในหมู่บ้าน!

“แล้ว ท่านโฮคาเงะ ล่ะ?”

พวกเขาดูสับสนเป็นอย่างมาก พวกเขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ โฮคาเงะ ที่กำลังยืนด้วยท่าทางที่เคร่งเครียดเป็นอย่างมาก

เขาจะออกคำสั่งให้พวกเราจับ ไนโตะ หรือเปล่า?

อย่าเลยนะ ขอร้อง!

ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะกล้าที่จะทำเช่นนั้น และแม้ว่าพวกเขาจะพยายาม แล้วพวกเขาจะจับ ไนโตะ ได้ยังไง?

คนที่ทำลาย ตระกูลอุจิฮะ ทั้งหมดได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ คนที่ถูกเรียกว่าเทพเจ้า!

ซารุโทบิ เงียบอยู่นาน ในที่สุดเขาก็หายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า  “ตระกูลอุจิฮะ ถูกศัตรูลอบโจมตี และ ไนโตะ…มาถึงที่นี่ได้ทันเวลาและฆ่าศัตรูทั้งหมด…นี้เหละ คือสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด”

“ทำความสะอาดให้เรียบร้อย”

ซารุโทบิ พูดประโยคสุดท้ายนี้และสรุปเรื่องทั้งหมด

หน่วยลับที่อยู่ที่นี่ และแม้แต่ สมาชิกตระกูลอุจิฮะ ที่รอดชีวิต พวกเขารู้ดีว่าสิ่งที่ ซารุโทบิ พูดนั้นเป็นเรื่องไร้สาระ แต่พวกก็ไม่สามารถทำอะไรกับเรื่องนี้ได

พวกเขานิ่งเงียบไปสักพัก จากนั้นพวกเขาก็เริ่มทำความสะอาดอย่างรวดเร็ว

……….

บนถนนของ โคโนฮะ

มีผู้คนมารวมตัวกันอยู่เต็มถนน

พวกเขาทั้งหมดดูหวาดกลัวเพราะพวกเขาคิดว่าศัตรูบุกเข้ามาในหมู่บ้านแล้ว

แต่เนื่องจากไม่มีศัตรูบุกเข้ามาจริง ๆ นินจาจึงไม่ได้รับคำสั่งในการอพยพชาวบ้าน ดังนั้นชาวบ้านจึงอยู่ในสภาวะที่สับสนและวุ่นวาย

ทันใดนั้นฝูงชนก็สงบลง

แม้ว่าบนถนนจะแออัดมาก แต่บางคนก็สังเกตเห็นว่า ไนโตะ กำลังเดินฝ่าฝูงชนและมุ่งหน้าไปยังบ้านของเขา

ความเงียบเข้าครอบคลุมสถานที่เอาไว้

“เฮ้ นายเห็นไหม…ไนโตะ อยู่ตรงนั้น”

“นายคิดว่าเขาจัดการกับผู้บุกรุกไปหรือยัง?”

“แน่นอน! พวกมันกล้าที่จะโจมตี โคโนฮะ พวกมันก็ต้องถูก ท่านไนโตะ จัดการแน่นอน”

สีหน้าของพวกเขาแสดงถึงความชื่นชม ในขณะที่พวกเขาเฝ้าดู ไนโตะ เดินผ่านไปจน ไนโตะ ไปถึงบ้านและเปิดประตูเข้าบ้านไป

ทันใดนั้น ทุกคนก็สงบลงและยิ้มให้กันอย่างโล่งใจ

ไนโตะ เป็นที่ชื่นชมมากในหมู่ชาวบ้านใน โคโนฮะ เขาโด่งดังยิ่งกว่า ซาคุโมะ และในใจของพวกเขาแล้ว ไนโตะ เป็นชื่นชมมากกว่า โฮคาเงะ รุ่นที่ 3!

ไนโตะ เปิดประตูบ้านและเดินเข้าไปในบ้าน เขาเห็น คุชินะ ยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ และมองไปที่หน้าต่างในทิศทางที่เป็นที่ตั้งของ เขตตระกูลอุจิฮะ

เมื่องเธอสังเกตเห็น ไนโตะ เธอก็หันมามองเขาอย่างรวดเร็ว

“นายไม่เป็นไรใช่ไหม?”

คุชินะ ไม่สนใจสิ่งที่ ไนโตะ ทำ หรือจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เธอแค่เป็นห่วงเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น!

เมื่อ ไนโตะ ได้ยินประโยคนี้ของเธอ เขาก็หยุดเดิน

“เธอคิดว่าพวกเขาจะทำอะไรฉันได้งั้นเหรอ?”

ไนโตะ ยิ้มออกมาและยักไหล่ให้ คุชินะ จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อโค้ทออกแล้วก็แขวนมันไว้

แต่ คุชินะ ก็ยังคงจ้องเขาอยู่

เมื่อเห็นว่า คุชินะ ไม่ยอมละสายตาจากเขา เขาจึงพูดขึ้นมาว่า

“เฮ้ ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน ทำไมเธอไม่มาตรวจฉันดูเองละ?”

หลังจากนั้น เขาก็เดินไปหยิบเหยือกน้ำแล้วเทน้ำในแก้วจนเต็มเพื่อดื่ม จากนั้นเขาก็หันไปยิ้มให้ คุชินะ อีกครั้ง

คุชินะ คุ้นเคยกับมุกตลกของ ไนโตะ ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจเขา แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้ากับสิ่งที่เขาทำ

“เธอกลัวฉัน…”

“เธอคิดว่าฉันจะทำลายหมู่บ้านเหรอ?”

ไนโตะ ยิ้มและเดินเข้าหา คุชินะ แล้วจับมือเธอ จากนั้นเขาก็นั่งลงบนเตียงแล้วให้เธอนั่งบนตักของเขาและเขาก็โอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขน

คุชินะ แก้มแดงเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้ต่อต้านเขาและนั่งอยู่ในอ้อมแขนของเขาแล้วมองเขาอย่างใกล้ชิด

คุชินะ รู้สึกว่า ไนโตะ ดูไม่เหมือนตัวเอง ดวงตาของเขาดูลึกลับมาก

หรือเป็นเพราะแรงดันจักระของเขา

“ฉันดีใจที่เธอกลับมา”

คุชินะ เอนศีรษะของเธอบนไหล่ของ ไนโตะ และกระซิบเบา ๆ

แม้ว่าเธอจะเลือกอยู่ข้าง ไนโตะ แต่เธอก็ยังกังวลเกี่ยวกับเขา เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขาก็กำลังเผชิญหน้ากับทั้งหมู่บ้าน

คุชินะ ไม่ใช่คนโง่ เธอเป็นคนฉลาดมาก เธอรู้สถานะของ ไนโตะ และรู้ความคิดของ ผู้อาวุโสของโคโนฮะ

พวกเขาพยายามป้องกันไม่ให้เธออยู่กับ ไนโตะ

ในตอนแรก ซารุโทบิ ก็เห็นด้วยกับพวกเขา แต่ตอนนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจกับความคิดของพวกเขา

ตอนนี้เขาต้องการใช้ คุชินะ เป็นเชือกเพื่อดึง ไนโตะ เอาไว้ แต่วิธีนี้ก็มีข้อเสียอยู่บ้าง

ถ้าในวันหนึ่ง ไนโตะ ตัดสินใจที่จะออกจากหมู่บ้าน เขาก็จะพาเธอไปกับเขาด้วย

คนที่ต่อต้านเรื่องนี้ รู้ว่าเป็นเรื่องยากที่จะกัน คุชินะ ให้ออกห่างจาก ไนโตะ ในโลกแห่งนี้ เมื่อคุณตกหลุมรักใครแล้วคุณก็จะทำทุกอย่างเพื่อคนคนนั้น

เช่น ถ้า ซาสึเกะ ขอให้ ซากุระ ไปกับเขาในคืนนั้น เธอก็จะไปกับเขาอย่างไม่ลังเลเลย

“สถานการณ์ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น” ไนโตะ มองไปที่ คุชินะ จากนั้นเขาก็จูบเธอ เธอมองเขาแล้วเธอก็กอดแขนเขาไว้แน่น

“ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ ฉันไม่ได้คิดกับหมู่บ้านไปมากกว่าที่พัก ฉันจ่ายเงินให้หมู่บ้านแล้วและมันก็เพียงพอสำหรับเราทั้งคู่”

“อืม”

คุชินะ เอื้อมมือไปที่แก้มของ ไนโตะ จากนั้นเธอก็บีบแก้มเขาเบา ๆ จากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า “งั้นในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เราก็จะไม่แยกจากกันไปไหนอีก”

“แน่นอน”

ไนโตะ หน้าเบา ๆ ขณะที่เขาจ้องตาเธอ

บรรยากาศก็แปลกไปเล็กน้อย และใบหน้าของ คุชินะ ก็ชัดเจนในสายตาของ ไนโตะ

ไนโตะ กอด คุชินะ ไว้ในอ้อมแขนของเขา เขาจ้องมองเธออยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็โน้มตัวเข้าไปหาเธอ

…….