สายตาของ นินจาซึนะ ดูน่ากลัวมาก

 

“เรื่องเล่าผีบ้านี้อีกแล้ว พวกแกคิดว่าเรื่องแบบนี้จะหลอกพวกเราได้งั้นเหรอ? รีบบอกมาได้แล้วว่าพวกแกทำแบบนี้ขึ้นมาได้ยังไง พวกแกใช้พลังของ สายแร่มังกร ใช้ไหม?”

 

เมื่อไม่นานมานี้ หมู่บ้านซึนะ ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการณ์ประหลาดบางอย่างในทะเลทราย แม้ว่าที่นี่จะไม่ได้อยู่ใน แคว้นแห่งลม แต่ก็อยู่ค่อนข้างใกล้กัน ดังนั้น หมู่บ้านซึนะ จึงส่งนินจามาตรวจสอบ

 

เมื่อตรวจสอบ พวกเขาก็พบว่า เมืองโรรัน ได้เปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ พวกเขาอาจจะสามารถขุดและสร้างแม่น้ำขึ้นมารอบ ๆ เมืองได้ แต่กำแพงสูงเหล่านี้ต้องถูกสร้างขึ้นมาด้วยคาถานินจาอย่างแน่นอน!

 

แถมยังดูแข็งแกร่งมากอีกด้วย!

 

สิ่งนี้ดูน่าประหลาดใจมาก เพราะ เมืองโรรัน ไม่มีนินจาแม้แต่คนเดียว ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้อยู่ 2 อย่างก็คือ มีนินจาต่างแคว้นอยู่ใน เมืองโรรัน แห่งนี้ และเนื่องจากเขาสามารถใช้คาถานินจาที่ทรงพลังได้ถึงขนาดนี้ เขาก็คงจะมีชื่อเสียงเป็นอย่างมากและเขาก็กำลังทำบางอย่างใน เมืองโรรัน

 

และพวกเขาไม่มีวันยอมให้เขาทำอะไรแบบนั้น

 

อย่างที่ 2 ก็คือ เมืองโรรัน ได้ค้นพบวิธีการใช้จักระที่ทรงพลังของ สายแร่มังกร ถ้าเป็นแบบนั้น พวกเขาก็จำเป็นต้องรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้

 

ถ้าเป็นอย่างแรกพวกเขาจะฆ่าเขา แต่ถ้าเป็นอย่างหลัง มันจะเป็นประโยชน์ต่อพวกเขา!

 

แต่ไม่ว่าจะในกรณีใดพวกเขาก็จะพลิกหมู่บ้านเพื่อตามหาต้นเหตุอยู่ดี

 

“เราพูดความจริง!”

 

องครักษ์ที่ได้รับบาดเจ็บกัดฟันแน่นและพูดกับพวกเขาว่า “มันไม่เกี่ยวข้องกับ สายแร่มังกร แต่เป็นเทพเจ้าต่างหากที่ช่วยเรา”

 

นินจาซึนะ มองหน้ากันแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย

 

หากเป็นเช่นนั้นก็เป็นไปได้มากที่จะมีนินจาที่ทรงพลังอยู่ที่นี่ ซึ่งก็เป็นเรื่องที่น่าสงสัยเช่นกัน

 

“ผู้ชายคนนั้นอยู่ไหน? เทพเจ้าที่พวกแกพูดถึงน่ะ”

 

“เราจะไปรู้ได้ยังไงว่าเทพเจ้าอยู่ไหน” ราชินีพูด

 

เมื่อได้ยินแบบนี้ นินจาคนหนึ่งก็ตะโกนออกมาว่า “ดูเหมือนว่าพวกแกอยากจะซ้อนเขาไว้สินะ ไม่เป็นไร พวกแกเลือกแบบนี้เองน่ะ อย่ามาโทษเราทีหลังก็แล้วกัน!”

 

ฟึ๊บ!!

 

ทันใดนั้นหนึ่งในพวกเขาก็พุ่งตรงไปข้างหน้าและเตะองครักษ์ 2 คนจนกระเด็นไป จากนั้นเขาก็กระโดดไปด้านหลังของ เจ้าหญิงซาร่า และเอามีดคุไนจ่อคอของเธอเอาไว้

 

“สาวน้อยคนนี้น่าจะเป็นเจ้าหญิงใช่ไหม?! รีบเรียกเจ้าเทพเจ้านั้นออกมาส่ะ ไม่อย่างนั้น…”

 

นินจา จ้องที่ราชินีอย่างเย็นชา

 

ซาร่า ดูกลัวมากเมื่อสังเกตเห็นว่ามีดคุไนนั้นคมแค่ไหน เธอไม่กล้าขยับแม้แต่นิ้ว

 

เมื่อมองไปที่ภาพนั้น ราชินี ก็กัดฟันแน่นแล้วพูดว่า “ฉันจะบอกแก แต่หลังจากที่แกปล่อยเธอไปก่อน”

 

“หยุดพูดเรื่องไร้สาระแล้วบอกฉันมาเดียวนี้!” นินจาซึนะ ไม่ทนอีกต่อไป

 

ในทางกลับกัน ราชินีดูท่าทางเครียดมากและเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเล่าเรื่องของ ไนโตะ ให้พวกเขาฟัง แต่จู่ ๆ เธอก็หยุดพูดไป

 

ในขณะนั้นเธอมองไปเห็นใครบางคนปรากฏตัวขึ้นมาหลังพวกเขา

 

“ได้ยินว่าพวกคุณกำลังมองหาฉันงั้นเหรอ?”

 

ไนโตะ ยืนอยู่ด้านหลัง นินจาซึนะ และพูดเบา ๆ

 

นินจาคนที่กำลังใช้คุไนจ่อคอ ซาร่า อยู่นั้นแสดงสีหน้าตกใจออกมา

 

เสียงใครกัน?!!

 

ไม่ เสียงนี้มันดังมาจากข้างหลัง แต่จะมีคนเข้ามาใกล้เขาได้อย่างไรโดยที่เขาไม่สังเกตเห็นเลยด้วยซ้ำ?!

 

ร่างกายของเขาแข็งทื่อ เขาไม่สามารถหันกลับไปมองได้เพราะเขารู้ว่าคน ๆ นี้น่าจะเป็นคนเดียวกับที่ทำให้ทุกอย่างในหมู่บ้านนี้เปลี่ยนแปลงไป และเขาต้องแข็งแกร่งมากอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงไม่ใช้เรื่องฉลาดที่เขาจะขยับตัวมั่วซั่ว เขาทำได้แค่รอเพื่อน ๆ ของเขาช่วยเท่านั้น

 

ในขณะนั้นเขาทำได้เพียงแค่มองไปที่เพื่อนของเขาเพื่อขอความช่วยเหลือโดยหวังว่าหนึ่งในนั้นจะช่วยเขาได้แล้วจากนั้นพวกเขาก็จะรวมมือกันจัดการกับศัตรูคนนี้

 

แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือไม่มีเพื่อนของเขาคนใดกล้าที่จะขยับตัวราวกับว่าพวกเขากลายเป็นหิน

 

“อะไรกัน?!”

 

นินจาคนนั้น กัดฟันแน่และสาปแช่ง

 

พวกเขาถูกคาถาลวงตาหรือเปล่า?!

 

เขาไม่สามารถพึงพาเพื่อนร่วมทีมของเขาได้อีกแล้ว เขาต้องพึงตัวเอง เมื่อคิดได้แบบนั้นเขาก็ปล่อยคอของ ซาร่า จากนั้นก็ใช้มีดคุไนที่อยู่ในมือกวาดฟันไปด้านหลัง!

 

ฮ๊ะ?!

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาหันกลับไปเขาก็พบว่า ไนโตะ อยู่ห่างจากเขาไปหลายเมตร

 

เมื่อเห็นว่า ไนโตะ อยู่ไกลจากเขา นินจาคนนั้นก็รู้สึกโล่งใจและเตรียมที่จะเข้าโจมตี ไนโตะ แต่วินาทีต่อมาหลังจากที่เขามองไปที่ใบหน้าของ ไนโตะ เขาก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก

 

การแสดงออกของเขาดูเหมือนกับใบหน้าของเพื่อนร่วมทีมของเขา

 

แก๊ง!

 

เขาไม่สามารถถือคุไนได้อีกต่อไปและมันก็ตกลงบนพื้นทันที

 

อย่างไรก็ตามนั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่พวกเขาได้ยิน แม้แต่ ซาร่า ที่เพิ่งรอดพ้นจากอันตรายก็ไม่ส่งเสียงใด ๆ ออกมาและทุกคนก็มองไปที่ ไนโตะ

 

ทันทีที่เธอได้ยินเสียงของ ไนโตะ ความกลัวในใจของเธอก็จางหายไป

 

ทันทีที่มีดคุไนห่างจากคอของเธอ เธอก็ก้าวไป 2 – 3 ก้าวแล้วหันกลับมาแล้วมองไปที่ ไนโตะ

 

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจก็คือ ไนโตะ ไม่แม้แต่จะขยับตัว แต่นินจาที่เก่งกาจที่สามารถจัดการกับองครักษ์ได้อย่างง่ายดายก็ต้องหยุดเคลื่อนไหวทันทีเพียงแค่พวกเขาเห็น ไนโตะ

 

และเขาก็มือไม้อ่อนจนไม่สามารถถือมีดคุไนเอาไว้ได้จนมันหล่นลงบนพื้น

 

ในขณะเดียวกัน ซาร่า ก็สังเกตเห็นว่าสิ่งนี้ไม่ได้เกิดกับแค่นินจาคนนี้คนเดียวเท่านั้น แต่เพื่อนของเขาก็ดูเหมือนจะกลายเป็นหินไปด้วยเช่นกัน

 

เมื่อมองใกล้ ๆ เธอก็เห็นความหวาดกลัวและความตกใจในดวงตาของพวกเขา

 

ทำให้เธอได้แต่คิดว่า ไนโตะ น่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ?!

 

“คุณอยากรู้ว่าฉันหน้าตาเป็นยังไง แล้วคุณชอบสิ่งที่คุณเห็นไหมล่ะ?” ไนโตะ มองพวกเขาอย่างใจเย็นและพูด

 

นินจาซึนะ ดูกลัวเป็นอย่างมาก

 

พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าคาถาดินจะทำแบบนี้ได้ แท้จริงแล้วคนที่ทำมันก็คือ เทพเจ้าแห่งนินจา!

 

บางทีในทะเลทรายอันห่างไกลนี้ อาจมีคนที่ไม่รู้ว่า ไนโตะ เป็นใคร แต่แน่นอนไม่ใช่กับนินจาเหล่านี้!

 

โดยเฉพาะ หมู่บ้านซึนะ เขาเป็นเหมือนกับฝันร้ายสำหรับพวกเขา!