คามุย ไม่ได้มีประโยชน์อย่างที่คิด เพราะการใช้ความสามารถของ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา นั้นมีผลข้างเคียงและมันเป็นเรื่องยากที่จะใช้มันอย่างต่อเนื่องได้

 

แต่อย่างไรก็ตาม การปลูกถ่ายเซลล์ของ ฮาชิรามะ ก็ทำให้ร่างกายของ โอบิโตะ สามารถเอาชนะผลข้างเคียงทั้งหมดได้ ทำให้เขาสามารถใช้ความสามารถของ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ได้โดยไม่มีข้อจำกัด ดังนั้น คามุย จึงถือได้ว่าเป็น วิชาประเภทย้ายมิติ ที่ทรงพลังมาก

 

เดิมที ไนโตะ ต้องการที่จะรักษาดวงตาเหล่านี้ไว้ แต่เขาก็ไม่คิดว่า เซ็ตสึดำ ที่ควบคุมร่างของ โอบิโตะ จะยอมแพ้และคลายร่างออกไปจาก โอบิโตะ ซึ่งส่งผลให้ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา และ โอบิโตะ แตกสลายไปทันทีด้วยหมัดเดียว

 

“วินาทีสุดท้ายเขาเลือกที่จะใช้ คามุย เคลื่อนย้ายไปยังมิติอื่นแล้วทิ้งร่างของ โอบิโตะ เอาไว้…งั้นเหรอ?”

 

ไนโตะ ยืนอยู่ที่นั่นด้วยสีหน้าครุ่นคิด

 

เนตรคู่นั้นเป็นเพียงจุดเชื่อมระหว่าง 2 มิติ หากไม่มีเนตรคู่นั้น เซ็ตสึดำ จะหายไปจากที่นี่ได้ยังไง ?

 

“ช่างเถอะ…”

 

แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ แต่ ไนโตะ ก็คิดว่ามันต้องมีสักทาง ท้ายที่สุดแล้วการดำรงอยู่ของ เซ็ตสึดำ นั้นแปลกประหลาด

 

หลังจากที่เขาส่ายหัว ไนโตะ ก็หันกลับมาและมองไปยังทิศทางของ โคโนฮะ

 

เขารู้ดีถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่นและเขาก็ได้แต่ถอนหายใจเล็กน้อยสำหรับการตายของ มินาโตะ

 

ส่วนสำหรับ ได ไนโตะ ไม่ได้เสียใจเท่าไรนัก

 

เพราะเป็นเรื่องปกติที่นินจาคนใดก็ตามที่เปิดประตูด่านพลังครบทั้ง 8 บาน ไม่ช้าก็เร็วเขาคนนั้นก็จะตาย !

 

เขาเป็นวีรบุรุษของ โคโนฮะ ไม่น้อยไปกว่า เขี้ยวสีขาวแห่งโคโนฮะ เลยแม้แต่น้อย ได เป็นคนที่มีความมุ่งมั่นและเขาต้องแน่ใจว่าเขาจะสามารถเอาชนะศัตรูได้ก่อนที่เขาจะสิ้นลมหายใจเฮือกสุดท้าย สำหรับ ไนโตะ ช่วงเวลาแห่งความรุ่งโรจน์ที่เบ่งบานนี้เป็นจุดจบที่สมบูรณ์แบบสำหรับ ได ก่อนที่ ได จะแก่ตัวลงและอ่อนแอลง ตอนนี้เขาสามารถไปสู่ชีวิตหลังความตายได้อย่างภาคภูมิใจแน่นอน

 

………

 

ณ ที่ที่ไม่รู้จักที่อยู่ห่างไกล

 

เซ็ตสึขาว นอนอยู่บนก้อนหินและหลับตา

 

ทันใดนั้นมีสีดำแปลก ๆ ก็ปรากฏขึ้นที่กึ่งกลางคิ้วของเขา จากนั้นมันก็กระจายออกไปครอบคลุมร่างกายของเขาทันที

 

“เป็นความคิดที่ดีที่เตรียมตัวตั้งแต่เนิ่น ๆ”

 

เซ็ตสึ ลึกขึ้นยืน แต่เขาก็ยังรู้สึกตกใจอยู่ในใจ เขาไม่คิดว่าความสามารถของ โอบิโตะ จะด้อยกว่าพลังของ ไนโตะ

 

พลังของ ไนโตะ…มากเกินไป !

 

แม้ว่าเขาจะเป็น เซ็ตสึ , ลูกชายคนที่ 3 ของ คางูยะ และเป็นน้องชายของ ฮาโกโรโมะ แต่เขาก็ยังต้องตกใจกับพลังนี้

 

“ชายคนนั้นมันพัฒนาไปเร็วขนาดนี้ได้ยังไง พลังของมันแกร่งมาก…แต่ฉันคิดว่าเขาคงจะยังไม่สามารถสัมผัสถึงจักระของ อินดรา และ อาชูร่า ได้”

 

“ยังไงก็ตาม ดูเหมือนว่าการเติบโตของชายคนนั้นจะยังไม่จำกัด เขาจะแข็งแกร่งได้เท่าท่านแม่ไหมนะ?” เซ็ตสึ พึมพำจากนั้นเขาก็ส่ายหัวแรง ๆ

 

“เป็นไปไม่ได้ ไม่มีใครจะสามารถเหนือกว่าท่านแม่ได้ เธอเป็นถึงผู้ค้นพบจักระคนแรก เธอสร้างสิ่งมีชีวิตทั้งหมดขึ้นมา ตราบใดที่ฉันสามารถชุบชีวิตเธอขึ้นมาได้ ทุกอย่างก็จะจบลงด้วยดี”

 

……..

 

ณ โคโนฮะ

 

ในป่ามีเสียงคนหอบอย่างรุนแรงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

 

ไก ยืนอยู่ที่นั่น เขากำลังฝึกฝน มันอาจดูเหมือนการฝึกร่างกายแบบปกติ แต่พื้นใต้เขามีรอยแตกและทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหวของร่างกาย รอยแตกที่พื้นใต้เท้าของเขาก็จะยุบลงเรื่อย ๆ

 

ราวกับว่าเขากำลังแบกอะไรบางอย่างที่มีน้ำหนักมากอยู่

 

แฮก ! แฮก!!

 

ในที่สุดหลังที่เขาหายใจอย่างแรงอีกครั้งเขาก็ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีกต่อไป จากนั้นเขาก็ล้มลงบนพื้น

 

“โย่ว”

 

ทันทีที่เขาได้ยินเสียงนั้น ไก ที่ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถขยับร่างกายได้ก ก็ลุกพรวดขึ้นมาอีกครั้งและพยายามยืนให้อยู่

 

ไนโตะ กระโดดลงมาจากยอดไม้ ส่วน ไก ที่มองมาที่เขาก็พยักหน้าเล็กน้อย

 

“ดูเหมือนว่าโหมดเซียนขั้น 2 จะช่วยให้นายพัฒนาขึ้นมาก แต่น่าเสียดายที่นายไม่สามารถเรียนรู้ โหมดเซียนขั้น 3ได้ มันเป็นขีดจำกัดของนายแล้ว”

 

หลังจากที่ สัตว์หาง ทั้งหมดถูกจัดการ ไนโตะ ก็ไม่ได้พยายามออกตามหา เซ็ตสึดำ แต่เขาเลือกที่จะไป ๆ มา ๆ ระหว่าง หมู่บ้านอาเมะ กับ หมู่บ้านโคโนฮะ เป็นการชั่วคราว

 

ด้วยความเร็วของ ไนโตะ การเดินทางจาก โคโนฮะ ไปยัง อาเมะ นั้นใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่อึดใจเท่านั้น

 

เช่นเดียวกับการตายของ ซาคุโมะ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้ คาคาชิ การตายของ ได ก็เป็นแรงบันดาลใจให้ ไก เพื่อให้เขาแข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน

 

เมื่อ ไนโตะ มางานศพ ได ไก ก็ขอให้ ไนโตะ ฝึกให้เขา ในความเป็นจริงสิ่งนี้เทียบเท่ากับการตอบแทบบุญคุณของ ได และรักษาคำพูดที่พวกเขาเคยให้สัญญากัน ดังนั้น ไนโตะ จึงไม่ปฏิเสธ

 

ที่จริงแล้ว ไนโตะ ไม่สามารถช่วยอะไร ไก ได้มากนัก เพราะ ไก คล้ายกับ ได ก็คือเขาไม่สามารถควบคุมจักระได้และพรสวรรค์ของเขาในด้านคาถานินจาก็ด้อยมากเช่นเดียวกับ ไนโตะ ในตอนแรก

 

เมื่อเป็นแบบนี้เขาจึงไม่สามารถฝึกทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับคาถานินจาได้ และทางรอดเดียวของ ไก ก็คือ กระบวนท่าเปิดประตูด่านพลังทั้ง 8 แบบเดียวกับ ไนโตะ

 

ไนโตะ ช่วย ไก ในการฝึกโหมดเซียน 2 ขั้นแรก ในตอนแรกเขาคิดว่ามันจะใช้ไม่ได้กับ ไก แต่ ไก ก็สำเร็จได้โดยไม่คาดคิดและก็สามารถเปิดประตูด่านพลังบานที่ 6 ได้สำเร็จและยังทำให้ผลข้างเคียงลดลงได้ด้วยเช่นกัน

 

แม้ว่า ไก จะมาถึง โหมดเซียนขั้น 2 แล้ว และสามารถเปิดประตูด่านพลังบานที่ 6 ได้แล้ว แต่ด้วย อาภรณ์สายฟ้า ขั้น 3 , กระบวนท่าเปิดประตูด่านพลังแบบย้อนกลับ , พลังสั่นสะเทือน และอื่น ๆ…ทำให้ ไนโตะ ยังคงอยู่เหนือกว่ามาก

 

มันเป็นขีดจำกัดของ ไก แม้แต่ คุชินะ ที่มีจักระของ คุรามะ ก็ยังเป็นเรื่องยากที่จะฝึก โหมดเซียนขั้น  3 ได้

ดังนั้นสำหรับการฝึกขั้นต่อไปของ ไก ไนโตะ จึงใช้ คาถาเพิ่มน้ำหนักหิน กับ ไก 

 

ซึ่งมันใช้ได้ผลดีในตอนนี้

 

“แฮ๊ก…แฮ๊ก…” ไก หอบอย่างรุนแรงขณะเหงื่อออกจนท่วมตัว เขายิ้มให้ ไนโตะ จากนั้นก็พูดว่า “ผมไม่คิดเลยว่าผมจะแข็งแกร่งขึ้นได้เร็วขนาดนี้ ขอบคุณนะครับ…”

 

ไนโตะ ส่ายหัวเล็กน้อยโดยไม่พูดอะไร

 

พวกเขายืนอยู่เงียบ ๆ สักพัก หลังจากที่ ไก พักเหนื่อยเสร็จ เขาก็หันกลับมาและเตรียมจะฝึกต่อ แต่แล้วจู่ ๆ ไนโตะ ก็หันกลับไปมองต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ด้านหลัง

 

“ยังไม่อยากออกมาอีกเหรอ?”

 

“ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูนะครับ”

 

เด็กหนุ่มอายุประมาณ 5 – 6 ขวบเดินออกมาจากหลังต้นไม้ด้วยสีหน้าตกใจ