เทือกเขากลายเป็นหุบเขาลึกในชั่วพริบตา

 

สิ่งสกปรกและหินจำนวนนับไม่ถ้วนได้บินขึ้นไปบนท้องฟ้าบรรจบกันเป็นดวงดาวขนาดใหญ่ในอากาศ

 

นี่เป็นเรื่องที่น่าตกใจเป็นอย่างมาก!

 

ไนโตะ มองไปที่ภาพนี้ในขณะที่เขายังยืนอยู่บนพื้น ดูเหมือนว่าแรงโน้มถ่วงที่รุนแรงนี้มันได้พลิกสวรรค์กับโลก พลิกผืนดินขึ้นไปบนฟ้า

 

ไนโตะ ใช้แรงกระแทกของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้ร่างกายของเขาลอยขึ้นไปที่ศูนย์กลางของลูกบอลสีดำนั้น

 

เมื่อมองไปที่ภาพนี้ นางาโตะ ก็ตะโกนอย่างบ้าคลั่งและใช้มือของเขาไขว้กันไว้ที่หน้าอก ทันใดนั้นแรงโน้มถ่วงก็รุนแรงและแข็งแกร่งขึ้นจนดึงร่างของ ไนโตะ ขึ้นไปได้!

 

“คุณใช้ เทวรูปมารนอกรีต เป็นตัวล่อและรวบรวมจักระทั้งหมดของคุณเพื่อใช้ ดาราสวรรค์ระเบิดพิภพ…นี่เป็นความตั้งใจของคุณตั้งแต่แรกหรือเปล่า นางาโตะ”

 

ไนโตะ ที่ลอยอยู่ในอากาศมองขึ้นไปที่อุกกาบาตจากนั้นก็มองลงไปที่ นางาโตะ ที่อยู่บนพื้น แต่สีหน้าของเขายังคงเฉยเมยราวกับว่าเขากำลังเล่นกับเด็กอยู่

 

“แต่…ไม่ว่าจะทำอะไรผลของมันก็เหมือนเดิม”

 

ไนโตะ พูดอย่างแผ่วเบา จากนั้นเขาก็ถือดาบของเขาแล้วโบกไปบนท้องฟ้า!

 

การโจมตีในครั้งนี้ดูไม่อันตรายเหมือนกับครั้งที่เขาตัด เทวรูปมารนอกรีต มันดูเหมือนคลื่นธรรมดาทั่วไป

 

แต่จากนั้นคลื่นนั้นก็ทำให้เกิดมิติบิดเบือนอย่างกะทันหันขึ้นในอากาศ

 

ฟึ้ม!!

 

ทันใดนั้นคลื่นกระแทกก็มาถึงอุกกาบาตที่อยู่บนท้องฟ้าและแตกออก

 

รอยแตกและระลอกคลื่นดูเหมือนจะช้า แต่จริง ๆ แล้วมันเร็วมาก เพียงไม่กี่วินาทีอุกกาบาตขนาดใหญ่นั้นก็ถูกตัดออกเป็น 2 ซีก!

 

ตู้ม!!

 

แสงที่เปล่งออกมานั้นสว่างมาก

 

ทันใดนั้นแสงสีขาวก็ปกคลุมทั่วทั้งสนามเอาไว้

 

อุกกาบาตแตกออกเป็นชิ้น ๆ หินก้อนใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วนตกลงมาจากท้องฟ้าด้านบนหัวของ ไนโตะ แต่ ไนโตะ ดูเหมือนจะไม่สนใจ แต่แล้วเขาก็พุ่งลงไปบนพื้นดินอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็กำหมัดแน่นแล้วต่อยขึ้นไปบนฟ้า

 

ตู้ม!

 

ทันใดนั้นหินและดินทั้งหมดก็กลายเป็นผง จากนั้นท้องฟ้าก็แจ่มใสอีกครั้ง

 

เมื่อฝุ่นทั้งหมดจางหายไป สนามรบก็ดูราวกับว่ามันถูกขุดจนเป็นหลุมขนาดใหญ่อยู่ทุกหนทุกแห่ง

 

ถ้าคุณมองขึ้นไปบนท้องฟ้ามันอาจจะดูธรรมดา แต่ถ้าคุณรู้ว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้นคุณก็คงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ

 

 

เพราะ…สนามรบเปลี่ยนไปจนไม่เหลือสภาพเดิม

 

เมื่อกี้มันคือเทือกเขา…แต่ตอนนี้มันกลายพื้นที่เต็มไปด้วยหลุม!

 

ไนโตะ มองไปรอบ ๆ พร้อมกับ ดาบคุซานางิ ในมือของเขา

 

แต่ก็ไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ ดูเหมือนว่าตอนที่ ไนโตะ ทำลายอุกกาบาต นางาโตะ ก็ตัดสินใจใช้จังหวะนั้นเพื่อหลบหนี

 

อย่างไรก็ตามแม้จะได้รับความช่วยเหลือจาก เซ็ตสึ แต่ภายใต้สัมผัสพิเศษของ ไนโตะ เขาก็สามารถระบุตำแหน่งของ นางาโตะ ได้อย่างรวดเร็ว

 

ตู้ม

 

ทันใดนั้นคลื่นกระแทกก็พุ่งผ่านใต้ดิน ฉีกทุกอย่างที่ขวางทางและในที่สุดก็มาถึง นางาโตะ ที่ตอนนี้ถูก เซ็ตสึดำ ห่อหุ้มร่างเอาไว้เพื่อแอบอยู่ใต้ดิน ด้วยแรงนั้นทำให้ นางาโตะ กระเด็นและลอยขึ้นมาบนพื้น

 

ฟึ้ม!!

 

เลือดไหลหลั่งออกมา ร่างของ นางาโตะ ถูกตัดจากไหล่ถึงเอวทันทีและล้มลงบนพื้น

 

ไนโตะ ก้าวไปข้างหน้าแล้วทันใดนั้นก็เคลื่อนที่ชั่วพริบตาไปปรากฏตัวอยู่ต่อหน้า นางาโตะ ที่กำลังหายใจเฮือกสุดท้าย

 

ถ้า ไนโตะ ไม่ต้องการเก็บ เนตรสังสาระ ไว้ เขาก็คงจะทำลาย นางาโตะ ให้เป็นผุยผงไปแล้ว!

 

ในความเป็นจริง ไนโตะ พบว่ามันยากมากที่จะควบคุมพลังของเขาเพื่อมันไม่ให้บดขยี้ศัตรูทันที

 

เมื่อร่างกายถูกตัดออกเป็น 2 ส่วน ดวงตาของ นางาโตะ ก็แสดงให้เห็นถึงความสิ้นหวัง

 

แน่นอนว่าเขาไม่สามารถหลบหนีจากการมองเห็นของ ไนโตะ ได้

 

เขาหลบหนีโดยใช้พลังของ เทวรูปมารนอกรีต และ ดาราสวรรค์ระเบิดพิภพไร้ขีดจำกัด แต่ทุกอย่างก็ไร้ประโยชน์เมื่อยู่ต่อหน้า ไนโตะ เขาไม่สามารถแม้แต่จะหยุดการเคลื่อนไหวของ ไนโตะ ได้แม้เพียงแค่ชั่วครู่!

 

ตอนที่ทั้งคู่เจอกันครั้งที่แล้ว ไนโตะ ไม่ได้มีพลังมากขนาดนี้ แม้ว่า ไนโตะ จะหยุด ข่ายเทพพิชิตฟ้า ของเขาได้ แต่เขาก็ไม่รู้สึกถึงพลังนี้

 

แต่คราวนี้ ไนโตะ ไม่เพียงแค่ทำลาย ดาราสวรรค์ระเบิดพิภพไร้ขีดจำกัด ของเขาได้เท่านั้น แค่ยังตัวเขาออกเป็น 2 ท่อนอีกด้วย!

 

แม้แต่ตอนนี้ นางาโตะ ก็ยังคิดไม่ออกว่าทำไม ไนโตะ ถึงแข็งแกร่งขนาดนี้ เขามีความแข็งแกร่งขนาดนั้นได้อย่างไร แม้แต่ เนตรสังสาระ ก็ยังอ่อนแอเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา

 

นางาโตะ คิดไม่ออก แม้แต่ มาดาระ และ เซ็ตสึดำ ก็ไม่เข้าใจเช่นกัน

 

ไนโตะ…เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง?!!

 

……..

 

ร่างเด็กหนุ่ม 2 คนวิ่งผ่านป่าอย่างรวดเร็ว

 

ฮาคุ และ คิมิมาโร่ ดูหวาดกลัวและตกใจมากเมื่อมองไปที่ท้องฟ้าเบื้องหน้า

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาเห็นภาพสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าจู่ ๆ ก็มีดาวดวงดวงใหญ่ปรากฏขึ้นมา ภาพนั้นทำให้เด็กชายทั้ง 2 แทบจะหยุดวิ่งและถอยห่างออกไป

 

แต่ ฮาคุ ก็รู้สึกเป็นกังวลมากจนทำให้เขาวิ่งเร็วกว่า คิมิมาโร่ โดยไม่รู้ตัวเพื่อให้ไปถึงที่นั่นให้เร็วที่สุด

 

“ท่านไนโตะ…”

 

ภาพนั้นน่าตกใจเกินไปทำให้ ฮาคุ กำหมัดแน่น เขาเริ่มวิตกกังวลเพราะเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ ไนโตะ

 

แม้ว่า ฮาคุ จะรู้ว่าเขายังแข็งแกร่งไม่พอและเขาคงจะทำอะไรไม่ได้ในสถานการณ์แบบนี้ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะไปหา ไนโตะ ให้เร็วที่สุด

 

ในที่สุดทั้ง 2 ก็มาถึงสนามรบ

 

สนามรบที่เคยเทือกเขาเมื่อสักครู่นี้

 

ทันทีที่พวกเขาก้าวไปยังสถานที่นั้น ทั้ง 2 ก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก

 

ตรงกลางของสนามมีหลุมขนาดใหญ่ที่ลึกจนแทบจองไม่เห็นก้อนหลุม

 

อาจเรียกได้ว่าเป็นหุบเขาเลยก็ได้!

 

ที่ด้านข้างของหุบเขานั้นมีรอยแยกที่น่ากลัวซึ่งกระจายไปทั่วในระยะไกล นอกจากนี้ยังมีหลุมและรอยแตกหลายแห่งรอบ ๆ สถานที่นี้!

 

ที่ด้านข้างหลุม ในที่สุดพวกเขาก็มองเห็น ไนโตะ

 

เสื้อคลุมสีขาวไม่มีร่องรอยของสิ่งสกปรกหรือฝุ่นเลยแม้แต่น้อย ไนโตะ แค่ยืนอยู่ที่นั่นอย่างสงบ

 

“ทำไมพวกเธอไม่รออยู่ที่นั่น?” ไนโตะ หันไปมอง ฮาคุ กับ คิมิมาโร่

 

ตอนที่ ไนโตะ พูด ฮาคุ และ คิมิมาโร่ ก็จำได้ว่าก่อนที่ ไนโตะ จะออกไป เขาบอกทั้งคู่ว่าให้รออยู่ที่เดิม…เขาบอกว่าเรื่องนี้จะจบอย่างรวดเร็ว

 

นี่นะเหรอ…ส่งที่ ท่านไนโตะ บอกว่าจะจบมันอย่างรวดเร็ว?!!!