ไม่มีใครคิดว่าพายุนี้จะก่อตัวเป็นคลื่นขนาดใหญ่เช่นนี้ แม้ว่ามันจะไม่ใช่คาถานินจาและไม่มีจักระแต่ก็มีความรุนแรงมาก แม้แต่คาถานินจาระดับ A ก็ไม่สามารถหยุดมันได้

 

กลุ่มโจรที่กำลังต่อสู้กับ ฮาคุ และ คิมิมาโร่ อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้างหลังจากสังเกตเห็นคลื่นที่โหมกระหน่ำลูกนี้

 

เห็นได้ชัดว่าเรือลำนี้จะไม่รอดถ้าโดนคลื่นขนาดมหึมาลูกนี้ซัดเข้าหา

 

“ถ้าเป็นแบบนี้ เราต้องถอยก่อน”

 

“ชิ ไม่คิดเลยว่าภารกิจนี้จะกลายเป็นเรื่องยุ่งเหยิงแบบนี้ไปได้”

 

กลุ่มโจรเลิกต่อสู้และถอยกลับทันที เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคลื่นที่น่ากลัวนี้พวกเขาก็รีบสละเรือทันที

 

อย่างไรก็ตามคลื่นนี้ก็ไม่ใช่คาถาน้ำ แม้ว่ามันจะมีแรงดันอันมหาศาล แต่นินจาก็สามารถหลีกเลี่ยงได้อย่างง่ายดาย

 

ในขณะที่กลุ่มโจรถอยหนี พวกเขาก็หันมายิ้มเยาะให้กับ ฮาคุ , คิมิมาโร่ และ นินจาคิริ ที่ยังคงเหลืออยู่บนเรือ

 

เมื่อเห็นคลื่นนี้ นินจาคิริ ก็ต้องการที่จะหลบหนีเช่นกัน แต่พวกเขาก็รู้สึกว่าพวกเขาต้องรับผิดชอบชีวิตชาวบ้านที่อยู่บนเรือ

 

วิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการหยุดคลื่นนี้ก็คือการใช้คาถาดิน แต่ถึงอย่างนั้นเรือก็จะถูกขยี้อยู่ดี!

 

“ความแข็งแกร่งของเจ้าเด็กปีศาจ 2 คนนั้นไม่เลวเลยทีเดียว แต่น่าเสียดาย…ไม่ว่าพวกมันจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถหยุดคลื่นนั้นได้หรอก”

 

“มันอาจจะไม่ได้ฆ่าพวกเขา แต่มันก็น่าสนุกดี”

 

กลุ่มโจรยังคงล้อเลียนพวกเขา แต่ ฮาคุ และ คิมิมารุ ก็ไม่ได้ดูตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย

 

คิมิมาโร่ มองอย่างกล้าหาญขณะเผชิญหน้ากับคลื่นที่ทอดยาวหลายร้อยเมตรแล้วพูดว่า “ฮาคุ นายสามารถหยุดมันได้ไหม?”

 

“ไม่น่าจะไหว…”

 

ฮาคุ ตอบอย่างอ่อนแรงและมองไปที่คลื่นมหึมานั้น

 

แม้แต่คาถาน้ำแข็งของเขาก็ไร้ประโยชน์ในสถานการณ์แบบนี้

 

เมื่อได้ยินคำตอบของ ฮาคุ คิมิมาโร่ ก็ไม่ได้ตกใจแต่เขาก็อดรู้สึกเสียใจไม่ได้

 

ไม่มีทาง…เขาจะไม่รบกวนการพักผ่อนของเจ้านายแม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ตาม

 

เขาได้เห็นพลังที่เหมือนเทพเจ้าของ ไนโตะ และเขาก็รู้ว่าคลื่นนี้จะไม่สามารถทำอะไร ไนโตะ ได้ ดังนั้นเขาไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของ ไนโตะ ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่คิดที่จะรบกวน ไนโตะ!

 

ทันใดนั้นกระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขาก็หดกลับจากนั้นเขาก็ยืนอยู่ข้าง ๆ ฮาคุ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองคลื่น

 

ชาวบ้านที่อยู่ในเรือต่างตกใจและสิ้นหวังเมื่อมองไปที่มัน

 

การเผชิญหน้ากับคลื่นขนาดมหึมาทำให้มนุษย์ตัวเล็ก ๆ เหล่านี้กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป!

 

ภายใต้สถานการณ์ปกติ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเจอคลื่นขนาดใหญ่เช่นนี้ แม้จะมีสภาพอากาศเลวร้ายเช่นนี้

 

นี่เป็นเรื่องจริงเพราะคลื่นมหึมานี้ก่อตัวขึ้นเพราะการต่อสู้ก่อนหน้านี้ นินจาคิริ กับกลุ่มโจร

 

ทั้ง 2 ฝ่ายใช้คาถาลมและหลังจากได้รับผลพวงจากการต่อสู้ในที่สุดก็ก่อให้เกิดเป็นคลื่นลูกนี้

 

ภายใต้การจ้องมองอย่างสิ้นหวังของผู้คนนับไม่ถ้วน ในที่สุดคลื่นยักษ์ก็มาถึงด้านข้างของเรือและทุกคนก็รู้ว่าจุดจบของพวกเขาใกล้เข้ามาแล้ว

 

ในที่สุด ไนโตะ ก็เดินออกมาจากห้องโดยสวมชุดนอนราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าข้างนอกมีอะไรเกิดขึ้น

 

“ทำได้ดีมาก คิมิมาโร่ แต่ ฮาคุ นายต้องจริงจังมากกว่านี้”

 

ไนโตะ ไม่ได้ให้ความสนใจกับคลื่นนั้นและประเมินการต่อสู้ของ ฮาคุ กับ คิมิมาโร่ เป็นอันดับแรก

 

ในระหว่างการต่อสู้ คิมิมาโร่ จัดการรายละเอียดได้ดีกว่า ฮาคุ แต่เขาก็เคลื่อนไหวโดยไม่จำเป็นมากไปแม้ว่าเขาจะสามารถไล่ต้อนศัตรูได้ก็ตาม

 

ในทางกลับกัน ฮาคุ ใช้แต่การป้องกันเป็นส่วนใหญ่

 

คิมิมาโร่ ได้รับคำชมกับ ไนโตะ แต่เขาก็ไม่ได้แสดงออกถึงความภาคภูมิใจเพราะเขารู้ดีว่าแม้ว่าเขาจะทำได้ดีกว่านี้ 10 เท่า แต่ก็ไม่มีอะไรเทียบได้กับพลังของ ไนโตะ ได้

 

ในอีกด้านหนึ่ง ฮาคุ ดูเขินอายเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะช่วย คิมิมาโร่ ฆ่าศัตรูไปบางคน แต่ คิมิมาโร่ ก็เป็นคนจบชีวิตพวกเขาด้วยกระดูก

 

“เอาล่ะ แค่นี้แหละ”

 

เขาหันไปมองคลื่นที่เกือบจะตกลงมาจากนั้นเขาก็ส่ายหัว นี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะพูดคุยกันต่อไป ดังนั้นเขาจึงกำหมัดแน่นแล้วเหวี่ยงไปยังอากาศที่อยู่ตรงหน้า

 

หมัดไม่โดนอะไรเลยนอกจากอากาศ แต่ดูเหมือนว่ามันจะทำให้อากาศแตกเหมือนกระจก

 

ทันใดนั้นอากาศก็ระเบิดออก มิติแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย จากนั้นก็กระจายออกไปทุกทิศทางครอบคลุมด้านข้างของเรือเอาไว้ทั้งหมด!

 

มันแพร่กระจายครั้งแล้วครั้งเล่าจนสูงขึ้นไปหลายร้อยเมตร!

 

“นั่นมันอะไรน่ะ?!”

 

กลุ่มโจรที่กำลังจะดำลงไปใต้ทะเลเพื่อหลบคลื่น มองไปที่ภาพนี้อย่างกะทันหันและทุกคนก็ดูตกตะลึง

 

ทันใดนั้นหัวหน้ากลุ่มโจรก็แสดงท่าทางตกใจออกมาและอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้างเมื่อมองไปที่ ไนโตะ

 

“ชายคนนั้น…”

 

ในตอนแรกที่เขาเห็น ไนโตะ ออกมา เขาก็รู้สึกว่าคุ้นเคยนิดหน่อย แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็น ไนโตะ แต่เขาก็เคยได้ยินเรื่องของ ไนโตะ มาหลายครั้ง

 

ชั่วขณะหนึ่งเขาไม่รู้ว่าคนคนนี้เป็นใคร

 

แต่เมื่อ ไนโตะ ต่อยหมัดออกไป ชื่อนี้ก็ปรากฏขึ้นมาในใจของเขา!

 

เทพเจ้าแห่งนินจา!

 

ตู้ม!!!

 

ในขณะนั้นจิตใจของเขาว่างเปล่า เขาดูราวกับว่าโดนฟ้าผ่าและดวงตาของเขาก็เบิกกว้างอย่างสุดขีด

 

“เป็นไปไม่ได้! เป็นเขาจริง ๆ! ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่?!”

 

ในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แรงสั่นสะเทือนที่น่ากลัวก็กระจายออกมากวาดไปทั่วทั้งด้านหน้าและนินจาในทะเลทั้งหมดรวมทั้งเขาก็แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ

 

คลื่นกระแทกได้กวาดไปทั่วทั้งคลื่นมหึมานั้น ทำให้มันแตกสลายกลายเป็นสายฝนภายใต้สายตาตกตะลึงนับไม่ถ้วน!

 

ทุกคนบนเรือลำนั้นตกตะลึงเมื่อมองไปที่ภาพนี้

 

ในขณะนั้นพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะรู้สึกอย่างไรดีกับเรื่องนี้

 

ภายใต้คลื่นกระแทกอันทรงพลังนั้น คลื่นอันรุนแรงในทะเลในระยะ 100 เมตร ก็หยุดนิ่งไปครู่หนึ่งจากนั้นก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ

 

แม้แต่ ฮาคุ และ คิมิมาโร่ ที่เคยเห็นพลังของ ไนโตะ มาแล้วก็ไม่สามารถมองดูภาพนี้อย่างสงบได้

 

หลังจากแก้ปัญหานี้ได้แล้ว ไนโตะ ก็หาวด้วยท่าทางเกียจคร้าน จากนั้นเขาก็กลับไปในห้องของตัวเอง

 

“อย่าให้ใครมารบกวนฉัน”

 

“ครับ! ท่านไนโตะ”

 

ฮาคุ และ คิมิมาโร่ ตอบพร้อมกัน