ภายใต้การโต้เถียงของสมาชิก ในที่สุด อุจิฮะ ฟูงาคุ ก็ตัดสินใจได้จะเปิดฉากโจมตี โคโนฮะ!

 

แม้ว่า ดันโซ จะไม่อยู่ที่นั่นอีกต่อไป แต่ ซารุโทบิ เองก็มีทัศนคติที่เป็นกลางที่สุดต่อ อุจิฮะ แต่สำหรับผู้อาวุโสอีก 2 คน พวกเขามีความคิดเหมือนกับ ดันโซ นั่นก็คือตระกูลใหญ่เป็นภัยต่อ โคโนฮะ

 

ท้ายที่สุดแล้วในมุมมองของพวกเขาการจัดการกับตระกูลใหญ่นั้นยากเสมอ แม้ว่าคุณจะต้องการกำลังของตระกูลใหญ่ในสงคราม แต่คุณก็ไม่สามารถสั่งการพวกเขาได้ โดยเฉพาะ ตระกูลอุจิฮะ

 

มันยากที่จะควบคุมพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้

 

อย่างไรก็ตามก็ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อ อุจิฮะ ฟูงาคุ วางแผนและกำหนดวันที่จะโจมตีแล้ว หนึ่งในสมาชิกของ อุจิฮะ ก็ได้นำความลับนี้ไปบอกกับคนระดับสูงของ โคโนฮะ

 

คนคนนั้นก็คือ อุจิฮะ อิทาจิ

 

ระหว่างหมู่บ้านกับตระกูล สุดท้ายแล้ว อุจิฮะ อิทาจิ ก็เลือกอย่างแรก ความคิดของเขาที่ต้องการหยุดสงครามและทำเพื่อส่วนรวม อาจจะมีคนต้องเสียสละ

 

……..

 

หลังอาหารค่ำ ไนโตะ ก็นอนอยู่บนหลังคาอย่างสบายใจและมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว

 

ดูเหมือนว่าเขาจะรู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของดวงดาว แต่ ไนโตะ ก็ไม่ได้สนใจมันมากนัก

 

ลองคิดเล่น ๆ ดู อาจเป็นเพราะดวงจันทร์ถูกทำลายไปแล้ว เทวรูปมารนอกรีต จึงไม่ได้อยู่ในนั้นอีกต่อไป แต่นั้นก็หมายความว่า คางูยะ ก็อาจจะได้รับการปลดปล่อย

 

อย่างไรก็ตาม ถ้าคิดว่า เทวรูปมารนอกรีต เป็นรากและ สัตว์หาง ก็เป็นกิ่งก้าน และจักระของนินจาทั้งหมดก็เป็นใบไม้ หากไม่มีสิ่งเหล่านี้ คางูยะ ก็จะไม่มีวันได้กลับมา

 

การดำรงอยู่ของเธอเป็นอมตะ แต่ก็สามารถพิชิตได้

 

“แม้ว่าเธอจะสามารถคืนชีพขึ้นมาได้ แต่เธอก็ต้องมาเจอกับประตูพลังบานที่ 8 ของฉัน….”

 

เมื่อมองไปที่ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เงียบเหงา จิตใจของ ไนโตะ ก็ดูเหมือนจะตกอยู่ในอีกโลกหนึ่ง

 

แต่ในขณะนั้นก็มีร่างเล็ก ๆ ร่างหนึ่งกระโดดขึ้นมาบนหลังคน เธอก็คือ ฮินาตะ

 

“ครูคุยกับใครอยู่เหรอคะ?”

 

“ไม่มีอะไร”

 

ไนโตะ มองไปที่ ฮินาตะ แล้วยิ้ม

 

ฮินาตะ กะพริบตาแล้วเดินไปหา ไนโตะ และถามอย่างลังเล “หนู…หนูของนั่งตรงนี้ได้ไหมะ?”

 

“แน่นอน”

 

ไนโตะ พยักหน้าเบา ๆ จากนั้น ฮินาตะ ก็แสดงสีหน้ามีความสุขและนั่งลงข้าง ๆ เขา หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เผลอหลับไปโดยที่พิงไหล่ของ ไนโตะ อยู่

 

การดูเธอหลับทำให้ ไนโตะ ยิ้ม

 

ในกรณีของ ฮินาตะ เขาไม่ได้เป็นเพียงแค่ครูของเธอแต่ยังเป็นเหมือนกับพ่อของเธอด้วย เพราะหลังจากที่ ฮิอาชิ ตายไป ไนโตะ ก็รับเธอเป็นศิษย์และตอนนี้เขาก็ดูแลเธอทุกอย่าง

 

เขากอด ฮินาตะ ที่กำลังหลับอยู่เบา ๆ จากนั้นก็ลอยไปที่ห้องของเธอและวางเธอลงบนเตียงแล้วเขาก็ออกจาบ้านตระกูลฮิวงะ

 

…….

 

ในค่ำคืนนั้น

 

เพราะดวงจันทร์ถูกทำลายไปแล้วโดย ไนโตะ กับ โอซึซึกิ ทำให้กลางคืนมืดลงกว่าเดิม

 

ณ บ้านตระกูลอุจิฮะ

 

ที่นั่นเต็มไปด้วยซากศพและเลือด

 

อุจิฮะ ซาสึเกะ ที่ไปฝึกขว้างดาวกระจายตลอดทั้งคืน ในที่สุดเขาก็กลับมาถึงบ้าน

 

“นี่…นี่มัน…”

 

ซาสึเกะ ตัวแข็งไปครู่หนึ่งพร้อมกับเหงื่อเย็น ๆ ที่หน้าผาก เขานึกถึงพ่อแม่ จากนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว

 

“มันเกิดอะไรขึ้น?!”

 

หลังจากเปิดประตู ซาสึเกะ ก็เห็นพ่อแม่ของเขานอนจมกองเลือดโดยที่ อุจิฮะ อิทาจิ พี่ชายของเขายืนข้างศพของพวกเขา

 

“นี่ นี่มัน…พี่ครับ! เกิดอะไรขึ้นครับ! ใครกันที่มันทำแบบนี้?!”

 

ซาสึเกะ ยืนอยู่ที่นั่นด้วยความตกใจและพี่ชายของเขาที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาก็ดูเหมือนจะเป็นครอบครัวคนสุดท้ายที่รอดจากเหตุการณ์ในครั้งนี้

 

แม้ว่าพ่อแม่จะตายไปแล้ว แต่เขาก็ยังเหลือพี่ชายของเขาอยู่

 

อย่างไรก็ตาม น้ำเสียงอันเยือกเย็นของ อิทาจิ ก็ทำให้ ซาสึเกะ รู้สึกเหมือนกำลังตกนรก

 

“เจ้าน้องชายผู้โง่เขลา…”

 

ด้วยตาที่เปิดกว้าง เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ของ อิทาจิ ก็ส่องแสงและในความมืดนี้บรรยากาศก็ยิ่งเย็นลงขึ้นอีก

 

หลังจากที่เขามองเข้าไปในดวงตาของพี่ชายของเขา ซาสึเกะ ตัวน้อยก็ตกตะลึงทันที

 

“อ๊ะ!!!!”

 

…….

 

เมื่อมองย้อนกลับไปที่ บ้านตระกูลอุจิฮะ ซึ่งถูกเขาสังหาร อิทาจิ ก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วค่อย ๆ หันกลับและเตรียมเดินจากไป

 

แต่ทันใดนั้นฝีเท้าของเขาก็หยุดลง

 

เพราะบนหลังคาตรงหน้าเขามีคนนั่งอยู่ที่นั่น ในขณะที่คนคนนั้นมองมาที่เขาอย่างสงบ

 

เห็นได้ชัดว่า อุจิฮะ อิทาจิ ไม่คิดว่าเขาจะได้เห็น ไนโตะ ที่นี่

 

“ท่านไนโตะ”

 

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วในที่สุด อิทาจิ ก็เลือกที่จะทำความเคารพ ไนโตะ เพราะเขารู้ว่าไม่มีอะไรซ่อนจาก ไนโตะ ได้

 

“มันคุ้นจริง ๆ เหรอ?”

 

ไนโตะ มองไปที่ อิทาจิ และถามคำถามนี้กับเขา

 

ในอดีต ไนโตะ คิดที่จะกำจัด ตระกูลอุจิฮะ ให้สิ้นซาก

 

การทำลายล้างของ อุจิฮะ นั้นไม่ได้กระทบอะไรกับ ไนโตะ มากนัก เขาแค่อยากถาม อิทาจิ ว่าทำมันได้อย่างเย็นชาได้อย่างไร

 

คำถามของ ไนโตะ ทำให้ อิทาจิ ตกอยู่ในความเงียบ เขาไม่สามารถตอบคำถามดังกล่าวได้โดยตรง ในความเป็นจริงมือของเขายังคงสั่นอยู่

 

“ช่างมันเถอะ”

 

เมื่อเห็นว่า อิทาจิ เงียบไปนาน ไนโตะ ก็ส่ายหัว จากนั้นก็หายไปจากตรงนั้น แม้แต่ อิทาจิ ที่ใช้เนตรอยู่ก็ไม่สามารถมองตามได้ทัน

 

เมื่อ ไนโตะ จากไป อิทาจิ ก็ถอนหายใจ

 

อิทาจิ คิดว่าถ้า ไนโตะ อยู่ข้างพวกเขา บางทีนี่อาจจะไม่ใช่จุดจบ ด้วยพลังของ ไนโตะ เขาสามารถปราบปรามโลกนินจาได้และแน่นอนว่าหยุดความขัดแย้งภายในเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย

 

ถ้าเขามีพลังเหมือนกับ ไนโตะ เขาก็จะสามารถตัดสินใจได้อย่างง่ายดาย เขาสามารถเลือกที่จะปล่อยให้ อุจิฮะ ควบคุม โคโนฮะ หรือจะให้ ซารุโทบิ ก็ได้ และหยุดการต่อสู้และและสงครามเหล่านี้

 

แต่น่าเสียดายที่แม้ว่าเขาจะปลุก เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ขึ้นมาได้ แต่เขาก็ไม่สามารถเข้าถึง ไนโตะ หรือพลังของ ไนโตะ ได้และความแตกต่างของพวกเขาก็แตกต่างกันราวฟ้ากับแหว