Chapter 456: การสอบรอบสุดท้าย

 

“แล้วเดือนหน้าเธอจะไปที่ โคโนฮะ อีกไหมล่ะ?”

 

ในห้องที่เงียบสงบ ซึนาเดะ กําลังนั่งหันหน้าไปทาง ไนโตะ ที่กําลังนั่งดื่มชาอยู่ ขณะที่คุชินะนั่งลงตรงกลางด้วยรอยยิ้ม หลังจากนําจานขนมมาวางบนโต๊ะ

 

มันเป็นเพียงการพูดคุยเหมือนทุกวัน

 

อาคารของ ไนโตะ เป็นอาคารที่สูงที่สุดใน หมู่บ้านอาเมะ และชั้นบนสุดก็เป็นที่ที่เขาและคนอื่นๆ อาศัยอยู่ ถ้าไม่ใช่คนที่มีเรื่องคุยกับเขาก็คงจะไม่ได้เจอเขา คุชินะ และคนอื่นๆส่วนใหญ่ก็อาศัยอยู่ชั้นเดียวกัน และ ซึนาเดะ มักจะมาเยี่ยมพวกเขา

 

“อืม มันไม่เกี่ยวกับผม” ไนโตะ ยิ้มแล้วมอง ซึนาเดะ “ถ้าพี่อยากไป โคโนฮะ พี่ก็ไปเลย ผมคิดว่าผมไม่คงไม่ไปแล้วล่ะ”

 

คาเสะคาเงะ แห่ง ซึนะ ก็จะไปที่ โคโนฮะ ด้วยตัวเอง และในฐานะหมู่บ้านใหญ่แห่งที่ 6 อาเมะก็ได้รับคําเชิญเช่นกัน และในเมื่อ ในโตะ เป็น อาเมะคาเงะรุ่น 1 และ ซึนาเดะ เป็นอาเมะ คาเงะรุ่น2 ดังนั้น 1 ในพวกเขาต้องไป

 

ถ้า ไนโตะ ไม่ไป ซึนาเดะ ก็ปฏิเสธไม่ได้ แต่เธอก็ไม่อยากไป โคโนฮะ จริง ๆ

 

ซึนาเดะส่ายหัว “ไม่ ต่อให้เธอไม่ไป ฉันก็ไม่ไปอยู่ดี”

 

ไนโตะ กินคุกกี้ที่ คุชินะ ใส่เข้าไปในปากของเขา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปและพูดว่า “แต่ถ้าพี่ไม่ไปพี่อาจจะเสียโอกาสที่จะได้เจอใครบางคนเป็นครั้งสุดท้ายนะครับ”

 

“อะไรนะ?!”

 

จู่ๆ ซึนาเดะ ก็ดูอ่อนไหว จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นทันทีและพูดว่า “หรือว่า…”

 

“ผมหมายความว่าคงจะไม่มีการสอบ จูนิน แบบนี้อีกแล้ว เพราะ โฮคาเงะรุ่น3. แก่มากแล้วนะ” ไนโตะ ตัดสินใจบอกบางอย่างกับเธอ

 

หลังจากรู้แผนการของ โอโรจิมารุ จาก ไนโตะ แล้ว ซึนาเดะ ก็เงียบและครุ่นคิดอยู่นานแต่สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะไม่ไป โคโนฮะ และไม่สนใจเรื่องนี้

 

เธอบอกว่าเธอจะไม่สนใจ โคโนฮะ อีกต่อไปในเวลานั้น ไม่ต้องพูดถึงว่าคนที่กําลังจะสร้างบัญหาในครั้งนี้คือ โอโรจิมารุ เพื่อนเก่าของเธอ

 

หลังจากกลายเป็น อาเมคาเงะ แล้ว ซึนาเดะ ก็สามารถเข้าใจความคิดมากมายของ ซารุโทบิได้แต่ก็ไม่เคยเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาทํา

 

1 เดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว

 

การสอบ จูนิน รอบสุดท้ายของ โคโนฮะ เริ่มขึ้นตามกําหนด

 

คนสําคัญและคนระดับสูงจากทั่วทุกมุมโลกมารวมตัวกันที่ โคโนฮะ พวกเขาเดินขึ้นไปนั่งบนอัฒจันทร์ขนาดใหญ่ที่ละคน

 

ด้วยสนามขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบด้วยอัฒจันทร์กว้างใหญ่ การโจมตีใด ๆ ก็จะไม่ส่งผลขึ้นผู้ชนด้านบน

 

ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้ ดาวกระจาย , คุไน หรือคาถานินจา ใดที่พุ่งขึ้นไปหาผู้ชม นินจาหน่วยลับก็จะหยุดมันก่อนที่จะไปถึงผู้ชม

 

นอกจากนี้ก็ยังมีม่านพลังที่กางเอาไว้อยู่อีกชั้นหนึ่งด้วย

 

“จําไว้ให้ดี ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร อย่าเริ่มโจมตีก่อน แล้วถ้า 1 หางออกมา เรา 3 คนต้องหยุดมัน นี่คือคําสั่งของ ท่านไนโตะ”

 

ผู้เข้าสอบ จูนิน เข้ามาในห้อง และ คิมิมาโร่ ซึ่งอยู่ด้านข้างก็พูดเตือน คาริน และ ฮาคุ ถึงคําสั่งของไนโตะเมื่อเดือนที่แล้ว

 

“เข้าใจแล้ว”

 

คาริน พยักหน้า มองไปรอบ ๆ และหลังจากตรวจจับรอบ ๆ ตัวแล้ว เธอก็เผยท่าทางครุ่นคิด

 

การจับฉลากคู่ต่อสู้เกิดขึ้นเมื่อเดือนที่แล้ว และคู่แรกคือ คิมิมาโร่ กับ กาอาระ

 

ซารุโทบิ มาถึงที่นี่ตั้งแต่เช้า เขายิ้มและมองไปยังอัฒจันทร์และสนามด้านล่าง และในขณะเดียวกันก็มองไปที่ผู้ชมนั่งดู เขาอยากรู้ว่า ไนโตะ มาหรือยัง

 

อย่างไรก็ตาม หลังจากค้นหาอย่างระมัดระวังอยู่พักหนึ่ง เขาก็ไม่พบ ไนโตะ

 

“เขาไม่มาเหรอ?”

 

ซารุโทบิ รู้สึกแปลกๆ ในการสอบครั้งก่อน ไนโตะ มาก แต่การสอบรอบสุดท้ายเขากลับไม่มาอันที่จริง ซารุโทบิ ได้เตรียมที่ไว้ให้เขาด้วยซ้ํา

 

ในที่นั่งประทาน มีเก้าอี้อยู่ 3 ที่นั่ง ตัวหนึ่งเป็นของเขา อีกตัวหนึ่งเป็นของ คาเสะคาเงะและตัวสุดท้ายเป็นของ ในโตะ แต่เขาก็ไม่มา

 

ขณะที่ ซารุโทบิ กําลังครุ่นคิดอยู่ ในที่สุด คาเสะคาเงะ ที่สวมหมวกก็มาถึง ดูเหมือนเขาจะสงบมาก ไม่มีแรงกดดันพิเศษออกมาจากร่างกายของเขา เป็นเพียงแค่เรื่องของความหยิ่งในศักดิ์ศรีเท่านั้น

 

“เอ่อ ยินดีต้อนรับ ท่านคาเสะคาเงะ”

 

ซารุโทบิ เห็นเขาเดินเข้ามา จากนั้นจึงยิ้มและทักทายเขาอย่างเป็นมิตร

 

แน่นอนว่า คาเสะคาเงะ คนนี้คือ โอโรจิมารุ ที่ปลอมตัวมา ตัวจริงถูกเขาฆ่าไปแล้วกลางทางส่วนอาหารบาดเจ็บของเขา เขาหายแล้วตั้งแต่ครึ่งเดือนก่อน

 

ร่างกายของ โอโรจิมารุ ได้รับการปรับปรุงโดยเซลล์ของ ฮาชิรามะ ดังนั้นเขาจึงมีความสามารถในการรักษาที่แข็งแกร่งมาก ประกอบกับวิชานินจาพิเศษของเขา มันเป็นเรื่องยากสําหรับนินจาธรรมดาที่จะทําร้ายเขา และแม้ว่าร่างกายของเขาจะได้รับบาดเจ็บ เขาก็สามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว

 

แต่หมัดของ ไนโตะ ไม่ใช่แค่การโจมตีทางกายภาพเท่านั้น แต่มันสามารถทําลายจิตวิญญาณได้และด้วยเหตุนี้เขาจึงต้องใช้เวลาครึ่งเดือนในการฟื้นฟู แต่ก็ทันเวลาที่จะสังหารคาเสะคาเงะ

 

โอโรจิมารุ ซึ่งปลอมตัวเป็น คาเสะคาเงะ นั่งลงบนเก้าอี้โดยไม่พูดอะไร และในขณะเดียวกันก็เหลือบมองที่เก้าอี้ตัวที่ 3 เล็กน้อย

 

ไม่ยากเลยที่จะเดาว่าเก้าอี้ตัวนี้ถูกเตรียมไว้สําหรับ ไนโตะ แต่ดูเหมือนว่าเขาก็ไม่ได้มา

 

“คงเป็นการเดินทางที่ยาวนานสินะ ขอโทษที่ทําให้ท่านลําบาก”

 

ซารุโทบิ ยิ้มให้ คาเสะคาเงะ

 

โอโรจิมารุ แสยะยิ้มภายใต้การปลอมตัว แต่ภายนอกดูสงบนิ่งเช่นเคย แล้วพูดว่า “ก็ฉันก็คิดว่าเป็นความคิดที่ดีที่จัดสอบที่นี่ เพราะฉันยังหนุ่ม คงจะยากที่จะให้ชายแก่อยากท่านเดินทางไปที่ซึนะที่จริงแล้วท่านควรจะหา โฮคาเงะรุ่น5 ไว้ก็ดีนะ ท่านโฮคาเงะ”

 

เห็นได้ชัดว่า คาเสะคาเงะ กําลังล้อเลียนอายุของเขา แต่ ซารุโทบิ ก็ไม่ได้คิดมากเพราะ คาเสะคาเงะ ยังเด็กและไม่มีประสบการณ์จริงๆ เขาแค่ยิ้มและพูดว่า “โอ้ ฉันยังไม่คิดเรื่องนั้นหรอกฉันยังอยากอยู่ต่ออีกสัก 2 – 3 ปี”

 

ด้วยเหตุนี้ ซารุโทบิ จึงยืนขึ้นและก้าวไปข้างหน้า แล้วประกาศการเริ่มต้นของการสอบ

 

โอโรจิมารุ ที่นั่งอยู่มองลงไปที่สนาม แม้ว่าแผนการของเขาที่จะทําลาย โคโนฮะ กําลังจะเริ่มต้นขึ้นแต่เขาก็ไม่รังเกียจที่จะดูการต่อสู้ที่น่าสนใจ

 

“คิมิมาโร่ กับ กาอาระงั้นเหรอ? เป็นการต่อสู้ที่น่าสนใจ”

 

โอโรจิมารุ มองดูสนามด้วยความสนใจ และในขณะเดียวกัน หลังจากการประกาศของ ซารุโทบิผู้คุมสอบฮายาเตะก็ประกาศการต่อสู้คู่แรกในที่สุด

 

กาอาระ กับ คิมิมาโร่ เข้ามากลางสนามได้”