Chapter 476 : โจมตียามค่ำคืน

 

ศูนย์บัญชาการกองทัพพันธมิตรนินจา

 

ซึนาเดะ นั่งในตําแหน่งผู้บัญชาการสูงสุดที่ควบคุมสถานการณ์โดยรวม ในขณะที่ อิโนะอิจิ ยามานากะ เป็นผู้บัญชาการหน่วยตรวจจับ และ นารา ชิคาคุ เป็นผู้บัญชาการหน่วยยุทธศาสตร์

 

ตรงกลางศูนย์บัญชาการ มีลูกบอลน้ำขนาดยักษ์ นี่คือลูกบอลน้ำตรวจจับที่ไม่เหมือนใคร มันถูกควบคุมโดยนินจาสายตรวจจับหลายคน

 

ไนโตะ ยืนอยู่หน้าลูกบอลน้ำตรวจจับในเวลานี้ เฝ้าดูมันด้วยความสนใจ

 

วิชาธรรมดา ๆ ที่สามารถควบคุมและตรวจจับสถานการณ์ของทั้งสนามรบของ มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 4 ได้ ต้องบอกเลยว่าแม้แต่ ไนโตะ ก็ชื่นชม เพราะถึงแม้ว่าเขาจะมีสัมผัสพิเศษ แต่เขาก็ยังเป็นเรื่องยากที่จะครอบคลุมการตรวจจับได้กว้างขนาดนั้นได้

 

ไนโตะ ไม่สนใจที่จะต่อสู้กับพวกสมุน แม้แต่ คาเงะ ที่ถูกอัญเชิญมาก็เป็นแค่มดตัวใหญ่สําหรับ ไนโตะ และเป็นการยากที่จะดึงดูดความสนใจของเขา

 

การอยู่ในศูนย์บัญชาการ และบังคับบัญชาคนทั้งโลกจะต้องมีการวางแผนที่ดี แต่ ไนโตะ ก็ขี้เกียจเกินกว่าจะรับผิดชอบเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงทิ้งงานให้ ซึนาเดะ , นารา และ ยามานากะ และ เขาก็ทําเพียงแต่เฝ้าดู

 

สําหรับสิ่งที่ ไนโตะ ต้องทํา แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าสั่งเขา แม้ว่า ไนโตะ จะไม่ใช่ผู้นําสูงสุด แต่ก็ไม่มีใครอยู่เหนือเขา

 

ซึนาเดะ เป็นคาเงะ คนเดียวเท่านั้นที่อยู่ที่ศูนย์บัญชาการ ส่วน คาเงะ คนอื่น ๆ พวกเขาอยู่ที่แนวหน้ากันหมด ท้ายที่สุดแล้ว เหล่าคาเงะที่ถูกอัญเชิญกลับมาก็มีจํานวนมากกว่าในการ์ตูน และ คาเงะ ทั้ง 5 ก็ต้องทํางานร่วมกันเพื่อจัดการกับพวกเขา

 

โชคดีที่ไนโตะ ได้ทําลายร่างสัมภเวสีคืนชีพของ โฮคาเงะรุ่น 2 และรุ่น 2 ไปแล้วอย่างสมบูรณ์ และไม่มีทางที่จะเรียกพวกเขาได้อีก ไม่อย่างนั้นคงเป็นเรื่องยากมากสําหรับ 5 คาเงะ ที่จะเอาชนะพวกเขา

 

แม้ว่ากองทัพพันธมิตรนินจาจะมีจํานวนน้อยกว่า แต่พวกเขาก็ยังได้เปรียบ

 

แน่นอนว่า ไนโตะ อยู่ในศูนย์บัญชาการและไม่ได้สนใจอะไรเลย แม้ว่าเขาจะสามารถรับรู้ทุกสิ่งทุกอย่างในทุกมุมของสนามรบได้ชัดเจนยิ่งขึ้นโดยใช้ลูกบอลน้ำ

 

ไนโตะ มักจะให้ความสนใจกับการต่อสู้ของ ฮินาตะ อังโกะ และ คิมิมาโร่ กับทีม

 

ทีมของ คิมิมาโร่ และ อังโกะ ทําได้ดี แต่สําหรับ ฮินาตะ เขาไม่มั่นใจนัก

 

ไนโตะ ไม่อยากให้ใครตาย แม้ว่านี่จะเป็นสนามรบของสงครามโลกนินจาครั้งที่ 4 ก็ตาม!

 

และเมื่อ ไนโตะ กําลังดูสนามรบอยู่ ทันใดนั้นก็มีรายงานด่วนถูกส่งมา

 

“รายงานครับ ตอนนี้ โคโนฮะ ถูกโจมตี ผู้อาวุโส มิโตคาโดะ โฮมุระ กับ อุทาทาเนะ โคฮารุ ถูกสังหาร และตอนนี้ศัตรูกําลังทําลายหมู่บ้านอยู่ครับ!”

 

“โอ้!”

 

เมื่อได้ยินข้อมูลนี้ ไนโตะ ก็หันกลับมาพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา แม้ว่า ซึนาเดะ จะเดาได้ว่าเป็นฝีมือใคร แต่เธอก็ยังถามว่า “ใครเป็นคนโจมตี?!”

 

“อุจิวะ ซาสึเกะ ครับ!”

 

เมื่อได้ยินข้อมูลนี้ ซึนาเดะ ก็ขมวดคิ้ว แต่ก็ยังรู้สึกดีที่ได้ยินว่าทั้งคู่ตายไปแล้ว

 

พวกเขาแย่กว่า ซารุโทบิ เสียอีก และพวกเขาช่วย ดันโซ ทําแผนการชั่วร้ายของเขาเสมอ หมู่บ้านและโลกจะดีกว่านี้หากไม่มี 2 คนนี้

 

“แค่นี้ก็วุ่นวายพอแล้ว ตอนนี้ยังมีเจ้าเด็ก อุจิวะ คนนี้อีก…” ซึนาเดะ นั่งในตําแหน่งผู้บังคับบัญชาและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอไม่สนใจผู้อาวุโสทั้ง 2 คนมากนัก แต่ถ้า โคโนฮะ ถูกทําลาย เธอก็จะไม่สามารถอธิบายเรื่องนี้กับ คาคาชิ ได้ในภายหลัง

 

ซึนาเดะ จึงหันไปมอง ไนโตะ ทันที

 

ไนโตะ ยิ้มและส่ายหัว “ผมไม่ต้องไปหรอก มีคนไปแล้ว”

 

“ใครกัน?”

 

ซึนาเดะ ดูประหลาดใจ

 

และในชั่วพริบตาก็มีรายงานด่วนมาอีกครั้ง

 

“อุซึมากิ นารูโตะ เพิ่งฝึกเสร็จจาก ภูเขาเมียวโบคุ และตรงกลับไปที่ โคโนฮะ ตอนนี้เขากําลังต่อสู้กับ อุจิวะ ซาสึเกะ อยู่ครับ”

 

“เห็นไหม?”

 

ไนโตะ ยักไหล่ เห็นได้ชัดว่าในฐานะเพื่อนที่ดี นารูโตะ จะตาม ซาสึเกะ ไปอย่างแน่นอน

 

อย่างไรก็ตาม เด็กที่โชคร้าย 2 คนนี้อายุแค่ 13 ปีเท่านั้น ซึ่งอายุน้อยกว่าในการ์ตูนหลายปีและการต่อสู้ของพวกเขาได้ทําให้ โคโนฮะ วุ่นวาย ดูเหมือนว่าจักระของ อินทรา และ อาชูร่า จะถูกใช้อย่างเต็มที่ในสนามรบ

 

ในเวลากลางคืนในค่าย

 

ที่ซึ่งเหล่า นินจาโคโนฮะ ได้ตั้งเต็นท์ของพวกเขา แม้ว่าที่นี่คือค่ายกองกําลังพันธมิตรนินจา แน่นอนว่าทุกหมู่บ้านมีมุมของตัวเองอยู่ภายใน

 

มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 4 ไม่ใช่การต่อสู้วันเดียวและจําเป็นต้องมีการหยุดพัก ค่ำคืนนี้มีไว้สําหรับพักผ่อนและรักษาผู้บาดเจ็บ แต่ก็เป็นเวลาที่ เซ็ตสีขาว จะเข้ามาปั่นปวนพวกเขา

 

ภายในเต็นท์หลังหนึ่ง มีเด็กสาว 3 คนจาก โคโนฮะ อยู่ ฮินาตะ อิโนะ และ ซากุระ แน่นอนพวกเขาไม่ยอมให้ผู้หญิงนอนกับผู้ชาย

 

ฮินาตะ เก็บตัวและไม่ค่อยพูดอะไร เธอนั่งบนเตียงคนเดียว

 

“พักผ่อนเยอะ ๆ นะ วันนี้ทําได้ดีมากเลย”

 

ซากุระ ถอดเสื้อนอกออกแล้วเดินไปหา ฮินาตะ และพยายามเป็นมิตรกับเธอ

 

“อื้ม”

 

ฮินาตะ มอง ซากุระ ด้วยรอยยิ้มที่น่ารัก และหลังจากพยักหน้า เธอก็ถอดเสื้อผ้าและพร้อมที่จะนอน

 

แต่ในขณะนั้น จู่ ๆ เด็กหนุ่มผมขาวก็เดินเข้าไปในเต็นท์

 

อิโนะ ซากุระ และ ฮินาตะ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เต็นท์นี้เป็นที่ที่สาว ๆ นอนกัน ดังนั้น 3 สาวจึงเกือบจะกร็ดออกมา แต่เมื่อพวกเธอเห็นว่าคนที่เข้ามาคือใคร พวกเธอจึงบังคับตัวเองให้กลั้นเสียงไว้ ขณะที่พวกเธอดูตกตะลึงมากยิ่งขึ้น

“ท่านไนโตะ?!”

 

ถ้า นารูโตะ เข้ามา ซากุระ ก็คงจะชกเขาโดยไม่รีรอ แต่กลับกลายเป็นว่าเป็น ไนโตะ ที่เข้ามา หลังจากนั้นแก้มของเธอก็แดงก๋และนั่งลงด้วยแววตาที่เห็นได้ชัดและหลบตา

 

ปฏิกิริยาของ อิโนะ ก็คล้ายกัน สําหรับ ฮินาตะ เธอไม่ได้อายเพราะ ไนโตะ ดูแลเธอตั้งแต่ยังเด็ก และเธอก็คุ้นเคยกับเขามาก

 

“ฉันดูเธออยู่ เธอทําได้ดีมากเลยนะ”

 

ไนโตะ ยิ้มให้ ฮินาตะ แล้วค่อย ๆ เข้าหาเธอ ฮินาตะ ผู้ได้รับการยกย่องจากไนโตะ จู่ ๆ ก็ก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อ ไนโตะ เข้ามาใกล้ เธอก็กระพริบตา เผยให้เห็นท่าทางแปลก ๆ

 

ตุ๊บ!!

 

ทันใดนั้น ไนโตะ ก็ชกเธอด้วยหมัด และเล็งไปที่หัวของเธอโดยตรง!

 

“อะไรกัน?!”

 

“ไม่!!”

 

จู่ ๆ ซากุระ และ อิโนะ ก็มีปฏิกิริยาตอบสนองและอุทานออกมา อย่างไรก็ตาม มันก็สายเกินไปที่จะช่วยเธอ

 

Related