Chapter 479 : 5 คาเงะ

 

อุจิวะ มาดาระ!

 

ทันทีที่เอ่ยชื่อนี้ บรรยากาศภายในห้องก็เปลี่ยนไป เกือบทุกคนในห้องนี้เป็นนินจาระดับสูง และเกือบทุกคนก็เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน

 

“โอ้เอ้ย ก่อนหน้านี้ก็ท่านปู่ ตอนนี้ อุจิวะ มาดาระ ก็ยังกลับมาอีก!”

 

ซึนาเดะ ทุบโต๊ะของเธอด้วยท่าทางเคร่งขรึมและพูดว่า “ให้หน่วยที่ 1, 2 และ 4 ไปสนับสนุนทันที!”

 

“ครับ!”

 

นินจาตอบกลับคําสั่งทันที ขณะที่ ชิซึเนะ ที่นั่งข้าง ๆ ซึนาเดะ ตกใจและอดไม่ได้ที่จะกระซิบว่า “ท่านซึนาเดะ คะ บอก ท่านไนโตะ ก่อนดีกว่าไหมคะ?”

 

ตอนนี้ ไนโตะ ไม่ได้อยู่ที่ศูนย์บัญชาการ

 

“ไม่ เราจะให้เขามาแก้ปัญหาให้เราได้ทุกอย่างไม่ได้ และครั้งนี้ 5 คาเงะ จะต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง!”

 

ซึนาเดะ สายหัวและค่อยๆ ดูสงบอีกครั้ง

 

อันที่จริง เธอไม่พูดอะไรอีกเลย นั่นคือถึงแม้ในโตะ จะอยู่ที่นี่เธอก็จะไม่ขอให้เขาช่วย เพราะ ถ้าเขารู้ว่า มาดาระ กลับมา เขาจะก้าวเข้าสู่สนามรบทันที

 

…

 

“คาถาน : กําแพงวารี!”

 

“คาถาน : กําแพงวารี!”

 

นินจามากกว่า 10 คนใช้คาถาน้ําเพื่อหยุดไฟของ มาดาระ และกระแสน้ําขนาดใหญ่รวมตัวกัน

 

ซุ้ม!!

 

ไฟและน้ําปะทะเข้าด้วยกัน ทําให้เกิดเป็นไอน้ําปกคลุมการมองเห็นของทุกคนทันที

 

กองกําลังพันธมิตรนินจาต้องใช้นินจามากกว่า 10 คนเพื่อหยุดการโจมตีของ มาดาระ และทันทีที่การโจมตีถูกป้องกัน เมย์ ที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็โจมตีกลับทันที!

 

เหตุผลที่เธอไม่สกัดการโจมตีของ มาดาระ ด้วยตัวเองก็เพราะเธอต้องการเก็บจักระเอาไว้ เพราะเธอเสียจักระไปมากแล้วในการต่อสู้ก่อนหน้านี้

 

“คาถาเดือดพล่าน : หมอกจําลอง!”

 

หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ เธอก็เปิดปากของเธอ และทันใดนั้นหมอกสีขาวก็พ่นออกมาจากปากของเธอ หมอกที่สามารถละลายทุกอย่างได้กระจายออกไประยะไกลทันที

 

อุจิวะ มาดาระ ซึ่งกําลังจะพุ่งเข้าไปในฝูงชนก็ขมวดคิ้วและหยุดกะทันหัน

 

เขาสามารถมองวิชาของ เมย์ ออกได้ในทันที

 

“ห้ะ! ขีดจํากัดสายเลือดแบบนี้… เธอคือ มิซึคาเงะ สินะ? เด็กรุ่นใหม่แย่กว่าคนรุ่นเก่าเยอะเลย”

 

มาดาระ สูดหายใจอย่างเย็นชา จากนั้นจักระสีน้ําเงินก็ห่อหุ้มร่างกายของเขาไว้ และแขนกระดูกก็กวาดอย่างดุเดือดและสลายหมอกออกไปจนหมด!

 

ซูซาโนะโอะ!

 

ในวินาทีต่อมา

 

โอโนกิ ที่ลอยอยู่ในอากาศแล้ว มองดู ซูซาโนะโอะ ของ มาดาระ แต่เขาก็ไม่แปลกใจ และ ยื่นมือไปข้างหน้า มีลําแสงสีขาวปรากฏขึ้นในมือของเขาและพุ่งตรงไปทาง มาดาระ

 

“คาถาธุลี : แยกพิภพบรรพกาล!”

 

ฟึ้ม!

 

คาถาธุลีตกลงมาจากท้องฟ้าและกวาดล้าง ซูซาโนะโอะ ของ มาดาระ ทันที และในขณะเดียวกันก็ระเบิดร่างกายของเขาทันที

 

เมื่อเห็นภาพนี้ เมย์ และนินจาก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมยินดี นินจาบางคนถึงกับตะโกนออกมาดัง ๆ และหน่วยผนึกก็พร้อมที่จะก้าวเข้ามา

 

อย่างไรก็ตาม ทุกคนก็ตกตะลึงในวินาทีต่อมา

 

เพราะ อุจิวะ มาดาระ ที่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น จู่ ๆ ก็ดูดกลืนลําแสงเข้าไปจนหมด!

 

จากนั้น มาดาระ ก็เงยหน้าขึ้นอย่างสบาย ๆ และมองไปที่ โอโนกิ “ดูเหมือนว่าหลังจากผ่านไปหลายปี เจ้าก็ยังใช้วิชานี้ได้อยู่วิชาเดียวนะ โอโนกิ”

 

ทันทีที่เสียงของเขาหายไป ซูซาโนะโอะ ก็ควบแน่นและก่อตัวขึ้นอีกครั้ง จากนั้นมันก็ทุบลงไปที่ โอโนกิ ส่งเขาพุ่งลงพื้น

 

ตู้ม!!

 

โอโนกิ กระแทกพื้นอย่างแรง เมย์ รีบวิ่งไปด้านข้างของเขาด้วยท่าทางตกใจ

 

“ท่านซึจิคาเงะ ไม่เป็นไรนะคะ?!”

 

“ฉันไม่เป็นไร”

 

โอโนกิ ยืนขึ้น ส่ายหัว แต่ทันใดนั้นเขาก็กระอักเลือดออกมา และในขณะเดียวกัน สายตาของเขาก็ปรากฏร่องรอยของความกลัวขณะมองไปที่ อุจิวะ มาดาระ

 

คาถาธุลีไร้ประโยชน์จริงๆ!

 

แม้ว่าเขาจะกําจัด ซูซาโนะโอะ ได้ แต่ มาดาระ ก็สามารถหยุดวิชาของเขาได้ ท้ายที่สุดแล้วพลังของ มาดาระ ก็มากกว่ามันมาก

 

โอโนกิ รู้สึกว่า มาดาระ ไม่มีวันตาย และคนเดียวที่ทําให้เขารู้สึกแบบนี้ก่อนหน้านี้ก็คือ ไนโตะ!

 

“หึ!”

 

อุจิวะ มาดาระ พ่นลมหายใจอย่างเย็นชา จากนั้นโดยไม่รอช้า เขาก็ฟันดาบแสงของ ซูซาโนะโอะ ลงมาอย่างแรง

 

โอโนกิ และ เมย์ ตกใจและรีบหลบดาบทันที และในขณะเดียวกัน นินจาที่อยู่ด้านข้างก็เริ่มพุ่งเข้าหา มาดาระ

 

อย่างไรก็ตาม มาดาระ ซึ่งอยู่ใน ซูซาโนะโอะ ก็ยืนกอดอกและมองดูพวกเขาด้วยความรังเกียจแล้วหลับตาลง

 

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!!

 

วินาทีต่อมา ซูซาโนะโอะ ก็เหวี่ยงดาบแสงหลายครั้ง ฟาดสนามรบทั้งหมดและทําลายกองทัพนินจาทันที

 

“โอ้ โอ้เอ้ย!”

 

เมื่อดูภาพนี้ หน้าผากของ โอโนกิ ก็เต็มไปด้วยเย็น และพูดว่า “ทําไม ไนโตะ ถึงยังไม่มาอีก”

 

จากมุมมองของ โอโนกิ ถ้าพวกเขาต้องการเอาชนะ อุจิวะ มาดาระ ก็คงมีเพียง ไนโตะ เท่านั้นที่ทําได้ แต่เขาไม่ได้อยู่ที่นี่

 

“ทําไมเขาต้องมาด้วยล่ะ?!”

 

ทันใดนั้น โอโนกิ ก็ได้ยินเสียงที่ดุดันและโกรธเกรี้ยวของ ไรคาเงะ ที่เพิ่งนํากําลังเสริมมาถึงสนามต่อสู้

 

ไรคาเงะรุ่น 4 มองไปที่ มาดาระ และพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา “สมรภูมิรบอื่น ๆ จบลงแล้ว เราไม่จําเป็นต้องให้ไนโตะช่วยในการต่อสู้ครั้งนี้!”

 

เมื่อยืนอยู่ใน ซูซาโนะโอะ มาดาระ ก็ลืมตาและมองไปยัง ไรคาเงะรุ่น 4 และ โอโนกิ ด้วยความรังเกียจ

 

แน่นอนว่า มาดาระ ได้ยินสิ่งที่ไรคาเงะ พูด แม้ว่าเขาจะไม่ทราบข้อมูลเฉพาะเจาะจง แต่เขาสามารถเดาสถานะของ ไนโตะ ในโลกนี้ได้ แต่ ไนโตะ ยังไม่ปรากฏตัวมาจนถึงตอนนี้ ไนโตะ ดูถูกเขาหรือเปล่า? เขาคิดว่ามดปลวกเหล่านี้เพียงพอที่จะหยุดเขางั้นเหรอ?!

 

แม้ว่าเขาจะอยู่ในร่างสัมภเวสีคืนชีพและไม่สามารถใช้ ลิมโบ ได้ แต่เขาก็ยังยังเป็น อุจิวะมาดาระ!

 

เมื่อเห็น โฮคาเงะ และ คาเสะคาเงะ มาถึงในที่สุด มาดาระ ก็จ้องมองพวกเขาอย่างเย็นชา พวกเขามาถึงที่นี่ช้ากว่า ไรคาเงะ เพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะสนามรบอื่นๆ ทั้งหมดอยู่ใกล้กัน ดังนั้นพวกเขาจึงมาทันที

 

เมื่อเห็น คาเงะ ทั้ง 5 รวมตัวกัน โอโนกิ ก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้น แม้ว่า มาดาระ จะน่ากลัว แต่เขาก็ยังพ่ายแพ้ต่อ เซ็นจู ฮาชิรามะ และ ไนโตะ ตอนนี้เขาเป็นแค่คนตาย เขาไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้นอีกต่อไป

 

แม้ว่า ไนโตะ จะไม่อยู่ที่นี่…แต่ 5 คาเงะ มาแล้ว!

 

Related