Chapter 497 : 1 หรือ 2 หมัด   “ฉันรอพวกแกมานานแล้ว”   เมื่อมองดูกระบองที่ฟาดลงมา ไนโตะก็ทักทายเขาด้วยหมัด   ตู้ม!!   หมัดปะทะกับกระบอง และพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ปะทุออกมา แม้ว่าทั้งคู่จะลอยอยู่ในอากาศ แต่ก็ยังทําให้พื้นดินด้านล่างแตกออก   แคร็ก!   วินาทีถัดมา สีหน้าของคินชิกิก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ขณะมองดูกระบองของเขาร้าวออก เมื่อปะทะกับหมัดของไนโตะ!   รอยแตกนี้แพร่กระจายไปในทันที และในที่สุด กระบองก็แตกเป็นเสี่ยง!   “บ้าเอ้ย!”   คินชิกิไม่คิดว่าไนโตะจะแข็งแกร่งขนาดนี้ และเขาก็แอบอุทานออกมา และเมื่อเขาต้องการถอยกลับ หมัดที่ 2 ของไนโตะก็ตรงมาที่เขา   ก่อนที่มันจะถึงตัวเขา อากาศก็สั่นไหวแล้วและพื้นที่ตรงหน้าเขาก็บิดเบี้ยว   ตุ้ม!   คินชิกิทําอะไรไม่ได้นอกจากต้องป้องกัน แต่เขาก็ไม่สามารถต้านทานพลังของ ไนโตะได้ และกระเด็นออกไป ร่างกายของเขากระแทกลงกับพื้นอย่างแรงทันที   “เยี่ยมจริงๆ…ข้ารอที่จะได้กินจักระนั้นไม่ไหวแล้ว”   โมโมชิกิ ที่มองจากด้านข้างดูตื่นเต้นและบินตรงไปยังไนโตะ โดยไม่สนใจคนอ้วนที่ปลิวไป   เมื่อมองดูโมโมชิกิที่กําลังพุ่งตรงมา ไนโตะก็นึกขึ้นได้ว่าชายคนนี้ดูเหมือนจะมีความสามารถในการดูดซับจักระ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าเขาควรใช้พลังสั่นสะเทือนดีหรือไม่   แต่อย่างไรก็ตาม ไนโตะก็ยังใช้หมัดทดสอบ   แครึก!!!   อากาศแตกเป็นเสี่ยงๆ ราวกับพื้นผิวน้ําแข็งถล่มลงมา รอยแตกสีขาวสว่างปรากฏขึ้น และในขณะเดียวกันพลังสั่นสะเทือนก็พุ่งเข้าหาโมโมชิกิ   เมื่อเผชิญหน้ากับพลังของไนโตะ โมโมชิกิก็เหยียดมือซ้ายออกไปตรง ๆ และเนตรสังสาระก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา   ฟื้ม!!   พลังสั่นสะเทือนของไนโตะ ถูกดูดซับไว้โดยสมบูรณ์ภายใต้เสียงนี้ และจากนั้นก็สะท้อนกลับมาที่เขาด้วยแรงที่มากขึ้น พื้นที่รอบๆดูเหมือนว่าจะบิดเบี้ยวและเริ่มแตกกระจาย!   “ก็แน่อยู่แล้ว”   ไนโตะดูไม่แปลกใจ เนื่องจากคางุยะกลัวผู้ชายคนนี้ จึงไม่น่าแปลกใจที่ความสามารถของเขาจะสามารถยับยั้งพลังของผลต้นไม้เทพเจ้าได้   เมื่อเผชิญหน้ากับพลังสั่นสะเทือนที่สะท้อนกลับมา ไนโตะก็โบกมือไปด้านหน้าเขา ๆ และคลื่นกระแทก สงบลงในทันที   แม้ว่ามันจะสะท้อนกลับมาด้วยพลังที่มากกว่า แต่มันก็ยังเป็นพลังสั่นสะเทือนอยู่ และไนโตะก็สามารถควบคุมมันได้อย่างง่ายดาย   “ไม่มีประโยชน์ พลังของแกใช้กับฉันไม่ได้หรอก”   เมื่อเห็นว่า ไนโตะสามารถจัดการกับพลังที่สะก้อนกลับไปได้อย่างง่ายดาย โมโมชิกิก็มองด้วยท่าทางประหลาดใจ แต่เขาก็ยังตอบอย่างภาคภูมิใจ   “ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น”   ไนโตะพยักหน้า   โมโมชิกิแสดงท่าทางหยิ่งยโสและพูดว่า “แต่ฉันก็ยังอยากกินจักระของแกอยู่ดี!”   ด้วยเหตุนี้ โมโมชิกิจึงรีบพุ่งเข้าหาไนโตะ   เมื่อมองไปที่โมโมชิกิที่พุ่งมา ไนโตะก็มองมาที่เขาอย่างเฉยเมย และต่อยหมัดออกไปอีกครั้ง   “บอกแล้วว่ามันเปล่าประโยชน์ ไม่ว่าแกจะโจมตีมากี่ครั้งข้าก็…ฮ่ะ?!”   โมโมชิกิยื่นมือออกไปอีกครั้งพร้อมที่จะดูดกลืนการโจมตีของไนโตะ แต่คราวนี้เขากลับดูดอะไรไม่ได้!   ฟื้ม!!!   หมัดของไนโตะพุ่งออกไป ทันใดนั้นอากาศก็ระเบิดและล่าแสงสีขาวก็กระแทกร่างของโมโมชิกิ   “เป็นไปไม่ได้…ทําไมข้าถึง!”   โมโมชิกิรีบกางแขนออกไปข้างหน้าและพยายามต้านทานการโจมตีนี้ในทันที แต่ก็ยังมีร่องรอยของความตกใจบนใบหน้าของเขา   “ไม่! ไม่! เป็นไปได้ยังไง! มันไม่ได้ใช้จักระเลย!”   “รู้ตัวแล้วสินะ แต่ก็ไม่ทันแล้วละ   ไนโตะมองไปที่โมโมชิกิด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา แม้ว่าเขาจะสามารถดูดซับจักระและพลังสั่นสะเทือนของเขาได้ แล้วยังไงล่ะ?   ด้วยความแข็งแกร่งทางร่างกายเพียงอย่างเดียว เขาสามารถใช้ช่างราตรีได้!   ยิ่งไปกว่านั้น ช่างราตรีของไนโตะก็ยังแข็งแกร่งกว่าของไกอีกด้วย   “ดูเหมือนว่าแกจะแข็งแกร่งกว่าคนอื่น ๆ ถ้าหมัดเดียวฆ่าแกไม่ได้ งั้นก็…”   ไนโตะมองดูโมโมชิกิดิ้นรนเพื่อสกัดกั้น ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มเยาะ กําหมัด และต่อยออกไปอีกครั้ง   ไนโตะไม่แม้แต่จะขยับตัว เขาแค่ยืนอยู่ที่นั่นและต่อยหมัดที่ 2 ออกไป   “หมัดที่ 2!”   ตู้ม!!   โมโมชิกิที่ยืนแทบไม่ได้ ซึ่งปิดกั้นตัวแรก ไม่สามารถหยุดอันที่สองได้ และเขาก็ถูกระเบิดลงสู่พื้นโดยตรง โดยไม่ส่งเสียงใดๆเลย   ตุ้ม!!!   ไนโตะบินข้ามไป มองดูหลุมลึกที่เขาสร้างขึ้นในพื้นดิน แล้วส่ายหัว   “แต่ 2 หมัดก็ยังไม่ไหวแล้วเหรอ?”   ไนโตะที่กําลังจะเตรียมต่อยออกไปอีกหมัดก็มองลงไปในหลุม ตามที่คาดไว้ ไม่มีศัตรูคนไหนสามารถรับหมัดของเขาได้ อย่างมากก็ 2 หมัด   “อึก! เจ้าบ้าเอ้ย…”   โมโมชิกิบินออกจากหลุม สายตาที่เขามองไปที่ไนโตะไม่ได้ดูเย่อหยิ่งอีกต่อไป แต่กลับกัดฟันด้วยสีหน้าโกรธจัด   คนอย่างเขาที่เดินทางไปทั่วอวกาศและดูดกลืนจักระของของผู้คนมากมาย ไม่เคยอายขนาดนี้มาก่อน!   หลังจากที่โมโมชิกิบินออกไป คินชิกิก็คลานออกมาจากหลุมอีกหลุมหนึ่งด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยแผล   ไนโตะไม่คิดจะปล่อยโอกาสให้ทั้งคู่ ดังนั้นในพริบตา เขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าโมโมชิกิและต่อยเขาทันที   ช่างราตรี!   อย่างไรก็ตาม คราวนี้ คินชิกิก็พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูงและขวางหมัดของไนโตะ อย่างกะทันหัน   “ท่านโมโมชิกิ!”   “ข้ารู้แล้ว!”   เมื่อเห็นว่าคินชิกิขวางหมัดของไนโตะไว้ด้วยร่างกายของเขา โมโมชิกิก็ยื่นมือออกไปด้วยความแน่วแน่   ฟื้ม!!   ทันใดนั้น คินชิกิก็บิดตัวและกลายเป็นผลไม้แปลก ๆ ที่คล้ายกับผลไม้ที่คางุยะทิ้งไว้หลังจากที่เธอตาย   โมโมชิกิกลืนมันเข้าไปโดยไม่ลังเล และด้วยเสียงคําราม ร่างของเขาก็เปลี่ยนไปในทันที   พลังงานมหาศาลพุ่งทะยานขึ้นอย่างรุนแรง ร่างกายของโมโมชิกิใหญ่ขึ้น และเนตรสังสาระสีม่วงก็ปรากฏขึ้นที่บนหน้าผากของเขาและที่ผ่ามือทั้ง 2 ข้างของเขา!  

Chapter 497 : 1 หรือ 2 หมัด

 

“ฉันรอพวกแกมานานแล้ว”

 

เมื่อมองดูกระบองที่ฟาดลงมา ไนโตะก็ทักทายเขาด้วยหมัด

 

ตู้ม!!

 

หมัดปะทะกับกระบอง และพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ปะทุออกมา แม้ว่าทั้งคู่จะลอยอยู่ในอากาศ แต่ก็ยังทําให้พื้นดินด้านล่างแตกออก

 

แคร็ก!

 

วินาทีถัดมา สีหน้าของคินชิกิก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ขณะมองดูกระบองของเขาร้าวออก เมื่อปะทะกับหมัดของไนโตะ!

 

รอยแตกนี้แพร่กระจายไปในทันที และในที่สุด กระบองก็แตกเป็นเสี่ยง!

 

“บ้าเอ้ย!”

 

คินชิกิไม่คิดว่าไนโตะจะแข็งแกร่งขนาดนี้ และเขาก็แอบอุทานออกมา และเมื่อเขาต้องการถอยกลับ หมัดที่ 2 ของไนโตะก็ตรงมาที่เขา

 

ก่อนที่มันจะถึงตัวเขา อากาศก็สั่นไหวแล้วและพื้นที่ตรงหน้าเขาก็บิดเบี้ยว

 

ตุ้ม!

 

คินชิกิทําอะไรไม่ได้นอกจากต้องป้องกัน แต่เขาก็ไม่สามารถต้านทานพลังของ ไนโตะได้ และกระเด็นออกไป ร่างกายของเขากระแทกลงกับพื้นอย่างแรงทันที

 

“เยี่ยมจริงๆ…ข้ารอที่จะได้กินจักระนั้นไม่ไหวแล้ว”

 

โมโมชิกิ ที่มองจากด้านข้างดูตื่นเต้นและบินตรงไปยังไนโตะ โดยไม่สนใจคนอ้วนที่ปลิวไป

 

เมื่อมองดูโมโมชิกิที่กําลังพุ่งตรงมา ไนโตะก็นึกขึ้นได้ว่าชายคนนี้ดูเหมือนจะมีความสามารถในการดูดซับจักระ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าเขาควรใช้พลังสั่นสะเทือนดีหรือไม่

 

แต่อย่างไรก็ตาม ไนโตะก็ยังใช้หมัดทดสอบ

 

แครึก!!!

 

อากาศแตกเป็นเสี่ยงๆ ราวกับพื้นผิวน้ําแข็งถล่มลงมา รอยแตกสีขาวสว่างปรากฏขึ้น และในขณะเดียวกันพลังสั่นสะเทือนก็พุ่งเข้าหาโมโมชิกิ

 

เมื่อเผชิญหน้ากับพลังของไนโตะ โมโมชิกิก็เหยียดมือซ้ายออกไปตรง ๆ และเนตรสังสาระก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา

 

ฟื้ม!!

 

พลังสั่นสะเทือนของไนโตะ ถูกดูดซับไว้โดยสมบูรณ์ภายใต้เสียงนี้ และจากนั้นก็สะท้อนกลับมาที่เขาด้วยแรงที่มากขึ้น พื้นที่รอบๆดูเหมือนว่าจะบิดเบี้ยวและเริ่มแตกกระจาย!

 

“ก็แน่อยู่แล้ว”

 

ไนโตะดูไม่แปลกใจ เนื่องจากคางุยะกลัวผู้ชายคนนี้ จึงไม่น่าแปลกใจที่ความสามารถของเขาจะสามารถยับยั้งพลังของผลต้นไม้เทพเจ้าได้

 

เมื่อเผชิญหน้ากับพลังสั่นสะเทือนที่สะท้อนกลับมา ไนโตะก็โบกมือไปด้านหน้าเขา ๆ และคลื่นกระแทก สงบลงในทันที

 

แม้ว่ามันจะสะท้อนกลับมาด้วยพลังที่มากกว่า แต่มันก็ยังเป็นพลังสั่นสะเทือนอยู่ และไนโตะก็สามารถควบคุมมันได้อย่างง่ายดาย

 

“ไม่มีประโยชน์ พลังของแกใช้กับฉันไม่ได้หรอก”

 

เมื่อเห็นว่า ไนโตะสามารถจัดการกับพลังที่สะก้อนกลับไปได้อย่างง่ายดาย โมโมชิกิก็มองด้วยท่าทางประหลาดใจ แต่เขาก็ยังตอบอย่างภาคภูมิใจ

 

“ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น”

 

ไนโตะพยักหน้า

 

โมโมชิกิแสดงท่าทางหยิ่งยโสและพูดว่า “แต่ฉันก็ยังอยากกินจักระของแกอยู่ดี!”

 

ด้วยเหตุนี้ โมโมชิกิจึงรีบพุ่งเข้าหาไนโตะ

 

เมื่อมองไปที่โมโมชิกิที่พุ่งมา ไนโตะก็มองมาที่เขาอย่างเฉยเมย และต่อยหมัดออกไปอีกครั้ง

 

“บอกแล้วว่ามันเปล่าประโยชน์ ไม่ว่าแกจะโจมตีมากี่ครั้งข้าก็…ฮ่ะ?!”

 

โมโมชิกิยื่นมือออกไปอีกครั้งพร้อมที่จะดูดกลืนการโจมตีของไนโตะ แต่คราวนี้เขากลับดูดอะไรไม่ได้!

 

ฟื้ม!!!

 

หมัดของไนโตะพุ่งออกไป ทันใดนั้นอากาศก็ระเบิดและล่าแสงสีขาวก็กระแทกร่างของโมโมชิกิ

 

“เป็นไปไม่ได้…ทําไมข้าถึง!”

 

โมโมชิกิรีบกางแขนออกไปข้างหน้าและพยายามต้านทานการโจมตีนี้ในทันที แต่ก็ยังมีร่องรอยของความตกใจบนใบหน้าของเขา

 

“ไม่! ไม่! เป็นไปได้ยังไง! มันไม่ได้ใช้จักระเลย!”

 

“รู้ตัวแล้วสินะ แต่ก็ไม่ทันแล้วละ

 

ไนโตะมองไปที่โมโมชิกิด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา แม้ว่าเขาจะสามารถดูดซับจักระและพลังสั่นสะเทือนของเขาได้ แล้วยังไงล่ะ?

 

ด้วยความแข็งแกร่งทางร่างกายเพียงอย่างเดียว เขาสามารถใช้ช่างราตรีได้!

 

ยิ่งไปกว่านั้น ช่างราตรีของไนโตะก็ยังแข็งแกร่งกว่าของไกอีกด้วย

 

“ดูเหมือนว่าแกจะแข็งแกร่งกว่าคนอื่น ๆ ถ้าหมัดเดียวฆ่าแกไม่ได้ งั้นก็…”

 

ไนโตะมองดูโมโมชิกิดิ้นรนเพื่อสกัดกั้น ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มเยาะ กําหมัด และต่อยออกไปอีกครั้ง

 

ไนโตะไม่แม้แต่จะขยับตัว เขาแค่ยืนอยู่ที่นั่นและต่อยหมัดที่ 2 ออกไป

 

“หมัดที่ 2!”

 

ตู้ม!!

 

โมโมชิกิที่ยืนแทบไม่ได้ ซึ่งปิดกั้นตัวแรก ไม่สามารถหยุดอันที่สองได้ และเขาก็ถูกระเบิดลงสู่พื้นโดยตรง โดยไม่ส่งเสียงใดๆเลย

 

ตุ้ม!!!

 

ไนโตะบินข้ามไป มองดูหลุมลึกที่เขาสร้างขึ้นในพื้นดิน แล้วส่ายหัว

 

“แต่ 2 หมัดก็ยังไม่ไหวแล้วเหรอ?”

 

ไนโตะที่กําลังจะเตรียมต่อยออกไปอีกหมัดก็มองลงไปในหลุม ตามที่คาดไว้ ไม่มีศัตรูคนไหนสามารถรับหมัดของเขาได้ อย่างมากก็ 2 หมัด

 

“อึก! เจ้าบ้าเอ้ย…”

 

โมโมชิกิบินออกจากหลุม สายตาที่เขามองไปที่ไนโตะไม่ได้ดูเย่อหยิ่งอีกต่อไป แต่กลับกัดฟันด้วยสีหน้าโกรธจัด

 

คนอย่างเขาที่เดินทางไปทั่วอวกาศและดูดกลืนจักระของของผู้คนมากมาย ไม่เคยอายขนาดนี้มาก่อน!

 

หลังจากที่โมโมชิกิบินออกไป คินชิกิก็คลานออกมาจากหลุมอีกหลุมหนึ่งด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยแผล

 

ไนโตะไม่คิดจะปล่อยโอกาสให้ทั้งคู่ ดังนั้นในพริบตา เขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าโมโมชิกิและต่อยเขาทันที

 

ช่างราตรี!

 

อย่างไรก็ตาม คราวนี้ คินชิกิก็พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูงและขวางหมัดของไนโตะ อย่างกะทันหัน

 

“ท่านโมโมชิกิ!”

 

“ข้ารู้แล้ว!”

 

เมื่อเห็นว่าคินชิกิขวางหมัดของไนโตะไว้ด้วยร่างกายของเขา โมโมชิกิก็ยื่นมือออกไปด้วยความแน่วแน่

 

ฟื้ม!!

 

ทันใดนั้น คินชิกิก็บิดตัวและกลายเป็นผลไม้แปลก ๆ ที่คล้ายกับผลไม้ที่คางุยะทิ้งไว้หลังจากที่เธอตาย

 

โมโมชิกิกลืนมันเข้าไปโดยไม่ลังเล และด้วยเสียงคําราม ร่างของเขาก็เปลี่ยนไปในทันที

 

พลังงานมหาศาลพุ่งทะยานขึ้นอย่างรุนแรง ร่างกายของโมโมชิกิใหญ่ขึ้น และเนตรสังสาระสีม่วงก็ปรากฏขึ้นที่บนหน้าผากของเขาและที่ผ่ามือทั้ง 2 ข้างของเขา!