“สาม!”

“สอง!”

“หนึ่ง!”

“โจมตี!”

เย่หยวนขยับมือยกขึ้นพร้อมปล่อยดาบแสงพุ่งผ่านห้วงมิติไปยังจุดหนึ่งในข่ายดวงดาว

เหล่ายอดฝีมือฝ่ายมนุษย์ทั้งหลายเองก็เตรียมพร้อมไว้รอที่จะปล่อยการโจมตีออกมาแต่แรก วินาทีนี้การโจมตีหนักหน่วงนั้นมันจึงได้พุ่งทะยานเข้าไปยังดวงดาวที่เย่หยวนชี้เป้าแทบพร้อมกัน!

หยวนเจิ้นและพวกนั้นยังคงเหนื่อยอ่อนกับการใช้เคล็ดฉีกยอดมิติและยังตะลึงไม่หายจากการที่เย่หยวนหลบรอดออกไปได้ แต่วินาทีต่อมาพวกเขาก็ได้พบว่ามีพลังโจมตีหนักหน่วงรุนแรงพุ่งผ่านมิติมาหา

และเป้าหมายที่เย่หยวนชี้การโจมตีมานั้นมันคือจุดอ่อนที่สุดของมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์ในเวลานี้!

ศาสตร์ยิ่งใหญ่ที่รวมพลังของคนนับหมื่นๆ ไว้ด้วยกันนั้นมันย่อมจะไม่มีทางไร้จุดอ่อนไปได้

เว้นเสียแต่ว่าเจ้ามหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์นี้มันขยับเคลื่อนอยู่ตลอด ทำให้จุดอ่อนของมันนั้นเรียกได้ว่าเปลี่ยนไปในทุกวินาที

บวกกับการที่มหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์มันเป็นวิชาที่เหนือล้ำ ต่อให้จะเป็นจุดอ่อนก็ไม่ได้อ่อนแอมากมาย

และหากคิดอยากหาจุดอ่อนนี้มันย่อมแทบจะไม่มีทางเป็นไปได้

แต่ตอนนี้มันกลับถูกเย่หยวนค้นพบเข้า!

เย่หยวนนั้นรับการโจมตีไปมากมายและแทบตายลงก็เพื่อที่จะหาสิ่งนี้

ก็จริงที่ว่ามันเป็นวิชาที่เหนือล้ำแต่มันก็มีจุดอ่อนที่รุนแรง มันก็คือจุดที่เชื่อมต่อกัน!

ด้วยการรวมพลังของยอดคนกว่าสามหมื่นหกพันคนนั้น มันย่อมจะทำให้มหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์นี้มีพลังเหนือล้ำไร้ต้าน

สำหรับคนที่ไม่รู้แนวคิดแห่งห้วงมิติหรือรู้แค่ผิวเผินแล้ววิชานี้มันย่อมจะไร้จุดอ่อนใดๆ

แต่เย่หยวนนั้นมีความเข้าใจลึกล้ำต่อแนวคิดแห่งห้วงมิติ เขานั้นก้าวขึ้นมาถึงระดับเจ็ดขั้นสุดได้

พร้อมๆ กันนั้นเย่หยวนก็ยังเข้าใจเต๋าค่ายกลจนถึงต้นกำเนิด เมื่อเขาได้วิเคราะห์มหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์นี้มันจึงแตกต่างจากสายตาของคนทั่วไปมาก

แค่มองดูเย่หยวนก็เข้าใจได้ทันทีว่ามหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์นี้มันถูกสร้างขึ้นด้วยการประกอบกันของสิบสองจุดควบคุม

เพราะฉะนั้นเขาจึงได้เข้าไปดูยังจุดควบคุมที่เป็นศูนย์กลาง

ที่ที่เขาหลบเข้าไปนั้นมันสุดแสนแยบยล มันคือจุดที่ศูนย์ควบคุมไม่อาจเข้าไปถึงได้

เพราะฉะนั้นเขาจึงได้ค่อยๆ ทดสอบมันไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะหาจุดอ่อนที่แท้จริงของมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์

ระหว่างที่หาไปนั้นเย่หยวนก็ยิ่งรู้สึกได้ถึงความลึกล้ำของมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์นี้ มันราวกับว่าตรงหน้านั้นคือหนังสือความรู้เกี่ยวกับแนวคิดแห่งห้วงมิติ

สำหรับเย่หยวนแล้ว เมื่อเขาใช้เต๋าค่ายกลวิเคราะห์ห้วงมิตินี้ไปเรื่อยๆ มันก็ได้ทำให้เขาเข้าใจความลึกล้ำของแนวคิดแห่งห้วงมิติขึ้นอีกขั้น

แม้ว่าจะต้องบาดเจ็บสาหัส แต่สุดท้ายเขาก็ได้เข้าใจถึงความลึกล้ำของห้วงมิติ

ในวินาทีสุดท้ายนั้นเย่หยวนได้บรรลุแนวคิดแห่งห้วงมิติขึ้นมาถึงระดับแปดในที่สุด

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเขายังหาจุดอ่อนของมันเจอได้พร้อมกัน!

“เร็ว! รีบไปช่วยมันป้องกันไว้!” หยวนเจิ้นร้องสั่งด้วยท่าทางตระหนก

แต่มันก็สายเกินไปแล้ว!

เขาทั้งหลายนั้นเพิ่งจะใช้เคล็ดฉีกยอดมิติออกมา พลังงานที่มากมายนั้นมันย่อมทำให้เกิดความอ่อนล้าและไม่อาจจะฟื้นตัวขึ้นมาได้ง่ายๆ

เย่หยวนนั้นจึงได้คิดใช้โอกาสนี้ในการโจมตีทันที

บนห้วงมิตินั้นการโจมตีทั้งหลายได้ปะทะเข้ากับจุดอ่อนทำให้เกิดเสียงระเบิดดังลั่นขึ้น

“อ่อก!”

ยอดฝีมือเผ่าเทวาผู้นั้นไม่อาจจะทนรับการโจมตีมากมายนั้นไว้ได้พร้อมๆ กันจนต้องกระอักเลือดออกมาและสิ้นใจลงทันที

ดาวหนึ่งดวงถูกทำลายลง!

อีกด้านฝ่ายมนุษย์ที่เห็นว่าห้วงมิติที่ถูกปิดกั้นไว้อย่างหนาแน่นมันเริ่มคลายตัวออกมาพวกเขาก็เริ่มมีความหวัง

และความหวังนี้เองที่ทำให้ผู้คนแทบคลั่งขึ้น

“รองมหาปราชญ์จงเจริญ! รองมหาปราชญ์จงเจริญ! รองมหาปราชญ์สร้างปาฏิหาริย์ขึ้นได้ด้วยตัวคนเดียว!”

“รองมหาปราชญ์ช่างรักษาคำพูดเสียจริงๆ! เขาจะพาเราออกไปได้จริงๆ!”

“หลังจบศึกนี้ข้าจะขอกราบบูชารองมหาปราชญ์แล้ว!”

…

วินาทีนี้คนทั้งหลายต่างตื่นเต้นดีใจขึ้นตามๆ กัน

เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นบ้างถึงขั้นร้องไห้ออกมาแสดงความซาบซึ้งต่อปาฏิหาริย์ที่เย่หยวนก่อ

ส่วนอีกหลายคนก็ร้องไห้ขึ้นอย่างขมขื่น

เพราะนี่มันเปลี่ยนแปลงจากสิ้นหวังเป็นความหวัง ทำให้เหล่าคนเฒ่าทั้งหลายนี้แสดงอารมณ์ออกมาอย่างที่ไม่เคย

“อย่าเพิ่งดีใจไป! มันยังไม่จบ! ทุกคน โจมตีตามข้ามา!”

จากนั้นเสียงของเย่หยวนก็ร้องบอกขึ้นอย่างแจ่มชัด

ฟุบ!

ดาบแสงพุ่งเข้าไปยังอีกดวงดาวหนึ่ง!

ครั้งนี้คนทั้งหลายเริ่มเข้าใจว่าต้องลงมืออย่างไรและยิ่งทำให้ความรุนแรงของการโจมตีนี้หนักหน่วงกว่าเก่า

การโจมตีมากมายนับไม่ถ้วนนั้นพุ่งเข้าใส่ดวงดาวอีกครั้งจนมันมอดดับไป!

“อีกครั้ง!”

เย่หยวนไม่คิดลังเลโจมตีเข้าไปยังดวงดาวในข่ายอีกนักต่อนัก ดวงดาวที่เริ่มดับลงนั้นมันก็มีแต่จะเพิ่มจำนวนมากขึ้นๆ

จนข่ายนั้นมันเริ่มจางหายไป

เวลานี้ผนึกใดๆ นั้นมันไม่อาจจะปิดห้วงมิติไว้ได้อีกต่อไป

จนในที่สุดมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์ก็แตกสลายลงไป!

เย่หยวนนั้นตะโกนลั่นออกมา “พวกเรา บุกเข้าไป!”

เหล่ายอดฝีมือเผ่าเทวานั้นเก่งกาจมากล้น พวกเขานั้นจะอย่างไรก็เป็นยอดฝีมือที่เหนือกว่ามนุษย์ทั่วไป

เพียงแค่ว่าเมื่อไม่มีมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์แล้วพวกเขาก็ย่อมจะไม่อาจกักขังเหล่ายอดฝีมือฝ่ายมนุษย์ไว้ได้อีก

พวกเขานั้นอาจจะตามสังหารล่ามนุษย์ได้ส่วนหนึ่ง แต่จะไม่อาจทำการกวาดล้างได้

เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายนั้นจะอย่างไรก็เข้าใจแนวคิดแห่งห้วงมิติในระดับหนึ่ง คิดอยากสังหารพวกเขานั้นมันมิใช่เรื่องง่ายๆ!

มันก็เพราะแบบนี้หยวนเว่ยจึงได้คิดใช้มหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์ออกมาเพื่อกักขังคนทั้งหลายไว้

มนุษย์นั้นอาจจะไม่ชนะ แต่พวกเขาทั้งหลายนั้นหนีได้!

หยวนเว่ยนั้นเองก็กำลังปะทะกับสองยอดคนอย่างดุเดือดก่อนจะสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงจนหน้าถอดสี

“บ้าน่า! มหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์กลับสลายลง?”

หยวนเว่ยนั้นเสียสมาธิและถูกโจมตีเข้าอย่างแรงจากโอสถบรรพกาลและมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาล

เมื่อพวกโอสถบรรพกาลสัมผัสได้ถึงการคลายตัวของมิตินั้นใบหน้าของพวกเขาก็ยิ้มกว้างขึ้น

มันมิใช่แค่พวกเขา เหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายนั้นต่างยิ้มกว้างขึ้นมาเมื่อสามารถรอดจากภัยร้ายนี้ไป

แม้ว่าอีกฝ่ายนั้นจะเก่งกาจ แต่เวลานี้พวกเขานั้นก็ยังพอหนีได้!

เมื่อดันหยวนเว่ยกลับไปได้โอสถบรรพกาลก็ไม่คิดรอช้ามุดตัวหายเข้าไปในห้วงมิติทันที

ทางยี่นั้นเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงสั่นของห้วงมิติก็ต้องหันไปด่ากราด “เจ้าเฒ่าหน้าไม่อาย! เจ้าไม่มีความรับผิดชอบเลยหรือ! อาณาจักรทหัยเมฆานี้มันยังมีคนเหลืออีกตั้งมากมาย เจ้าจะไม่สนใจพวกเขาเลยหรือ?”

เดิมทีนั้นมิติถูกปิดกั้นไว้อย่างหนักแน่นทำให้พวกเขาไม่มีทางถอยไปได้ จึงได้แต่ต้องร่วมมือกันสู้

เวลานี้เมื่อมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์คลายออกแล้วมันก็ย่อมจะทำให้ความร่วมมือใดๆ ของคนทั้งหลายพังทลายลงไป

เวลานี้ความคิดเดียวของพวกเขานั้นคือหนี!

เหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายนั้นมากล้นฝีมือ พวกเขานั้นเป็นคนกลุ่มแรกที่คิดหนีออกไป

แม้แต่ในกลุ่มที่ติดตามเย่หยวนมาก็ยังมียอดฝีมือมุดห้วงมิติหนีหายไปไม่น้อย

นั่นทำให้กองกำลังที่หนักแน่นในคราแรกมันเริ่มรวนไม่เป็นระเบียบ

แต่เหล่ายอดฝีมือที่ช่วยเหลือเย่หยวนมาแต่ต้นนั้น ส่วนมากเลือกที่จะยังอยู่ช่วยต่อไม่ได้หนีไปไหน

พวกเขานั้นติดตามเย่หยวนเข้าโจมตีอย่างหนักแน่น

เย่หยวนนั้นบาดเจ็บอย่างมาก แทบจะตายลงได้ทุกเมื่อในเวลานี้

จีโมและยอดคนอื่นๆ คนดูแลเขาอยู่ไม่ไกลและมอบโอสถที่ตัวเองมีให้แก่เย่หยวนไปฟื้นฟูรักษาอาการบาดเจ็บ

ในสงครามรอบนี้ ฝ่ายมนุษย์นั้นเสียกำลังไปอย่างมากมายและความสูญเสียส่วนมากนั้นจะเกิดขึ้นกับนักหลอมโอสถด้วย

แต่เผ่าเทวาเองก็ไม่ได้ดีกว่ากันมาก พวกเขาก็ต้องเสียกำลังไปไม่น้อยเช่นกัน

ตอนที่เย่หยวนนำกำลังพุ่งแหวกทัพนั้นได้ฆ่าสังหารมารนรกและเผ่าเทวาไปไม่น้อย

เว้นเสียแต่ว่าจะอย่างไรเผ่าเทวามันก็มีจำนวนน้อยเป็นทุนเดิม เหล่าทหารในแนวหน้าที่ถูกสังหารไปนั้นมันจึงจะเป็นมารนรกมากกว่า

เพราะฉะนั้นแม้การต่อสู้ครั้งนี้มันจะหนักหน่วงแต่ความเสียดายที่เผ่าเทวาได้รับจริงๆ มันก็ไม่ได้มากมาย

แต่ศึกนี้ยังไม่จบ!

แม้ว่ามหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์จะคลายลงแล้วแต่เหล่ายอดฝีมือเผ่าเทวาทั้งหลายก็ยังติดตามฆ่าสังหารพวกเขาได้

เพราะว่าตัวเย่หยวนนั้นทำลายมหาศาสตร์ผนึกลายสวรรค์ลงมันจึงทำให้อีกฝ่ายนั้นหันมาสนใจเขาเป็นตาเดียว ถูกยอดฝีมือมากมายตามล่ามา

หลังจากที่โอสถบรรพกาลหนีไปนั้นตัวยี่ก็ย่อมจะไม่อาจต่อสู้ได้อีก ไม่อาจจะเทียบเคียงฝีมือของหยวนเว่ยได้

ไม่นานนักตัวหยวนเว่ยก็ต่อยยี่จนปลิวลอยหายไป

แต่เขานั้นกลับไม่ได้ตามไปซ้ำ

เพราะเวลานี้หยวนเว่ยกำลังโกรธแค้นจนแทบคลั่ง!

แผนการที่วางมาอย่างดีของเขานั้นมันกลับถูกเด็กคนหนึ่งทำลายลง!

ฟุบ!

หยวนเว่ยขยับร่างพุ่งตามติดเย่หยวนไป

……………..