ตอนที่ 1,929 : อาวุโสคุมกฏแห่งหอคุมกฏ!

 

ชายชราที่ปรากฏตัวขึ้นข้างๆกู่ชุนนั้นมิใช่ใครที่ไหน แต่เป็นหลี่อัน อาวุโสเพลิงเงินอันดับหนึ่งของแท่นบูชาเต่าทมิฬ และยังเป็นอาจารย์ของกู่ชุนเช่นกัน

 

เดิมทีเหตุผลที่มันยินยอมรับกู่ชุนเป็นศิษย์ เนื่องเพราะกู่ชุนให้สัญญาว่าเมื่อลูกพี่ลูกน้องที่มีพรสวรรค์รากวิญญาณสีน้ำเงินมาถึง กู่ชุนจะให้อีกฝ่ายมากราบคารวะมันเป็นอาจารย์…

 

อาจกล่าวได้ว่าเพราะเห็นแก่หน้าของลูกพี่ลูกน้องกู่ชุน หลี่อันถึงได้ยินยอมลดมาตรฐานของตัวเองรับกู่ชุนไว้เป็นศิษย์!

 

วันนี้พอมันได้รับแจ้งจากอาวุโสเพลิงทองแดงว่าลูกพี่ลูกน้องของกู่ชุนมาถึงลัทธิบูชาไฟแล้ว กระทั่งยังมาถึงแท่นบูชาเต่าทมิฬเรียบร้อย มันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกยินดี แทบรอให้อีกฝ่ายมาทำพิธียกน้ำชาคารวะอาจารย์ไม่ไหว!

 

แต่ใครจะไปคิดไปฝัน ว่ารอแล้วรอเล่าคนไม่มา ที่มาไม่ใช่คน…เป็นข่าวน่าตื่นตกใจ!!

 

ลูกพี่ลูกน้องของกู่ชุน ที่มีนามว่ากู่หลงนั้น กลับไม่แยแสกฏของลัทธิบูชาไฟ กล้าจู่โจมลงมือต่อต้วนหลิงเทียนที่บ้านพัก กระทั่งยังลงมือด้วยเจตนาฆ่าฟัน!!

 

ได้ยินข่าวนี้หลี่อันแม้ตกใจแต่ก็ไม่ได้ห่วงอะไร

 

กู่หลงจะอย่างไรก็เป็นถึงอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์รากวิญญาณสีน้ำเงิน ถึงแม้จะฆ่าต้วนหลิงเทียนทิ้งไปจริงๆในลัทธิบูชาไฟ แต่อย่างดีมันก็แค่ถูกลงโทษให้เป็นพิธีเท่านั้น!

 

ต้วนหลิงเทียนเป็นแค่ศิษย์ดาษๆที่มีพรสวรรค์รากวิญญาณสีเหลือง คุณค่าย่อมน้อยกว่ากู่หลงมาก!

 

แน่นอนว่าตราบใดที่ยังอยู่ในลัทธิบูชาไฟสืบไป วันหน้ากู่หลงผู้นี้อย่างน้อยๆ ก็คงได้เป็นอาวุโสเพลิงเงินแน่นอน…

 

แต่อย่างไรก็ตามตัวมันเองก็เป็นถึงผู้อาวุโสเพลิงเงิน มันก็ถือว่าแบกหน้าตาของลัทธิบูชาไฟไว้บนบ่า ไหนเลยจะกระทำตัวไร้ศีลธรรม เพิกเฉยต่อเรื่องราว ของว่าที่ศิษย์ที่ได้ลงมือฆ่าคนไปแบบนี้ได้…!

 

หาไม่แล้วคงได้สร้างความเสื่อมเสียให้ลัทธิบูชาไฟแน่นอน…และนั่นเป็นราคาที่มันไม่อาจจะชดใช้ได้ไหว!

 

ด้วยเหตุนี้ถึงแม้หลี่อันจะมีฐานะเป็นอาวุโสเพลิงเงินอันดับ 1 ของแท่นบูชาเต่าทมิฬและมีอำนาจเพียงใด และต่อให้มันจะแค้นต้วนหลิงเทียนและอยากฆ่าให้ตายมากเพียงใด มันก็ไม่อาจลงมือฆ่าต้วนหลิงเทียนเพื่อพิพากษาโทษอีกฝ่ายตามอำเภอใจได้!!

 

มิฉะนั้นต้วนหลิงเทียนคงได้ตกตายไปแต่แรกแล้ว คงไม่อาจมีลมหายใจได้จนถึงตอนนี้!

 

แต่อย่างไรเสียแม้หลี่อันจะไม่ห่วงความปลอดภัยของกู่หลง แต่มันก็จำต้องออกหน้า…ส่วนอาวุโสอีกคนที่มาด้วยนั้นก็เป็นอาวุโสเพลิงเงินเช่นเดียวกับมัน ยังเป็นคนของแท่นบูชาเต่าทมิฬเช่นเดียวกันอีกด้วย แน่นอนว่าสมควรปฏิบัติกับกู่หลงด้วยดีถึงแม้จะฆ่าต้วนหลิงเทียนไปก็ตาม!

 

ตั้งแต่ต้นจนจบมันไม่เคยสงสัยเลยว่ากู่หลงจะฆ่าต้วนหลิงเทียนได้หรือไม่…

 

ในสายตาของมัน เรื่องนี้ไม่ต้องสงสัยเลย

 

กู่ชุนได้กล่าวบอกมันเอาไว้เนิ่นนานแล้ว ว่าพลังฝึกปรือของกู่หลงนั้นบรรลุถึงจุดสูงสุดขอบเขตเซียนปฐพี เจียนทะลวงถึงขอบเขตเซียนนภาเต็มที…คิดฆ่าผู้ฝึกตนขอบเขตเซียนปฐพีขั้นต้น ยังไม่ใช่ง่ายดายดั่งตัดหญ้าฆ่าไก่หรือไร?

 

“ตายแล้ว…มันกลับตกตายแล้ว”

 

อนิจจาหลี่อันไม่คิดไม่ฝันจริงๆ ว่าทันทีที่มันมาถึงเขตที่พักของศิษย์แท่นบูชาเต่าทมิฬ ศพที่มันเห็นจะไม่ใช่ศพของต้วนหลิงเทียน แต่เป็นศพของกู่หลง ผู้ที่จะเป็นศิษย์ของมันแทน…

 

กู่หลง…อัจฉริยะผู้มีพรสวรรค์รากวิญญาณสีน้ำเงิน

 

ด้วยเหตุนี้ถึงแม้มันจะไม่เคยพบเคยเจอกู่หลงมาก่อน แต่ในใจของหลี่อันก็ให้ความสำคัญกับกู่หลงเอาไว้มาก เรียกว่ายังมากมายกว่ากู่ชุนอย่างไม่เห็นฝุ่น!

 

ด้วยเหตุนี้ ในใจของมันถึงได้เต็มไปด้วยโทสะนัก!!

 

ว่าที่ศิษย์อัจฉริยะของมันที่มีพรสวรรค์รากวิญญาณสีน้ำเงินกลับถูกสังหารตกตายไปแบบนี้!!

 

“ต้วนหลิงเทียน! เจ้ากลับกล้าสังหารศิษย์ร่วมลัทธิเดียวกันงั้นเหรอ!!”

 

ครู่ต่อมาลูกตาของหลี่อันก็แผ่พุ่งรังสีอำมหิตเย็นเยือก ยังเงยหน้าขึ้นไปมองต้วนหลิงเทียนที่ลอยตัวอยู่บนฟ้าสูงอย่างเอาเรื่อง!!

 

ในตอนนี้มันแทบอยากจะลงมือสฆ่าต้วนหลิงเทียนให้ตาย ยังอยากจะป่นร่างอีกฝ่ายให้แหลกจนไร้ศพไว้กลบฝังด้วยซ้ำ!!

 

อนิจจามันไม่อาจกระทำตามอำเภอใจได้

 

ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนมีฐานะเป็นศิษย์แท่นบูชาเต่าทมิฬ ซึ่งนับเป็นศิษย์ของลัทธิบูชาไฟแล้ว ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นฆาตกรฆ่าศิษย์ร่วมลัทธิจริงและมีโทษถึงประหาร ทว่าผู้ที่จะพิพากษาลงโทษอีกฝ่ายได้ก็มีแต่ผู้อาวุโสของหอคุมกฏเท่านั้น!!

 

ถึงแม้หลี่อันจะเป็นถึงอาวุโสเพลิงเงินอันดับ 1 แห่งแท่นบูชาเต่าทมิฬ แต่มันก็ไม่มีอำนาจลงทัณฑ์ผู้ใด!

 

อย่างไรก็ตาม แต่นี่ไม่ได้หมายความว่ามันไม่อาจใส่ไฟเพิ่มโทษให้ต้วนหลิงเทียนได้!

 

“ฆ่าศิษย์ร่วมลัทธิเดียวกันงั้นเหรอ?”

 

ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะอึ้งเมื่อได้ยินวาจาดุร้ายเอาเรื่องของหลี่อัน ทว่าต่อมาก็ระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น!

 

“เจ้าหัวเราะอะไร!!”

 

หน้าหลี่อันจมลงทันใด แววตายังเปี่ยมล้นไปด้วยเจตนาฆ่าฟันวูบวาบปานจะกลืนกินเลือดเนื้อผู้คน!

 

“พอดีข้าหัวเราะอาวุโสเพลิงเงินโง่งมบางคน ที่หน้ามืดตามัวไม่รู้แยกแยะผิดชอบให้แน่ชัด! ดีแต่กล่าวเหลวไหลไปวันๆน่ะ!!”

 

ต้วนหลิงเทียนที่หัวเราะอยู่พลันหยุดลง ก่อนที่จะมองกล่าวกับหลี่อันด้วยรอยยิ้มเยาะ

 

“เจ้า!!”

 

หลี่อันย่อมรู้ดีว่าต้วนหลิงเทียนกำลังด่าว่ามัน อนิจจาแต่ต้วนหลิงเทียนไม่ได้เอ่ยชื่อแซ่ของมันออกมาตรงๆ ถึงแม้มันจะมีโมโหปานใดก็ไร้ประโยชน์!

 

หากต้วนหลิงเทียนกล้าเอ่ยชื่อมันออกมาล่ะก็ มันจะใช้โอกาสนี้ลงมือสั่งสอนต้วนหลิงเทียนข้อหาดูหมิ่นผู้อาวุโสเพลิงเงินเสีย!

 

ถึงแม้ว่ามันจะไม่อาจฆ่าต้วนหลิงเทียนให้ตายได้อยู่ดี แต่อย่างน้อยๆมันก็จะได้ทุบตีคนระบายโทสะ!

 

ทว่าต้วนหลิงเทียนคล้ายจะอ่านใจมันออก อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะเปิดโอกาสให้มันมีช่องทางเล่นงานได้เลย

 

“เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้ พี่น้องเหล่าศิษย์แท่นบูชาเต่าทมิฬทุกคนที่อยู่ที่นี่สามารถเป็นพยานให้ข้าได้!”

 

ขณะนั้นเองต้วนหลิงเทียนพลันหันมองไปยังอาวุโสเพลิงเงินที่มาด้วยอีกคนไกลตา ค่อยกล่าวออกมาพร้อมว่ายตามองไปรอบๆ

 

“ข้าต้วนหลิงเทียน เหตุผลที่ลงมือกับกู่หลงนั้น เพราะกู่หลงเป็นฝ่ายลงมือคิดฆ่าข้าก่อน…ตามกฏของลัทธิแล้วสิ่งนี้ถือว่าเป็นการป้องกันตัว ถึงแม้ข้าจะฆ่ามันตายข้าก็ไร้ความผิด!!”

 

“อย่างไรก็ตาม ข้าเป็นคนใจดีคิดให้โอกาสผู้คนเสมอ ถึงแม้ตอนแรกกู่หลงมันคิดจะฆ่าข้า แต่ข้าก็ไม่คิดจะลงมือต่อมันถึงตาย…จนเมื่อมันกล้าลงมือสังหารคนบริสุทธิ์ตกตายไปนับสิบ! และที่มันฆ่าตายไปก็เป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องร่วมแท่นบูชาเต่าทมิฬเหมือนกันกับข้าทั้งสิ้น! ตัวข้าไหนเลยจะทนเห็นศิษย์พี่น้องถูกฆ่าตายอย่างไม่เป็นธรรมเช่นนี้ได้ อารามบันดาลโทสะข้าจึงฆ่ามันเสีย! ถือเสียว่าล้างแค้นให้พี่น้องนับสิบที่ตกตายไปเพราะมัน!!”

 

ต้วนหลิงเทียนกล่าววาจาออกมาเสียงดังฟังชัดอย่างชอบธรรม!

 

“ฆ่าศิษย์แท่นบูชาเต่าทมิฬไปนับสิบ?”

 

ได้ยินวาจานี้ของต้วนหลิงเทียน อาวุโสเพลิงเงินที่มาพร้อมกันกับหลี่อัน ใบหน้าอดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนสีไปทันที!

 

ครู่ต่อมาสองตามันก็เบนไปตกยังร่างไร้วิญญาณของกู่หลงบนพื้น ความเย็นเยียบขุมหนึ่งพลันระเบิดออกจากสายตา ราวกับมันอยากจะสับร่างกู่หลงให้แหลกเป็นชิ้นๆ!

 

“อาวุโสกัว อย่าได้ฟังข้อแก้ตัวของมัน!”

 

หลี่อันพลันตะโกนออกมาในเวลาที่เหมาะสม

 

อาวุโสเพลิงเงินที่มาด้วยกันกับหลี่อันนั้น ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากอาวุโสเพลิงเงินที่เป็นอาวุโสคุมกฏของหอคุมกฏ! และเป็นผู้ที่รับผิดชอบดูแลเรื่องราวความถูกต้องที่แท่นบูชาเต่าทมิฬแห่งนี้!!

 

กัวฉงนั้น นอกเหนือจากเป็นอาวุโสคุมกฏประจำแท่นบูชาเต่าทมิฬแล้ว อีกฝ่ายยังเป็นอาวุโสเพลิงเงินของแท่นบูชาเต่าทมิฬคนหนึ่งที่เป็นรองก็แต่หลี่อันในแง่ของพลังฝีมือเท่านั้น!

 

อย่างไรก็ตามด้วยอีกฐานะหนึ่งของมันเป็นถึงอาวุโสของหอคุมกฏ ก็ทำให้หลี่อันกริ่งเกรงไว้หน้ามันอยู่ไม่น้อย

 

ยิ่งไปกว่านั้น ถึงจะคิดต่อสู้กันอย่างเอาจริงเอาจังให้รู้ผลชัดเจน ก็ไม่ใช่ว่าหลี่อันจะเอาชนะอีกฝ่ายได้ง่ายๆ สุดท้ายแม้จะชนะได้แต่เกรงว่ามันก็ต้องจ่ายราคาออกไปไม่น้อย!

 

“อาวุโสหลี่อัน ข้ายังมิได้ชราจนหูตาฝ้าฟางถึงขั้นที่ใครจะมาหลอกแถแก้ตัวอันใดกับข้าได้…ในที่เกิดเหตุมีพยานอยู่มากมาย ไหนเลยข้ายังจะหาความจริงไม่ได้…”

 

กัวฉงเหลือบมองหลี่อันค่อยกล่าวออกด้วยน้ำเสียงเฉยเมย

 

กัวฉงนั้นในฐานะอาวุโสของหอคุมกฏ แม้หลายคนจะสามารถตั้งคำถามมันในเรื่องอื่นได้ แต่เรื่องเดียวที่ไม่เคยมีใครกล้าตั้งคำถามกับมันก็คือ ความยุติธรรม!

 

เหตุผลที่กัวฉงสามารถกลายเป็นอาวุโสของหอคุมกฏได้นั้น เป็นเพราะตัวมันถือว่ามีความเที่ยงธรรมรู้ผิดชอบชั่วดี! ไม่เคยรังแกใส่ร้ายผู้บริสุทธิ์อันใด ทว่าหากเป็นคนร้ายผิดจริงมันก็ไม่เคยละเว้น!!

 

ไม่นานกัวฉงก็ได้สอบปากคำพยานโดยรอบจนสามารถเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้อย่างกระจ่าง

 

ตอนนี้สีหน้าของมันยังมืดครึ้มลงนัก

 

ศิษย์แท่นบูชาเต่าทมิฬสิบกว่าคนตกตายไปทั้งอย่างนั้น…

 

หากเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป ตัวมันจะเอาหน้าไปไว้ที่ใด!!

 

เพราะสุดท้ายแล้วกัวฉงก็คือผู้อาวุโสคุมกฏ มีหน้าที่คอยบังคับใช้กฏหมายในแท่นบูชาเต่าทมิฬ ครองอำนาจพิพากษาตัดสินโทษคนแต่เพียงผู้เดียว! ทว่าตอนนี้กลับมีคนกล้าละเมิดกฏครั้งใหญ่ฆ่าผู้คนไปเกินโหล!!

 

“กู่หลงมิเพียงลงมือหมายฆ่าผู้อื่นก่อน ยังลงมือสังหารเหล่าศิษย์ร่วมแท่นบูชาเต่าทมิฬไปทั้งสิ้น 17 คน! โทษนี้ของมันต่อให้ตกตายก็มิอาจชดใช้!!”

 

“ด้านต้วนหลิงเทียนนั้น เห็นชัดว่าลงมือเพื่อป้องกันตัวเอง! จึงไม่มีความผิดโทษฐานฆ่ากู่หลงแต่อย่างใด กระทั่งยังฆ่ากู่หลงหลังจากฆ่าสหายร่วมแท่นไปแล้วถึง 17 คน! ส่วนนี้สามารถเรียกได้ว่าเป็นความดีความชอบ…เช่นนั้นถือว่า ไม่เพียงเป็นผู้บริสุทธิ์ ยังสมควรได้รับรางวัล!!”

 

“ในลัทธิบูชาไฟของเรา มีการแยกแยะดีชั่วชัดเจนนัก! คนทำดีสมควรได้รับรางวัล คนทำชั่วต้องรับโทษมิมีละเว้น! สำหรับของรางวัลที่ต้วนหลิงเทียนจะได้ ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของจ้าวแท่นบูชาเต่าทมิฬ ที่ข้าจะเป็นผู้ไปแจ้งเรื่องราวเหล่านี้ด้วยตัวเองหลังจากนี้”

 

การตัดสินคดีของกัวฉงนับว่าตรงไปตรงมาและเรียบง่ายนัก

 

กู่หลงกระทำความผิด ที่กระทั่งตายไปก็ไม่อาจชดใช้!

 

ต้วนหลิงเทียน ไม่มีความผิดแถมยังจะได้รางวัล!!

 

ได้ยินคำพิพากษาตัดสินเรื่องราวของกัวฉง เหล่าศิษย์แท่นบูชาเต่าทมิฬโดยรอบอดไม่ได้ที่จะมองต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาอิจฉา

 

นั่นมันรางวัลจากเจ้าแท่นบูชาเลยนะ! ธรรมดาที่ไหน!!

 

การตัดสินพิจารณาคดีของกัวฉงนั้น แม้หลี่อันจะไม่พอใจมากเพียงใด แต่มันก็ทำได้แค่มองดูอยู่ไกลๆอย่างจนหนทาง

 

“อาวุโสกัว! ข้าไม่ยอมรับ!!”

 

ตอนนี้เองกู่ชุนพลันก้าวออกมาตะโกนก้อง ยังมองหน้ากัวฉงด้วยความไม่พอใจ!

 

“ท่านพี่ของข้าหาได้เจตนาฆ่าศิษย์ทั้ง 17 คนเหล่านี้ไม่! ทั้งหมดเป็นเพียงลูกหลงขณะสู้กับต้วนหลิงเทียนเท่านั้น! กระทั่งหากมิใช่เพราะต้วนหลิงเทียนลงมือด้วยความคิดสังหารเช่นกัน ท่านพี่ก็คงไม่ลงมือรุนแรงถึงขั้นพลั้งมือทำคนตายเช่นนี้! แน่นอนว่าจะอย่างไรความผิดของท่านพี่ข้าก็ยังคงมีอยู่ ข้าเองก็รู้ดีว่าตอนนี้กระทั่งท่านพี่ตายไปแล้วก็ยังมิพอชดใช้…แต่เรื่องที่ต้วนหลิงเทียนได้รับความดีความชอบ ข้าไม่เห็นด้วย!!”

 

ถึงแม้ตอนแรกนั้นกู่ชุนจะตระหนักได้ว่า อย่างไรต้วนหลิงเทียนก็ลงมือด้วยเหตุป้องกันตัว และไม่มีความผิดแน่ๆ…

 

แต่พอกู่ชุนได้ยินคำตัดสินของกัวฉง ว่าต้วนหลิงเทียนไม่เพียงแต่จะไม่มีความผิดจริงๆ กระทั่งยังจะได้รับรางวัลจากจ้าวแท่นบูชาเต่าทมิฬเป็นการส่วนตัวอีก สองตาของมันก็แดงฉานขึ้นมาทันใด จึงแสดงความไม่พอใจออกมาในเวลานี้!

 

ทั้งหมดเพียงเพราะต้องการให้กัวฉงยกเลิกรางวัลของต้วนหลิงเทียน!

 

“หากเจ้ามิกล่าวขึ้นมาเอง ข้าก็แทบจะลืมเจ้าไปแล้ว!”

 

ในขณะที่กู่ชุนมองกัวฉงด้วยสายตาไม่ยินยอม ด้านกัวฉงก็หันไปมองตอบด้วยสายตาเย็นชายะเยือก

 

“อาวุโสกัว ท่านกล่าวเช่นนี้หมายความว่าอะไร?”

 

สีหน้ากู่ชุนถึงกับแปรเปลี่ยนไปทันใด กลายเป็นหวาดกลัวไม่น้อย “ขะ…ข้าดูเหมือนจักมิได้ละเมิดกฏอันใด!”

 

“หึ! เจ้าแน่ใจหรือว่าตัวเจ้ามิได้ละเมิดกฏอันใด?”

 

กัวฉงกล่าวออกมาพร้อมหัวเราะเยาะ “เช่นนั้นให้ข้าไถ่ถามเจ้า…กู่หลง ไฉนถึงได้มาลงมือด้วยเจตนาสังหารต่อต้วนหลิงเทียนได้? เจ้ากล้าสาบานต่อทัณฑ์สวรรค์เก้าเก้าหรือไม่ ว่าเรื่องราวในวันนี้เจ้ามิได้เป็นผู้ที่คอยยุยงส่งเสริมให้มันลงมือ! หากเจ้ากล้ากล่าวคำสาบานออกมา วันนี้ข้าจะไม่ถือสาหาความกับเจ้า!!”

 

สิ้นคำกล่าวของกัวฉง สีหน้ากู่ชุนก็มืดคล้ำลงทันใด

 

ครู่ต่อมามันก็อดไม่ได้ที่จะกุลีกุจอหันไปมองร่างหลี่อันที่อยู่ไม่ไกล “ท่านอาจารย์ช่วยข้าด้วย!!”

 

อย่างไรก็ตาม ได้ยินคำร้องขอความช่วยเหลือนี้ของกู่ชัน หลี่อันเพียงเหลือบมองมันด้วยสายตาเฉยเมย ก่อนที่จะเหินร่างจากไปอย่างไร้แยแสทันที

 

และในขณะที่เหินร่างจากไป เสียงเย็นชาไร้อารมณ์ใดๆของหลี่อันก็ดังทิ้งท้ายให้ผู้คนได้ยินกันทั่ว “กู่ชุนละเมิดกฏอย่างมิอาจให้อภัย และนับแต่วันนี้เป็นต้นไป มันมิถือว่าเป็นศิษย์ของข้าหลี่อันอีกต่อไป!!”

 

วาจาประโยคดังกล่าวไม่สั้นไม่ยาว หากแต่เป็นคำสะบั้นไมตรีระหว่างหลี่อันกับกู่ชุนจนหมดสิ้น…

 

เท่าที่หลี่อันห่วง ตอนนี้เมื่อกู่หลงตกตายไปแล้ว มันก็ไม่มีโอกาสได้รับศิษย์อัจฉริยะที่มีพรสวรรค์รากวิญญาณสีน้ำเงินอะไร แล้วยังจะเก็บตัวไร้ค่าอย่างกู่ชุนไว้ทำเพื่อ? เมื่อมีโอกาสจึงตัดหางปล่อยวัดอีกฝ่ายทันที…

 

“ไม่นะ! ท่านอาจารย์! ท่านทำกับข้าเช่นนี้ไม่ได้! ท่านทำเช่นนี้กับข้าไม่ได้!!”

 

กู่ชุนกล่าวออกด้วยใบหน้าซีดเผือด มันที่หวาดกลัวจนลนลาน ก็พยายามจะเหินร่างไล่ตามหลี่อันไปทันที

 

“ฮึ่ม!” ด้วยเสียงพ่นลมสบถเย็นหนึ่งดังขึ้น แม้ไม่ทราบว่ากัวฉงลงมืออย่างไร ทว่ากู่ชุนที่กำลังเร่งรุดไล่ตามหลี่อันไปนั้น พลันถูกอะไรบางอย่างซัดจนหน้าหงาย คนกระเด็นย้อนกลับมาทันที!