ตอนที่ 2,023 : แต่เจ้า ต้วนหลิงเทียน ไม่อาจทำได้!

 

มองป้ายหยกในมือ สองตาต้วนหลิงเทียนเผยประกายวาบหนึ่ง

 

เพื่อที่จะให้ได้พบหน้าเค่อเอ๋อกับลูกสาวสักครั้ง…

 

ถึงแม้โอกาสจะน้อยนิดเพียงใด เขาก็ยังอยากจะลอง…

 

“ศิษย์น้องหลิงเทียน เมื่อเจ้าไปถึงหอคุมกฏแล้วเจ้าต้องระวังเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเจ้ากับธิดาเทพให้ดี อย่าได้เผลอแพร่งพรายออกไปเด็ดขาด…หาไม่แล้วอาวุโสในหอคุมกฏจะลงมือฆ่าเจ้าทันที!”

 

หลิวอวิ๋นชักหน้าเคร่งมองกล่าวกับต้วนหลิงเทียนเสียงหนัก

 

หลิวอวิ๋นย่อมรู้ดีแก่ใจ

 

เหตุผลที่ระดับสูงๆของลัทธิบูชาไฟกักขังธิดาเทพเอาไว้แบบนี้ เพราะนางไม่บริสุทธิ์อีกต่อไป

 

เป็นไปได้อย่างสูงที่หากระดับสูงทั้งหลาย รับทราบว่าผู้ที่ทำลายความบริสุทธิ์ของธิดาเทพคือต้วนหลิงเทียน ทั้งหมดคงลงมือฆ่าคนโดยไม่คิดจะถามไถ่ใดๆทั้งสิ้น!

 

“อืม”

 

ต้วนหลิงเทียนรู้ว่าหลิวอวิ๋นหวังดี จึงพยักหน้ารับคำ

 

เขารู้สึกขอบคุณหลิวอวิ๋นเสมอ

 

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่หลิวอวิ๋นเอ่ยคำสาบานต่อทัณฑ์สวรรค์เก้าเก้าเพื่อแสดงจุดยืน หรือจะเป็นเรื่องที่มอบป้ายหยกนี้ให้เขา ทั้งหมดเขาล้วนรู้สึกขอบคุณนัก

 

หลังจากนั้น ในเวลาที่เหลือไม่ถึง 10 วันดี นอกจากต้วนหลิงเทียนจะทำความเข้าใจเวทย์พลังทั้งหลายเพิ่มเติม เขายังพยายามขัดเกลาด่านพลังเซียนปฐพีขั้นต้นให้มั่นคง

 

เมื่อถึงวันที่หอคุมกฏจะนำใบจ้างงานไปฝากไว้ที่วังชินหั่ว ต้วนหลิงเทียนที่ปรับพลังก็ออกจากที่พัก และมุ่งหน้าไปยังเกาะหลักของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทันที

 

ซุ่มม!!

 

ต้วนหลิงเทียนเหินทะยานข้ามฟ้าด้วยความเร็วสูง

 

เหล่าศิษย์ชั้นยอด 3 คนที่บังเอิญเหินผ่านสวนมาพอดี เมื่อเห็นต้วนหลิงเทียนไม่แม้แต่จะชะลอความเร็วลง ก็ได้แต่ต้องหลีกทางให้ด้วยความตกใจ

 

“ตัวบัดซบ! เจ้าจะรีบไปหาสวรรค์วิมานอันใดกันหา!?”

 

หนึ่งในศิษย์ชั้นยอดอดไม่ได้ที่จะสบถด่าออกมาด้วยความหัวเสีย

 

“จะ…เจ้านั่น ดูเหมือนจะเป็นต้วนหลิงเทียนนะ”

 

ศิษย์ที่แท้จริงอีกคนหันมองแผ่นหลังไวๆของต้วนหลิงเทียนพักหนึ่ง ก็จดจำได้ว่าเขาเป็นใคร

 

“เป็นต้วนหลิงเทียนไม่ผิดแน่! ข้าเคยเห็นรูปของมัน!!”

 

ศิษย์ที่แท้จริงคนสุดท้ายพยักหน้า เมื่อครู่มันเห็นหน้าต้วนหลิงเทียนเพียงแวบเดียวก็จดจำได้ ยามนี้ใบหน้ายังเผยความตกใจไม่หาย

 

10 วันที่แล้ว เรื่องต้วนหลิงเทียนก่อเรื่องอุกอาจ ‘ตบหน้า’ เวินเยี่ยน อันดับ 9 ในทำเนียบยอดฝีมือศิษย์ที่แท้จริง ไม่มีศิษย์ชั้นยอดคนไหนที่จะไม่รู้

 

ศิษย์ชั้นยอดบางคนที่กริ่งเกรงต้วนหลิงเทียนถึงกับวาดรูปเหมือนต้วนหลิงเทียนออกมา และนำไปคัดลอกแจกสหายด้วยความหวังดี ด้วยกลัวว่าสหายของมันจะไปล่วงเกินหรือแม้กระทั่งขวางทางต้วนหลิงเทียนเข้าให้

 

ทำให้ตอนนี้แม้แต่ศิษย์ชั้นยอดและศิษย์ที่แท้จริงหลายคนที่ยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาต้วนหลิงเทียนมาก่อน จึงได้เห็นรูปเหมือนต้วนหลิงเทียน และจดจำใบหน้านี้เอาไว้ในใจอย่างดี ด้วยกลัวว่าจะเผลอล่วงเกินต้วนหลิงเทียนโดยไม่รู้ตัว

 

ต้วนหลิงเทียนหลังมาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ไม่ทันไร ก็ฆ่าหยางเหวินในการประลองเป็นตาย ต่อมาก็ทุบตีสยบเวินเยี่ยน!

 

พลังอันเข้มแข็งดุร้ายเช่นนี้ มากพอจะขู่ขวัญให้ศิษย์ 99 จากร้อยส่วนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์หวาดกลัว

 

ศิษย์ชั้นยอดที่กำลังสบถด้วยความหัวเสีย พอได้ยินคำ ต้วนหลิงเทียน ออกจากปากสหายหน้ามันก็ไม่หลงเหลือความไม่พอใจอะไรอีกยังเปลี่ยนเป็นซีดลงด้วยความหวาดกลัวทันที

 

“นิ…นี่ พวกเจ้าว่าที่ข้าด่า ‘ตัวบัดซบ’ มันจะได้ยินหรือไม่?”

 

หลังสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ศิษย์ชั้นยอดคนนั้นก็ได้แต่มองถามสหายด้วยความหวาดกลัว

 

“ตอนเจ้ากล่าวมันก็บินไปไกลแล้ว…มินาจะได้ยิน…มั้ง?”

 

ศิษย์ชั้นยอดคนหนึ่งตอบด้วยความไม่มั่นใจ

 

“ข้าว่ามันต้องได้ยิน…แม้จะจากไปไกลแล้วแต่อาศัยพลังฝีมือของมันที่สูงขนาดนั้น ไหนเลยจะไม่ได้ยินได้?”

 

ศิษย์ชั้นยอดอีกคนกล่าวออก

 

และวาจานี้ของมันก็ทำให้ศิษย์ชั้นยอดคนแรกที่พลั้งปากด่าต้วนหลิงเทียนไปถึงกับเหงื่อตก หน้ายังซีดไปด้วยความหวาดกลัว “ฉะ…ฉิบหาย ข้าพลาดแล้ว! แต่ดูเหมือนมันกำลังรีบไปทำอะไรสักอย่าง…พวกเจ้าว่าหากมันจัดการเรื่องราวเสร็จแล้วจะมาเอาเรื่องข้าหรือไม่?”

 

เมื่อนึกถึงพลังฝีมือของต้วนหลิงเทียน ศิษย์ชั้นยอดคนนั้นได้แต่หวาดผวา ใจตื่นตระหนกไม่น้อย

 

“อย่างมันคงไม่มาสนใจเจ้าหรอก”

 

เมื่อได้ยินคำปลอบของสหายศิษย์อีก 2 คน ศิษย์ชั้นยอดคนนั้นพอได้โล่งอกขึ้นมาบ้าง ความตื่นตระหนกในใจของมันคลายลงไม่น้อย

 

และอันที่จริงต้วนหลิงเทียนก็ไม่คิดแยแสเรื่องเล็กๆเพียงเท่านี้

 

เพราะตอนนี้ในหัวของเขามีแต่เรื่องรีบไปให้ถึงหอคุมกฏเท่านั้น มีเพียงได้เข้าไปทำงานที่หอคุมกฏให้ได้ก่อน ถึงจะรู้ว่าเขาจะมีโอกาสได้พบเจอเค่อเอ๋อแม่ลูกหรือไม่..

 

หลังจากผ่านไป 10 วัน ต้วนหลิงเทียนก็ได้หวนกลับมายังเกาะหลักของดินแดนศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง

 

หลังจากที่เขามาปรากฏตัวในจัตุรัสกลาง เหล่าศิษย์บนจัตุรัสกลางมากมายหลายคนก็จดจำเขาได้ทันที “นั่นต้วนหลิงเทียนนี่! มันกลับมาที่นีอีกแล้ว!!”

 

“เหอะๆ…ไม่รู้ว่าคราวนี้ใครจะเป็นคนดวงกุด”

 

“ดวงกุด? ไฉนเจ้ากล่าวเช่นนี้เล่า?”

 

“เหอๆ เจ้าถามข้าแบบนี้แสดงว่าเจ้ายังไม่รู้เรื่องนี้น่ะสิ! ต้วนหลิงเทียนผู้นั้นเห็นว่าเคยมาที่จัตุรัสกลางแค่สองครั้ง…ครั้งแรกที่มาก็ไปวิหารเป็นตายกับหยางเหวิน สุดท้ายก็ฆ่าหยางเหวินคาสังเวียนเป็นตาย! ครั้งที่ 2 ก็เมื่อสิบวันที่ผ่านมา และต้วนหลิงเทียนก็ได้ ตบหน้า เวินเยี่ยน อันดับ 9ในทำเนียบยอดฝีมือศิษย์ที่แท้จริงจนหน้าหัน นับว่าหมิ่นหยามให้นางได้รับความอัปยศถึงที่สุด!”

 

“ข้าเข้าใจแล้ว…ดูเหมือนว่าพลังฝีมือของมันจะร้ายกาจนัก แต่จากข่าวลือไม่ใช่มันมีแค่รากวิญญาณสีเหลืองหรือไร?”

 

“มันอาจจะมีรากวิญญาณแค่สีเหลือง…แต่มันสามารถเอาชนะศิษย์ที่แท้จริงไปได้ถึง 2 คนแล้ว ดูเหมือนว่าในประวัติศาสตร์ลัทธิบูชาไฟของพวกเรา จะไม่มีใครทำอย่างมันได้มาก่อน”

 

“ไม่เคยมีจริงๆนั่นล่ะ…”

 

“พรสวรรค์รากวิญญาณสีเหลือง…ส่วนศิษย์พี่หญิงเวินเยี่ยนผู้นั้นเห็นว่านางมีรากวิญญาณสีน้ำเงิน กระทั่งยังเป็นสีน้ำเงินเข้ม…อนาคตของนางย่อมสามารถเป็นถึงผู้อาวุโสเพลิงทองได้แน่! นับเป็นศิษย์ที่ยังมีอนาคตอันไร้จำกัดนัก…แต่ไม่น่าเชื่อจริงๆว่านางจะถูกคนที่มีพรสวรรค์รากวิญญาณสีเหลืองตบหน้าหยามหมิ่นได้ถึงขนาดนี้”

 

“ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อแล้วล่ะ ความจริงมันตั้งอยู่ตรงหน้าผู้ใดจะยังปฏิเสธได้”

 

…………

 

ต้วนหลิงเทียนที่พึ่งมาถึงจัตุรัสกลางได้ไม่ทันไร ก็ได้ยินเสียงซุบซิบเรื่องเขากับเวินเยี่ยนไม่น้อย

 

สำหรับเรื่องที่เวินเยี่ยนมีรากวิญญาณสีน้ำเงินกระทั่งเป็นสีน้ำเงินเข้ม เขาก็ไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะนางเป็นถึงอันดับ 9 ในทำเนียบยอดฝีมือ

 

ในลัทธิบูชาไฟนั้น ศิษย์ชั้นยอดที่บรรลุถึงขอบเขตเซียนสวรรค์ ก็ไม่ใช่ว่าจะได้เป็นศิษย์ที่แท้จริงทุกคน!

 

หากคิดเป็นศิษย์ที่แท้จริง นอกจากพลังฝึกปรือถึงขั้น อายุต้องไม่เลยข้อกำหนดอีกด้วย! มีเพียงผู้ที่บรรลุถึงขอบเขตเซียนสวรรค์ไม่เกินวัยที่กำหนดเท่านั้นถึงจะสามารถรับฐานะศิษย์ที่แท้จริงได้!!

 

กล่าวได้ว่าศิษย์ที่แท้จริงทั้งหมดล้วนเป็นรุ่นเยาว์ทั้งสิ้น

 

กระทั่งต่อให้เป็นศิษย์ที่แท้จริงแล้ว แต่เมื่ออายุถึงเกณฑ์ ก็จะถูกปลดสถานะศิษย์ที่แท้จริงออก

 

ถึงตอนนั้นจะได้เป็นอาวุโสเพลิงทองแดง เพลิงเงิน หรือกระทั่งเพลิงทอง ก็ขึ้นอยู่กับพลังฝีมือส่วนตัวแล้ว

 

กล่าวได้ว่าสถานะศิษย์ที่แท้จริงก็แค่บ่งบอกให้รู้ว่าเป็นศิษย์รุ่นเยาว์ที่โดดเด่นเท่านั้น

 

เวินเยี่ยนด้วยความที่มีสถานะเป็นศิษย์ที่แท้จริงได้ นั่นหมายความว่าอายุของนางยังไม่มากเกินเกณฑ์ กอปรทั้งพลังฝีมือที่โดดเด่น ก็ไม่แปลกอะไรที่นางจะมีรากวิญญาณสีน้ำเงินเข้ม

 

หาไม่แล้วพลังฝึกปรือของนางจะบรรลุถึงขอบเขตเซียนสวรรค์ 2 เปลี่ยนได้อย่างไรด้วยอายุเพียงเท่านี้

 

‘รากวิญญาณสีเหลืองงั้นหรือ…’

 

สำหรับเรื่องที่ศิษย์ชั้นยอดและศิษย์ที่แท้จริงทั้งหลายของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เข้าใจว่าเขามีพรสวรรค์รากวิญญาณสีเหลืองเขาก็ไม่แปลกใจอะไร กระทั่งยังตระหนักได้เรื่องหนึ่ง…หอคุมกฏยังไม่ได้กระจายข่าวเรื่องรากวิญญาณสีน้ำเงินของเขาออกมา!

 

เพราะสุดท้ายแล้วแม้คนอื่นจะไม่รู้ว่ารากวิญญาณของเขาเป็นสีน้ำเงิน แต่หอคุมกฏนั้นสมควรรู้เรื่องนี้ดี

 

เพราะที่หอคุมกฏมีเมตตาไม่ตัดสินโทษประหารให้เขาในตอนนั้น ทั้งหมดล้วนเป็นอานิสงค์ของรากวิญญาณสีน้ำเงินทั้งสิ้น!

 

“เห็นว่าที่พลังฝีมือของต้วนหลิงเทียนมันร้ายกาจขนาดนี้ทั้งหมดเป็นเพราะเวทย์พลังชั้นสูงทั้ง 4 สาย อนิจจาด้วยพรสวรรค์รากวิญญาณสีเหลือง มิว่าพรสวรรค์ในเชิงยุทธ์และไหวพริบปฏิภาณของมันจะเลิศล้ำเพียงใด ต่อไปก็ไร้ความหมาย เพราะสุดท้ายมันก็ยากจะประสบความสำเร็จอันใดในอนาคต! ส่วนเวินเยียนนั้นหากมีเวลา วันหน้าย่อมสามารถล้างแค้นมันได้อย่างง่ายดาย!”

 

“มิผิด ที่ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนเหนือกว่าเวินเยี่ยนทั้งหมดเพราะเวทย์พลังขั้นสูงทั้ง 4 สายนั่น…แต่ไม่นานเวินเยี่ยนย่อมต้องล้างแค้นได้แน่”

 

“ตอนแรกข้าไม่เข้าใจว่าไฉนต้วนหลิงเทียนถึงท้าประลองเป็นตายกับเวินเยี่ยน…ที่แท้เป็นเพราะกลัวเรื่องนี้ด้วยส่วนหนึ่งกระมัง”

 

“บางทีมันคงคิดว่าหากเวินเยี่ยนลงนามในสัญญาประลองเป็นตายกับมัน มันจะสามารถกำจัดภัยคุกคามในอนาคตได้ แต่ผู้ใดจะไปคิดคาดว่าเวินเยี่ยนกลับมองการณ์ไกล ฉลาดพอจะปฏิเสธคำท้าของมัน”

 

“ข้าก็ว่าอยู่แล้วเชียวว่าไฉนเวินเยี่ยนถึงได้ปฏิเสธคำท้ามันตอนแรก ที่แท้เพราะนางเฉลียวฉลาดมองการณ์ไกลนี่เอง”

 

“นั่นสิ ตอนที่ข้าได้ยินข่าวข้ายังไม่เข้าใจ ว่าไฉนเวินเยี่ยนถึงกลัวศิษย์ที่แท้จริงหน้าใหม่คนหนึ่ง…แต่ที่แท้นางไม่ได้ขลาดกลัว แค่ฉลาดเลือก!”

 

ระหว่างเดินไปยังวังชินหั่ว ต้วนหลิงเทียนก็ได้ยินเรื่องราวเพิ่มเติมอีกไม่น้อย

 

มองการณ์ไกล?

 

ฉลาดเลือก?

 

ต้วนหลิงเทียนแทบกลั้นหัวเราะไม่ไหวหลังได้ยินบทสนทนาเหล่านี้!

 

เพราะมันไม่มีเรื่องมองการณ์ไกลหรือฉลาดเลือกอะไรทั้งสิ้น! ทั้งหมดก็แค่เวินเยี่ยนกลัวและไม่กล้าสู้เท่านั้น!!

 

ภายใต้สายตามองมาของทุกคน ต้วนหลิงเทียนก็ก้าวอาดๆเข้าวังชินหั่วอย่างสะดวก ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะขวางทาง กระทั่งเมื่อต้วนหลิงเทียนเดินไปโต๊ะรับรอง คนที่ต่อแถวอยู่ก็พร้อมใจกันหลีกให้เขาทำเรื่องก่อน

 

“หือ? ต้วนหลิงเทียนคนนั้นคิดรับงานที่หอคุมกฏจริงๆงั้นเหรอ?”

 

ขณะเดียวกันศิษย์ชั้นยอดหลายคนก็พอจะคาดเดาได้ว่าต้วนหลิงเทียนมาทำอะไร

 

แน่นอนว่าศิษย์ชั้นยอดเหล่านี้ก็ไม่ใช่ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตอนต้วนหลิงเทียนถามเรื่องนี้จากอาวุโสเพลิงทองแดงเมื่อ 10 วันก่อน บางคนก็ได้ฟังจากปากคนอื่นมาอีกที

 

“อาวุโส ข้ามาที่นี่เพื่อตอบรับใบงานของหอคุมกฏ สมัครเข้าทำงานในหอคุมกฏ”

 

ต้วนหลิงเทียนมาถึงก็กล่าวจุดประสงค์ออกไปกับอาวุโสเพลิงทองแดงประจำโต๊ะรับรองทันที

 

“ต้วนหลิงเทียน”

 

อาวุโสเพลิงทองแดงประจำโต๊ะรับรองของวังชินหั่วคนนี้ ก็สามารถจดจำต้วนหลิงเทียนได้ทันที ทว่าหลังฟังคำต้วนหลิงเทียน มันก็ได้แต่ส่ายหัวไปมา

 

“ขออภัย แต่วันนี้อาวุโสของหอคุมกฏได้มากำชับข้าเอาไว้…ว่าศิษย์ที่แท้จริงคนอื่นสามารถสมัครเข้าทำงานที่หอคุมกฏได้ แต่เจ้าต้วนหลิงเทียนไม่อาจทำได้…”