ตอนที่ 2,387 : ผู้สืบทอดความลับสวรรค์ ลงมืออีกครั้ง!

 

“ผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ลำดับที่ 3 จอมเผด็จการ กู่ลี่แห่ง 7 ทวาราเที่ยงแท้ตายแล้ว!”

 

“ผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ลำดับที่ 4 เงาทมิฬ เยว่อู๋หยิ่งแห่ง 7 ทวาราเที่ยงแท้ก็ตายแล้ว!”

 

เมื่อ 2 ข่าวนี้เริ่มแพร่กระจายออกมา ภูมิภาคเบื้องบนของดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าก็ฮือฮากันไม่น้อย ข่าวนี้ยังรุนแรงประหนึ่งแผ่นดินไหวก็ไม่ปาน

 

“สวรรค์…ผู้สืบทอด 7 ทวาราเที่ยงแท้แต่ละยุคสมควรมีกันแค่ 8 ตน…มาตอนนี้พวกมันกลับตกตายไปถึง 2?”

 

“เป็นฝีมือผู้ใดลงมือกันแน่? นี่พวกมันไม่กลัวต้วนหลิงเทียนผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ตามไปทวงแค้นหรือไร?”

 

“พวกเจ้าว่าใช่ฝีมือของ 3 ลัทธิหรือไม่?”

 

“อาจเป็นได้! ลัทธิบูชาไฟมีเซียนอมตะเสเพลที่เร้นกายมานาน เช่นนั้นก็มิใช่ว่าลัทธิอารามทมิฬกับลัทธิชะตาฟ้าจักไม่มี…ยิ่งไปกว่านั้นเผ่ามังกรที่นับว่าอ่อนด้อยกว่า 3 ลัทธิใหญ่ยังมีกระทั่งเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ แล้วจะให้ 3 ลัทธิไม่มียอดฝีมือเซียนอมตะเสเพลได้อย่างไร?”

 

“หากใน 3 ลัทธิใหญ่มีตัวตนที่เหนือกว่าเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์จริง พวกมันอาจไม่ต้องกริ่งเกรงอะไรต้วนหลิงเทียน!”

 

…

 

ตอนนี้คำพูดทำนองดังกล่าวได้เริ่มดังระงมไปทั่วภูมิภาคเบื้องบนของดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า

 

ทว่าในบรรดาเหล่าเซียนอมตะเสเพลพเนจรทั้งหลายไม่มีใครพูดทำนองนี้เลย

 

นั่นเพราะมีแต่ตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพลเท่านั้นที่ล่วงรู้เบื้องหลังของเรื่องราว…

 

จึงรู้ดีว่า 3 ลัทธิใหญ่นั้นไม่อาจนำไปเทียบกับเผ่ามังกรได้เลย…

 

กระทั่งใน 3 ลัทธิใหญ่ ยังไม่มีเซียนอมตะเสเพลแม้แต่คนเดียวด้วยซ้ำ!

 

สำหรับเซียนอมตะเสเพล 4 ทัณฑ์หลี่ปิง ที่ปรากฏตัวในลัทธิบูชาไฟวันนั้น เป็นแค่ขี้ข้าที่เผ่ามังกรส่งออกไปทำธุระเท่านั้น แต่กลับแอบไปอวดโอ่อำนาจตัวโดยไม่ได้รับอนุญาตที่ลัทธิบูชาไฟ…

 

อนิจจาร้อยพันหมื่นคาดหลี่ปิงก็ไม่เคยคิด ว่าตัวมันที่คิดมาประกาศศักดิ์ดาด้วยการจัดการผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้อย่างต้วนหลิงเทียนเพื่อเอาผลงาน กลับเตะเอาเข้าตอเหล็กอย่างจังถึงขั้นชะตายังขาด!!

 

“เรื่องนี้สมควรเป็นฝีมือของเผ่ามังกรไม่ผิดแน่!”

 

“อืมข้าเชื่อว่าเป็นเช่นนั้น เพราะเดือนก่อนข้าได้ยินมาว่าต้วนหลิงเทียนบีบคั้นให้เซียนอมตะเสเพล 5 ทัณฑ์อย่างตี้เฉินคุกเข่าโขกหัวขอขมา ข้าก็คิดไว้แล้วว่าต้วนหลิงเทียนต้องซวยแน่ ยังมีผู้ใดไม่รู้ว่าเผ่ามังกรมันเห็นแก่หน้าตาและศักดิ์ศรีตัวเองขนาดไหน ไฉนจะยอมให้ผู้ใดมาหมิ่นเกียรติลูบคมกันได้ง่ายๆ…”

 

“ข้าเองก็คิดเหมือนเจ้า…มาตอนนี้พอเห็นเรื่องที่เกิดก็ยืนยันได้แล้วว่าพวกเราคิดถูกจริงๆ ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนกับพวกซวยแล้วล่ะ…”

 

“จึกๆๆ…เสียผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ไปทีเดียวถึง 2คน ข้าเชื่อว่าตอนนี้ต้วนหลิงเทียนในฐานะผู้นำ 7ทวาราเที่ยงแท้ คงแค้นเจียนคลั่งไปแล้วกระมัง?”

 

“เป็นข้าๆก็โมโหแทบบ้าจริงๆนั่นล่ะ เว้นแต่มันจะมีพลังสูงพอสยบได้ทั้งเผ่าพันธุ์มังกร…หาไม่แล้วมันก็ทำอะไรไม่ได้เลย”

 

“สยบทั้งเผ่าพันธุ์มังกร? พูดง่ายแต่ทำยาก! ว่ากันว่าบรรพบุรุษของเผ่ามังกรอาจจะยังมีชีวิตอยู่…และหากบรรพบุรุษมังกรยังมีชีวิตอยู่จริง ข้าเกรงว่ามองทั้งดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า คงหาผู้ใดรับมือมันได้ยาก…”

 

…

 

คำพูดพวกนี้เป็นคำพูดของเหล่าเซียนอมตะเสเพลไร้สังกัดของดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าภูมิภาคเบื้องบน

 

สิ่งที่พวกมันรู้นั้น เหนือกว่าคนทั่วไปในดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋ามาก…

 

ณ ลัทธิชะตาฟ้า

 

“อะไรนะ!? ผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ลำดับที่ 3 กับลำดับที่ 4 ตายแล้ว?! แถมผู้คนยังพูดกันทำนองว่าอาจเป็นฝีมือลัทธิชะตาฟ้าของพวกเรางั้นเหรอ!?”

 

มหาปุโรหิตแห่งลัทธิชะตาฟ้า โม่เชวียน พอได้ยินข่าวลือด้านนอกมันก็อดไม่ได้ที่จะอื้ออึง

 

หลังฟื้นจากอาการตะลึงงัน มันก็อดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกและหวาดกลัว

 

“ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ต้วนหลิงเทียนนั่น…คงไม่คิดว่าเป็นฝีมือคนของลัทธิชะตาฟ้าพวกเราที่ฆ่าคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ขึ้นมาจริงๆหรอกนะ?”

 

พอนึกถึงเรื่องนี้ โม่เชวียนที่ตื่นตระหนกตกใจกลัว ก็ได้แต่ตัดสินใจครั้งใหญ่

 

ณ ลัทธิอารามทมิฬ

 

“ลัทธิอารามทมิฬเราแข็งแกร่งกว่าเผ่ามังกร..ไหนเลยจะไม่มีตัวตนเหนือกว่าเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์!?”

 

อาวุโสสูงสุดของลัทธิอารามทมิฬหล่างเชียนจินพอได้ยินข่าวที่ลือกันหนาหูด้านนอกมันก็แทบกระอักเลือดตายลงตรงนั้น…

 

“บัดซบ! หากลัทธิอารามทมิฬของข้ามีเซียนอมตะเสเพลจริง ข้ายังจะไม่รู้อีกเหรอ!?”

 

“สำหรับเผ่ามังกร…ข้าหลงคิดว่าลัทธิอารามทมิฬของพวกเรายิ่งใหญ่กว่าพวกมันมานาน ทว่ายามนี้ขอเพียงมั่นสุ่มส่งเซียนอมตะเสเพลสักคนมาบุกลัทธิอารามทมิฬ เกรงว่าข้าคงได้แต่ยอมรับความพ่ายแพ้แต่โดยดี!”

 

แม้จะโมโหจนแทบกระอักเลือด แต่ใจของหล่างเชียนจินก็รู้ดีและอดไม่ได้ที่จะหวาดกลัวจับใจ

 

“ว่าแต่…ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้อย่างต้วนหลิงเทียนคงไม่ใช่ตัวโง่งมกระมัง…มันคงไม่คิดเชื่อฟังข่าวลือและคิดว่ากู่ลี่กับเยว่อู๋หยิ่งนั่นถูกคนของลัทธิอารามทมิฬของข้าฆ่าเอาหรอกนะ?”

 

พอคิดถึงเรื่องนี้ หล่างเชียนจินก็รู้สึกใจคอไม่ค่อยจะสู้ดี…

 

ไม่นานมหาปุโรหิตของลัทธิชะตาฟ้า โม่เชวียน กับอาวุโสสูงสุดของลัทธิอารามทมิฬ หล่างเชียนจินก็ได้พร้อมใจกันออกแถลงการณ์ประกาศให้รู้กันทั่วแดนดิน

 

“จากนี้ไป…ลัทธิชะตาฟ้าไม่ขอตั้งตัวเป็นศัตรูกับ 7ทวาราเที่ยงแท้อีก ขอให้ศิษย์สาวกทุกคนยามพบเจอคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ก็เดินเลี่ยงไปเสีย!”

 

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปลัทธิอารามทมิฬยินดีละวางความแค้นในครั้งอดีตที่มีต่อ 7 ทวาราเที่ยงแท้ ตราบใดที่ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ปรมาจารย์หลิงเทียนยินดีรับการสมานฉันท์ ทางลัทธิอารามทมิฬยินดีมอบหินเซียนจำนวนมากให้เป็นของขวัญ”

 

อยู่ๆ 2 ลัทธิใหญ่ก็ออกแถลงการณ์พร้อมๆกันแบบนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะสร้างความแตกตื่นให้ภูมิภาคเบื้องบนดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าขนาดไหน

 

“ดูเหมือนว่าจะเป็นพวกเราคาดเดาผิดไป…การตายของกู่ลี่กับเยว่อู๋หยิ่งเหมือนจักมิมีอันใดเกี่ยวข้องกับลัทธารามทมิฬและลัทธิชะตาฟ้า”

 

เสียงผู้คนธรรมดาในแดนดินเริ่มกล่าวกันไปทำนองนี้

 

“ทางลัทธิบูชาไฟก็ยิ่งไม่ใช่ผู้ลงมือ…แม้ก่านหรูเยี่ยนจ้าวลัทธิบูชาไฟตอนนี้จะเดินทางออกจกาลัทธิบูชาไฟไปสักพัก แต่ลัทธิบูชาไฟกก็ไม่ได้มีการแต่งตั้งจ้าวลัทธิคนใหม่อะไร…หมายความว่าคำแถลงที่ก่านหรูเยี่ยนออกประกาศไว้ยังมีผลบังคับใช้เหมือนเดิม…”

 

“เจ้าจะบอกว่า…การตายของกู่ลี่กับเยว่อู๋หยิ่งก็ไม่น่าจะใช่ฝีมือคนของลัทธิบูชาไฟรึ?”

 

“เช่นนั้นก็เหลือความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว…กู่ลี่กับเยว่วอู๋หยิ่งสมควรตกตายเพราะฝีมือคนของเผ่ามังกร! แรงจูงใจในการลงมือของเผ่ามังกร 9 ใน 10ไม่พ้นเรื่องเมื่อเดือนก่อน เรื่องที่ตี้เฉินเซียนอมตะเสเพล 5 ทัณฑ์ถูกยัดเยียดความอัปยศอดสูโดยผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้อย่างต้วนหลิงเทียน!”

 

“คงเป็นเพราะเรื่องนี้ไม่ผิดแน่!”

 

…

 

ด้วยคำประกาศจากลัทธิอารามทมิฬกับลัทธิชะตาฟ้า ทำให้ผู้คนในภูมิภาคเบื้องบนสามารถตระหนักได้ถึงความจริงของเรื่องราว ต่างหันไปเพ่งเล็งเผ่ามังกรแทนทันที!

 

เพราะหากการตายของคน 7 ทวาราเที่ยงแท้ไม่เกี่ยวข้องกับ 3 ลัทธิล่ะก็เห็นทีจะมีแต่เผ่ามังกรเท่านั้น!

 

เพราะเหลือแต่เผ่ามังกรที่มีแรงจูงใจในการลงมือ!

 

“พวกมันก็ไม่ได้โง่งม…อย่างน้อยๆก็เบนเป้าไปสงสัยเผ่ามังกรแทน!”

 

“ลัทธิอารามทมิฬกับลัทธิชะตาฟ้าออกมาประกาศท่าทีไม่เป็นปรปักษ์กับ 7 ทวาราเที่ยงแท้แล้ว…หากพวกมันไม่อาจเดาเรื่องราวได้อีกว่าเป็นฝีมือเผ่ามังกร พวกมันก็สมองหมูแล้ว!”

 

…

 

เหล่าเซียนอมตะเสเพลไร้สังกัดทั้งหลายกล่าวทำนองเดียวกัน เมื่อเห็นว่าผู้คนในดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าเริ่มรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังการตายของ 2ทวาราเที่ยงแท้

 

ณ ภาคตะวันออก มหาภูผาสิบหมื่น ที่ตั้งเผ่ามังกร

 

ภายในเผ่ามังกรฝ่ายใน

 

“ท่านพ่อ ไฉนถึงได้เกิดเรื่องวุ่นวายขนาดนี้ขึ้นได้เล่า…ป่านนี้ข้าเกรงว่าท่านประมุขคงเดาได้แล้วว่าการตกตายของ 2 ผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้เกี่ยวข้องกับพวกเราอย่างแยกไม่ออก…หากท่านประมุขสอดมือเข้ามายุ่งเรื่องนี้ แล้วพวกเราจะจัดการต้วนหลิงเทียนนั่นต่อได้อย่างไร?”

 

ตี้เฉินมองถามบิดาด้วยสายตากังวล

 

มันไม่ได้กังวลว่าบิดาของมันจะถูกประมุขเผ่าเอาเรื่องเพราะฆ่าผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ไป 2 คน…

 

เพราะสุดท้ายแล้วบิดาของมันก็คือผู้อาวุโสสูงสุดคนหนึ่งของเผ่ามังกรที่มีฐานะสูงส่งนัก

 

สิ่งที่มันกำลังกังวลก็คือ หากประมุขทราบเรื่องนี้ย่อมเดาได้ไม่ยากว่าพวกมันกำลังเพ่งเป้าไปที่ต้วนหลิงเทียน คราวนี้ประมุขได้สอดมือเข้ามาระงับทุกการกระทำของพวกมันไว้ ก่อนที่จะยืนยันได้ว่าต้วนหลิงเทียนใช่นักรบมังกร 9 กรงเล็บจริงหรือไม่แน่นอน!

 

และหากประมุขเผ่าได้ออกคำสั่งห้ามลงมาโดยตรง ถึงตอนนั้นพวกมันก็ไม่อาจฝ่าฝืนคำสั่งได้ ยิ่งไม่กล้าไปยุ่งกับต้วนหลิงเทียนอีกต่อไป!

 

หากบิดาของมันฝ่าฝืนคำสั่งขึ้นมา ประมุขย่อมไม่พ้นมีโทสะแน่นอน!

 

ถึงตอนนั้นเกรงว่าอารามโทสะ ประมุขเผ่ามังกรอาจจะฆ่าบิดาของมันทิ้งทันที!

 

“ข้าไม่คิดเลยว่า 2 ผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้นั่นจักปากแข็งถึงเพียงนี้…พวกมันกลับยอมตายแต่ไม่ยอมบอกว่าต้วนหลิงเทียนอยู่ที่ใดจริงๆ…”

 

“นอกจากนั้นยังมีผู้สืบทอดธุลีแดงรุ่นก่อนอย่างสตรีนางนั้น…นางถึงกับยอมตายไม่ยอมจำนนเช่นกัน!”

 

จังหวะนี้กระทั่งตี้ฮ่วน บิดาของตี้เฉินเองยังอดไม่ได้ที่จะหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะรู้สึกว่าเรื่องราวทุกอย่างเริ่มกลายเป็นยุ่งยากขึ้นมา ขณะเดียวกันมันก็เริ่มเสียใจขึ้นมาไม่น้อยที่พลั้งมือฆ่าผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ทั้ง 2 ไปโดยไม่ได้ตั้งใจ…

 

ตอนนั้นมันคิดเค้นถามทั้งคู่เพื่อเอาที่อยู่ของต้วนหลิงเทียนมาให้ได้ ทว่าทั้งคู่กลับไม่ยอมพูดจนมันมีโห สุดท้ายก็บันดาลโทสะพลั้งมือฆ่าทั้งคู่จนตาย…

 

จะอย่างไรเสียในสายตาของตัวตนเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์เช่นตี้ฮ่วน ผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ทั้ง 2 อย่างกู่ลี่กับเยว่อู๋หยิ่งก็เหมือนมดตัวกระจ้อยที่ชีวิตไร้ค่าดั่งใบหญ้า…

 

แต่มันไม่คิดเลยว่าเรื่องคราวนี้จะวุ่นวายถึงขั้นอาจทำให้ประมุขเผ่าของมันเกิดความสนใจขึ้นมาได้…

 

“หืม?”

 

ตี้ฮ่วนอยู่ๆก็ขมวดคิ้วไปคล้ายจระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นมันก็สะบัดมือเรียกป้ายหยกหนึ่งออกมาทันที

 

พร้อมกันนั้นลำแสงที่อ่อนจางจนแทบจะมองไม่เห็นสายหนึ่งก็พุ่งลัดขอบฟ้ามาแต่ไกล ก่อนที่จะพุ่งดิ่งฟ้าลงมาหายลับเข้าไปในป้ายหยกที่มันพึ่งเรียกออก…

 

แคร่ก!

 

ตี้ฮ่วนไม่รอช้ารีบบดขยี้ป้ายหยกในมือทันที

 

และแทบจะพร้อมกันกับที่ตี้ฮ่วนขยี้ป้ายหยก เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

 

“ท่านผู้อาวุโสสูงสุด ยามนี้ประมุขเผ่ามังกรฝ่ายนอกของพวกเราถูกผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ลำดับที่ 2ความลับสวรรค์ ใช้คำสาบกบฏสวรรค์สังหารไปแล้ว…ตอนนี้สถานการ์ณในเผ่ามังกรฝ่ายนอกปั่นป่วนวุ่นวายนัก!”

 

เสียงที่ดังออกมาจากป้ายหยกดังเข้าหูตี้ฮ่วนกับตี้เฉินชัดเจน ทำให้ทั้งพ่อทั้งลูกอดตกตะลึงไปไม่ได้

 

หลังจากนั้นไม่นานทั้งคูก็ฟืนสติ ก่อนที่หน้าจะเปลี่ยนสีไปไม่น้อย

 

“7 ทวาราเที่ยงแท้มันช่างกล้านัก!!”

 

“พวกมันกล้าสังหารประมุขเผ่าฝ่ายนอกของเผ่ามังกรพวกเราจริงๆ…หรือพวก 7 ทวาราเที่ยงแท้นั่นไม่กลัวเผ่ามังกรของพวกเราจะฆ่าล้างพวกมัน!?”

 

ประมุขเผ่าฝ่ายนอกของเผ่ามังกรที่ตี้ฮ่วนกับตี้เฉินกล่าว ย่อมเป็นคนละคนกับประมุขเผ่าฝ่ายใน

 

ประมุขเผ่าฝ่ายนอกของเผ่ามังกรนั้น กล่าวไปเป็นเหมือน โฆษก ของเผ่ามังกรเท่านั้น เป็นคนที่คอยติดต่อกับโลกภายนอกพลังฝึกปรือไม่ได้บรรลุถึงครึ่งก้าวเซียนอมตะด้วยซ้ำ…

 

กระทั่งหากอีกฝ่ายพบเห็นพวกมัน ยังต้องโค้งคารวะและเรียกหาด้วยความเคารพ่าท่านบรรพบุรุษ…

 

อย่างไรก็ตามพอพวกมันได้รู้ว่าประมุขเผ่าฝ่ายนอกถูกฆ่าตาย ก็ยังมีโมโหกันไม่น้อย!

 

ถึงแม้ด้วยระดับพลังฝึกปรือของประมุขเผ่าฝ่ายนอกจะอ่อนด้อยและไม่อาจนับเป็นตัวอะไรได้…

 

ทว่านั่นคือโฆษกของเผ่ามังกรพวกมัน! เป็นผู้ที่คอยจัดการเรื่องราวระหว่างเผ่ามังกรกับโลกภายนอก!!

 

การฆ่าโฆษกของเผ่ามังกรแบบนี้…ไม่ต่างใดจากลูบคมเผ่ามังกรของพวกมัน! ยังเสมือนท้าทายเผ่ามังกรของพวกมันซึ่งๆหน้า!!