ตอนที่ 2,438 : ครึ่งปีต่อมา

 

“สมบัติสถานแห่งนี้ยังมีทางออกอื่นอีกหรือไม่?”

 

สูงขึ้นไปบนฟ้าเหนือพระราชวังใต้ดิน เซียนอมตะเสเพลคนหนึ่งขมวดคิ้วเอ่ยถามขึ้น

 

“ไม่มีแล้ว”

 

เซียนอมตะเสเพลอีกคนที่ลอยร่างห่างมันไม่ไกล ส่ายหัวไปมาพลางตอบว่า “สมบัติสถานระดับมนุษย์ สมบัติสถานระดับสวรรค์ แม้กระทั่งมรดกสถานของต้าหลัวจินเซียนในแดนลับต่างสวรรค์แห่งนี้ล้วนมีทางเข้าออกทางเดียวเท่านั้น…นี่เป็นเรื่องที่ได้รับการยืนยันมานาน”

 

ในอดีต แดนลับต่างสวรรค์เองก็เคยเปิดออกมาแล้วหลายครั้ง

 

และจากบันทึกที่คนรุ่นก่อนส่งต่อๆกันมา ก็อธิบายเรื่องหนึ่งไว้ชัดเจน…

 

ไม่ว่าจะเป็นสมบัติสถานระดับมนุษย์ สมบัติสถานระดับสวรรค์หรือแม้แต่มรดกสถานของต้าหลัวจินเซียน ล้วนมีทางเข้าออกเพียงแค่ทางเดียวเท่านั้น

 

เข้าไปทางไหน ก็จำต้องออกมาทางนั้น!

 

“แต่…มิใช่ 6 เดือนที่แล้วก็มีพวกเด็กน้อยเข้าไปกันมากมายหรือไรยังมีนับร้อยด้วยซ้ำ แต่ไฉนไม่มีผู้ใดกลับออกมาเลยเล่า! เจ้าไม่คิดว่าเรื่องนี้มันแปลกหรือไร?”

 

เซียนอมตะเสเพลที่เอ่ยขึ้นคนแรก ขมวดคิ้วมองถามเซียนอมตะเสเพลคนหลัง

 

“มันก็ผิดแปลกจริงนั่นล่ะ…แต่นี่ก็มิได้หมายความว่าสมบัติสถานระดับสวรรค์แห่งนี้จักมีหนทางเข้าออกอื่น!”

 

คนหลังพยักหน้ารับ ค่อยส่ายหัวกล่าวว่า “เห็นทีจะมีความเป็นไปได้แค่ 2 ประการเท่านั้น…เหล่าผู้ที่เข้าไปหากไม่ตายตกไปหมดแล้ว ก็แค่ยังไม่ออกมา”

 

คำกล่าวของเซียนอมตะเสเพลคนหลังยังได้รับการยอมรับจากเหล่าเซียนอมตะเสเพลโดยรอบ

 

แน่นอนว่าในบรรดาเซียนอมตะเสเพลที่เฝ้ารอ แม้มีหลายคนที่เห็นด้วยแต่ก็ยังมีผู้คนที่ไม่เห็นด้วย และสำหรับคนที่ไม่เห็นด้วย พวกมันก็ไม่อาจเฝ้ารออย่างไร้เรื่องราวแบบนี้ได้อีกต่อไป สุดท้ายก็ได้แต่จากไปอย่างช่วยไม่ได้

 

ฟุ่บ!

 

ทันใดนั้นแว่วเสียงแหวกสายลมหนึ่งดังขึ้นมาแต่ไกล และไม่นานร่างดังกล่าวก็เหินมาหยุดลงเบื้องหน้าเหล่าเซียนอมตะเสเพลที่รออยู่ก่อน

 

“เหอร่วน?”

 

ผู้ที่มามีรูปลักษณ์เป็นชายหนุ่ม และพอมันมาถึงก็มีเซียนอมตะเสเพลหลายคนหนึ่งจดจำมันได้

 

เซียนอมตะเสเพลที่จดจำเหอร่วนได้เป็นชายชายชราคนหนึ่ง ชุดเสื้อผ้าของมันแลดูธรรมดาไม่หวือหวา จึงไม่นับว่าเด่นอะไรท่ามกลางเหล่าเซียนอมตะเสเพลทั้งหลาย

 

“อาวุโสฉี!”

 

เมื่อชายหนุ่มได้ยินเสียงเรียกทัก จวบจนเหลือบไปเห็นชายชราในที่สุด สีหน้าท่าทีของมันก็เผยความตกใจออกมาไม่น้อย เร่งรุดประสานมือคารวะทักทายอีกฝ่ายกลับไปทันที “ศิษย์เหอร่วน คารวะท่านผู้อาวุโสฉี”

 

ชายชราเบื้องหน้านั้น มันเองก็พึ่งได้พบหน้าอีกฝ่ายเมื่อไม่กี่วันก่อนที่จะเข้ามาในแดนลับต่างสวรรค์เท่านั้น

 

เป็นเพราะนิกายของมันได้เรียกรวมเหล่าศิษย์ที่โดดเด่นและเหล่าอาวุโสมากฝีมือ หมายส่งให้มาเข้าแดนลับต่างสวรรค์แห่งนี้พร้อมกัน ทำให้มันมีโอกาสได้พบเห็นชายชราเบื้องหน้า เพราะอีกฝ่ายเป็นผู้อาวุโสที่มีหน้าที่คอยกำกับดูแลพวกมัน

 

และมันก็ได้รับทราบมาว่า

 

ชายชราแลดูธรรมดาๆผู้นี้ที่แท้เป็นถึง เซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ ที่เป็นดั่งมังกรเทพยดาเห็นหัวไม่เห็นหางในนิกายของมัน!

 

นอกจากนั้นพลังฝีมือของชายชราผู้นี้ยังเหนือล้ำยิ่งกว่าประมุขนิกายของมันที่เป็นเซียนอมตะเสเพล 7ทัณฑ์ดุจเดียวกันอีกด้วย!

 

มันไม่คิดเลยจริงๆว่าจะได้พบพานอาวุโสผู้นี้ที่นี่

 

“เหอร่วน เจ้าได้ยินข่าวลือเรื่องสมบัติสถานระดับสวรรค์มาเหมือนกันเช่นนั้นหรือ ถึงได้มาที่นี่ได้?”

 

ชายชราหยีตามองถามเหอร่วน

 

“ใช่แล้วท่านอาวุโส”

 

เหอร่วนเร่งพยักหน้ารับ ก่อนที่จะหันไปมองรอบๆด้วยใจที่วั่นไหว

 

มีคนอยู่ที่นี่ราวๆ 50-60 คน

 

ยิ่งไปกว่านั้นด้วยความที่ทั้งหมดทำได้แค่รั้งรออยู่ที่นี่ ย่อมหมายความต่างเป็นตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพลทั้งสิ้น!

 

ในฐานะที่พลังฝึกปรือของตัวมันยังเป็นแค่เซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยน เช่นนั้นเมื่อต้องมาอยู่ต่อหน้าเหล่าเซียนอมตะเสเพลเป็นขโยง มันจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกดดันเป็นธรรมดา

 

“ข้าเฝ้ารออยู่ที่นี่มากว่าครึ่งปีแล้ว…”

 

ชายชรามองเหอร่วนพลางกล่าว “ในช่วงครึ่งปีที่ผ่าน มีคนอย่างน้อยก็ร้อยคนที่เข้าไปยังสมบัติสถานแห่งนี้…หากแต่สุดท้ายก็ไม่มีผู้ใดสามารถกลับออกมาได้เลย และในบรรดาคนที่ว่าก็มีครึ่งก้าวเซียนอมตะรวมอยู่ด้วย!”

 

ชายชรากล่าวถึงจุดนี้ค่อยหยุดลง “เจ้าฟังแล้วขบคิดตัดสินใจเอาเองเถอะ ว่ายังจะเข้าไปอยู่หรือไม่?”

 

“อาวุโสฉี ศิษย์อยากเข้าไปดูด้านในขอรับ”

 

เหอร่วนกล่าวตอบออกมาอย่างไร้ความลังเล

 

ตั้งแต่ที่เข้ามาในแดนลับต่างสวรรค์แห่งนี้ มันก็ได้เตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว

 

ทรัพย์สมบัติเลอค่ามาพร้อมความเสี่ยง!

 

หากคิดครอบครองยอดสมบัติสวรรค์ วรยุทธ์เซียนอมตะ และเวทย์พลังจากระนาบเทวโลก กระทั่งมรดกของต้าหลัวจินเซียน! ไหนเลยหนทางจะโรยด้วยกลีบดอกไม้ให้มันเดิน…มีเพียงต้องบุกบั่นฟันฝ่าภยันตรายไปเท่านั้นจึงจะได้ครอบครอง!!

 

“เอาล่ะ”

 

ชายชราไม่คิดโน้มน้าวอะไรเหอร่วนแม้แต่น้อย กระทั่งยังบังเกิดความคิดเห็นแก่ตัว หมายให้เหอร่วนไปตรวจสอบดูด้านในให้รู้ชัด ต่อให้อีกฝ่ายจะตกตายไปก็ช่าง

 

เพราะหากเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเหอร่วน ตัวมันย่อมรับรู้และสามารถชมดูเรื่องราวฉากสุดท้ายก่อนอีกฝ่ายตกตายได้ทันที และในที่สุดก็จะได้ทราบความเป็นไปและสถานการณ์ด้านในที่มันสงสัยมาตลอด…

 

เพราะมันไม่ได้มีแค่ไข่มุกวิญญาณของเหอร่วนเท่านั้น ยังมียันต์เต๋าที่ละม้ายคล้ายคลึงกับยันต์เต๋ากระจกสะท้อนลักษณ์แม่เหมือนในระนาบเซียน

 

ตราบใดที่เหอร่วนตกตายมันย่อมได้เห็นฉากสุดท้ายก่อนตาย และนั่นจะทำให้มันทราบเรื่องราวภายในทันที!

 

“ผู้อาวุโสฉี ศิษย์ขอตัวเข้าไปก่อน”

 

เหอร่วนไม่สนทนายืดเยื้อกับอีกฝ่ายมากนัก เร่งประสานมือกล่าวลาแล้วเหินร่างลงไปทันที

 

ทันทีที่เหอร่วนเข้าไปด้านใน เหล่าเซียนอมตะเสเพลที่เห็นเหตุการณ์ก็รุดเข้ามาถามอาวุโสฉีทันที “เจ้าหนูนั่นเป็นศิษย์รุ่นเยาว์ในนิกายเจ้างั้นหรือ?”

 

“มิผิด”

 

ชายชราพยักหน้ารับเบาๆ

 

“เช่นนั้น…เจ้ามีไข่มุกวิญญาณของมันอยู่ในมือหรือไม่?”

 

เซียนอมตะเสเพลบางคนกล่าวถามออกมา

 

“ไม่ใช่แค่ไข่มุกวิญญาณ…แต่ในมือข้ายังมียันต์เต๋าสะท้อนลักษณ์ที่เป็นต้นขั้วยันต์เต๋าที่มันมีเช่นกัน”

 

ชายชราโค้งคิ้วกล่าวออก

 

ทันใดนั้นสองตาของเหล่าเซียนอมตะเสเพลโดยรอบก็ลุกวาวสว่างขึ้นมาทันที

 

เพราะพวกมันทั้งหมดรู้ดีว่านี่หมายความว่าอะไร!

 

มันหมายความว่า…

 

หากเกิดเรื่องราวอันใดขึ้นกับเหอร่วนผู้นั้น ชายชราเบื้องหน้าย่อมรับทราบได้ทันที กระทั่งยังสามารถเห็นฉากสุดท้ายก่อนที่เหอร่วนนั่นจะตายตก!

 

วูบ!

 

ไม่ทราบตั้งแต่ตอนไหน หากแต่ตอนนี้ชายชราได้ยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาแบออก และกลางฝ่ามือก็มีไข่มุกวิญญาณเม็ดหนึ่งวางอยู่

 

เป็นไข่มุกวิญญาณของเหอร่วนที่พึ่งเข้าไปในพระราชวังใต้ดิน!

 

ทันใดนั้นสองตาของเหล่าเซียนอมตะเสเพลโดยรอบก็หันไปจับจ้องไข่มุกวิญญาณที่ว่าทันที

 

เปรี๊ยะ!

 

ทว่าหลังจากผ่านไปไม่ถึง 10 ลมหายใจดี ไข่มุกวิญญาณบนมือชายชราที่พึ่งหยิบออกมาได้ไม่ทันก็แตกออกเป็นเสี่ยง!

 

“อะไร!? มันตายแล้วเรอะ?!”

 

“นี่…มันที่แท้โดนอะไรตายกันแน่!? ข้ารู้สึกว่ายังพึ่งผ่านไปแค่ไม่ถึง 20 ลมหายใจเลยมิใช่หรือไรหลังจากที่มันเข้าไป!?”

 

“ที่แท้ในสมบัติสถานระดับสวรรค์แห่งนี้มีเภทภัยอันใดกันแน่ ไฉนมันถึงตายตกไวนัก!!”

 

……

 

เมื่อเห็นว่าไข่มุกวิญญาณที่ชายชราหยิบออกมาได้ไม่ทันไรพลันแหลกลงตรงหน้า เหล่าเซียนอมตะเสเพลโดยรอบก็อดไม่ได้ที่จะตกใจกันยกใหญ่!

 

เพราะพวกมันไม่คิดไม่ฝันเลยว่าคนที่พึ่งเข้าไปในสมบัติสถานเบื้องล่างได้ไม่ทันไร ก็ตกตายลงเสียแล้ว!!

 

ก่อนหน้าแม้จะมีรุ่นเยาว์นับร้อยพากันเข้าไปยังสมบัติสถานเบื้องล่าง แต่เพราะรุ่นเยาว์เหล่านั้นไม่ใช่ศิษย์หรือลูกหลานของพวกมัน จึงไม่มีไข่มุกวิญญาณอะไรแบบนี้…

 

เมื่อพวกมันไร้ไข่มุกวิญญาณและรุ่นเยาว์ทั้งหลายก็ไม่มีใครกลับออกมา พวกมันก็ไม่มีทางรับทราบความเป็นไปด้านในได้เลย กระทั่งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้ที่เข้าไปเป็นตายร้ายดีอย่างไร…

 

ต่อให้ทั้งหมดจะตกตายลงไปแล้ว พวกมันก็ไม่มีทางรู้เลย!

 

ทว่าตอนนี้ไข่มุกวิญญาณในมือชายชรา ที่มีวิญญาณของศิษย์ที่พึ่งเข้าไปยังพระราชวังใต้ดินเมื่อครู่กลับแตกลงตรงหน้า ก็บอกให้พวกมันรับทราบเรื่องราวประการหนึ่งทันที…

 

สมบัติสถานระดับสวรรค์แห่งนี้อันตรายยิ่ง!!

 

กระทั่งตัวตนขอบเขตเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนยังตกตายลงทั้งๆที่พึ่งเข้าไปได้ไม่ทันถึง 20 ลมหายใจที!!

 

“พี่ชาย…ไหนท่านลองดูเร็ว ว่าที่แท้มันตายได้อย่างไร?”

 

ตอนนี้เองเหล่าเซียนอมตะเสเพลหลายคนก็หันไปมองกล่าวเร่งกับชายชราด้วยความอยากรู้

 

ส่วนด้านชายชราที่หยิบไข่มุกวิญญาณออกมา พอพบว่าไข่มุกวิญญารแตกลงอย่างรวดเร็วมันก็อึ้งไปพักหนึ่ง อดไม่ได้ที่จะเหม่อคิดไปเล็กน้อย “มันกลับ…ตกตายรวดเร็วเพียงนี้?’

 

ถึงแม้ปากมันพึ่งจะกล่าวบอกอีกฝ่ายอยู่หยกๆว่าภายในสมควรมีอันตรายและไม่มีใครรอดกลับออกมาสักคน

 

แตการตกตายในเวลาอันสั้นของเหอร่วน ก็ทำให้มันประหลาดใจไม่น้อย!

 

“ข้าเองก็อยากรู้นัก…ว่าที่แท้เหอร่วนมันตกตายเพราะบททดสอบของสมบัติสถานแห่งนี้ หรือที่แท้มีผู้ใดลงมือสังหารมันกันแน่!”

 

ตอนนี้เองชายชราก็ไม่รั้งรออะไร สะบัดมือเรียกยันต์ออกมาแผ่นหนึ่งก่อนที่จะใช้พลังบดขยี้มันทันที

 

วิ้ง! วิ้ง! วิ้ง!

 

…

 

แทบจะทันทีที่ชายชราบดขยี้ยันต์เต๋า พลันปรากฏพลังลี้ลับยากหยั่งถึงขุมหนึ่งปรากฏขึ้นกลางอากาศ

 

สุดท้ายพลังลึกลับบขุมดังกล่าวก็เริ่มควบรวมผนึกเป็นม่านแสง ก่อนที่จะฉายฉากเรื่องราวความเป็นไป

 

ในหน้าจอปรากฏร่างเหอร่วน

 

อย่างไรก็ตามมีอีก 3 คนที่ปรากฏอยู่ในฉากเดียวกับเหอร่วน

 

หนึ่งในนั้นเป็นชายหนุ่มในชุดสีม่วงที่นั่งขัดสมาธิอยู่กลางอากาศ และข้างกายชายหนุ่มชุดม่วงดังกล่าว ก็ปรากฏเงาร่างปานภูตผีกำลังเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงล้ำ กวัดแกว่งกระบี่ไปมาอยู่รอบกาย

 

“มันกำลังตีความเวทย์พลังอยู่หรือไม่?”

 

เมื่อเห็นฉากเรื่องราวที่ฉายบนม่านแสง เซียนอมตะเสเพลหลายคนถึงกับตาลุกวาว “หรือว่า…นี่จักเป็นเวทย์พลังจากระนาบเทวโลกที่อยู่ในสมบัติสถานแห่งนี้…13 กระบี่บงกชฟ้า!?”

 

“อาจเป็นได้!”

 

หลายคนพยักหน้าเห็นด้วย “นี่สมควรเป็นเวทย์พลังจากระนาบเทวโลกไม่ผิดแน่! แถมยังเป็นเวทย์พลังจู่โจมสายกระบี่…มิแคล้วต้องเป็นเวทย์พลัง 13กระบี่บงกชฟ้าแน่!!”

 

“ตามข่าวลือ…กลุ่มที่เข้ามาเป็นกลุ่มแรกมีด้วยกัน 3คน และหนึ่งในนั้นนามว่าต้วนหลิงเทียนจากระนาบเซียน และก่อนที่จะเข้ามาในสมบัติสถานระดับสวรรค์แห่งนี้มันก็ได้รับกระบี่เซียนอมตะมาครองอยู่ก่อนแล้ว! หากข้าเดาไม่ผิดชายหนุ่มชุดม่วงที่เห็น สมควรเป็นต้วนหลิงเทียนที่ว่าแน่!”

 

“ดูเหมือนต้วนหลิงเทียน…จักได้รับสืบทอดเวทย์พลัง 13 กระบี่บงกชฟ้ามาแล้วแน่นอน!”

 

“ส่วน 2 คนที่อยู่ข้างๆต้วนหลิงเทียน สมควรเป็นจางยี่จากระนาบเหยียนหวง และหานเฉวี่ยไน่จากระนาบเซียนเหมือนต้วนหลิงเทียน…ว่ากันว่าทั้งคู่เองก็มียอดสมบัติสวรรค์ในครอบครองเช่นกัน!”

 

“3 ยอดสมบัติสวรรค์!!”

 

…

 

เมื่อเห็นร่างต้วนหลิงเทียน จางยี่และหานเฉวี่ยไน่ปรากฏขึ้นในม่านแสงเบื้องหน้า สองตาของเหล่าเซียนอมตะเสเพลที่เฝ้าอยู่ด้านนอกพระราชวังใต้ดินก็ลุกวาวสว่างจ้าขึ้นมาทันที!

 

เหตุผลที่พวกมันบางคนยังเฝ้ารอคอยอยู่ที่นี่ไม่จากไปไหน ล้วนเป็นเพราะหมายตายอดสมบัติสวรรค์ในมือพวกต้วนหลิงเทียนทั้ง 3!

 

และตอนนี้พอได้เห็นว่าพวกต้วนหลิงเทียนทั้ง 3 ยังมีชีวิตอยู่ ไหนเลยพวกมันจะไม่ตื่นเต้นยินดีได้!!

 

เพราะนี่เผยให้เห็นว่า…

 

เป็ดที่ปรุงสุกแล้วยังมิได้บินหนีไป!

 

“ไฉนพวกมันมีกันแค่ 3 คนเล่า แล้วคนอื่นๆไปที่ใดกันหมด?”

 

ขณะเดียวกันฉากเรื่องราวที่ฉายขึ้นบนม่านแสงสะท้อนลักษณ์ เหล่าเซียนอมตะเสเพลหลายคนก็จับสังเกตได้แทบจะทันทีว่าในห้องโถงพระราชวังอันกว้างใหญ่มี่แค่พวกต้วนหลิงเทียนกับเหอร่วน ส่วนคนนับร้อยที่เข้ามาก่อนหน้าไม่เห็นมีสักคน…

 

“แล้วเจ้าสังเกตเห็นคราบเลือดที่พื้นห้องโถงหรือไม่…ข้าเดาว่า 9 ใน 10 ส่วนพวกมันล้วนถูกต้วนหลิงเทียนผู้นี้ฆ่าตายกลายเป็นผีใต้คมกระบี่ไปแล้วหมดสิ้น!”

 

ในขณะที่เหล่าเซียนอมตะเสเพลทั้งหลายกำลังคาดเดาเรื่องราวกันไปต่างๆนาๆ

 

เหอร่วนที่พึ่งเข้ามาถึงโถงพระราชวังใต้ดิน ก็เริ่มสนทนากับจางยี่

 

ครู่ต่อมามันก็พุ่งร่างปรี่ตรงเข้าหาจางยี่

 

หากทว่าจางยี่เพียงยกมือขึ้นควบรวมกระบี่สายฟ้าชี้ไปทางเหอร่วน ก็ปรากฏเส้นสายอัสนีพุ่งไปฟาดผ่าสังหารเหอร่วนในพริบตาเดียว!

 

“จางยี่นั่น…สมควรเป็นศิษย์สำนักเทียนซือในระนาบเหยียนหวงของพวกเรา!”

 

เหล่าเซียนอมตะเสเพลที่มาจากระนาบเหยียนหวง เริ่มกล่าวอุทานออกมาด้วยความตกใจ เพราะทันทีที่พวกมันเห็นวิธีการลงมือของจางยี่ พวกมันก็คาดเดาความเป็นมาของจางยี่ได้ทันที!