ภายในสถานที่ประหลาดตัวเขาได้ยืนดูมันอย่างเฉยเมย รอบข้างเต็มไปด้วยต้นไม้ที่ตายแล้วบรรยากาศมืดมิดราวกับกลางคืนและเงียบสงบ ตัวเขาได้ยืนอยู่อย่างเดียวดายด้วยตัวคนเดียว

นี้ก็เป็นเวลากว่าสองวันแล้วที่เขามาติดอยู่ที่นี้ แม้เขาจะไม่ค่อยแน่ใจว่ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร แต่เขาก็ค่อนข้างใจแน่ว่านี้ที่มันไม่ใช่โลกเดิมของเขาแน่นอน

เพราะแม้เวลาจะผ่านไปมากกว่าสองวันแล้วแต่ดวงอาทิตย์มันกลับไม่ขึ้นมาสักทีราวกับว่ามันไม่มีมาตั้งแต่แรกแล้วบวกกับความแปลกประหลาดอีกหลายๆ อย่างที่เขาพอเจอ

ไม่ว่าจะเป็นนาฬิกาข้อมือที่หยุดเดินทั้งๆ ที่ไม่มีร่องรอยความเสียหาย และความหิวที่หายไป? ตลอดเวลาตั้งแต่มาที่นี่เขาก็ไม่รู้สึกหิวอีกเลยทั้งที่เวลาได้ผ่านไปมากพอสมควร

ส่วนเหตุผลที่เขารู้ว่ามันผ่านไปสองวันแล้วทั้งที่นาฬิกาข้อมือหยุดเดินและดวงอาทิตย์ไม่ขึ้นเพราะว่า เขานั้นได้นับเวลามาตลอดตั้งแต่มาที่นี่

ทีละวิ ทีละวิ ผ่านไปเรื่อยๆ ไม่มีหยุด..

“เฮ้อ.. น่าเบื่อ ไม่มีอะไรให้ทำเลยนะ” เขาพูดออกมาอย่างเบื่อหน่าย ขณะที่นอนลงไปกับพื้นสัมผัสกับพื้นดินแข็งๆ ที่ไร้ชีวิต

พร้อมจ้องมองดวงดาวบนท้องฟ้าและพระจันทร์สีเลือดขนาดใหญ่ มันมีขนาดใหญ่จนหน้าตกใจราว 20 เท่าของโลกเท่าที่เขามองเห็น และเพราะมันนั้นเองที่ทำให้เขาแน่ใจว่าที่นี้ไม่ใช่โลกที่เขาเคยอยู่ตั้งแต่โผล่มาที่นี่

แม้มันจะใหญ่และมีสีเหมือนเลือดจนดูน่ากลัว แต่ก็ต้องขอบคุณมัน ขอบคุณแสงสว่างของมันที่ทำให้เขาสามารถมองเห็นในโลกอันมืดมิดที่เบื้องล่างนี่ได้

ขณะที่เขากำลังนับเวลาพร้อมมองดูท้องฟ้าได้สักพักหนึ่งก็รู้สึกเบื่อ จนลุกขึ้นมา

“เฮ้อ.. จะให้นับเวลาต่อก็ไม่ได้อะไร เดินสำรวจสักหน่อยแล้วกัน” พูดเสร็จเขาก็เริ่มเดินออกไป

..

เมื่อเดินออกมาได้เป็นเวลานานแม้จะไม่รู้ว่าผ่านไปเท่าไหร่แล้ว เพราะเขาได้หยุดนับเวลาไป แต่ในความรู้สึกนั้นเขากลับรู้สึกว่ามันผ่านไปนานมาก

เขาก็เริ่มที่จะได้เจอสิ่งแปลกประหลาดมากมาย ทั้ง เก้าอี้ ดินสอ ดาบ หรือ สิ่งประดิษฐ์ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน แม้มันจะไม่ได้เจอง่ายขนาดนั้นแต่หากตั้งใจหาก็ไม่ยากที่จะเจอ

แต่สิ่งประหลาดที่สุดที่เขาได้เจอก็คงเป็น สัตว์ประหลาด ละมั้ง

ใช่สัตว์ประหลาดรูปร่างแปลกๆ มากมาย แม้บางตัวจะมีแขนขาหรือหน้าตาที่ผิดปกติซึ่งค่อนข้างดูตลก แต่กลับกันบางตัวนั้นกลับมีหน้าตาและร่างกายที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ราวกับเป็นสิ่งชีวิตที่เกิดมาเพื่อฆ่าอะไรอย่างนั้น

ซึ่งโชคดีที่ดูเหมือนพวกมันจะไม่เห็นเขาเป็นศัตรูและเข้าโจมตี และดูเหมือนพวกมันจะค่อนข้างเป็นมิตรซะมากกว่า แม้เขาจะไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น แต่แบบนี้ก็คงจะดีแล้ว

ระหว่างที่เขากำลังเดินไปพร้อมคิดอะไรอย่างเรื่อยเปื่อย ก็พอว่าทางข้างหน้านั้นเป็นเหวลึกขนาดใหญ่ เขามองดูมันด้วยดวงตาเฉยชาก่อนจะกระโดดลงไปอย่างไม่คิดอะไร

ลมแรงๆ ได้กระแทกร่างกายของเขา ขณะที่ร่างกายตกลงไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ผ่านไปสักพักร่างกายของเขาก็กระแทกลงพื้นเข้าอย่างแรง จนเกิดเสียงดังออกมาและพื้นดินที่แตกออก

แต่แม้จะเป็นอย่างนั้นร่างกายของเขากลับไม่เป็นอะไรเลย เขาค่อยๆ ลุกขึ้นพร้อมปัดฝุ่นที่เสื้อผ้าออก

“อื้ม ไม่เจ็บเลยแฮะ” เขาพูดอย่างแปลกใจ

แม้ตั้งแต่มาติดอยู่ที่นี่เขาจะสัมผัสได้ว่าร่างกายของตัวเองนั้นค่อนข้างที่จะแข็งแกร่งขึ้น แต่เขาก็ไม่นึกว่ามันจะแข็งแกร่งขนาดตกลงมาแบบนี้แล้วจะไม่เป็นอะไร

เขามองดูร่างกายที่ไม่มีแม้แต่รอยถลอก ก่อนจะเลิกสนใจมันและออกเดินไปต่อ..

..

ผ่านไปอีกไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ เขาได้แต่ทำกิจกรรมเดิมๆ อยู่ซ้ำๆ คือออกเดินไปเรื่อยๆ ไม่มีหยุดมองดูโลกอันแปลกประหลาด แม้เขาจะมีร่างกายที่แข็งแกร่งแต่เมื่อมาถึงจุดหนึ่งเขาก็ยังรู้เหนื่อยล้าอยู่

และเมื่อรู้สึกเหนื่อยเขาก็จะหาจุดดีๆ และล้มตัวลงนอนตรงนั้นและหลับไป เมื่อตื่นอีกมาเขาก็จะออกเดินต่อหรือไม่ก็นั่งอยู่แบบนั้นจนกว่าจะพอใจ กิจกรรมแบบนี้ดำเนินต่อไปอย่างซ้ำๆ

แม้มันจะค่อนข้างน่าเบื่อ แต่เขาก็ไม่ได้เกลียดมันแต่อย่างใดออกจะชอบซะด้วยซ้ำ

เพราะเมื่ออยากนอนก็สามารถนอนเมื่อไหร่เวลาไหนก็ได้เท่าที่ต้องการและจะตื่นตอนไหนก็ได้ ไม่มีกฎเกณฑ์ ไร้ซึ่งพันธนาการใดๆ ที่ถูกผูกมัด อยากทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ เป็นอิสระอย่างแท้จริง

ภายในโลกสีดำแห่งนี้..

..

“เฮ้อ.. ได้ปลดปล่อยสักหน่อยก็ดีไม่น้อยเหมือนกัน” เขาพูดพร้อมมองดูน้ำสีขาวขุ่นเหนียวๆ ที่ฝ่ามือ ก่อนจะเดินไปที่บ่อน้ำสีดำที่อยู่ใกล้ๆ และล้างมันออก

แม้มันจะค่อนข้างหน้าอายหากมีใครมารู้หรือมาเห็นตอนกำลังช่วยตัวเอง แต่ก็นะกิจกรรมที่เขาพอจะหาความสุขได้ในโลกแห่งนี้ก็มีไม่กี่อย่างหรอกหนึ่งในนั้นก็คือมันนี้แหละที่พอจะคลายเครียดให้เขาได้

ระหว่างที่กำลังล้างน้ำเหนียวๆ อยู่นั้น ก็มีสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งโผล่หัวขึ้นมาจากผิวน้ำ ส่วนหัวของมันมีลักษณะเหมือนหัวของมนุษย์แต่หันหัวกลับด้าน

ลักษณะใบหน้าเป็นของผู้หญิงและดวงตาทั้งสองปิดอยู่ผมสีดำยาวผิวพรรณขาวซีด ตรงหน้าผากมีเขาสีขาวเล็กๆ ส่วนลำตัวเท่าที่เห็นนั้นมีรูปร่างเหมือนกวางแต่ขนยาวดกสีดำ มันได้โผล่หัวมาระหว่างขาของเขาพอดี

“หืม มีอะไรเจ้ากวาง ไม่เคยเห็นมันเหรอ?” เพราะเขาเห็นพวกมันมามาก ทำให้เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับตัวที่อยู่ตรงหน้า

แม้มันจะปิดดวงตาอยู่แต่เขาสามารถรู้สึกถึงสายตาของมันที่กำลังจ้องมองไอนั่นของเขาด้วยความสงสัยอยู่ได้

“สนใจมันเหรอ?” เขาพูดพร้อมใช้นิ้วที่ติดน้ำเหนียวๆ นั้นอยู่เข้าไปในปากของมัน

มันได้ดูดน้ำกามที่นิ้วของเขาไปจนหมดก่อนจะพุ่งตัวมาจากน้ำและมาเดินหมุนรอบตัวเขา ขนยาวเปียกๆ ของมันได้มาโดนเขาให้ความรู้สึกเย็น

มันหมุนรอบตัวเขาอยู่สองสามรอบก่อนจะหยุดลงนั่งใกล้เขา และยืดคอยาวมาพันรอบตัวเขาก่อนที่ใบหน้าของมันจะไปหยุดลงที่ระหว่างขาของเขา

มันได้มองดูน้องชายของเขาก่อนจะเปิดปากออกและแลบลิ้นยาวสีชมพูอ่อนออกไปพันรอบน้องชายของเขา เมื่อมันพันลิ้นจนรอบแล้วก็ได้ขยับปากเข้าไปดูดอมน้องชายของเขาในทันที

เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความอุ่นและแฉะนุ่มภายในปากของมันได้เป็นอย่างดี ขณะที่มันกำลังใช้เนื้อแฉะนุ่มรัดน้องชายของเขาแน่น

จากที่มันอ่อนตัวอยู่เพราะเพิ่งเสร็จ แต่พอมันเข้าไปในปากของเจ้ากวางมันก็ได้แข็งขึ้นมาอีกครั้งเพราะความเสียวภายในของมัน

น้องชายของเขาได้แข็งขึ้นมาได้ปากของมัน พร้อมกับถูกมันดูดอมไปมาภายในปากนั้น เกิดเสียงแฉะๆ ของน้ำลายออกมาจากปากของมัน

น้องชายของเขาได้ถูกปากของมันดูดแน่นและด้วยความเสียวไม่นานเขาก็ได้แตกออกมา และน้ำสีขาวขุ่นได้พุ่งเข้าไปเต็มภายในปากของมัน

มันได้ดูดกลืนน้ำกามของเขาไปจนหมดก่อนจะปล่อยน้องชายของเขาออกมา และลุกขึ้นพร้อมหันหลังมาทางเขา

เขาได้สงสัยกับการกระทำของมันอยู่ไม่นาน มันก็ได้ใช้หางของตัวเองเกี่ยวเอวของเขาไปที่หลังของมัน และวินาทีนั้นเองเขาก็เริ่มที่จะสังเกตเห็น ร่องเนื้อสีชมพูอ่อนแฉะ ที่เปิดออกมาตรงหน้าน้องชายของเขาอย่างพอดี

ขณะที่เขาถูกคอยาวๆ ของมันพันรอบตัว ใบหน้าของมันก็ได้จ้องมองมาที่เขาและเริ่มขยับปากพูดออกมา

“ทะ.. ทะ ทะๆ ท ทะ ทำ ไหม?” มันได้พูดออกมาขณะที่ใบหน้ากำลังกลับหัวพร้อมยิ้มออกมาอย่างน่าขนลุก

つづく