Chapter 1: ระบบที่ปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหัน

 

เสี่ยวหลัว ตื่นขึ้นมาอย่างงุนงงและพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลที่เต็มไปด้วยกลิ่นของยาฆ่าเชื้อที่คละคลุ้ง

 

“นี่คือ … โรงพยาบาล? ฉันมาอยู่ในโรงพยาบาลได้อย่างไร”

 

เสี่ยวหลัว ขมวดคิ้วอย่างสงสัย แต่ในไม่ช้าสมองของเขาก็กลับมาทํางานอีกครั้งแล้วมันก็ให้คําตอบแก่เขา

 

หลังจากที่เสี่ยวหลัวถูกแฟนสาวของเขา จ้าวเหมิ่งชี บอกเลิก เขาก็ขับรถราคาถูกของเขาออกไปจากบ้านเพื่อระบายอารมณ์ของเขาบนถนนในเขตชานเมือง

 

ถนนเส้นนี้ลื่นเพราะมีฝนตกและมันก็มืดมาก เสี่ยวหลัว ขับรถเร็วกว่า 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง มันทําให้เขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์รถที่มีความเร็วสูงกว่า 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง พุ่งออกไปจากถนนและตกลงไปยังพื้นที่เกษตรที่อยู่ยังข้างทางซึ่งมีความสูงกว่าสามเมตร หลังจากนั้นเขาจําอะไรได้ไม่ค่อยชัดเจน เขาไม่รู้ว่าพลเมืองคนดีคนไหนที่พบเขาและส่งเขาไปที่โรงพยาบาล ซึ่งมันทําให้เขารอดชีวิตมาได้

 

เอี้ยด เอี้ยด

 

ในเวลานั้นประตูห้องพยาบาลถูกเปิดออกและมีพยาบาลหญิงผู้น่ารักเข้ามาพร้อมยาน้ําที่อยู่ในมือ

 

“ กรี้ดด -”

 

เมื่อเธอเห็นเสี่ยวหลัวผู้ที่ตื่นขึ้นมาและนั่งอยู่บนเตียงเธอก็กรีดร้องและยืนแข็งค้างอยู่ตรงนั้น ยาน้ําที่อยู่ในมือของเธอตกลงกระแทกกับพื้น เธอเหมือนกับเจอผีตาของเธอเบิกกว้างและมือขวา ที่สั่นเทาชี้ไปที่เสี่ยวหลิว: “คุณคุณ … คุณรู้สึกตัวได้อย่างไร”

 

เสี่ยวหลัวรู้สึกงุนงงอยู่ในใจ: พยาบาลคนนี้เป็นมือใหม่หรืออย่างไร? ทําไมเธอถึงมีปฏิกิริยาที่รุนแรงเช่นนี้เมื่อผู้ป่วยตื่นขึ้นมา?

 

เสี่ยวหลัว มองสํารวจตัวเอง จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกมา: “คุณเห็นผมเป็นยังไงบ้าง” จากนั้น เขาก็ถามอย่างระมัดระวังว่า “มีปัญหาอะไรตรงไหนไหม?”

 

“ คุณตื่นมาได้อย่างไร ตอนนี้คุณไม่ควรที่จะตื่นขึ้นมาได้…”

 

พยาบาลยังคงตกใจ เหมือนกับก่อนหน้านี้ ดวงตาของเธอยังคงเบิกกว้างปากของเธอเปิดออก และใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เชื่อในสิ่งที่เธอเห็น

 

ตื่นขึ้นมาไม่ได้เหรอ?

 

เสี่ยวหลัวรู้สึกว่าตัวเองโง่เล็กน้อย จริงๆแล้วเขาไม่สามารถที่จะเข้าใจได้ว่าทําไมนางพยาบาลถึงพูดเช่นนั้น

 

ในขณะที่เขากําลังจะถาม พยาบาลหญิงก็หันหัวของเธอและวิ่งออกไป จากนั้นเสียงร้องกรีดร้องของเธอก็ดังก้องออกมาจากทางเดินทั้งหมด: “ หมอจางมันแย่มาก ผู้ป่วยในวอร์ด 438 ตื่นขึ้นมาแล้ว!”

 

ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี้ย?

 

เสี่ยวหลัวรู้สึกงงจริงๆ และเขาก็ไม่สามารถคิดหาเหตุผลอะไรได้เลย นอกจากนี้เขายังรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับหมายเลขวอร์ดของเขาเพราะเลข 4 ใน 438 มันออกเสียงคล้ายกันในการออกเสียงกับคําว่าความตายมันเป็นหมายเลขที่โชคร้าย

 

ในขณะนั้นก็มีเสียงระบบแจ้งเตือนหลายเสียงดังขึ้นในใจของเขาทันที เสียงมันเป็นเหมือนกับเสียงของระบบในเกมออนไลน์ยอดนิยม League of Legends

 

“ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์เสี่ยวหลัวที่ได้รับ 10 แต้ม คุณต้องการที่จะเปิดร้านค้าเพื่อแลกเปลี่ยนเลยหรือไม่?”

 

เสี่ยวหลัวอ้าปากค้างด้วยความตกใจ มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

 

ในฐานะที่เป็นเด็กรุ่นใหมในศตวรรษที่ 21 มันเป็นเรื่องธรรมดา ที่มีอยู่ในสามัญสํานึกที่จะไม่เชื่อว่าสิ่งแปลกๆเช่นนี้จะเกิดขึ้นมาได้

 

เขาคิดว่ามันเป็นภาพลวงตาและเป็นผลมาจากการถูกกระทบกระเทือนจากอุบัติเหตุของเขา แต่ทันใดนั้น มันก็มีม่านแสงปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาของเขาซึ่งมันเป็นเหมือนกับ “หน้าต่าง” ที่ซึ่งแสดงชุดข้อมูลเหมือนกับในเกม

 

โฮสต์: เสี่ยวหลัว

 

อายุ: 26

 

แต้ม: 10 แต้ม

 

สถานะปัจจุบัน: พนักงานของฮัวไห่กรุ๊ป

 

สถานะระดับ: คนธรรมดา

 

อะไรธรรมดา…อะไรคือคนธรรมดา

 

เมื่อเห็นอย่างนี้ เสี่ยวหลัวก็กลับมามองตัวเองในทันทีโดยที่ไม่มีความมั่นใจหลงเหลืออยู่ในหัวใจของเขา เขาพูดออกมาว่า “ อย่างน้อยฉันก็เป็นวิศวกรของกลุ่มฮัวให้ใช่ไหม หากวิศวกรเป็นคนธรรมดา มันก็คงจะไม่มีใครในโลกนี้ ที่เป็นคนพิเศษแล้ว มันคงจะมีแต่คนธรรมดาเต็มทั้งโลกไปหมด!

 

ดูเหมือนว่าระบบจะได้ยินเสียงของเขา ระบบจึงส่งเสียงอีกครั้ง: “ติ้ง ความสามารถในการสื่อสารภาษาต่างประเทศของโฮสต์อยู่ในระดับต่ํา ร่างกายของโฮสต์นั้นมีอาการบาดเจ็บไปทั่วร่างกายและการทํางานของร่างกายที่มีอาการที่ผิดปกติ”

 

F ** K!

 

จิตใจของเสี่ยวหลัวนั้นถือว่าดีมาก แต่เขาก็ไม่สามารถช่วยได้ ได้แต่สถบคําสกปรกออกไป จากนั้นเขาก็ถามว่า คุณเป็นอะไรกันแน่”

 

“ ติ้ง ระบบนี้เรียกว่า ระบบอัจฉริยะที่ไม่มีใครเสมอเหมือน ซึ่งมาจากเอกภพคู่ขนานจากหลายร้อยล้านล้านปีแสง” ระบบตอบกลับ

 

“ เอกภพคู่ขนาน?”

 

เสี่ยวหลัวไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคําพูดได้ในขณะนี้ ความจริงก่อนหน้านี้มันบังคับให้เขาเชื่อคําพูดของระบบที่มองไม่เห็นและไม่มีตัวตนนี้ และมันยังมีแนวคิดของเอกภพคู่ขนานที่อยู่ในใจของเขา เขาจึงถามออกไปโดยไม่รู้ตัวว่า “ยังมีโลกอื่นอยู่อีกไหม”

 

“ ติ้ง แน่นอนว่ามีอยู่ แต่ระดับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีพวกนั้นก้าวไกลกว่าที่นี่ไปกว่า 100,000 ปี!”

 

Sh * t!

 

สมองของ เสี่ยวหลัว ไม่สามารถยอมรับได้ในขณะนี้ ระดับของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ ก้าวล้ําล่วงหน้าไปกว่า 100,000 ปี จะเปลี่ยนไปเป็นรูปแบบอะไร พวกเขาได้ก้าวข้ามวงจรแห่งชี วิตและความตายผ่านพลังแห่งวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีไปแล้วหรือไม่

 

“ ติ้ง ระบบนี้ได้มาสู่จักรวาลแห่งนี้ เนื่องจากความวุ่นวายของเวลาและสถานที่ และระบบก็ ได้พบเข้ากับโฮสต์ที่กําลังจะตาย ระบบจึงทําการช่วยชีวิตโฮสต์ฟรีหนึ่งครั้ง”เสียงของระบบน้ํา ความคิดของเขากลับเข้ามาสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง

 

เสี่ยวหลัวด้วยไอคิวของเขาในตอนนี้ มันทําให้เขาเข้าใจถึงเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว และเขาก็ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจอะไร ที่ว่าทําไมพยาบาลที่เพิ่งเห็นเขาตื่นขึ้นมาจึงสูญเสียการควบคุมตนเองไป

 

เหตุผลก็คือ: เนื่องจากการช่วยชีวิตของระบบที่ทําให้เขาตื่นขึ้นมา เขานั้นไม่ควรที่จะตื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็วหรือตื่นขึ้นมาเมื่อแพทย์ได้วินิจฉัยว่าเขานั้นสิ้นหวังไปแล้ว หรือที่รู้จักกันดีว่า DEAD เมื่อเป็นเช่นนี้พยาบาลคนนั้นก็ไม่ได้แสดงออกที่เกินจริงไปเลยแม้แต่น้อย

 

หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้วหัวใจของเขาก็มั่นคงมากขึ้นและเขาก็ถามว่า “ คุณจะทําอะไรได้บ้าง นอกจากการช่วยชีวิตของฉัน”

 

“ ติ้ง ระบบนี้สามารถเปลี่ยนโฮสต์ให้กลายเป็น สุดยอดอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้”

 

“ อัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบ? การเปลี่ยนแปลงแบบไหนที่คุณจะทํา มีค่าใช้จ่ายหรือเปล่า? “เสี่ยวหลัวถาม

 

“ ติ้ง โฮสต์สามารถเข้าใจสิ่งนี้ได้เ นั่นมันเป็นเรื่องที่น่าประทับใจมาก”

 

“ มีค่าใช้จ่ายเท่าไหร่?” เสี่ยวหลัวไม่เชื่อในเรื่องที่ดวงจะที่ตกลงมาจากท้องฟ้าโดยปราศจากข้อแลกเปลี่ยนใดๆ

 

“ ตื๊ง มี โดยการใช้แต้มเพื่อแลกเปลี่ยนความสามารถต่างๆในร้านค้า ยิ่งความสามารถมากขึ้นเท่าไหร่แต้มก็จะถูกใช้มากขึ้นเท่านั้น”

 

ด้วยคําแนะนําของระบบหน้าต่างม่านแสงก็เปลี่ยนไปที่หน้าของร้านค้าซึ่งแสดงความสามารถมากมายเช่นความสามารถในภาษาต่างประเทศความสามารถในการเล่นเกมความสามารถของหน่วยความจํา ฯลฯ ซึ่งสามารถมองเห็นได้อย่างรวดเร็วผ่านทางหน้าต่างมากมายมีความสามารถมากมายหลายอย่างจริงๆ

 

หลังจากอ่านไปคร่าวๆแล้ว เสี่ยวหลัว ก็ต้องการที่จะสาปแช่งระบบ เนื่องจากความสามารถหลายพันรายการที่แสดงไว้ด้านบน มันไม่มีความสามารถใดเลยที่ใช้การแลกเปลี่ยนเพียงสิบแต้ม

 

“ ระบบคุณบอกฉันได้ไหมว่าฉันจะแลกอะไรได้ในสิบแต้ม?” เสี่ยวหลัวไม่ยอมแพ้ เขาอยากจะลองว่านี้เป็นเพียงภาพลวงตาของเขาหรือระบบต้องการเล่นตลกอะไรบางอย่างกับเขา

 

“ ตั้ง ไม่สามารถแลกเปลี่ยนสิบแต้มสําหรับความสามารถใดๆ !”

 

เสี่ยวหลัวมีเส้นสีดําอยู่บนใบหน้าของเขา “ นี่แก กําลังล้อเล่นกับฉันอยู่ใช่ไหม”

 

[TL: เส้นสีดําหรือที่เรียกกันว่ารอยย่น]

 

“ ติ้ง สามารถรับแต้มเพิ่มได้ โฮสต์ไม่ควรที่จะต้องเป็นกังวล”

 

ได้รับแต้มเพิ่ม!

 

ดวงตาของ เสี่ยวหลัว สว่างไสว จะหาแต้มเพิ่มได้อย่างไร”

 

“ ทิ้ง! ทําให้คนตกใจ อยากรู้อยากเห็น ช็อก ฯลฯ สิ่งที่เกิดจากโฮสต์ระบบจะรับรู้และดูดซับโดยอัตโนมัติแล้วเปลี่ยนมันไปเป็นแต้มที่สอดคล้องตามความรู้สึกของพวกเขาโดยอัตโนมัติ”

 

” เข้าใจแล้ว!”

 

เสี่ยวหลัว เข้าใจในสิ่งที่ระบบอัจฉริยะที่ไม่มีใครเสมอเหมือนต้องการจะสื่อแล้ว นี่มันชัดเจนมาก มันต้องการให้เขาเล่นเป็นหมูกินเสือและทําให้คนตกใจและตอนนี้ 10 แต้ม มันต้องมาจากพยาบาลที่พึ่งออกไปแน่ๆเอี้ยด

 

ทันใดนั้นประตูของวอร์ดก็เปิดออก กลุ่มแพทย์สวมเสื้อคลุมสีขาวก็เดินเข้ามาเมื่อพวกเขาเห็นเสี่ยวหลัวกําลังนั่งอยู่บนเตียงผู้ป่วย พวกเขาทั้งหมดก็ยืนนิ่งแข็งค้างอยู่กับที่ราวกับกลายเป็นหิน ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างและมองไปที่เสี่ยวหลัวด้วยความตกใจ

 

Related