โลกนินจาป่วนมาร์เวล บทที่ 49 บอสกําลังโกรธ

 

บทที่ 49 บอสกําลังโกรธ

 

“ยังไงซะ นิวยอร์กก็ใหญ่เกินไปและควรใช้เวลาพอสมควร” ชายหน้ากากพูดช้าๆ

 

คิงพินถอนหายใจอย่างโล่งอกเช่นกัน แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร โอบิโตะตรงหน้าก็พูดขึ้นอีกครั้ง

 

“งั้นฉันจะให้เวลานายอีกสามวัน หลังจากสามวัน ฉันอยากรู้ว่าผนึกอยู่ที่ไหน”

 

“นายเข้าใจไหม?”

 

แม้ว่าเขาจะพูดอย่างเรียบง่าย แต่คิงพินรู้สึกถึงพลังที่น่ากลัวและเขาก็กดดันเขา เขาคุกเข่าข้างหนึ่งก่อนที่จะตอบว่า

 

“ครับนายท่าน!”

 

ละความกดดันและพลังก็หายไปทันที

 

ชายสวมหน้ากากนั่งบนเก้าคิงพินสบายๆแล้วพูดว่า

 

“พอมีเวลานิดหน่อย นายมีคําถามเกี่ยวกับการฝึกไหม? นายสามารถพูดเรื่องนี้ได้ ฉันสามารถช่วยตอบให้ได้”

 

คิงพินถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นก็รีบพูดถึงปัญหาบางอย่างที่เขาพบ

 

โอบิโตะตอบที่ละอย่าง

 

จากนั้นร่างแยกภายใต้หน้ากากก็มีสีหน้าแปลกๆ

จากคําถามที่คิงพินเพิ่งพูด ปริมาณจักระในปัจจุบันของเขาถึงระดับจูนินแล้ว?

 

นี่แค่สองวันกว่าๆ!

 

เป็นไปได้ไหมที่คิงพินมีพรสวรรค์เรื่องจักระ?

 

เป็นการยากที่จะฝึกฝนคนที่จะไม่มีวันทรยศ หวู่เฉินต้องการให้มนุษย์นี้แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

 

ดังนั้นโอบิโตะโบกมือให้คิงพินเข้ามาและเหยียดฝามือออก

เมื่อมองไปที่มือใหญ่เหมือนพัดที่อยู่ตรงหน้าเขา จากนั้นก็สัมผัสตรงๆ

 

หี -! แน่นอนว่าอยู่ในระดับจูนิน! มันไม่ใช่ระดับจูนินธรรม ดา แต่เป็นจูนินขั้นสูง!

 

เขารู้สึกยินดีเล็กน้อย ดูเหมือนว่าคิงพินเกิดมาพร้อมกับจักระจํานวนมากซึ่งถือเป็นข่าวดี

 

จากนั้นเขาก็เอากระดาษทดสอบจักระออกมาจากมิติคามุย แล้วยื่นให้คิงพิน

 

“หยิบกระดาษขึ้นมาแล้วถ่ายเทจักระลงไปในกระดาษ

 

กระดาษทดสอบจักระมอบให้คิงพิน ซึ่งหวู่เฉินตัดสินใจเมื่อคืนนี้

 

ยังไงซะกระดาษทดสอบจักระก็ให้มันนอนนิ่งๆก็ไม่ได้ สู้เอาให้ใครสักคนใช้มันดีกว่า

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาตัดสินใจเรื่องนี้เมื่อคืนเขายังทดสอบ คุณสมบัติจักระของเขา สายฟ้าและไฟ

 

มีแค่สองอย่าง

 

สําหรับเรื่องนี้หวู่เฉินรู้สึกละอายใจมากและรู้สึกว่าเขาเสียหน้าของนักข้ามมิติ

 

ลองดูตัวเอกนิยายเรื่องอื่นสิ มีทั้งดิน น้ํา ลม ไฟ สายฟ้า หยิน และหยาง

 

อนิจจา…

 

แม้ว่าคิงพินจะสงสัยเล็กน้อยว่ากระดาษนี้มีไว้เพื่ออะไร แต่เขาก็จะแสดงความเชื่อฟังอย่างเป็นธรรมชาติตามที่นายท่านของเขาสั่งมา

 

เขาเอื้อมมือไปหยิบมันแล้วถ่ายเทจกระเพื่อเข้าสู่กระดาษ

 

ดังนั้นภายใต้การจ้องมองของโอบิโตะ กระดาษทดสอบจักระในมือของคิงพินจึงค่อยๆชื้นขึ้น และในที่สุดทั้งหมดก็เปียกโชก

 

“นี่!” คิงพินประหลาดใจมาก เรื่องแบบนี้เกินขอบเขตที่เขาจะยอมรับได้

 

เมื่อเห็นสิ่งนี้เขาก็นึกในใจจากนั้นก็อธิบายว่า

 

“นี่คือกระดาษทดสอบจักระที่ทําจากต้นไม้ที่มีความไวต่อจักระมาก มันมีเพียงหน้าที่เดียว และนั่นคือการตัดสินคุณสมบัติของจักระ”

 

| “จักระมีคุณลักษณะ 5 อย่างคือดิน, น้ํา, ลม, ไฟ, สายฟ้า กระดาษทดสอบจักระจะตอบสนองแตกต่างกันเมื่อเผชิญหน้ากับจักระที่มีคุณสมบัติทั้งห้านี้”

 

“ถ้าเป็นธาตุลมกระดาษจะถูกนั่นเป็นชิ้นๆ ถ้าเป็นธาตุไฟ มันจะไหม้กลายเป็นขี้เถ้า ถ้าเป็นธาตุสายฟ้ามันจะยับยู่ยี่ ถ้าเป็นธาตุน้ํามันจะเปียก ถ้าเป็นธาตุดินมันจะกลายเป็นปุ๋ย”

 

“จักระธาตุของนายเป็นธาตุน้ําแน่นอน”

 

“สําหรับการใช้งานจักระธาตุมีผลต่อคาถานินจาที่จะใช้

 

“การมีจักระธาตุที่สอดคล้องกันการฝึกฝน และการปล่อยจักระธาตุนั้นๆจะได้ผลลัพธ์เป็นสองเท่าโดยใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียว พูดให้ชัดคือแค่พยายามครึ่งเดียว ผลลัพธ์ก็กลายเป็นสองเท่า”

 

“ก็ประมาณนั้นแหละ” เขายิ้มแล้วมองไปที่คิงพิน

 

“ถ้างั้น คิงพิน ฉันมีคาถาน้ำมากมาย นายต้องการมันไหม?”

 

เหตุผลที่ให้คิงพินทดสอบคุณสมบัติของจักระ และอธิบายรายละเอียดเช่นนี้ แน่นอนว่าไม่ใช่เพื่อการกุศล

 

เขาอยู่ที่นี่เพื่อเก็บเงิน

 

โอ้ไม่ – การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกันคํานี้เหมาะสมกว่า

 

คิงพินให้เงินเขา ส่วนเขาก็ให้ความแข็งแกร่งแก่คิงพิน ซึ่งสอดคล้องกับหลักการดําเนินชีวิตของหวู่เฉิน

 

การปล้นโดยไม่มีเหตุผลไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการจะทํา

 

ก่อนที่จะได้รับเงินจํานวนมากจากคิงพินมันยังเป็นการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกันมากกว่า 15 ล้านเหรียญเพื่อแลกกับพลังจักระและการฝึกขั้นพื้นฐาน คุ้มมากสําหรับคิงพิน!

 

เช่นเดียวกับในขณะนี้หลังจากเข้าใจเจตนาของหวูเฉิน คิงพินก็พยักหน้าอย่างรวดเร็วและตอบตกลงอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าจะกลับใจ

 

สําหรับคิงพิน เงินไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ สิ่งที่เขาต้องการคือความแข็งแกร่ง

 

ตอนนี้ฉันใช้เงินซื้อความแข็งแกร่งได้

 

“เยี่ยมมาก ฉันอยู่ที่นี่เพื่อ…” ก่อนที่จะพูดจบก็มีเสียงดังมาจากด้านล่างของตึกคิงพิน

 

ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนบทสนทนาและพูดกับคิงพิน

 

“ฉันจะพูดเรื่องนี้ทีหลัง เรามาจัดการกับเหตุฉุกเฉินก่อน!”

 

“ถ้าฉันเดาไม่ผิดคนที่มาน่าจะเกี่ยวข้องกับฝ่ายรัฐบาลของเมืองนี้”

 

คิงพินหายใจเข้าลึกๆพยักหน้าให้กับชายสวมหน้ากาก จากนั้นก็เดินลงไปชั้นล่าง

 

ด้วยความแข็งแกร่งของเขา การก้าวเดินของคิงพินเต็มไปด้วยพลัง ทําให้พนักงานในทางเดินกลัววิ่งไปมา

 

ในขณะเดียวกันพนักงานก็มองไปที่คิงพินที่แสนจะอันตรายและคิดว่า

 

“บอสคิงพินกําลังโกรธ ไอ้คนที่ยั่วยุเขาต้องตายแน่ๆ”