God Bless เกิดใหม่ล้างเทพ 5: จงฟัง

Now you are reading God Bless เกิดใหม่ล้างเทพ Chapter 5: จงฟัง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

จริงด้วย ลืมถามชิยูเลยว่าเหตุการณ์ประหลาดนั้นเกิดจากอะไร ช่างมันก่อนละกัน ตอนนี้ฉันอยู่ร้านขายอาวุธ 

เอเดน: เลือกได้ยัง 

ชิน: ยังไม่รู้เลยว่าจะใช้อะไรดี 

เอเดนได้ขยับแว่นของเขาให้เข้าที่ 

เอเดน: สำหรับนาย ฉันว่าใช้ดาบน่าจะดี 

ชิน: ทำไมคุณถึงคิดว่าดาบมันเหมาะกับฉัน

เอเดน: พระเอกหลาย ๆ คนเขาก็ใช้ดาบแหละ 

ชิน: … ไม่…

เอเดน: พูดเล่นหน่า พูดเล่น ไม่เห็นต้องพูดจาจริงจังขนาดนั้นเลย 

ชิน: เอ้.. ขอโทษที.. มันพูดขึ้นเอง 

เอเดน: …มันจะเกี่ยวอะไรกับโลกเก่ารึเปล่า ถ้าไม่สบายใจก็ไม่ต้องบอกก็ได้ 

ชิน: มันไม่ได้เป็นความลับอะไรขนาดนั้น ฉันแค่คนปกติคนหนึ่ง 

เอเดน: แล้วนายจะเอาอะไรล่ะ เลือกได้ยัง 

ชิน: … ดาบละกัน เอาเป็นดาบใหญ่ 

เอเดน: โอ้ โอเค ไปจ่ายเงินเลย 

ชิน: ห่ะ???! จ่ายเองหรอ?! 

เอเดน: พูดเล่นน่ะ เอาเงินนี้ไป มันเป็นเงินกองกลางปาร์ตี้ ไม่ต้องใช้คืนด้วย 

ชิน: …สักวันฉันจะหาให้คืนสิบเท่า 

เอเดน: สิบเองรึ 

ชิน: เอ๋? น้อยไปเหรอ??

เอเดน: พูดเล่น เอาล่ะรีบไปเถอะ พวกที่เหลือรอเราอยู่ 

……..พวกเราได้แยกกลุ่มกันไปตามที่วางแผนกันไว้ 

ชิน: …

ดิงเงอร์: หยุด เราเจอเป้าหมายแล้ว 

ชิยุ: ก็อบลิน เป็นกลุ่ม ดูแล้วน่าจะประมาณ 10 ตัวขึ้นไป และพวกขั้นสูง 2-3 ตัว 

ชิน: เราควรทำไงดี 

ดิงเงอร์: จำที่สอนได้ไหม 

ชิน: เธอแค่สอนฉันโจมตีเองนี่ 

และดิงเงอร์ก็ผลักตัวผมไปเจอพวกก็อบลิน

ชิยุ: สู้ ๆ หน่าาาาา (200 เขาหนีพ้น)

ดิงเงอร์: (1000 เขาฆ่าหมด)

ไอ้พวกนี้มันวางแผนไว้แล้วแน่ ๆ 

ชิยุ: ถ้าใกล้ตาย เดี๋ยวไปช่วยนะ (เธอคิดอะไรถึงวางเงินสูงขนาดนั้น)

ดิงเงอร์: (เขาสู้ได้ ฉันรู้สึกได้) ถ้านายหนี นายได้เจอฝึกโหดแน่ จำไว้! 

และพวกเขาก็เหมือนใช้เวทหนีไป 

ชิน: ….. 

ก็อบลิน: กุฆาาาา 

ก็อบลิน: กาาสสกัส 

เตรียมพร้อมเราทำได้แน่ 

สกินปรับตัว:ทักษะดาบใหญ่,เวทน้ำแข็ง,ทักษะเวทเบื้องต้น 

อากาศรอบ ๆ ตัวค่อย ๆ เย็นลง คมดาบได้เย็นจนดูเหมือนจะมีน้ำแข็งติด ไอเย็นออกจากปากของฉัน พวกก็อบลินดูเหมือนจะไม่กล้าเข้ามาใกล้ แต่พวกตัวใหญ่เข้ามาเข้าใกล้ ดาบยักษ์ของพวกมันแกว่งมาหาตัวผม ดาบมันมาก็ต้องหลบ จากนั้นก็แทงไปที่มัน แต่ดูเหมือนจะไม่ง่าย พวกมันมีกันหลายตัว จะตีตัวนึง อีกตัวก็มา 

ชิน: จงฟังคำข้า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นภัยต่อข้า จงจองจำภายใต้กรงน้ำแข็ง!! 

น้ำแข็งแท่งปลายแหลมผุดขึ้นมาจากพื้นขังพวกก็อบลิน แต่บางตัวก็รอดมาได้ จัดการมัน จะรออะไรอยู่ เลือดของพวกมันเกือบจะแข็งในทันทีที่กระเด็นออก

ชิน: จงฟังคำข้า เหล่าน้ำแข็งจึงผุดขึ้นมาเป็นหนามแหลม แทงทะลุเหล่าศัตรู 

ทุกสิ่งมันดูง่ายดาย พวกก็อบลินตายกันหมดแล้ว พลังที่ฮันได้มา.. มันแข็งแกร่งขนาดนี้เละหรอ ผมได้นึกในใจ ในสภาพอานที่เฉยชา

ชิยุ: ใช้ได้นะนั้น แต่ก็ได้แค่กลาง ๆ นั้นแหละนะ ถ้าเป็นเธอ พวกมันคงตายทันทีเลย 

ดิงเงอร์: มันปกติก็จริง แต่มันปกติเกินไป อย่างน้อยต้องมีตกใจกันบ้าง หรือสับสนสักนิด 

ชิยุ: ช่างมันเถอะ แค่รอดมาได้ก็ดีแล้ว ถ้าเจอพวกกลุ่มก็อบลินปกติ คงมีเจ็บบ้าง ไปหาเขากัน 

ชิยุ: งายย ชิน เป็นไงบ้าง 

ชิน: …. ฉันดีใจนะ

ชิยุ: ดีใจที่รอด 

ชิน: ดีใจที่นายแพ้พนัน 

ดิงเงอร์: อุ๊ป 

ชิยุ: ….

ดูเหมือนเขาจะทำหน้าเศร้านิดหน่อย 

ชิยุ: นายรอดมาก็ดีแล้ว ถ้าแย่หน่อยก็คงโดนจับไปข่มขืนแล้ว 

ชิน: หาาา??! ห่ะ?!! ผู้ชายเนี่ยนะ 

ชิยุ: คนแก่ก็ไม่เว้น 

ชิน: ไอ้พวกก็อบลินบ้ากาม 

ดิงเงอร์: ไปกันต่อ ครั้งนี้นายแค่ดูอยู่เฉย ๆ ก็พอ 

ชิยุ: เอาล่ะจับตาดูให้ดี เดี๋ยวจะโชว์อะไรให้ดู ชิน

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด