The king of War นิยาย บท 2270
ในเวลานี้ ราวกับว่าสายตาของคนทั้งหมดจะตกอยู่ที่อู่ชางและอู๋สงป้าที่กำลังประมือกันอยู่บนท้องฟ้าของคฤหัสถ์เจ้าเมือง

มีเพียงคนส่วนน้อยมากเท่านั้นที่ให้ความสนใจกับสถานการณ์ของหยางเฉินทางด้านนี้

อู๋จื่อจิ้งใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว รีบตะโกนกล่าว: “รีบขวางเซี่ยโหวซางเอาไว้!”

ผู้พิทักษ์ที่รับผิดชอบการอารักขาความปลอดภัยของคฤหัสถ์เจ้าเมืองของเขาสองสามคน หลังจากที่ได้รับคำสั่ง ก็พุ่งตัวเข้ามาทางเซี่ยโหวซางพร้อมกัน เพียงแต่ทุกอย่างสายไปแล้ว เซี่ยโหวซางได้พุ่งตัวมาถึงที่ด้านหน้าของหยางเฉินแล้ว

“พรวด!”

ในขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่า ตอนที่เซี่ยโหวซางจะต้องปลิดชีพหยางเฉิน กระบี่ยาวเล่มหนึ่งก็แทงออกมาทางด้านหน้าทันที แทงทะลุหัวใจของเซี่ยโหวซาง

“อะไรน?”

ในเวลานี้ คนทั้งหมดที่กำลังให้ความสนใจสถานการณ์ทางด้านนนี้ ต่างก็ตกตะลึงไป

เซี่ยโหวซางใบหน้าเต็มไปด้วยความยากที่จะเชื่อ ก้มหน้ามองดูกระบี่ยาวที่แทงทะลุหัวใจของตนเองเล่มนั้น สีหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

เขารู้สึกได้ถึงพลังชีวิตภายในร่างกายกำลังเหือดหายไปอย่างรวดเร็ว ทั่วทั้งหนาวเหน็บเข้ากระดูก ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่นิดเดียว

ในทางกลับกันหยางเฉิน มองไปทางเขาด้วยใบหน้าเย็นชากล่าว: “ไม่เข้าใจจริงๆว่า ทำไมอู่ชางถึงให้เศษสวะที่โง่เขลาขนาดแกนี้เป็นผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักเทียนไห่?”

“พรวด!”

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน เซี่ยโหวซางก็กระอักเลือดออกมาอีกครั้งทันที ดวงตาทั้งสองข้างเบิกกว้าง พลังชีวิตหมดสิ้นแล้ว

หยางเฉินนำกระบี่โอรสสวรรค์เก็บกลับมา สิ่งที่ทำให้คนประหลาดใจก็คือ บนกระบี่ ไม่มีเลือดสักหยด

“เซี่ยโหวซาง ตายแล้ว?”

ผ่านไปครู่หนึ่ง อู๋จื่อจิ้งเป็นคนแรกที่ได้สติกลับคืนมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

ผู้พิทักษ์กลุ่มหนึ่งของคฤหัสถ์เจ้าเมือง ก็ยืนอึ้งอยู่กับที่เช่นกัน เมื่อครู่นี้ พวกเขายังได้รับคำสั่ง กำลังจะไปขัดขวางเซี่ยโหวซางฆ่าหยางเฉิน

พวกเขารู้ดีว่าสายเกินไปแล้ว แต่ยังคงพยายามพุ่งตัวเข้าไปอย่างสุดความสามารถ แต่ยังไม่ทันได้พุ่งเข้าไป ก็เห็นเซี่ยโหวซางถูกหยางเฉินใช้กระบี่แทงทะลุหัวใจ กับตาตนเอง

แทงครั้งเดียว ปลิดชีพ!

สิ่งที่สำคัญคือ คนที่ปลิดชีพเซี่ยโหวซาง เป็นคนหนุ่มที่อายุไม่ถึงสามสิบปีที่มาจากโลกมนุษย์คนหนึ่ง

เซี่ยโหวซางเป็นถึงหนึ่งในผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของทั่วทั้งโลกบู๊โบราณกลาง ผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นหกชั้นยอดอย่างแท้จริง กำลังรบเทียบเท่ากับกึ่งแดนนภาขั้นเจ็ดชั้นต้น

ผู้แข็งแกร่งระดับนี้ ไม่ว่าจะวางไว้ในกองกำลังชั้นยอดหนึ่งใดของโลกบู๊โบราณกลาง ล้วนเป็นการมีอยู่ของชั้นยอด ตอนนี้กลับตายด้วยน้ำมือของชายหนุ่มคนหนึ่ง

พวกผู้คนที่ให้ความสนใจเหตุการณ์ทางด้านนี้ ตกตะลึงไปอย่างสมบูรณ์ แต่ละคนใบหน้าเต็มไปด้วยความยากที่จะเชื่อ

“อู๋สงป้าคนนี้จัดการยากจริงๆ เกรงว่าเจ้าสำนักจะเอาชนะเขาได้ในเวลาอันสั้นนั้นเป็นไปได้ยากมาก”

ในเวลานี้ หลีหยวนชิงงที่เงยหน้ามองไปทางการต่อสู้บนฟ้าโดยตลอด ทันใดนั้นก็เอ่ยปากกล่าว

เพียงแต่ หลังจากที่เขาพูดจบ เซี่ยวชิงหยุนกลับไม่ได้ตอบกลับ

“ผู้อาวุโสสาม?

หลีหยวนชิงงขมวดคิ้ว มองไปทางเซี่ยวชิงหยุนแล้วเรียกทีหนึ่ง

เซี่ยวชิงหยุนถึงได้สติกลับคืนมา บนใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง จ้องมองไปทางหลีหยวนชิงงกล่าว: “อาวุโสใหญ่ ตายแล้ว!”

หลีหยวนชิงงกล่าวด้วยความเย้ยหยัน: “เฮอะเฮอะ มดตัวเล็กกระจ้อยร่อยที่มาจากโลกมนุษย์ ผู้อาวุโสใหญ่ฆ่ามันเหมือนฆ่าไก่”

เซี่ยวชิงหยุนกลืนน้ำลาย กล่าวอย่างยากลำบาก: “ คนที่ถูกฆ่า คือผู้อาวุโสใหญ่!”

“เฮอะเฮอะ ผู้อาวุโสสาม ท่านก็ช่างล้อเล่นเก่งจริงๆ ผู้อาวุโสใหญ่เป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นหกชั้นยอดที่แท้จริง เมื่อทอดสายตามองไปทั่วทั้งโลกบู๊โบราณกลาง นอกจากผู้แข็งแกร่งชั้นยอดไม่กี่คนนั้นแล้ว ยังมีใครสามารถฆ่าเขาได้อีก?”

หลีหยวนชิงงกล่าวเย้ยหยันติดกัน ถึงขนาดคร้านที่จะไปมองสักแวบ แต่สนใจกับการต่อสู้ของอู่ชางกับอู๋สงป้าต่อไป

มีแต่การต่อสู้ระดับสุดยอดแบบนี้เท่านั้น ถึงสามารถทำให้เขาได้รับแรงบันดาลใจในการฝึกฝนบูโด เพื่อให้พละกำลังก้าวไปอีกขั้น

“คุณหยาง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”

ในเวลานี้ อู๋จื่อจิ้งรีบมาตรงหน้าของหยางเฉิน รีบนำขวดกระเบื้องสีขาวขวดหนึ่ง ยื่นไปให้หยางเฉินกล่าว: “นี่คือโอสถฟื้นพลัง สามารถฟื้นฟูพลังกายของคุณได้อย่างรวดเร็ว”

หยางเฉินไม่ได้เกรงใจ เทโอสถฟื้นพลังเม็ดหนึ่งออกมาจากในขวดแล้วกลืนลงไปทันที

เดิมทีเขาก็คือนักปรุงยา แต่กลับไม่เคยหลอมโอสถฟื้นพลังมาก่อน นี่เป็นครั้งแรกที่กินยาประเภทฟื้นฟูเร็วชนิดนี้

ยาเข้าปากก็ละลาย อย่างรวดเร็ว หยางเฉินก็รู้สึกว่าพลังกายของตนเองเริ่มฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว

หลังจากผ่านไปไม่กี่อึดใจ เขาก็บรรลุถึงสถานะชั้นยอดทันที ไม่เพียงแค่นี้ พลังกายของเขายังแข็งแกร่งกว่าตอนก่อนหน้านี้ด้วย

“คุณยังมีโอสถฟื้นพลังอยู่อีกไหม?”

หยางเฉินมองไปทางอู๋จื่อจิ้งกล่าวถาม

มุมปากของอู๋จื่อจิ้งกระตุกทีหนึ่ง ส่ายหน้าไป “นี่คือรางวัลที่ผมเคยอุทิศคุณูปการอันใหญ่หลวงให้แก่คฤหัสถ์เจ้าเมือง ถึงได้มา”

หยางเฉินถึงเข้าใจ แม้ว่าจะอยู่ที่โลกบู๊โบราณกลาง โอสถฟื้นพลังก็คือยาประเภทฟื้นฟูระดับสุดยอดเช่นกัน

เขายื่นมือออกไปตบบ่าของอู๋จื่อจิ้ง เอ่ยปากกล่าว: “ต่อไป ยาที่คุณต้องการ ยกหน้าที่ให้ผมทั้งหมด!”

อู๋จื่อจิ้งยิ้มอย่างไม่ค่อยไม่เป็นธรรมชาติเท่าไหร่ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้จริงจังกับคำพูดประโยคนี้ของหยางเฉิน แต่ยังพูดว่า: “ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณคุณหยางมาก”

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ตอนนี้จำเป็นต้องผูกมิตรกับหยางเฉิน ด้วยกำลังรบอันแข็งแกร่งที่หยางเฉินแสดงฝีมือออกมาเมื่อครู่ ก็เพียงพอที่จะทำให้เขาผู้เป็นเจ้าเมืองน้อยของคฤหัสถ์เจ้าเมืองเป็นฝ่ายไปคบค้าสมาคมด้วย

ในเวลานี้ มือของหยางเฉินถือกระบี่โอรสสวรรค์เอาไว้ สายตาจดจ้องไปที่เซี่ยวชิงหยุนทันที

ในตอนที่เขามองไปทางเซี่ยวชิงหยุน เซี่ยวชิงหยุนก็กำลังมองมาทางเขา เพียงแต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือ นัยน์ตาของเซี่ยวชิงหยุนไม่ได้มีเจตนาสังหารเลยแม้แต่น้อย มีเพียงแค่ความกังวล

สีหน้ากังวลใจแบบนี้ทำให้หยางเฉินรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก เหมือนกับว่ากำลังรู้สึกเป็นกังวลแทนเขา

เห็นได้ชัดว่าเซี่ยวชิงหยุนเป็นผู้อาวุโสสามของสำนักเทียนไห่ และเมื่อครู่นี้หยางเฉินเพิ่งจะฆ่าผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักเทียนไห่ต่อหน้าต่อตาเขา ทำไมเซี่ยวชิงหยุนถึงต้องมารู้สึกเป็นกังวลแทนตนด้วยนะ?

ในตอนที่หยางเฉินกำลังสงสัย ทันใดนั้นหลีหยวนชิงงก็กล่าวด้วยใบหน้าจริงจัง: “ก่อนหน้านี้อู๋สงป้าปกปิดพละกำลัง เจ้าสำนักอยากจะจัดการเขานั้นเกรงว่าจะเป็นไปได้ยาก พวกเราเตรียมยื่นมือเข้าช่วยเจ้าสำนัก”

คำพูดของเขา กลับไม่ได้รับการตอบรับ

“ผู้อาวุโสสาม?”

น้ำเสียงของหลีหยวนชิงงเย็นชาขึ้นไม่น้อย ตอนที่เขามองไปทางเซี่ยวชิงหยุน ก็พบว่าเซี่ยวชิงหยุนกำลังจ้องมองหยางเฉินที่อยู่ไม่ไกล

ในเวลานี้ ใต้ฝ่าเท้าของหยางเฉิน ยังมีศพหนึ่งกองอยู่อีกด้วย

สิ่งที่ทำให้เขาตื่นตะลึงก็คือ ศพนี้ นึกไม่ถึงว่าจะเป็นศพของเซี่ยโหวซาง

จนกระทั่งตอนนี้ เขาถึงได้สติกลับคืนมาในทันทีทันใด เมื่อครู่นี้เซี่ยวชิงหยุนไม่ได้พูดเล่น แต่ผู้อาวุโสใหญ่ถูกหยางเฉินฆ่าจริงๆ

“ผู้อาวุโสใหญ่ ตายแล้ว?”

หลีหยวนชิงงไม่สามารถซ่อนเร้นความตื่นตะลึงในดวงตาทั้งสองข้างได้

เซี่ยวชิงหยุนพยักหน้า กลับไม่ได้พูดอะไรมาก

ดวงตาทั้งสองข้างของเซี่ยวชิงหยุนเต็มไปด้วยความโมโห มองไปทางหยางเฉินทันที

มือของหยางเฉินถือกระบี่โอรสสวรรค์ เจตนาต่อสู้พลุ่งพล่านไปทั่วทั้งตัว นัยน์ตาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยเจตนาสังหารที่รุนแรง

เขาเอ่ยปากถามทันที: “แกก็คือผู้แข็งแกร่งอันดับที่สามของสำนักเทียนไห่ หลีหยวนชิงง?”

หลีหยวนชิงงกัดฟันกรอดกล่าว: “เจ้าหนุ่ม นี่แกกำลังรนหาที่ตาย! ฆ่าผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักเทียนไห่ ยังกล้ายั่วยุฉัน?”

แม้ว่าหยางเฉินจะฆ่าเซี่ยโหวซางแล้ว เขายังคงไม่มีทางยอมรับว่าหยางเฉินมีพละกำลังที่จะฆ่าเซี่ยโหวซางได้จริงๆ ในมุมมองของเขา ก่อนหน้านี้เซี่ยโหวซางเกือบจะถูกอู๋สงป้า ร่างกายบาดเจ็บสาหัส ถึงถูกหยางเฉินฆ่าตาย

หยางเฉินยิ้มอย่างเยาะหยัน ออร่าที่แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่ง ปะทุออกมาจากในร่างกายของเขาทันที

“ตูม!”

ในเวลานี้ ทั่วทั้งคฤหัสถ์เจ้าเมือง เต็มไปด้วยออร่าที่บ้าคลั่งกลุ่มหนึ่ง

เมื่อครู่นี้ใบหน้าของหลีหยวนชิงงยังเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร ในเวลานี้เบิกตากว้าง กล่าวด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความยากที่จะเชื่อ: “นี่ นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

อาศัยเพียงแค่ออร่าอันแข็งแกร่งที่แผ่กระจายออกมาจากบนตัวของหยางเฉิน ก็สามารถแน่ใจได้ว่า พละกำลังของหยางเฉินได้บรรลุถึงระดับแดนนภาขั้นหกชั้นยอดแล้ว

“หลีหยวนชิงง ไสหัวออกมารับความตายซะ!”

กระบี่โอรสสวรรค์ในมือของหยางเฉินชี้ไปทางหลีหยวนชิงง ตะโกนกล่าวเสียงดัง