นิยาย กําเนิดใหม่สาวนักเรียนเซียนธุรกิจ Chapter 265 266: เจิ้งเผิง, เปิดบริษัทจัดหาหยก

Chapter 265: เจิ้งเผิง

“ห่าไรวะ!”

ทันทีที่เขาอ้าปากพูดกู้หนิงก็ยกเขาขึ้นมาและทุ่มสุดแรง กระแทกล้มทับชายคนแรก

ในที่สุดผู้ชายอีกสองคนก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาทั้งคู่ตกใจเมื่อเห็นว่าคู่หูของพวกเขาล้มลงจากนั้นก็ยกไม่ในมือขึ้นและเริ่มโจมตีกู้หนึ่งด้วยความโกรธ

กู้หนึ่งยังไม่ทันได้ขยับตัว ก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผเข้ามาจากด้านนอก จับพวกนักเลงโยนออกไปในเสี้ยววินาที

ทุกคนตะลึงกับความหล่อและการเคลื่อนไหวที่สวยงามของเขา

“ไม่เป็นไรใช่ไหม?” เพิ่งเช้าถึงถามกู้หญิง สีหน้าเป็นห่วง

“ไม่เป็นไรค่ะ” กู้หนึ่งยิ้มน้อยๆ เธอไม่แปลกใจที่เขาโผล่พรวดเข้ามา

“เกิดอะไรขึ้นที่นี่?” เพิ่งเข้าถึงถาม

“อ้อ ไม่มีอะไรค่ะ ฉันแค่อยากช่วยเจ้าของร้านนี้เฉยๆ” กู้หนิงตอบ

“คุณหนู ขอบคุณมากจริงๆที่ช่วยชีวิตผม!” เจิ้งเผิงกล่าวขอบคุณกู้หนึ่งเขายังตกใจจากเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น ถ้าไม่ได้กู้หนิง เขาอาจตายไปแล้ว

“ด้วยความยินดีค่ะ” กู้หนิงเอ่ย “ว่าแต่ คุณเจ๋ง ฉันได้ยินว่าลูกบุญธรรมของคุณเป็นสาเหตุของเรื่องนี้ ทําไมคุณถึงไม่ตัดขาดจากเขาคะ?”

ได้ยินคําพูดของหนิง เจิ้งเผิงก็ถอนหายใจเสียงดังและเอ่ยด้วยน้ำเสียงท้อใจ “อันที่จริงผมติดต่อเขาไม่ได้มาเป็นปีแล้วเขาไปก่อปัญหาข้างนอกแต่พวกมันกลับมาหาผมแทนผมไม่รู้จะรับมือเรื่องนี้ยังไง ถ้าไม่ให้เงินพวกมันพวกมันก็จะทําลายร้า

นของผม”

เขาไม่ได้บอกกู้หนิงว่าเขารู้สึกเสียใจที่รับเจิ้งห่าวมาเป็นลูกบุญธรรมหรือไม่แต่เขาบอกชัดเจนว่าเขาต้องการตัดความสัมพันธ์กับเจิ้งห่าวความเมตตาของคนเรามี ขีดจํากัดเจิ้งเผิงรับเลี้ยงเจิ้งห่าว และตอนนี้เขาสูญเสียทรัพย์สมบัติทั้งหมดไปเพราะลูกบุญธรรมของตัวเอง!

“ทําไมคุณไม่โทรแจ้งตํารวจ?” กู้หนึ่งถาม

“ผมโทรแล้ว! แต่ทําไงได้ พวกมันเป็นคนของแก๊งฉิง แม้แต่ตํารวจก็ยังไม่กล้ามเรื่องกับพวกมัน” เจิ้งเผิงตอบ เขาเป็นแค่พลเมืองธรรมดาๆที่ไม่มีอานาจใดๆ ไม่มีใครยินดีช่วยเหลือเขา

พูดถึงแก๊งฉิง เจิ้งเผิงก็นึกได้ว่าเด็กสาวตรงหน้าเขาอาจได้รับอันตราย “โอ้พวกมันเป็นคนของแก๊งฉิง และพวกคุณทําพวกมันบาดเจ็บ พวกคุณอาจมีปัญหาได้ผมว่าพวกคุณไปจากที่นี่ซะเถอะ!”

“ไม่เป็นไรค่ะ” เจิ้งเผิงเป็นคนดีจริงๆ แต่เธอไม่กลัวแก๊งฉิงอย่างที่เขานึกกลัว

“อย่าได้คิดหนีเชียวนะโว้ย! กล้าทําร้ายพวกกู แก๊งจึงไม่ปล่อยพวกมึงไปแน่!”หนึ่งในพวกนักเลงพูดข่กู้หนิงและเพิ่งเข้าถึง

“ชิ พวกแกคิดหรือว่าทุกคนจะกลัวแก๊งฉิง?” กู้หนึ่งหัวเราะเยาะ

“มึง!” พวกมันไม่คิดว่ากู้หนิงจะไม่แสดงความกลัวเลยสักนิด

“ถ้าไม่กลัว ก็รออยู่ นี่”

เห็นได้ชัดว่าพวกมันจะไปเรียกพวกมาเพิ่ม

“ฉันไม่ไปไหนหรอก เพราะพวกแกต้องจ่ายค่าเสียหาย คุณเจิ้งคะ ค่านวณค่าเสียหายของร้านคุณ และให้พวกมันจ่าย” กู้หนึ่งเอ่ย

“เอ่อ…” เจิ้งเผิงไม่รู้จะทําหน้าแบบไหน เขาไม่กล้าเรียกค่าเสียหาย กลัวว่าพวกมันจะกลับมาแก้แค้นเขา

“อะไรนะ? กล้ขอให้พวกกจ่ายค่าเสียหาย?” คนจากแก๊งฉิงยัวะจัด

“เรื่องนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับแก” กู้หนิงหัวเราะเยาะอีกครั้ง

ในเมื่อเธอสอดมือเข้ามายุ่งเรื่องของเจิ้งเผิงแล้ว เธอจะไม่ปล่อยให้เขาเกิดความยุ่งยากในภายหลัง เธอตัดสินใจช่วยเหลือเขาก็ต้องช่วยให้จบไม่อย่างนั้นนักเลงพวกนี้ต้องวกกลับมาหาเรื่องเจิ้งเผิงอีกเมื่อกู้หนิงและเพิ่งเช้าถึงจากไปแล้ว

อีกอย่าง ไม่ใช่หน้าที่ของเจิ้งเผิงที่ต้องจ่ายเงินแทนเจิ้งห่าว

“บอกชื่อแกมาแล้วก็ชื่อหัวหน้าแกด้วย” กู้หนึ่งพูดกับพวกนักเลง

“จ้าวซัน หัวหน้าฉันชื่อจิ๋วเย่ คนสําคัญของแก๊งฉิง” เขาพูดด้วยความภูมิใจ

“ดี ไปได้แล้ว” กู้หนิงเอ่ย

“อะไรนะ?” พวกนักเลงไม่คิดว่ากู้หนึ่งจะตัดบทไวขนาดนี้

“ไปซะ! หรือจะให้ฉันเตะพวกแกออกไป” กู้หนึ่งตวาดเสียงดังลั่น
เมื่อเผชิญหน้ากับความกดดันจากกู้หนึ่ง พวกนักเลงก็ตัวสั่นหวาดกลัว โกยแนบโดยไม่รอให้เธอต้องตวาดอีกเป็นครั้งที่สอง ก่อนจะวิ่งหนีไป หนึ่งในนั้นพูดว่า“ยังไม่จบหรอกนะพวกกูจะกลับมาอีกแน่!”

ผู้คนที่อยู่แถวนั้นรู้สึกเสียใจกับเจิ้งเผิง แต่พวกเขาไม่สามารถช่วยอะไรเจิ้งเผิงได้ เพราะนักเลงพวกนั้นเป็นคนของแก๊งฉิง

หลังจากคนของจ้าวซันกลับไป คนมุงก็ทยอยเดินจากไปเช่นกัน

“ผมคิดว่าผมต้องปิดร้านและไปจากเมืองเถิงตอนนี้” เจิ้งเพิ่งถอนหายใจเศร้าครั้งนี้เขากลัวจริงๆ และเขามีความคิดจะปิดร้านอยู่แล้ว เพราะตอนนี้ร้านของเขาทั้งหมดแทบจะเปิดต่อไม่ได้แล้ว

จากนั้นเขาก็พูดกับกู้หนิงว่า “คุณหนู ผมรู้ว่าคุณไม่กลัวแก๊งฉิง แต่แก๊งนิ่งเป็นองค์กรที่คุณไม่สามารถไปมีเรื่องด้วยได้คุณกับเพื่อนของคุณไปจากที่นี่เถอะ”

“คุณจาง อย่ากังวลไปเลยค่ะ ฉันเข้ามาเกี่ยวข้องเต็มๆแล้ว ฉันจะช่วยคุณแก้ปัญหานี้เอง”กู้หนิงกล่าว

“อะไรนะครับ?” เจิ้งเผิงค่อนข้างแปลกใจ เขาไม่หวังว่าจะมีใครมาช่วยเขา

ถึงแม้เพิ่งเผิงจะต้องการความช่วยเหลือจริงๆ เขาก็ไม่อยากให้คนบริสุทธิ์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยดังนั้นเขาจึงปฏิเสธ “คุณหนู ผมทราบว่าคุณเป็นคนใจดีแต่คุณอาจตกอยู่ในอันตรายได้ถ้าคุณทําให้แก๊งนิ่งไม่พอใจ

เจิ้งเผิงไม่ต้องการให้เธอเป็นอันตรายเพราะเขา ซึ่งนี่พิสูจน์ได้ว่าเขาเป็นคนดีมีคุณธรรมกู้หนึ่งมีแผนของเธอ

เธอกําลังมองหาคนซื่อสัตย์และมีคุณธรรมมาดูแลร้านจัดหาหยกที่เธอกําลังจะเปิดและเพิ่งเผิงก็เป็นตัวเลือกที่ดีเยี่ยม แต่เธอยังต้องการเวลาเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเจิ้งเผิง

ในเมื่อเขาสามารถบริหารร้านขนาดใหญ่เช่นนี้ได้ เขาต้องเป็นคนที่มีความสามารถระดับหนึ่ง

Chapter 266: เปิดบริษัทจัดหาหยก

กู้หนึ่งตัดสินใจจะซื้อหินเอง เธอจะได้ตัดหยกอย่างสบายใจ

“ถ้าแก๊งจิ้งจะแก้แค้นคุณจริง คุณคิดจริงๆเหรอคะว่าจะหนีพ้น?” กู้หนึ่งถาม

ได้ยินเช่นนั้น เจิ้งเผิงก็พูดไม่ออก และหน้าก็กลายเป็นซีดเผือด ก็จริงถ้าแก๊งจึงคิดจะแก้แค้นเขา เขาไม่สามารถหนีไปไหนได้ อิทธิพลของพวกมันคลอบคลุมทั้งประเทศ

กู้หนิงนิ่งคิดอยู่สักพัก จากนั้นพูดว่า “คุณเจิ้ง ถ้าคุณจะปิดร้านนี้จริงๆฉันจะจ้างคุณเป็นพนักงานบริษัทจัดหาหยกของฉัน คุณจะว่าอย่างไรคะ?”

“อะไรนะครับ?” เจิ้งเผิงทั้งตกใจและประหลาดใจ เด็กสาวคนนี้ทําธุรกิจแล้วเหรอ?

กู้หนึ่งหยิบเอานามบัตรออกมาจากกระเป๋าเป้ ยื่นให้เจิ้งเผิง “นี่นามบัตรของฉันค่ะฉันได้ยินคนแถวนี้ชมคุณมากมายฉันเชื่อว่าคุณเป็นนักธุรกิจที่ยอดเยี่ยมและฉันขาดคนที่มีความสามารถแบบคุณมาช่วยงาน ถ้าคุณเต็มใจทํางานกับฉันพวกเราสามารถคุยกันเรื่องนี้ได้ค่ะ”

เจิ้งเผิงยังไม่ตอบในทันที เขาลังเลอยู่สักพัก “ถ้าคุณไม่สนว่าผมกําลังมีเรื่องกับแก๊งฉิงผมก็ยินดีทํางานกับคุณ”

เพิ่งเผิงเป็นคนคิดมาก แม้ว่าเขาจะกังวลว่ากู้หนิงจะเดือดร้อน แต่ลึกๆเขารู้สึกว่าเธอไม่ได้กลัวแก๊งฉิงเลย

ไม่ว่าเธอจะมาจากตระกูลที่มีอํานาจหรือเธอมีความสัมพันธ์บางอย่างกับแก๊งกิ้งไม่ว่าจะด้วยวิธีใดเธอไม่ได้กลัวแก๊งจิง ดังนั้นเขาจึงเชื่อใจเธอ

ในตอนแรกเจิ้งเผิงคิดว่ากู้หนึ่งเพียงแค่ต้องการช่วยเขา ดังนั้นเธอจึงเสนอให้เขาทํางานในบริษัทของเธออย่างไรก็ตาม กู้หนิงบอกเขาว่าเธอชื่นชมความสามารถและนิสัยของเขาซึ่งสร้างแรงบันดาลใจและให้กําลังใจได้ดีทีเดียวดังนั้นเพิ่งเผิงจึงยอมรับข้อเสนอของเธอ

เขาไม่กังวลว่ากู้หนึ่งจะพยายามหลอกลวงเขา เพราะเธอช่วยชีวิตเขาไว้และเขาเต็มใจที่จะติดตามเธอ

“ดีค่ะ งั้นพวกเรา….” อยู่ๆกู้หนิงก็หยุดพูด เธอเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าเพิ่งเชาถึงยังอยู่ตรงนี้ด้วย! เธอรู้สึกผิดนิดหน่อย หันไปมองเขา เขาพยักหน้าให้เธอแล้วพูดว่า“ไม่เป็นไรวันนี้ผมว่าง”

ใจจริงเขาอยากอยู่กับเธอจะแย่ แต่เขาเข้าใจว่าเธอต้องทํางานของตัวเอง

กู้หนิงพลันรู้สึกสบายใจ เธอเองก็อยากจะอยู่กับเขา แต่ตอนนี้ธุรกิจสําคัญเหนือสิ่งอื่นใด

หลังจากนั้น เจิ้งเผิงก็พากู้หนิงและเพิ่งเช้าถึงไปยังชั้นสองของร้าน ร้านของเจิ้งเติงมีขนาดสี่สอบตารางเมตร สองชั้น ปกติเขาจะคุยงานที่ชั้นสองชั้นล่างไว้ขายหิน

กู้หนิงและเพิ่งเข้าถึงนั่งลงที่โซฟา ในขณะที่เจิ้งเพิ่งไปเตรียมน้ำชาให้พวกเขา

“ลุงเจิ้ง ฉันขอเรียนกคุณว่าลุงนะคะ คือฉันกําลังจะเปิดบริษัทจัดหาหยกค่ะ” กู้หนึ่งเอ่ยขึ้น ในเมื่อเจิ้งเผิงตัดสินใจทํางานกับเธอ ก็ไม่จําเป็นต้องเรียกกันเหมือนคนแปลก

หน้า “แต่ฉันยังเป็นนักเรียนอยู่ และฉันต้องการผู้จัดการที่มีความสามารถฉันคิดว่าลุงเป็นตัวเลือกที่ดีมากค่ะ ลุงไม่จําเป็นต้องห่วงเรื่องหินหรือลูกค้าฉันจะเป็นคนจัดการเองสิ่งที่ลุงต้องทําคือบริหารบริษัทให้ดี”

“ผู้จัดหาหยกเหรอ?” เจิ้งเผิงตกใจ

ผู้จัดหาหยกต้องใช้หินจํานวนมาก ในขณะที่การพนันหินเป็นธุรกิจที่มีความเสี่ยงสูงการตัดหยกออกเป็นเรื่องยากมิฉะนั้นคงมีผู้จัดหาหยกจํานวนมากในตลาดแทนที่จะมีไม่กี่รายตัดหยกว่ายากแล้ว หยกคุณภาพสูงยิ่งหายากเข้าไปใหญ่

“ค่ะ ฉันมีทักษะพิเศษส่วนตัวในการพนันหิน การตัดหยกออกมาไม่ใช่เรื่องยากสําหรับฉันค่ะไม่อย่างนั้นฉันคงไม่คิดเปิดบริษัทจัดหาหยกหรอกค่ะฉันฉันเชื่อใจลงเลยบอกความลับของฉันให้ลุงทราบ และหวังว่าลุงจะซื่อสัตย์กับฉัน”กู้หนึ่งเอ่ย

ทักษะพิเศษในการพนันหิน?

เจิ้งเผิงประหลาดใจเด็กคนนี้มีอะให้ประหลาดใจอยู่เรื่อย

“คุณหนูกู้ ในเมื่อผมเต็มใจติดตามคุณ คุณย่อมได้รับความภักดีจากผม เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์”

การกระทําเสียงดังกว่าคําพูดถึงแม้กู้หนิงจะเชื่อใจเจิ้งเผิงไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นคนน่าไว้วางใจถ้าเขาต้องการชนะความไว้วางใจจากเธอเขาต้องพิสูนจ์ตัวเองอีกมากในอนาคต

“ลุงบอกได้ไหมคะว่าลุงเอาหินจากไหน?” กู้หนึ่งถาม

“เมืองเถิงมีผู้จัดหาหินอยู่เจ็ดเจ้า ตระกูลจาง ตระกูลหวาง รวมถึงตะกูลลู่พวกเขาเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นผู้จัดหาหินรายใหญ่ เราต้องเซ็นสัญญากับพวกเขาและเมื่อเซ็นสัญญาแล้วไม่สามารถใช้บริการผู้จัดหาหินรายอื่นได้สําหรับผม ผมซื้อหินจากตระกุลหวาง” เจิ้งเผิงตอบ
ตระกูลหวาง? ทันใดนั้นกู้หนิงก็ปิ้งไอเดียบางอย่าง

แม้ว่าเธอจะยังไม่ได้ลงนามในสัญญากับตระกูลจาง แต่ก็ผูกมิตรเรียบร้อยแล้ว ตระกูลจางจะคอยจัดหาหินให้เธอ อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดที่เธอต้องการคือหินที่มีหยกอยู่ข้างในและตระกูลจางก็ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของเธอได้เธอไม่สามารถนําหินที่มีหยกทั้งหมดออกจากตระกูลจางได้แต่ตระกูลหวางนั้นไม่เหมือนกันเธอกับตระกูลหวางไม่เรื่องบาดหมางกันอยู่แล้วเธอไม่ต้องเกรงใจพวกเขา

กู้หนิงครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนเอ่ยปากว่า “ลุงจางคะ รบกวนพรุ่งนี้ลงไปซื้อหินจากตระกูลหวางในนามของลุงให้หน่อยค่ะ”

“ไม่มีปัญหา” เจิ้งเผิงตอบ

“โอ้ อีกเรื่อง ร้านนี้ของลุงเองหรือว่าเช่าคะ?” กู้หนึ่งถาม เธอกะว่าจะใช้ร้านนี้เป็นที่ต้อนรับ

“ร้านของผมเอง” เจิ้งเผิงตอบ

“ลงจะว่าอะไรไหมคะถ้าฉันจะเช่าร้านนี้เป็นส่วนต้อนรับของบริษัท?” กู้หนึ่งถาม

“ไม่แน่นอน!” เจิ้งเผิงตอบด้วยความจริงใจ

“แล้วลุงรู้ไหมว่ามีโรงงานให้เช่าที่ไหนบ้าง? ตัดหยกที่นี่คงไม่เหมาะ” กู้หนึ่งกล่าวโรงงานปลอดภัยกว่าที่นี่แน่นอนอยู่แล้ว

“มีโรงงานอยู่ห่างจากที่นี่ไปทางขวา 1 กิโลเมตร มีสิ่งอํานวยความสะดวกและมีความปลอดภัยระดับสูง แต่ค่าเช่าสูงไปหน่อย” เจิ้งเผิงกล่าว