และอีกฤดูกาลก็ผ่านไป.

นายจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามใจนะ, แต่ตอนนี้ฉันเป็นนักเรียนชั้นปีที่ 2 แล้วล่ะ.
 

ในหนึ่งปีที่ผ่านมา, มีหลายๆอย่างที่… ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลย

ช่ายยยก็ตามที่ทุกคนคิด. ต้องมีซักครั้งของทุกๆปีที่คิดว่าจะทำอะไรบางอย่าง แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรเลยตลอดทั้งปี

เพื่อนหรอ? ไม่มีทาง

แฟน? น่าขำสุดๆ.

ในวันเปิดเรียนวันแรกนั้นก็ตามที่พวกนายรู้ คนในห้องได้นัดกันไป คาราโอเกะ.

 และฉันก็ไม่ได้เข้าร่วม ไม่สิแม้แต่ตอนนี้ฉันไม่มีกลุ่มด้วยซ้ำ 

ทำให้ฉันต้องใช้ชีวิตคนเดียวแบบเดิมต่อไป.

ในที่สุดก็จบไปอีกวัน.

มันมีทฤษฎีแปลกๆที่ฉันคิดขึ้นเองล่ะ เวลาเราขึ้นปีต่อไป. ชั้นเรียนเปลี่ยนและมิตรภาพจะถูกรีเซ็ตไปราวๆครึ่งหนึ่ง.
 

ฉันคงต้องหาเพื่อนเพื่อรักษาตัวเองหน่อยแล้วมั้งเนี่ย.. ไม่งั้นสองปีที่เหลือคงเป็นสีเทาแหงๆ

「เอาล่ะ ทุกคน! ขอแสดงความยินดีด้วยที่ได้ขึ้นปีต่อไป! แค่ได้คิดว่าจะได้เห็นหน้าพวกเธอไปอีก 2 ปีก็จะทำฉันร้องไห้แล้ว.」

คุณครู โฮมรูมคนแรกของเรานั้นเป็นชายกลางคนที่ไว้หนวดจนดูเหมือนคนแก่ เข้ามาในห้องเรียนแล้วพูดอย่างนั้น.

「งั้น ครูว่าทุกคนคงรู้แล้วสินะว่าโรงเรียนของเราจะอยู่ห้องเดียวกันไปตลอดทั้งสามปี」

เอ๊?

ฉันไม่คิดว่าจะได้ยินแบบนี้เลยแฮะ..

◆

『คอนๆคิริน~. ฉันวีทูบเบอร์จากสังกัด อารุเธมะ คิโนมิยะ คิรินเองค่ะ!』

(M : คิริน มันเหล้าญี่ปุ่นนะ…)

ตอนนี้มีหญิงสาวที่สวยมากๆอยู่ในหน้าจอของฉัน.

มันไม่ใช่นางแบบที่เป็นคนจริงๆ แต่ว่ามันเป็นสิ่งที่เรียกว่า ไลฟ์ 2D ที่นักวาดเป็นคนวาดแล้วนำมาต่อกัน.

(M : ส่วนใหญ่โมเดลวีทูปที่ขยับได้จะเกิดจากการเอาหลายๆส่วนมาประกอบกันครับ)

ในตอนนี้คือปี 2018 เป็นช่วงที่โอตาคุได้พบกับสิ่งใหม่ๆนั่นก็คือ วทูบเบอร์.

『วันนี้เป็นวันอะไรเอ่ย? วันนี้เป็นวันฉลองเปิดสร้างรายได้ของช่องค่ะ! ตบมือๆ 』

：500¥　ยินดีด้วยที่เปิดสร้างรายได้นะ!

：10,000¥　เอาซุปเปอร์แชทนี้ไปซ้าา!

：250¥　ซุปเปอร์แชทแรกครับ!

『หวาาา, ขอบคุณนะคะทุกคนสำหรับซุบเปอร์แชทเลยค่ะ! ถึงแม้ว่าฉันอยากขอบคุณทุกคนก็เถอะ แต่มันเร็วเกินไปแล้วล่ะค่ะ ฉันอ่านไม่ทันแล้ว ;w;』

：1,000¥   ปายๆ เร็วกว่านี้

：500¥　เอาไปอีก 500Y จ้า

：2,525¥ ผมพึ่งมาดูสตรีมแรก ผมคิดว่าคิรินจังจะเติบโตขึ้นได้มากกว่านี้แน่นอน!

：50000¥

『ขอบคุณมากๆเลยนะคะ! หวา 50000 เยน แน่ใจใช่ไหมคะ!?』

(M: 50000 เยนในค่าเงินตอนนี้ประมาณ 12138 บาทครับ)

ซุปเปอร์แชทเร็วมากๆจนเหมือนบินผ่านไปในแต่ละวินาที

ถึงแม้ว่าจะมีโดเนทมามากมายแต่ เงินที่วีทูบเบอร์ได้รับจริงๆ อยู่ราวๆ 20-30% ของเงินที่ได้ทั้งหมด 

แค่ฉันคิดเกี่ยวกับมันก็ทำให้ฉันเศร้าเลยล่ะ โลกนี้มันโสมมชะมัด.

ตอนที่ฉันเปิดสตรีมของคิรินจังเป็นพื้นหลังอยู่ ฉันกำลังทำงานที่ไม่รู้ว่าทำไปทำไม

 สิ่งที่ฉันสนใจก็คงเป็นตอนที่ฉันลองตั้งใจฟังเสียงของคิรินจัง มือของฉันมันชอบหยุดขยับทำงานนะสิ.

ทำไมกันน้าา โรงเรียนของฉันไม่ได้สลับห้องเมื่อขึ้นปีต่อไป

แน่นอนถึงแม้ว่าจะไม่มีพวกกระดาษที่มาประกาศว่าฉันอยู่ห้องไหนก็เถอะ.. หรือพวกเขาไปเปลี่ยนหลังจากสอบเสร็จนะ?

ฉันไม่คิดเลยว่า ฉันจะอยู่ห้องเดิม…

สำหรับหลายๆคนในห้องของฉันก็คงมีความสุขกัน เพราะ ไม่ต้องไปหาเพื่อนใหม่อะไรแบบนั้น แต่ สำหรับ พวกตัวคนเดียวแบบฉัน

มันจะเหมือน “มันคงดีกว่าถ้าเราแยกจากกันอะไรแบบนั้น” ไอความรู้สึกแบบนั้น..

แยกจากกัน รีเซ้ตความสัมพันธ์และมาคุยกับฉันเถอะนะ!

เอาเถอะ อะไรผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป

สิ่งสำคัญก็คือฉันจะทำอะไรต่อไปดี?

ก็อย่างที่ว่าไป ฉันเริ่มจะรู้สึกตัวอีกแล้วล่ะว่าการใช้ชีวิตของฉันมันน่าเบื่อแค่ไหน

แม้ว่าชีวิตก่อนของฉัน ฉันจะพูดได้อย่างปกติ, แต่ในชีวิตใหม่นี้หลังจากผ่านไปไม่กี่ปี ฉันแทบไม่ได้สนทนากับใคร หรือพูดอะไรออกมาเลย จนแทบจะนับได้ว่าพูดไปกี่คำ

ฉันมักจะเริ่มพูดด้วยคำว่า 「อา..」「อืมมม」 「เอ่อ」หรือไม่ก็พวกคำพูดที่มักจะเบรกตอนพูดเสมอ

นี่มันชักจะแย่เกินไปแล้ว..

นี่มันแทบไม่ตรงกับคำว่าชีวิตง่ายๆ นี่มันน่าสมเพซมากกว่าชีวิตก่อนของฉันซะอีก…

นานแค่ไหนแล้วนะที่ฉันคุยกับคนๆหนึ่งโดยที่จ้องไปในดวงตาของเขาน่ะ…

ถึงยังไงก็เถอะ ฉันเคยจะฝึกพูดโดยให้โคบายาชิคุงเป็นคู่หูของฉัน.

แต่ว่าเขาเป็นคนๆหนึ่งที่เป็นที่รู้จัก และมักจะมีผู้ชายหรือผู้หญิงอยู่รอบๆตัวของเขาอยู่เสมอ แทนที่จะไปทำให้เขาหงุดหงิดโดยที่ต้องมาคุยกับฉัน

ฉันไปคุยกับกลุ่มโอตาคุหลังเลิกเรียนอาจจะดีกว่าก็ได้…

แต่ว่านายก็รู้ใช่ไหม? ฉันเป็นผู้หญิงนะ! ฉันคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่สวยจริงๆนะ หรือว่าโอตาคุจะไม่ชอบ สาวเงียบที่หน้าอกใหญ่และมีผมสีดำยาวกันล่ะ? 

ในกรณีนั้นถ้าฉันเข้าไปมันคงแบบ ทำลายกลุ่มของพวกเขาแหงๆ~.

『โอเคงั้นเดียวมาประกาศสุดท้ายนะคะ! , สัปดาห์หน้าในวันเสาร์ที่ 21 ฉันจะมีออฟไลน์คอแลปกับ เซระ มัตซึริ รุ่นเดียวกับฉันค่ะ! เราจะค้างคืนด้วยกันเพราะงั้นหวังว่าทุกคนจะตั้งตารอดูนะคะ!』

: โอ้วว มัตซึริจัง กับ คิรินจังนอนด้วยกัน!?

: มัตซึคิริ เรือใหม่มาแล้ว!

: 5000¥ ผมลางานรอดูในสัปดาห์หน้าแล้ว

: 1000¥ มันต้องเป็นสตรีมที่สุดยอดสุดๆ

: 20000¥ ขอบคุณวีทูบเบอร์ และ อารุเธมะ และที่สำคัญ มัตซึคิริ ขอบคุณเป็นอย่างสูง

『และที่สำคัญไปกว่านั้น! ทางเรา อารุเธมะ รับสมัครรุ่นที่สองแล้วนะคะ! สิ่งสำคัญที่ต้องเตรียมมาก็คือ ความอยากเป็นวีทูบเบอร์นั่นเอง ฉันหวังว่าจะได้เจอทุกคนตอนสัมภาษณ์นะคะ!』

：ฉันมาแล้ววว━━━━(゜∀゜)━━━━!!”

: เอาจริงดิ? พวกเราจะได้เจอคิรินจัง?

: ใจเย็นสิพวก ไม่ใช่ว่าพวกนานจะเข้าอารุเธมะไป แล้วได้เจอ คิรินจังซักหน่อย wwww

: รุ่นพี่คิริน..?

: รุ่นพี่คิริน ฟังดูดีเป็นบ้า…

: เว็บไซต์หลักดูเหมือนจะล่มไปแล้วหรือเปล่า?

『อ่ะ, ขอโทษที่เว็บล่มด้วยนะทุกคน! เดียวฉันจะโพสข้อมูลเพิ่มเติมลงไปในทวิตเตอร์หลักของอารุเธมะนะ เพราะงั้นช่วยรอกันด้วยนะ! งั้นก็ บายๆ ฝันดีนะคะทุกคน!』

：500¥　ฝันดีจ้า!

：250¥　บัยๆ

：280¥　บายยยยย บัย!

ในที่สุดก็จบไปแล้วอีกตอนนะครับ เย้!

ตอนนี้มีตัวละครใหม่โผล่มาด้วย ขอบคุณที่ทุกคนอ่านจนจบนะครับ! ไว้เจอกันใหม่ตอนต่อไป ขอบคุณครับ

[ยังไม่ได้ตรวจคำผิด]