ผู้กล้าอาคมดำ ตอนที่ 18

เมื่อมีหมาป่าตัวหนึ่งถูกฆ่าตาย แทนที่พวกที่เหลือจะหวาดกลัว พวกมันกลับโกรธแค้นยิ่งกว่าเดิม

ก่อนที่จ่าฝูงจะทันได้ออกคำสั่งหลังจัดการนักรบโครงกระดูกบนพื้นได้ พวกหมาป่าที่เหลือก็โถมเข้าหาร็อด แต่ด้วยขนาดของทางเดินจึงมีหมาป่าเพียงไม่กี่ตัวที่โจมตีใส่ร็อดได้

ขณะที่ดาบของร็อดตวัดฟันออกไป พวกซอมบี้ที่อยู่ทางด้านหลังก็มาถึงในที่สุด

พวกซอมบี้เริ่มเปิดฉากโจมตีใส่พวกหมาป่า พวกหมาป่าเริ่มเกิดความโกลาหล บางตัวยังคงจะมุ่งหน้าเข้าไปจัดการร็อด ขณะที่บางตัวก็หันกลับไปต่อสู้กับพวกซอมบี้

เมื่อพวกหมาป่าเกิดความโกลาหล แรงกดดันที่ร็อดได้รับก็พลันลดลง

หมาป่างับเข้าที่ต้นขาของซอมบี้ก่อนจะเริ่มกัดกระชาก ซอมบี้ตัวนั้นตะปบใส่และฝากรอยแผลเอาไว้บนตัวของหมาป่าโดยไม่สนใจว่าต้นขาของมันกำลังถูกกัดอยู่

ผู้เล่นที่มีสติปัญญาย่อมไม่เข้าไปยืนแลกบาดแผลกับพวกซอมบี้ ขณะที่จัดการกับพวกอันเดดนั้น การยืนแลกการโจมตีกันไม่ได้ผลมากนัก โดยเฉพาะกับพวกที่มีพลังชีวิตสูงอย่างซอมบี้ การหาจุดอ่อนเพื่อจู่โจมใส่ย่อมดีกว่า

แต่พวกหมาป่านั้นไม่ใช่ผู้เล่น พวกมันเพียงรู้แต่จะเข้าโจมตีศัตรูที่อยู่ตรงหน้า พวกมันอาศัยสัญชาตญาณในการล่าเหยื่อเพียงเท่านั้น

ภายในทางเดินอันคับแคบ ร็อดฟันดาบออกไปเพื่อบังคับให้หมาป่าละทิ้งการโจมตี จากนั้นจึงเบี่ยงดาบไปยังด้านข้างและทิ้งบาดแผลไว้ให้หมาป่าอีกตัว จกานั้นเขาจึงยกเท้าขึ้นถีบไปยังจมูกอันเปาะบางของหมาป่าที่อยู่ด้านหน้า

หมาป่าที่ถูกถีบนั้นมึนงงเล็กน้อย ไม่เพียงแต่มันจะได้รับบาดเจ็บ การโจมตีของมันยังถูกสกัดยับยั้งไว้ ด้วยเพราะด้านหลังยังมีหมาป่าตัวอื่นที่เบียดมา มันจึงไม่อาจถอยหลังและติดอยู่ตรงกลางนั้น…..

ร็อดยังคงสะกดหมาป่าสองตัวที่อยู่ด้านหน้าเอาไว้ได้ แต่เขาก็เพียงทำให้พวกมันบาดเจ็บ ทำให้พวกมันไม่กล้ารุดหน้าขึ้นมาไปชั่วขณะ เขาไม่ได้สังหารพวกมันโดยตรง

ร้อดตั้งใจปล่อยให้พวกหมาป่าติดขัดกันเอง แน่นอนว่าหมาป่าที่อยู่ทางด้านหลังย่อมไม่อาจรับมือกับพวกซอมบี้ เขาเพียงแค่คอยลากถ่วงพวกมันทางนี้เอาไว้ก็พอแล้ว

พวกหมาป่าต้องการจะหนี แต่พวกมันก็ไม่อาจตีฝ่าแนวล้อมของพวกซอมบี้ทางด้านหลัง และทางด้านหน้าของพวกมันก็มีหมาป่าที่ได้รับบาดเจ็บเป็นอุปสรรคขวางทางอยู่….

ตอนนี้ร็อดได้ถือไพ่เหนือกว่าโดยสมบูรณ์ พวกหมาป่าถูกสะกดไว้จนไม่อาจทำอย่างไร

หมาป่าทางด้านหลังเริ่มถูกพวกซอมบี้สังหาร หมาป่าทางด้านหน้าเริ่มร้อนลนขึ้นมา

จ่าฝูงหมาป่าก็ทราบสถานการณ์ดี หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป พวกมันก็ทำได้เพียงรอคอยความตายเท่านั้น

จ่าฝูงหมาป่าส่งเสียงหอน เสียงหอนนี้แตกต่างจากเสียงหอนสำหรับสั่งการก่อนหน้า แต่หลังจากได้ยินเสียงหอนนี้ ทางฝั่งพวกหมาป่าก็พลันเกิดการเปลี่ยนแปลง

พวกหมาป่าที่ต่อสู้อยู่ทางด้านหลังดูราวกับบ้าคลั่งขึ้นมา ดวงตาของพวกมันเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน พวกมันไม่สนใจหลบการโจมตีของพวกซอมบี้อีกต่อไป พวกมันเริ่มกัดขาของพวกซอมบี้อย่างเอาเป็นเอาตาย

ที่เบื้องหน้าของร็อด หมาป่าที่ไม่กล้ารุดขึ้นเพราะได้รับบาดเจ็บก็พลันตาแดง ความกลัวที่เคยมีพลันหายไป มันอ้าปากกว้างพลางพุ่งเข้าหาร็อดอย่างไม่กลัวตาย

แน่นอนว่านักดาบผู้เชี่ยวชาญอย่างร็อดย่อมไม่ได้รับบาดเจ็บกับการโจมตีนี้ ดาบอันคมกริบพุ่งแทงออกไปเสียบทะลุปากของหมาป่าตัวนั้นอย่างรวดเร็ว

ด้วยเพราะตัวดาบแทงเข้าไปลึกมาก ร็อดจึงไม่อาจดึงดาบกลับได้ไปชั่วขณะ ร็อดละทิ้งดาบเล่มนั้นก่อนจะนำดาบอีกเล่มออกมาจากแหวนมิติและฟันไปยังหมาป่าตัวถัดมา

นอกจากหมาป่าส่วนน้อยที่กำลังฉุดรั้งพวกซอมบี้อยู่นั้น หมาป่าตัวที่เหลือล้วนพุ่งเข้าใส่ร็อดโดยไม่เกรงกลัวความตาย

“ทักษะผู้นำ…..”

เห็นปฏิกิริยาของพวกหมาป่า ร็อดก็ทราบว่านี่เป็นความสามารถของตัวจ่าฝูง เป็นสกิลพิเศษ

ผู้นำ นั้นเป็นสกิลสำหรับแม่ทัพ ที่สามารถเพิ่มขวัญกำลังใจให้เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชา การเรียกใช้มันจะทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชาตกอยู่ในสภาวะบ้าคลั่งในช่วงระยะเวลาหนึ่ง

ข้อจำกัดการใช้งานนั้นมีเพียงระยะเวลาที่คงอยู่ ระยะเวลานี้จะเพิ่มขึ้นตามระดับสกิลผู้นำ

หากว่าผู้เล่นต้องการจะนำเหล่าผู้ติดตามออกต่อสู้ [ผู้นำ] ก็ถือเป็นสกิลพิเศษที่จะต้องเรียนรู้เอาไว้ ไม่อย่างนั้นขวัญกำลังใจของผู้ติดตามจะถูกทำลายได้โดยง่าย โดยเฉพาะตอนที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบหรือบังคับบัญชาเผ่าพันธุ์ที่ไม่เหมือนกับตน

พวกอันเดดนั้นไม่มีข้อจำกัดนี้ พวกมนัเป็นเพียงซากศพใต้บัญชาของเนโครแมนเซอร์ ต่อให้เจ้านายต้องการให้พวกมันไปตาย พวกมันก็จะทำตามทันที ขวัญกำลังใจไม่มีผลต่อพวกมัน ดังนั้นเนโครแมนเซอร์จึงไม่จำเป็นต้องใช้ [ผู้นำ]

ร็อดเดาว่าสกิลผู้นำของจ่าฝูงคงจะมีระดับไม่สูงสักเท่าใด ไม่อย่างนั้นตอนที่เผชิญหน้ากับนักรบโครงกระดูก จ่าฝูงหมาป่าคงเรียกใช้ไปแล้วโดยไม่ต้องรอให้ถึงตอนที่เข้าตาจน

เหล่าหมาป่าที่บ้าคลั่งบางส่วนต่อสู้กับพวกซอมบี้ ขณะที่อีกครึ่งหนึ่งมุ่งหน้ามาหาร็อดตามคำสั่งของตัวจ่าฝูง

พวกมันไม่เกรงกลัวต่อดาบของร็อดอีกต่อไป ต่อให้มันจะตาย มันก็จะงับขาของร็อดไว้ให้ได้ ด้วยวิธีบุกโจมตีอันบ้าคลั่งนี้ พวกหมาป่าก็ดาหน้าเข้าใส่ร็อดไม่หยุดหย่อน

หมาป่าที่เคยเข้ามาโจมตีทีละสองตัวไม่ทำเช่นนั้นอีกต่อไป พวกมันสูญเสียสติสัมปชัญญะ พวกมันไม่สนใจสภาพพื้นที่ พวกมันสนใจแต่จะโจมตีศัตรูที่อยู่ด้านหน้า

วิธีการบุกแบบนี้ย่อมเป็นผลดีต่อทักษะดาบของร็อดอย่างที่สุด ในเมื่อไม่มีพื้นที่ให้พวกมันได้หลบหลีก ร็อดก็ไม่จำต้องคำนวณตำแหน่งมุมดาบที่จะฟันอีกต่อไป เขาเพียงแค่ต้องเหวี่ยงดาบออกไปฟันศัตรูก็เท่านั้น

เทียบกับพื้นที่เปิดโล่งแล้ว พื้นที่แคบเช่นนี้กลับเป็นผลดีต่อร็อดมากที่สุด

ดาบแล้วดาบเล่าถูกฟันออกไป จำนวนของซากศพหมาป่าที่เบื้องหน้ายิ่งมาก็ยิ่งมา

ขณะที่ดาบของร็อดแทงเข้าใส่หมาป่าตัวหนึ่ง จ่าฝูงหมาป่าที่สังเกตการณ์อยู่ก็เริ่มรวบรวมพลังเวท

ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาสกิลสอดแนม ร็อดที่คอยมุ่งความสนใจไปที่จ่าฝูงหมาป่าตั้งแต่แรกก็สังเกตเห็นทันที เห็นศรเวทดอกหนึ่งพุ่งตรงเข้ามา ร็อดก็ใช้ดาบเกี่ยวศพของหมาป่าตัวหนึ่งเหวี่ยงไปขวางศรเวทดอกนั้น

ศพของหมาป่าระเบิดกระจุย โลหิตสีแดงสาดกระจายไปทั่วผนัง ค่าความแข็งแกร่ง 15 แต้มที่มีทำให้ร็อดสามารถจัดการได้ไม่ยาก

ตอนนี้เอง ผลของสกิลผู้นำก็สิ้นสุดลง กระนั้นพวกหมาป่าก็ยังคงบุกเข้ามาหาร็อด ร็อดโจมตีเข้าใส่หมาป่าที่พุ่งเข้ามาพลางจับตาดูจ่าฝูงหมาป่าไปด้วย

ศพของหมาป่าที่ใต้เท้าของร็อดเริ่มกองซ้อนกัน รู้สึกตัวอีกที หมาป่าที่อยู่ในทางเดินไม่เหลือให้เขาฆ่าแล้ว จ่าฝูงหมาป่าเองก็ไม่ได้บุกเข้ามาหา

ร็อดหันมองไปทางเสียงการต่อสู้ จ่าฝูงหมาป่ากำลังต่อสู้กับซอมบี้ทางด้านหลัง

แต่จะเรียกว่าต่อสู้ก็คงจะไม่เหมาะ เพราะตอนนี้ซอมบี้ทุกตัวกำลังรุมทุบจ่าฝูงหมาป่า จ่าฝูงหมาป่าทำได้เพียงหลบหลีกไปมา

ขณะที่จ่าฝูงหมาป่าเคลื่อนตัวหลบ ซอมบี้ทั้งหมดก็เข้าโอบล้อมได้สำเร็จ ไม่ว่าจ่าฝูงจะหลบหลีกอย่างไร มันก็ไม่อาจหลบการโจมตีได้ทั้งหมด รอบข่วนมากมายถูกทิ้งไว้ตามร่างของมัน

จู่ๆจ่าฝูงหมาป่าก็พลันมุ่งตรงไปยังตำแหน่งที่ห่างจากพวกซอมบี้ ร็อดรู้ได้ทันทีว่าจ่าฝูงหมาป่ากำลังจะหลบหนีแล้ว……