ตอนที่ 344 : ซือคงเป่า

ภายในห้องมีคนอยู่ไม่กี่คน

ฟางฉิงหัว, ผู้ตรวจสอบทั้งสี่ คนเหล่านี้ล้วนแต่เป็นคนคุ้นหน้าคุ้นตา

นอกจากนี้ยังมีชายวัยกลางคนร่างท้วมอยู่ด้วย

เมื่อเห็นชายคนนั้นรวมกับที่เฉี่ยนเจินเฉียนบอกมาก่อนหน้านี้ หวังเย่าก็พอจะเดาฐานะอีกฝ่ายออก

ชายคนนี้น่าจะเป็นซือคงเป่า หัวหน้าของหอสมบัติสวรรค์ที่เฉี่ยนเจินเฉียนพูดถึงก่อนหน้านี้

“มากันแล้วสินะ” ชายวัยกลางคนมองไปที่หวังเย่าและพูดขึ้นมา “ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อน ฉันคือหัวหน้าหอสมบัติสวรรค์ ซือคงเป่า”

“ฮ่าฮ่า ถึงจะไม่รู้จักนาย แต่ก็พอรู้ข้อมูลของนายจากอินเตอร์เน็ตมาบ้าง เฉี่ยนเจินเฉียนยังเล่าเรื่องนายให้ฉันฟังอีกด้วย” ซือคงเป่ามองไปที่หวังเย่าแล้วหัวเราะออกมา

“พวกนี้เองต่างก็ชมนายเช่นกัน”

“มองไปแล้วนายก็ถือว่าเป็นอัจฉริยะคนหนึ่งของหัวเซี่ยเรา” ซือคงเป่ามองไปที่หวังเย่าราวกับมองความแข็งแกร่งของหวังเย่าออก

“ผมแค่โชคดี ผมยังไม่ใช่อัจฉริยะหรอก” เมื่อได้ยินคำชมของซือคงเป่า หวังเย่าก็ถ่อมตัวทันที

ซือคงเป่าเจอคนมาหลายประเภทแต่ไม่เคยเจอคนแบบหวังเย่ามาก่อน

“นายนี่ถ่อมตัวจริง ๆ ถ้าฉันไม่รู้จักนาย ฉันคงเข้าใจผิดแน่ ๆ ”

เมื่อได้ยินคำตอบของหวังเย่า แม้ว่าจะมีซือคงเป่าอยู่ด้วย แต่เฉี่ยนเจินเฉียนก็อดไม่ได้ที่จะพูดแหย่ขึ้นมา

ฟางฉิงหัวและคนอื่นที่อยู่ข้าง ๆ ก็หัวเราะไปด้วย

เมื่อเทียบภาพของหวังเย่าในอดีตกับคำพูดของเขาในตอนนี้แล้ว มันดูต่างกันลิบลับ

“ตามที่เหล่าเฉียนบอกฉันมา นายน่ะเป็นผู้ดูแลที่เก่งสินะ ? ” สุดท้ายซือคงเป่าก็กระแอมออกมาและเปลี่ยนเรื่องทันที

“ก็ไม่ผิด ถึงด้านอื่นผมจะยังอ่อนแอ แต่สำหรับด้านนี้แล้วผมกล้าพูดว่าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญเลยก็ว่าได้” หวังเย่าตอบกลับอย่างมั่นใจ

ซือคงเป่าได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ?

แต่เขาก็ยังสนใจในคำพูดของหวังเย่าอย่างมาก “งั้นนายจะบอกว่านายเหนือกว่าผู้ดูแลพวกนั้นสินะ ? ”

“จะว่าแบบนั้นก็ได้” หวังเย่าพูดขึ้น หลังจากเห็นซือคงเป่าพยักหน้าตอบรับ หวังเย่าก็พูดขึ้นต่อ “ท่านพูดถูก พวกผู้ดูแลระดับสูงน่ะเทียบกับผมไม่ได้ ผมมั่นใจในเรื่องนี้จริง ๆ ”

ผู้ดูแลระดับสูงของโลกยังเทียบไม่ได้ งั้นหวังเย่าจะเก่งแค่ไหน

ไม่ใช่ว่าเขาเป็นคนที่มาจากสวรรค์เลยรึไง ?

เป็นธรรมดาที่ซือคงเป่าจะไม่เชื่อคำพูดของหวังเย่า

ในโลกนี้ยังมีอีกหลายอย่างที่เด็กอย่างหวังเย่าไม่รู้จัก

ฟางฉิงหัว, เฉี่ยนเจินเฉียนและคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

“งั้น…พวกเรามาเริ่มแลกเปลี่ยนไข่กันเลยไหม ท่านคงไม่เบี้ยวผมหรอกนะ” หวังเย่าพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

ตอนนั้นเองท่าทีผ่อนคลายเป็นกันเองก็หายไป

“ถ้านายพูดแบบนั้นงั้นก็มาแลกเปลี่ยนกันก่อน” ซือคงเป่าพูดขึ้น

แน่นอนว่าซือคงเป่าไม่เชื่อคำพูดของหวังเย่า แต่อย่างไรก็ตามการแลกเปลี่ยนสิ่งของคือสิ่งที่ต้องทำ หอสมบัติสวรรค์ไม่คิดจะเล่นเล่ห์ในเรื่องนี้อยู่แล้ว

นี่คือไข่ที่ประมูลได้ถึง 60,000 ล้าน หากมาเล่นเล่ห์อุบาย ชื่อเสียงของหอสมบัติสวรรค์คงต้องเสียหายแน่ๆ

กว่าพวกเขาจะสั่งสมชื่อเสียงมาถึงระดับนี้ได้ พวกเขาจะยอมให้มันเสียหายกับเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ได้ยังไง

ถ้าเขาคิดแบบนั้นจริง ๆ หอสมบัติสวรรค์ก็คงอยู่ไม่ได้มาจนถึงทุกวันนี้

ดังนั้นเพื่อรับประกันชื่อเสียงของตัวเองแล้ว หอสมบัติสวรรค์ไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นเด็ดขาด

ในฐานะหัวหน้าของหอสมบัติสวรรค์แล้ว ซือคงเป่ารู้เรื่องนี้ดีกว่าใคร

ชื่อเสียงของหอสมบัติสวรรค์คือความซื่อสัตย์ แม้ว่าจะอ่อนแอแค่ไหนแต่หากรักษาความเชื่อมั่นนี้ได้ งั้นก็จะยืนหยัดอยู่ต่อได้

นี่คือเสน่ห์ของหอสมบัติสวรรค์

….

ตอนนั้นซือคงเป่าได้ล้วงเข้าไปในถุงมิติก่อนจะเอาไข่ออกมาวางไว้บนโต๊ะ

ฟางฉิงหัวและคนอื่น ๆ พากันมามุงเพื่อตรวจสอบไข่นั่น

“ไข่ลึกลับนี่หากมองดูดี ๆ แล้วมันก็ดูเหมือนไข่ธรรมดา แต่เมื่อเข้ามาใกล้ ๆ ก็รับรู้ได้ถึงพลังชีวิตเล็กน้อยจากด้านใน”

“หากมันดูธรรมดา แล้วภาพที่บันทึกนั่นมันคืออะไรกัน ? ”

“สัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ 3 ตัวคอยดูแลก็เพียงพอที่จะแสดงถึงความสำคัญของมันได้แล้ว”

“และมันก็มีหลายองค์ประกอบที่สนับสนุนความคิดนี้ อย่างแท่นลึกลับที่วางไข่นั่นด้วย ”

“พวกนายมุงกันขนาดนี้ แล้วฉันจะแลกเปลี่ยนกับหวังเย่ายังไง ? ” เมื่อเห็นท่าทีของทุกคน ซือคงเป่าก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา

“ตามสบาย”

ฟางฉิงหัวและคนอื่น ๆ พากันแสดงท่าทีอับอายออกมา

เมื่อเห็นแบบนั้น ซือคงเป่าก็ถอนหายใจออกมา “สมกับเป็นพวกนายจริง ๆ ถ้าคนที่ชื่นชมพวกนายมาเห็นท่าทีแบบนี้เข้า พวกนั้นคงคิดว่าฝันอยู่แน่”

“ก็ไม่ได้ขนาดนั้นไม่ใช่รึไง ? ” ฟางฉิงหัวค้อนกลับ

หวังเย่ามองไปที่พวกนั้นด้วยรอยยิ้มแต่ในใจก็แอบอิจฉา พวกนี้คือเพื่อนสนิทกัน พวกเขามองข้ามเรื่องฐานะและทำตัวเป็นกันเองต่อกัน