“ฉันก็หมายความว่าคุณเสือกับคุณหนูวดีน่ะ เขา… เขา…”

ลำดวนหัวเราะร่วน

“อะไรของเอ็งวะ บอกมาสิ คุณหนูกับคุณเสือทำไม”

“นี่ป้า… เมื่อชั่วโมงก่อนฉันขึ้นไปชั้นบนและก็เดินผ่านห้องนอนของคุณหนูวดีน่ะ”

“เออ แล้วทำไม…”

ป้าแก้วก็ยังสงสัยไม่เลิก

“ฉันได้ยินเสียงน่ะสิ”

“เสียงอะไรของเอ็ง…”

ลำดวนซึ่งยังเป็นสาวเป็นนางอยู่ยิ้มกว้างอย่างกระดากอายแต่ก็อยากรู้อยากเห็น

“ก็เสียงครางอ่ะป้า…”

“เสียงคราง”

“ใช่… เสียงครางของคุณเสือกับคุณหนูวดี…”

“ว่าไงนะ?!”

ป้าแก้วตกใจแทบช็อก เพราะไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ ในเมื่อชาติพยัคฆ์หนีมาตลอด

“ฉันได้ยินเสียงคุณเสือกับคุณหนูวดีครางกันอยู่ในห้องน่ะป้า แล้วยังมีเสียงเตียงโยกแรงๆ อีกนะ ไม่ต้องบอกใช่ไหมว่าเขาทำอะไรกัน”

เด็กสาวก้มหน้าหลบสายตาคมกริบของคุณอาหนุ่มสุดหล่อ

“อาเสือไม่เคยต้องการวดี แล้วมาทำแบบนี้กับวดีทำไมคะ”

นิ้วแกร่งเชยคางมนบังคับให้เด็กสาวสบประสานสายตาด้วย จากนั้นก็ก้มลงจูบแผ่วเบาที่หน้าผากกว้าง และตามติดไปที่แก้มนวลทั้งสองข้าง ก่อนจะไปอิ่งอ้อยอยู่ที่กลีบปากอิ่มเต็มหวานล้ำ ที่ไม่ว่าจะจูบจะดูดจะขยี้บดคลึงสักกี่ครั้งก็ไม่เคยอิ่มเอม ต้องการซ้ำแล้วซ้ำอีก

“ใครว่าอาไม่เคยต้องการวดีกันล่ะ”

“ก็อาเสือเป็นคนบอกเอง แถมยังทั้งผลักไส ทั้งยัดเยียดวดีให้กับผู้ชายคนอื่น”

“แล้ววดีไม่ชอบหรือ ผู้ชายที่อาหามาให้ทั้งหนุ่มกว่าอาทั้งเด็กกว่าอา”

ราชาวดีน้ำตาคลอ ตอนนี้ไม่คิดจะปิดบังอะไรอีกต่อไปแล้ว พูดให้มันจบๆ ไป ทุกอย่างจะได้สิ้นสุดลงสักที

“ตั้งแต่วดีจำความได้ วดีไม่เคยมองผู้ชายคนไหนเลยนอกจากอาเสือ วดีรักอาเสือมาตลอด ทั้งรักทั้งบูชาอาเสือ และเฝ้าฝันว่าสักวันวดีจะได้เป็นเจ้าสาวของอาเสือ ผู้ชายที่วดีรัก”

หญิงสาวสะอื้นไห้เสียงสั่นเครือ แต่ก็ยังกัดฟันพูดต่อ

“แต่อาเสือเอาแต่วิ่งหนีวดี ทั้งหนีทั้งผลักไสตลอดเวลา ในสายตาของอาเสือวดีก็แค่เด็กกะโปโลน่ารำคาญ ใช่… วดีรู้ รู้มาตลอดว่าอาเสือไม่ได้รัก แต่วดีก็ยังอดทน เฝ้าทนที่จะพยายามให้ถึงที่สุด สู้ให้ถึงที่สุด เพื่อสักวันฝันของวดีจะกลายเป็นจริง แต่แล้ว… อาเสือก็มีผู้หญิงคนอื่น ในขณะที่ยัดเยียดวดีให้กับพี่อรรถ…”

หยาดน้ำตาหลั่งรินอาบแก้ม มองเขาด้วยความเจ็บปวด น้อยใจ

“ตอนนี้… วดียอมแพ้แล้วค่ะ วดีจะไม่สู้อีกแล้ว วดีจะไปจากอาเสือ ทุกอย่างระหว่างเราจะได้จบลงสักที”

“ไม่มีทางหรอกวดี อาไม่มีทางปล่อยวดีไป”

“อาเสือยังจะให้วดีอยู่ทำไมคะ อยู่รอดูอาเสือแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นหรือไง”

หญิงสาวสะบัดตัวแรงๆ แต่ไม่หยุด ในขณะที่เขาจ้องหน้าหล่อนนิ่ง

“อาไม่เคยมีใคร…”

“แล้วแม่มนดำอะไรนั่นล่ะ”